Psyche
alle pijlers
Onzeker vanwege mijn autisme.
zondag 10 maart 2019 17:59
Hallo mensen,
Mijn profielnaam zeg het allemaal een beetje waar het over gaat. Hier komt het:
Ik ben een man van 21 jaar oud en ik worstel veel met mijn diagnose autisme (klassiek autisme). Ik heb een moeilijke jeugd gehad, vooral met sociale contacten. Ik werd ook gepest, omdat ik stil was en voor mezelf niet kon opnemen. Als ik terug aan denk heb ik weleens huilbuien, vanwege slechte herinneringen. Soms denk ik, dat ik terug in de tijd kon gaan om alles te verbeteren.
Hieronder begin ik eerst met mijn negatieve ervaringen, daarna vertel ik mijn positieve kanten van mijn verhaal.
Ik begin eerst met school was ik ook helaas niet de slimste, ik ben van vmbo-tl naar basis gedaald. Vrienden heb ik wel, maar die spreek ik niet meer elke keer, omdat mijn vrienden hun eigen leven beginnen. Ik heb in totaal maar 5 of 6 nog over... Relaties kon ik veel meer hebben dan dat ik zou verwachten, maar ik heb al die mooie meiden afgewezen vanwege mijn autisme en ik was ook heel erg depressief (ik heb er heel veel spijt van). Ik ben qua uiterlijk niet lelijk, maar ik moet toegeven dat ik geen sterke innerlijk heb. Ik baal ook dat ik heel erg in sociaal media leef. Ik krijg weinig likes alsof ik niks waard ben zoals andere het wel krijgen, maar aan de andere kant denk ik. Van waarom denk ik zoveel, is sociaal media wel het waard. Het is maar een stomme internetwereld, dan in de realiteit. Mijn autisme maakt mij heel onzeker, dat ik er ongelukkig van word. Dit zijn mijn slechte kanten waar ik me voor schaam en beter wil hebben.
Nu vertel ik mijn positieve kanten. Ja ten eerste, ik ben wel socialer geworden vergelijken met vroeger. Toch wil ik meer mensen ontmoeten. Ik zit te denken om weer te gaan voetballen naast de sportschool om meer activiteiten te doen in mijn vrije tijd. Ook zit ik te denken om naar Meetups te gaan om mensen te leren kennen. Mijn andere doel is ook om met mijn beginnende relatie beter op te bouwen (daarvoor had ik een lange relatie). Ik ga ook een cursus volgen om mijn autisme te accepteren, dat ik het eerste probleem van mij.
Ik hoop dat mijn verhaal goed getypt door mij en duidelijk is. Wat vinden jullie ervan. Ben ik goed bezig, mist er nog iets of misschien overdrijf ik.
Greets OnzekerBoy10 :p
Mijn profielnaam zeg het allemaal een beetje waar het over gaat. Hier komt het:
Ik ben een man van 21 jaar oud en ik worstel veel met mijn diagnose autisme (klassiek autisme). Ik heb een moeilijke jeugd gehad, vooral met sociale contacten. Ik werd ook gepest, omdat ik stil was en voor mezelf niet kon opnemen. Als ik terug aan denk heb ik weleens huilbuien, vanwege slechte herinneringen. Soms denk ik, dat ik terug in de tijd kon gaan om alles te verbeteren.
Hieronder begin ik eerst met mijn negatieve ervaringen, daarna vertel ik mijn positieve kanten van mijn verhaal.
Ik begin eerst met school was ik ook helaas niet de slimste, ik ben van vmbo-tl naar basis gedaald. Vrienden heb ik wel, maar die spreek ik niet meer elke keer, omdat mijn vrienden hun eigen leven beginnen. Ik heb in totaal maar 5 of 6 nog over... Relaties kon ik veel meer hebben dan dat ik zou verwachten, maar ik heb al die mooie meiden afgewezen vanwege mijn autisme en ik was ook heel erg depressief (ik heb er heel veel spijt van). Ik ben qua uiterlijk niet lelijk, maar ik moet toegeven dat ik geen sterke innerlijk heb. Ik baal ook dat ik heel erg in sociaal media leef. Ik krijg weinig likes alsof ik niks waard ben zoals andere het wel krijgen, maar aan de andere kant denk ik. Van waarom denk ik zoveel, is sociaal media wel het waard. Het is maar een stomme internetwereld, dan in de realiteit. Mijn autisme maakt mij heel onzeker, dat ik er ongelukkig van word. Dit zijn mijn slechte kanten waar ik me voor schaam en beter wil hebben.
Nu vertel ik mijn positieve kanten. Ja ten eerste, ik ben wel socialer geworden vergelijken met vroeger. Toch wil ik meer mensen ontmoeten. Ik zit te denken om weer te gaan voetballen naast de sportschool om meer activiteiten te doen in mijn vrije tijd. Ook zit ik te denken om naar Meetups te gaan om mensen te leren kennen. Mijn andere doel is ook om met mijn beginnende relatie beter op te bouwen (daarvoor had ik een lange relatie). Ik ga ook een cursus volgen om mijn autisme te accepteren, dat ik het eerste probleem van mij.
