Psyche
alle pijlers
Hoe pak ik de draad weer op?
vrijdag 22 februari 2019 12:55
Dag allemaal,
Een aantal maanden geleden heb ik hier op het forum ook al iets gepost. Het ging over het plotselinge overlijden van mijn moeder, waarna ik flink in een dip ben geraakt. Al snel ben ik in therapie gegaan. Tijdens de therapie werd er OCD en een depressie vastgesteld. Gelukkig startte ik al snel met EMDR. Na een aantal weken ging het zowaar beter met mij!
Maar sinds een tijdje voelt het alsof ik langzaam weer de afgrond in zak. Ik wil zo graag iets opbouwen en me gelukkig voelen. Het voelt alsof het steeds van me af wordt gepakt. Zo had mijn vriend een mooie baan, die dreigt hij nu te verliezen. Ik ben ook bezig met solliciteren maar ik krijg alleen maar afwijzingen. Ik raak gefrustreerd door alles en ik weet niet wat ik moet doen. Ik ben boos dat mijn lieve moeder er niet meer is, dat mijn vriend zijn mooie baan vaarwel moet zeggen en dat ik alleen maar chagrijnig en zwartgallig ben. Ik weet gewoon niet hoe ik mijn motivatie terug moet vinden. Nu voel ik met zo verschrikkelijk waardeloos. Hoe ga ik weer beter in mijn vel zitten? Heeft er iemand advies voor mij?
Een aantal maanden geleden heb ik hier op het forum ook al iets gepost. Het ging over het plotselinge overlijden van mijn moeder, waarna ik flink in een dip ben geraakt. Al snel ben ik in therapie gegaan. Tijdens de therapie werd er OCD en een depressie vastgesteld. Gelukkig startte ik al snel met EMDR. Na een aantal weken ging het zowaar beter met mij!
Maar sinds een tijdje voelt het alsof ik langzaam weer de afgrond in zak. Ik wil zo graag iets opbouwen en me gelukkig voelen. Het voelt alsof het steeds van me af wordt gepakt. Zo had mijn vriend een mooie baan, die dreigt hij nu te verliezen. Ik ben ook bezig met solliciteren maar ik krijg alleen maar afwijzingen. Ik raak gefrustreerd door alles en ik weet niet wat ik moet doen. Ik ben boos dat mijn lieve moeder er niet meer is, dat mijn vriend zijn mooie baan vaarwel moet zeggen en dat ik alleen maar chagrijnig en zwartgallig ben. Ik weet gewoon niet hoe ik mijn motivatie terug moet vinden. Nu voel ik met zo verschrikkelijk waardeloos. Hoe ga ik weer beter in mijn vel zitten? Heeft er iemand advies voor mij?
vrijdag 22 februari 2019 13:10
Ik weet niet hoe lang het geleden is dat je moeder is overleden. Maar na alle praktische zaken geregeld te hebben, begint het rouwproces pas echt. En hoe heftig dit is, hoe dit zich uit en hoe lang dit duurt, kan niemand jou vertellen.
Goed van je dat je in therapie bent gegaan en dat je er iets aan gehad hebt. Heb je nog steeds therapie of heb je dit inmiddels afgerond? In het laatste geval is het misschien een idee om een vervolg therapie te starten?
Ook is het heel normaal om weer even in een dip te vallen. Zeker als andere omstandigheden, zoals jullie werk in dit geval, ook tegen zit.
Wat heb jij nu nodig om gelukkig te worden?
De tijd van het jaar veranderd, misschien helpt dat je ook wel een beetje uit je dip. Eet gezond, beweeg genoeg, slaap genoeg en probeer van de kleine dingen te genieten.
Neem zo nodig contact op met je huisarts. Misschien dat hij iets voor je kan betekenen.
Sterkte!
Goed van je dat je in therapie bent gegaan en dat je er iets aan gehad hebt. Heb je nog steeds therapie of heb je dit inmiddels afgerond? In het laatste geval is het misschien een idee om een vervolg therapie te starten?
Ook is het heel normaal om weer even in een dip te vallen. Zeker als andere omstandigheden, zoals jullie werk in dit geval, ook tegen zit.
Wat heb jij nu nodig om gelukkig te worden?
De tijd van het jaar veranderd, misschien helpt dat je ook wel een beetje uit je dip. Eet gezond, beweeg genoeg, slaap genoeg en probeer van de kleine dingen te genieten.
Neem zo nodig contact op met je huisarts. Misschien dat hij iets voor je kan betekenen.
