Psyche
alle pijlers
Spijt verhuizing?
woensdag 13 maart 2019 14:28
Hoi allemaal,
4 jaar geleden ben ik voor mijn vriend, vanwege zijn werk, naar zijn woonplaats verhuisd. Inmiddels hebben we hier een huis gekocht, heb ik hier contacten/vriendinnen, een baan etc. Dat gaat allemaal erg goed. Alleen heb ik er moeite mee dat mijn familie en vrienden (trouwe club van de middelbare school) niet in de buurt wonen (2 uur rijden).
Nu rijd ik het makkelijk op een dag heen en weer maar juist even bij iemand langs voor een kop thee of spontaan afspreken dat mis ik heel erg. Waardoor ik het gevoel heb op 2 plekken tegelijk te willen zijn. Ik wil hier niet weg en terug verhuizen vind ik ook een te grote stap. Maar ik merk wel dat ik zo nu en dan periodes heb dat ik mij er heel somber door voel en denk als ik de keuze weer had moeten maken.. had ik het dan wel gedaan? Maar goed dat is achteraf..
Heeft iemand misschien dezelfde situatie of tips?
Alvast bedankt.
4 jaar geleden ben ik voor mijn vriend, vanwege zijn werk, naar zijn woonplaats verhuisd. Inmiddels hebben we hier een huis gekocht, heb ik hier contacten/vriendinnen, een baan etc. Dat gaat allemaal erg goed. Alleen heb ik er moeite mee dat mijn familie en vrienden (trouwe club van de middelbare school) niet in de buurt wonen (2 uur rijden).
Nu rijd ik het makkelijk op een dag heen en weer maar juist even bij iemand langs voor een kop thee of spontaan afspreken dat mis ik heel erg. Waardoor ik het gevoel heb op 2 plekken tegelijk te willen zijn. Ik wil hier niet weg en terug verhuizen vind ik ook een te grote stap. Maar ik merk wel dat ik zo nu en dan periodes heb dat ik mij er heel somber door voel en denk als ik de keuze weer had moeten maken.. had ik het dan wel gedaan? Maar goed dat is achteraf..
Heeft iemand misschien dezelfde situatie of tips?
Alvast bedankt.
woensdag 13 maart 2019 14:56
Waarom zo aanvallend?
Ik ga regelmatig langs, wat ik ook probeer uit te leggen (misschien niet duidelijk genoeg) is dat het hem er inzit dat ik niet even langs kan gaan maar dat het gepland moet worden en ik 4 uur onderweg ben.
Goed dat is nou eenmaal de situatie maar toch voel ik mij er soms rot om, om de afstand.
woensdag 13 maart 2019 15:00
gingerspits schreef: ↑13-03-2019 14:56Waarom zo aanvallend?
Ik ga regelmatig langs, wat ik ook probeer uit te leggen (misschien niet duidelijk genoeg) is dat het hem er inzit dat ik niet even langs kan gaan maar dat het gepland moet worden en ik 4 uur onderweg ben.
Goed dat is nou eenmaal de situatie maar toch voel ik mij er soms rot om, om de afstand.
Ik ben niet aanvallend, maar jij vat het zo op.
Misschien als het warmer weer wordt daar in de buurt een paar dagen kamperen/huisje nemen?
woensdag 13 maart 2019 15:06
Een goede vriendin is een paar jaar geleden verhuisd voor haar partner, en niet eens zo ver als jij, 30-45 min. rijden of zo.
Maar wat ik wel van haar weet is dat zij ook soms baalt van dat ze niet meer zo makkelijk spontaan aan kan komen waaien. Het kan natuurlijk wel, maar om nou steeds voor niks op en neer te kachelen is op een gegeven moment ook niet leuk meer. Dus ja, ik snap je wel.
