Psyche
alle pijlers
Ik ken mijn opa niet, en nu is hij overleden
donderdag 14 maart 2019 12:13
Hi allen,
Mijn vraag heeft nogal een intro nodig.. Mijn vader heeft een narcistische persoonlijkheidsstoornis. Mijn relatie met hem was destructief voor mij en ik raakte mezelf kwijt in drugs en een slechte relatie met een narcistische jongen. 7 jaar terug heb ik besloten om mijn leven weer op orde te krijgen. Ik heb de relatie met de jongen verbroken, ben gestopt met de drugs en ik ben weer gaan studeren. Maar ik merkte dat de relatie met mijn vader me steeds weer terugtrok naar mijn destructieve ik. Daarom heb ik toen besloten om het contact te verbreken. En dat heeft geholpen. Ik heb mijn diploma, een ontzettende lieve vriend en ik ben weer gezond.
De ouders van mijn vader zijn gescheiden. Zijn moeder, mijn oma, heeft dezelfde stoornis en wilde de contactbreuk tussen mij en mijn vader niet toelaten. Ze misbruikte mijn relatie met haar voor mijn vaders gewin. Daarom heb ik op een gegeven moment ook besloten om het contact met haar te verbreken, hoe moeilijk ik dat ook vond.
Zijn vader, mijn opa, heb ik weinig/niet meegemaakt in mijn jeugd en mijn volwassen leven. Als kind ben ik er een paar keer geweest, en ik heb hem nooit als een nare man gezien, maar ik heb nooit een band met hem op kunnen bouwen. Er was bijna geen contact. En nu ik er over na denk, ken ik die man helemaal niet. Ik heb geen idee wie hij is, wat voor persoonlijkheid hij heeft, wat zijn hobby’s zijn, welke carrière hij heeft gehad.
En nu is hij overleden. Het voelt extreem dubbel. Ik voel geen verdriet en dat voelt gek. Ik heb geen idee hoe ik me moet voelen. En dan komt de begrafenis. Enerzijds heb ik het gevoel dat ik er heen moet, anderzijds, als ik er over nadenk voor wie ik dan zou gaan, kan ik daar geen antwoord op geven. En daarbij zal er waarschijnlijk heel wat opwaaien omdat mijn vader en mijn oma daar zullen zijn.
Hebben jullie misschien tips?
Mijn vraag heeft nogal een intro nodig.. Mijn vader heeft een narcistische persoonlijkheidsstoornis. Mijn relatie met hem was destructief voor mij en ik raakte mezelf kwijt in drugs en een slechte relatie met een narcistische jongen. 7 jaar terug heb ik besloten om mijn leven weer op orde te krijgen. Ik heb de relatie met de jongen verbroken, ben gestopt met de drugs en ik ben weer gaan studeren. Maar ik merkte dat de relatie met mijn vader me steeds weer terugtrok naar mijn destructieve ik. Daarom heb ik toen besloten om het contact te verbreken. En dat heeft geholpen. Ik heb mijn diploma, een ontzettende lieve vriend en ik ben weer gezond.
De ouders van mijn vader zijn gescheiden. Zijn moeder, mijn oma, heeft dezelfde stoornis en wilde de contactbreuk tussen mij en mijn vader niet toelaten. Ze misbruikte mijn relatie met haar voor mijn vaders gewin. Daarom heb ik op een gegeven moment ook besloten om het contact met haar te verbreken, hoe moeilijk ik dat ook vond.
Zijn vader, mijn opa, heb ik weinig/niet meegemaakt in mijn jeugd en mijn volwassen leven. Als kind ben ik er een paar keer geweest, en ik heb hem nooit als een nare man gezien, maar ik heb nooit een band met hem op kunnen bouwen. Er was bijna geen contact. En nu ik er over na denk, ken ik die man helemaal niet. Ik heb geen idee wie hij is, wat voor persoonlijkheid hij heeft, wat zijn hobby’s zijn, welke carrière hij heeft gehad.
En nu is hij overleden. Het voelt extreem dubbel. Ik voel geen verdriet en dat voelt gek. Ik heb geen idee hoe ik me moet voelen. En dan komt de begrafenis. Enerzijds heb ik het gevoel dat ik er heen moet, anderzijds, als ik er over nadenk voor wie ik dan zou gaan, kan ik daar geen antwoord op geven. En daarbij zal er waarschijnlijk heel wat opwaaien omdat mijn vader en mijn oma daar zullen zijn.