Sterkte!
vrijdag 22 februari 2019 13:10
Dankje voor je bericht. Het zet me aan het denken. Het is natuurlijk niet de bedoeling om vast te roesten in het verdriet. Het moeilijke is dat mijn hoofd vol leuke ideeën zit om te gaan ondernemen, maar zodra ik er iets van wil gaan doen, lukt het juist niet. Ik vind het zo moeilijk om tegen mezelf te zeggen: "vandaag gaat het een mooie dag worden, want ik ga heerlijk dit of dat doen."
vrijdag 22 februari 2019 13:14
Herkenbaar! Veel mooie plannen, maar op de bank blijven zitten. Nogmaals, de discipline opbrengen om toch wat te gaan doen. Beter kan ik het niet maken.Snuffel95 schreef: ↑22-02-2019 13:10Dankje voor je bericht. Het zet me aan het denken. Het is natuurlijk niet de bedoeling om vast te roesten in het verdriet. Het moeilijke is dat mijn hoofd vol leuke ideeën zit om te gaan ondernemen, maar zodra ik er iets van wil gaan doen, lukt het juist niet. Ik vind het zo moeilijk om tegen mezelf te zeggen: "vandaag gaat het een mooie dag worden, want ik ga heerlijk dit of dat doen."
vrijdag 22 februari 2019 13:14
Heb je familie of vrienden met wie je die leuke dingen zou kunnen doen? Als een stok achter de deur zeg maar. Benoem naar hen hoe jij je voelt en dat je afleiding nodig hebt. Maar neem zelf het initiatief om af te spreken. Zo voorkom je dat het te veel word. Want je mag ook best een rotdag er tussen hebben.Snuffel95 schreef: ↑22-02-2019 13:10Dankje voor je bericht. Het zet me aan het denken. Het is natuurlijk niet de bedoeling om vast te roesten in het verdriet. Het moeilijke is dat mijn hoofd vol leuke ideeën zit om te gaan ondernemen, maar zodra ik er iets van wil gaan doen, lukt het juist niet. Ik vind het zo moeilijk om tegen mezelf te zeggen: "vandaag gaat het een mooie dag worden, want ik ga heerlijk dit of dat doen."
vrijdag 22 februari 2019 13:16
viva-life22 schreef: ↑22-02-2019 13:10Ik weet niet hoe lang het geleden is dat je moeder is overleden. Maar na alle praktische zaken geregeld te hebben, begint het rouwproces pas echt. En hoe heftig dit is, hoe dit zich uit en hoe lang dit duurt, kan niemand jou vertellen.
Goed van je dat je in therapie bent gegaan en dat je er iets aan gehad hebt. Heb je nog steeds therapie of heb je dit inmiddels afgerond? In het laatste geval is het misschien een idee om een vervolg therapie te starten?
Ook is het heel normaal om weer even in een dip te vallen. Zeker als andere omstandigheden, zoals jullie werk in dit geval, ook tegen zit.
Wat heb jij nu nodig om gelukkig te worden?
Mijn moeder is eind september vorig jaar overleden. De eerste weken zat ik in een ontkenningsfase, maar nu begint de pijn pas echt. Momenteel zit ik nog steeds in therapie. Het voelt alsof ik nooit uitbehandeld ben, zodra het aanslaat, dan is er wel weer iets aan de hand met mij waardoor ik volledig in een dip zit. Met andere woorden: ik ben nog lang niet klaar. En wat ik nodig heb om gelukkig te worden zou ik echt niet weten. Ik denk meer controle over mijn leven.
De tijd van het jaar veranderd, misschien helpt dat je ook wel een beetje uit je dip. Eet gezond, beweeg genoeg, slaap genoeg en probeer van de kleine dingen te genieten.
Neem zo nodig contact op met je huisarts. Misschien dat hij iets voor je kan betekenen.
Sterkte!
vrijdag 22 februari 2019 13:18
Op die manier ga ik zelfs de dingen die ik voorheen leuk vond haten. Bij mij werkt mezelf dwingen dus juist averrechts.