Ik hoop dat mijn verhaal goed getypt door mij en duidelijk is. Wat vinden jullie ervan. Ben ik goed bezig, mist er nog iets of misschien overdrijf ik.
Greets OnzekerBoy10 :p
zondag 10 maart 2019 19:46
Volgens mij ben je te streng voor jezelf.
5-6 vrienden is niet weinig hoor.
Je hebt een relatie.
En leuke plannen voor de toekomst.
Voor jezelf opkomen heeft verder niks mis autisme te maken dus daar kun je aan werken.
Nou mooi toch.
Volgens mij kom het helemaal goed met jou.
Succes hoor knul!
5-6 vrienden is niet weinig hoor.
Je hebt een relatie.
En leuke plannen voor de toekomst.
Voor jezelf opkomen heeft verder niks mis autisme te maken dus daar kun je aan werken.
Nou mooi toch.
Volgens mij kom het helemaal goed met jou.
Succes hoor knul!
anoniem_371728 wijzigde dit bericht op 10-03-2019 19:47
0.34% gewijzigd
zondag 10 maart 2019 19:46
Volgens mij ben je heel goed bezig! Dat je een cursus gaat doen, om je autisme te accepteren, is een hele goed stap. Autisme hebben lijkt mij heel vervelend.
Het behalen van likes op social media moet je niet te veel aan tillen, je kunt beter in het echte leven waardering krijgen.
Om meer vrienden/contacten te krijgen is het goed om weer activiteiten te gaan ondernemen, En ik weet niet of er ook een lotgenotengroep is, waar je je bij aan kunt sluiten. Hier kun je mss ervaringen uitwisselen over autisme.
Het behalen van likes op social media moet je niet te veel aan tillen, je kunt beter in het echte leven waardering krijgen.
Om meer vrienden/contacten te krijgen is het goed om weer activiteiten te gaan ondernemen, En ik weet niet of er ook een lotgenotengroep is, waar je je bij aan kunt sluiten. Hier kun je mss ervaringen uitwisselen over autisme.
zondag 10 maart 2019 21:02
Ik herken het deels wel wat je schrijft, vooral qua onzekerheid.
Op mijn 22e (inmiddels ben ik 42....) is er autisme bij mij geconstateerd.
Op de middelbare school kon ik ook erg moeilijk meekomen, zowel qua leren als op sociaal vlak.
Met relaties is het ook altijd moeilijk geweest bij mij.
Als ik jouw verhaal zo lees, denk ik toch wel dat het wel goed gaat komen met je.
Je komt toch wel positief over en je hebt interessante plannen.
Op mijn 22e (inmiddels ben ik 42....) is er autisme bij mij geconstateerd.
Op de middelbare school kon ik ook erg moeilijk meekomen, zowel qua leren als op sociaal vlak.
Met relaties is het ook altijd moeilijk geweest bij mij.
Als ik jouw verhaal zo lees, denk ik toch wel dat het wel goed gaat komen met je.
Je komt toch wel positief over en je hebt interessante plannen.
zondag 10 maart 2019 21:19
Ik heb ook een vorm van autisme. Ik heb mijzelf kunnen aanleren om alles wat ik weet zo goed mogelijk te formuleren voor mezelf. Op het moment dat ik dan weer eens onbegrijpbaar voor iemand ben, kan ik makkelijk toelichten wat ik bedoel. Verder helpt openheid naar mijn idee ook wel, dan weten mensen wat ze van mij kunnen verwachten. Ik gebruik mijn autisme dan niet als excuus, ik benoemd specifiek het gene waar het omgaat, bijvoorbeeld: ik ben nog weleens geneigd woorden te letterlijk te nemen. Het komt er eigenlijk op neer dat ik er zelf voor zorg dat andere mij kunnen begrijpen, want dat gaat vaak niet vanzelf. Andersom is het ook niet altijd even makkelijk om andere te begrijpen en heb ik mezelf weer aangeleerd om goed te worden in vragen stellen. Het positieve wat ik heb geleerd is dat je niet moet denken dat de rest het allemaal beter snapt dan jij, dat is namelijk niet zo. Ik las weleens de zin: "mensen zonder autisme denken dat ze de wereld snappen en mensen met autisme doen alsof". In eerste instantie vond ik die zin nergens opslaan, maar ik snap nu wat ermee bedoeld wordt. Mensen met autisme zijn vaak bewuster van wat ze doen, omdat zij zich vaker moeten aanleren wat voor andere vanzelf gaat. Terwijl mensen zonder autisme vaak gevoelsmatig weten hoe het hoort, maar niet waarom. Je mag daarom best wel vertrouwen op je eigen inzicht, je kan weleens fouten maken, maar dat doet iedereen. Jouw autisme maakt je misschien anders, maar niet verkeerd. Ik had vroeger weinig vrienden en nu heel veel. Het was niet mijn autisme, maar mijn onzekerheid en afhankelijkheid wat mensen niet prettig vonden.