Maar wat ik wel van haar weet is dat zij ook soms baalt van dat ze niet meer zo makkelijk spontaan aan kan komen waaien. Het kan natuurlijk wel, maar om nou steeds voor niks op en neer te kachelen is op een gegeven moment ook niet leuk meer. Dus ja, ik snap je wel.
Life is a bitch (and I'm helping her).
woensdag 13 maart 2019 15:35
woensdag 13 maart 2019 15:53
Ik denk dat iedereen dat wel heeft die ver weg verhuisd voor een baan of voor een persoon. Het is ook wel een geluk: je hebt op meerdere plekken dierbare personen. Je kunt niet overal tegelijk zijn en ja, dat is niet altijd leuk, maar niemand zegt ook dat je dat wel leuk moet vinden. Of dat je daarom ongelukkig bent met de keuze die je hebt gemaakt. Ik ben, meerdere malen zelfs, ook verhuisd voor relaties waarvan ik met de laatste getrouwd ben. Ik heb hier inmiddels een heel leven, maar mijn familie en andere goede vriendinnen wonen op ongeveer 3 uur. Soms vind ik dat jammer, maar uit mijn relatie haal ik meer geluk dus ik ben hier gelukkig en ik zie het als meerwaarde dat ik overal in het land vrienden heb.
Daarbij, het spontane gaat er ook meestal wel vanaf als je bij elkaar om de hoek woont.
Daarbij, het spontane gaat er ook meestal wel vanaf als je bij elkaar om de hoek woont.
woensdag 13 maart 2019 16:01
Herkenbaar hoor. Ik woon 1,5 uur bij ze vandaan. Dus spontaan iets doen, gaat gewoon niet meer. Wat ik wel doe, is een nachtje bij mijn moeder slapen en dan gelijk allerlei bezoekjes afleggen. Want zo'n end rijen voor een half uurtje doe je niet, maar ik wil mensen niet bezwaren met een bezoek van een halve dag of zo. Dus dan ga ik naar vriendin A, Zus B en klets bij mijn moeder bij. Maar het spontane helaas niet meer mogelijk.gingerspits schreef: ↑13-03-2019 14:56Waarom zo aanvallend?
Ik ga regelmatig langs, wat ik ook probeer uit te leggen (misschien niet duidelijk genoeg) is dat het hem er inzit dat ik niet even langs kan gaan maar dat het gepland moet worden en ik 4 uur onderweg ben.
Goed dat is nou eenmaal de situatie maar toch voel ik mij er soms rot om, om de afstand.
En met mijn vriendinnen hier heb ik toch een andere band, want die ken ik minder goed/lang. Dus even aanwaaien is toch vaak lastiger. En juist dat mis ik soms heel erg als ik slecht in mijn vel zit.
Ergerlijker vind ik dat men andersom veel minder vaak mijn kant op komen, want ver weg en ik kom toch regelmatig die kant op. Maar dat is weer iets anders.
dianaf wijzigde dit bericht op 13-03-2019 16:09
2.82% gewijzigd
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
woensdag 13 maart 2019 16:30
Ja heel herkenbaar en soms behoorlijk irritant. Waar ik 15x die kant op ga (uur rijden), mag ik blij zijn als ze 1x deze kant op komen.
Maar ik rij ook een uur enkele reis voor mijn werk (weer de andere kant op), dus mijn referentiekader voor wat ver is, is ook heel anders dan voor mijn vriendinnen.
woensdag 13 maart 2019 16:44
woensdag 13 maart 2019 16:47
Klopt, zit ook niet lekker in mijn vel. Het is geen eenzaamheid en mijn relatie is ook goed. We kunnen het hier goed over hebben. Het is alleen een 'leeg' gevoel van op 2 plekken willen zijn. Ik ben toen heel makkelijk verhuisd, als in ik heb er niet lang over na hoeven te denken. En lijkt wel of nu pas het besef komt wat ik heb achtergelaten. Andere mensen kunnen het denk ik beter loslaten? Ik wil graag nog overal bij zijn en dat gaat lastig. Maar het zal een kwestie van accepteren zijn..