Zou de tijd nemen om te rouwen en onder 'n dekentje te zitten. Verlies van 'n dierbare is niet binnen een jaar verwerkt.
vrijdag 22 februari 2019 13:19
En als je nu niet zegt dat het een mooie dag word en dat je heerlijk wat gaat doen. Dan is de kans op teleurstelling alleen maar groter als het tegen valt en de dag niet mooi is eb de activiteit niet heerlijk blijkt.Snuffel95 schreef: ↑22-02-2019 13:10Dankje voor je bericht. Het zet me aan het denken. Het is natuurlijk niet de bedoeling om vast te roesten in het verdriet. Het moeilijke is dat mijn hoofd vol leuke ideeën zit om te gaan ondernemen, maar zodra ik er iets van wil gaan doen, lukt het juist niet. Ik vind het zo moeilijk om tegen mezelf te zeggen: "vandaag gaat het een mooie dag worden, want ik ga heerlijk dit of dat doen."
Zeg anders tegen jezelf: "Ik ga dit of dat doen, want het is goed om er even uit te zijn, maar vind ik het na een (half)uur nog niks, dan mag ik naar huis"
Dan haal je al veel druk bij jezelf weg. En misschien ben je de eerste drie keer blij dat de tijd om is, maar dan kun je wrl trots zijn dat je het hebt geprobeerd. En de vierde keer merk je dan opeens dat jr het naar je zin hebt
I do cross stitch; so you know that I have the patience to stab something a thousand times
vrijdag 22 februari 2019 13:20
Ik moet er wel bij vermelden dat als ik op een goede dag een opleving heb en wel naar buiten ga, ik altijd verfrist en beter thuiskom. Heb er nooit spijt van en krijg er juist meer energie van. Misschien werkt dat ook wel voor jou zo, ik zou het in ieder geval een keertje proberen om te kijken wat er gebeurt.
vrijdag 22 februari 2019 13:21
Goed idee! De POH GGZ heeft me al onder haar hoede. Maar een schema is misschien zeker een goed idee. Ik zal het haar vragenLucifer2018 schreef: ↑22-02-2019 13:17Bel de huisarts en vraag op de POH_GGZ tijd voor je heeft. Die kan je helpen met gesprekken en dagelijkse dingen en misschien een schema met rust en leuke dingen en dingen die moeten enz.
vrijdag 22 februari 2019 13:33
Als je schrijft dat het nog maar een aantal maanden geleden is dat je moeder is overleden (althans zo lees ik het) kan het best zijn dat je gewoon nog middenin het rouwproces zit. En dat kost tijd. En is en verloopt voor iedereen anders.
Nog gecondoleerd met het verlies van je moeder. Wees mild voor jezelf.
Nog gecondoleerd met het verlies van je moeder. Wees mild voor jezelf.
Everything you see I owe to spaghetti!
vrijdag 22 februari 2019 13:37
lollypopje schreef: ↑22-02-2019 13:19En als je nu niet zegt dat het een mooie dag word en dat je heerlijk wat gaat doen. Dan is de kans op teleurstelling alleen maar groter als het tegen valt en de dag niet mooi is eb de activiteit niet heerlijk blijkt.
Zeg anders tegen jezelf: "Ik ga dit of dat doen, want het is goed om er even uit te zijn, maar vind ik het na een (half)uur nog niks, dan mag ik naar huis"
Dan haal je al veel druk bij jezelf weg. En misschien ben je de eerste drie keer blij dat de tijd om is, maar dan kun je wrl trots zijn dat je het hebt geprobeerd. En de vierde keer merk je dan opeens dat jr het naar je zin hebt
Precies wat ik wilde typen!
Het hoeft helemaal geen mooie dag met heerlijke dingen te worden. Haal de lading eraf en zie gewoon wat het wordt. Kan het alleen maar meevallen.
.
vrijdag 22 februari 2019 14:18
Ja dat is waar. Soms heb ik gewoon het gevoel dat alles altijd maar mooi en goed moet gaan. Als het dan slecht gaat, voel ik me meteen waardeloos.Anoniem262821034 schreef: ↑22-02-2019 13:37Precies wat ik wilde typen!
Het hoeft helemaal geen mooie dag met heerlijke dingen te worden. Haal de lading eraf en zie gewoon wat het wordt. Kan het alleen maar meevallen.
vrijdag 22 februari 2019 14:39
Newsflash: Dat is bij mij niemand het geval
En dat hoeft ook niet. Alle emoties zijn goed en waardevol, zelfs als ze minder zijn. Zolang er maar een balans is en er ook weer goede momenten zijn, maar dat hoeft niet altijd. Dat kan niet altijd.
Dit gezegd door iemand die al een half jaar probeert omhoog te klimmen. En van daaruit kan ik je zeggen, elk stapje is één.