woensdag 13 maart 2019 16:47
Ja facetime is mijn meest gebruikte app! Maar thanks voor de tip
woensdag 13 maart 2019 16:48
Ja dat laatste is wel herkenbaar.. Alsof van A naar B korter is dan van B naar A.dianaf schreef: ↑13-03-2019 16:01Herkenbaar hoor. Ik woon 1,5 uur bij ze vandaan. Dus spontaan iets doen, gaat gewoon niet meer. Wat ik wel doe, is een nachtje bij mijn moeder slapen en dan gelijk allerlei bezoekjes afleggen. Want zo'n end rijen voor een half uurtje doe je niet, maar ik wil mensen niet bezwaren met een bezoek van een halve dag of zo. Dus dan ga ik naar vriendin A, Zus B en klets bij mijn moeder bij. Maar het spontane helaas niet meer mogelijk.
En met mijn vriendinnen hier heb ik toch een andere band, want die ken ik minder goed/lang. Dus even aanwaaien is toch vaak lastiger. En juist dat mis ik soms heel erg als ik slecht in mijn vel zit.
Ergerlijker vind ik dat men andersom veel minder vaak mijn kant op komen, want ver weg en ik kom toch regelmatig die kant op. Maar dat is weer iets anders.
woensdag 13 maart 2019 16:48
Ja, degene die weg verhuist heeft ongevraagd de afstand gecreëerd, en onbewust speelt dat mee in de redenering van wie welke kant op gaat. Zeker als je ergens bent gaan wonen waar ze afgezien van jou niets te zoeken zouden hebben.Tiswa schreef: ↑13-03-2019 16:30Ja heel herkenbaar en soms behoorlijk irritant. Waar ik 15x die kant op ga (uur rijden), mag ik blij zijn als ze 1x deze kant op komen.
Maar ik rij ook een uur enkele reis voor mijn werk (weer de andere kant op), dus mijn referentiekader voor wat ver is, is ook heel anders dan voor mijn vriendinnen.
Ik ben zelf ook meerdere malen verhuisd, en ben gewend dat ik naar de mensen die ik achterlaat toereis, zelden andersom.
anoniem_363018 wijzigde dit bericht op 13-03-2019 16:51
1.24% gewijzigd
woensdag 13 maart 2019 16:49
Maar je ontgroeit je familie toch ook wel een beetje als je volwassen wordt en ergens je eigen leven opbouwt? Je krijgt een andere relatie lijkt me. Ik heb een heel lieve familie, maar mijn eigen "volwassen" leven is belangrijker. Mijn man is nu ook mijn familie en mijn vrienden hier zijn ook heel belangrijk. Op een gegeven moment maak je wel een keuze om ergens een leven op te bouwen. Het lijkt alsof jij die keuze nog niet bewust hebt gemaakt en idd nog met 2 benen op 2 plekken bent.gingerspits schreef: ↑13-03-2019 16:44Klopt, doe ik ook zeker. Ik probeer hier ook echt iets op te bouwen, spreek veel af. Alleen is dat natuurlijk nooit het dezelfde als je eigen ouders of zusje.
anoniem_381635 wijzigde dit bericht op 13-03-2019 16:51
21.75% gewijzigd
woensdag 13 maart 2019 16:49
Mijn relatie is goed! we kunnen het er goed over hebben, hij support mij ook dan vaker samen die kant op te gaan of alleen. Maar er spelen meer dingen alleen voor mijn gevoel speelt dit best voor een groot gedeelte een rol.
woensdag 13 maart 2019 16:51
Hmm ik begrijp je, maar ondanks dat ik volwassen ben wil ik hen alsnog graag bij mijn leven betrekken. Helemaal mijn zusje, die hoort er gewoon bij (bij 'mijn' volwassen leven).