Nog een truukje dat ik toepas. Op mijn goede dagen plan ik dingen/afspraken. Het kan best dat ik op de dag zelf er tegen op zie. Als ik niks had afgesproken, was ik dan op de bank blijven hangen. Nu moet ik er dan op uit. Soms merk ik dan dat het me toch tegen valt (bij afspraken met mensen, meld ik dat wel altijd), maar ook vaak genoeg ben ik vervolgens heel blij dat ik het heb gedaan en blijkt het best leuk. Zelfs als mijn energie daarna helemaal op is.
I do cross stitch; so you know that I have the patience to stab something a thousand times
vrijdag 22 februari 2019 14:50
Dankje voor je motiverende woordenlollypopje schreef: ↑22-02-2019 14:39Newsflash: Dat is bij mij niemand het geval
En dat hoeft ook niet. Alle emoties zijn goed en waardevol, zelfs als ze minder zijn. Zolang er maar een balans is en er ook weer goede momenten zijn, maar dat hoeft niet altijd. Dat kan niet altijd.
Dit gezegd door iemand die al een half jaar probeert omhoog te klimmen. En van daaruit kan ik je zeggen, elk stapje is één.
Nog een truukje dat ik toepas. Op mijn goede dagen plan ik dingen/afspraken. Het kan best dat ik op de dag zelf er tegen op zie. Als ik niks had afgesproken, was ik dan op de bank blijven hangen. Nu moet ik er dan op uit. Soms merk ik dan dat het me toch tegen valt (bij afspraken met mensen, meld ik dat wel altijd), maar ook vaak genoeg ben ik vervolgens heel blij dat ik het heb gedaan en blijkt het best leuk. Zelfs als mijn energie daarna helemaal op is.
Mag ik vragen hoe je jezelf motiveert om toch de deur uit te gaan als je met mensen afspreekt? Bij mij lukt dat echt alleen maar met afspraken die 'moeten' zoals doktersafspraken of rijlessen enzo.
vrijdag 22 februari 2019 15:24
ik kwam dit tegen online... misschien heb je er iets aan
https://www.boredpanda.com/ball-in-box- ... with-loss/
ik denk overigens dat je kunt proberen met positieve dingen iets vergelijkbaars te doen maar dan omgekeerd
dat je dus kunt proberen af en toe een balletje dat positief is in de doos rond te stuiteren en misschien raakt ie dan wel de happy-button... hopelijk word bij vaker proberen de happybal groter en wordt vaker de happy button geraakt
dus toch eruit voor een wandelingetje, sporten of lees dat boek of iets anders waar je normaal blij van werd
alle emoties mogen er zijn en je een dag minder voelen is niet abnormaal
https://www.boredpanda.com/ball-in-box- ... with-loss/
ik denk overigens dat je kunt proberen met positieve dingen iets vergelijkbaars te doen maar dan omgekeerd
dat je dus kunt proberen af en toe een balletje dat positief is in de doos rond te stuiteren en misschien raakt ie dan wel de happy-button... hopelijk word bij vaker proberen de happybal groter en wordt vaker de happy button geraakt
dus toch eruit voor een wandelingetje, sporten of lees dat boek of iets anders waar je normaal blij van werd
alle emoties mogen er zijn en je een dag minder voelen is niet abnormaal
Lorem Ipsum
vrijdag 22 februari 2019 15:45
Ik denk eigenlijk dat dit de enige oplossing is. Jezelf 'verplichten' om ook nog de leuke dingen te doen. Het rare is dat ik een kast vol boeken heb, nog leuke creatieve projecten heb liggen. Dan wil ik eindelijk aan de slag en dan dwalen mijn gedachten weer af naar vervelende gedachten en dan besluit ik het maar weer weg te leggen. Dat punt om mezelf te motiveren blijft lastig. Rationeel gezien weet ik heel goed dat het goed voor me zou zijn, maar mijn handelen is er niet naar.turquasi schreef: ↑22-02-2019 15:24ik kwam dit tegen online... misschien heb je er iets aan
https://www.boredpanda.com/ball-in-box- ... with-loss/
ik denk overigens dat je kunt proberen met positieve dingen iets vergelijkbaars te doen maar dan omgekeerd
dat je dus kunt proberen af en toe een balletje dat positief is in de doos rond te stuiteren en misschien raakt ie dan wel de happy-button... hopelijk word bij vaker proberen de happybal groter en wordt vaker de happy button geraakt
dus toch eruit voor een wandelingetje, sporten of lees dat boek of iets anders waar je normaal blij van werd
alle emoties mogen er zijn en je een dag minder voelen is niet abnormaal