Hebben jullie misschien tips?
donderdag 14 maart 2019 12:15
Ik hanteer voor mijzelf dat ik niet naar uitvaarten ga, tenzij ik een band heb met diegene de overleden of een hele enkele keer omdat iemand waarmee ik een hele goede band heb, iemand moet missen. In dat laatste geval, bv moeder van beste vriendin of zo.
In jouw geval, zou ik niet gaan. Je kent hem niet en je hebt ook geen goede band met iemand anders daar.
In jouw geval, zou ik niet gaan. Je kent hem niet en je hebt ook geen goede band met iemand anders daar.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
donderdag 14 maart 2019 12:19
Als je behoefte hebt om te gaan, dan ga je.
Misschien de laatste kans om wat over die man te leren.
Als het als een afgesloten hoofdstuk voelt dan ga je niet.
Er is een kans dat je vader toenadering zoekt. Even aan de wijde wereld laten zien wat een geweldige man het is.
Je hoeft ook niet altijd wat te voelen bij elk overleden persoon. Soms is er verdriet, soms opluchting (als het persoon zo ziek was) en soms is er gewoon geen gevoel en is het neutraal.
Succes met je beslissing.
Misschien de laatste kans om wat over die man te leren.
Als het als een afgesloten hoofdstuk voelt dan ga je niet.
Er is een kans dat je vader toenadering zoekt. Even aan de wijde wereld laten zien wat een geweldige man het is.
Je hoeft ook niet altijd wat te voelen bij elk overleden persoon. Soms is er verdriet, soms opluchting (als het persoon zo ziek was) en soms is er gewoon geen gevoel en is het neutraal.
Succes met je beslissing.
donderdag 14 maart 2019 12:20
Kies voor jezelf.
Als je opa om jou gaf wilde hij dat ook en zou hij dat gesnapt hebben.
Ik zou de risico’s van een weerzien niet nemen straks gaat je balans weer wiebelen aan de andere kant als je echt stabiel in het leven staat nu zouden ze je niet aan het wankelen moeten brengen. Echter ik zie geen een reden waarom je zou moeten gaan.
Als je opa om jou gaf wilde hij dat ook en zou hij dat gesnapt hebben.
Ik zou de risico’s van een weerzien niet nemen straks gaat je balans weer wiebelen aan de andere kant als je echt stabiel in het leven staat nu zouden ze je niet aan het wankelen moeten brengen. Echter ik zie geen een reden waarom je zou moeten gaan.
where ever you go, go with your heart
donderdag 14 maart 2019 12:22
Mijn oma is vorig jaar overleden, en mijn komst op de begrafenis zou ook voor een hoop onrust zorgen. Enerzijds wilde ik er wel graag heen. Maar toen ik er langer over na ging denken, wat een begrafenis concreet inhield, heb ik besloten om niet te gaan en iets anders te doen voor mijn oma.
En daar heb ik geen spijt van. Ik heb speciaal voor mijn oma een tuintje aangelegd omdat ik mijn liefde voor tuinieren van haar heb. Nou heb ik een gigantische tuin, maar voor mijn oma’s tuintje moest er perse bestrating uit. Later kreeg ik het bidprentje. Daarin stond beschreven hoe geen enkele tegel in de tuin veilig was, want overal moesten planten en bloemen komen.
Er is geen goed of fout, ja in de ogen van andere mensen. Doe waar jij je fijn bij voelt. Misschien kun je ook wel iets anders bedenken. Misschien wil je toch gaan, en dan ga je lekker ver van die mensen zitten die zo vervelend zijn.
Heel veel sterke in ieder geval.
En daar heb ik geen spijt van. Ik heb speciaal voor mijn oma een tuintje aangelegd omdat ik mijn liefde voor tuinieren van haar heb. Nou heb ik een gigantische tuin, maar voor mijn oma’s tuintje moest er perse bestrating uit. Later kreeg ik het bidprentje. Daarin stond beschreven hoe geen enkele tegel in de tuin veilig was, want overal moesten planten en bloemen komen.
Er is geen goed of fout, ja in de ogen van andere mensen. Doe waar jij je fijn bij voelt. Misschien kun je ook wel iets anders bedenken. Misschien wil je toch gaan, en dan ga je lekker ver van die mensen zitten die zo vervelend zijn.
Heel veel sterke in ieder geval.
donderdag 14 maart 2019 12:51
Dit is al een goede vraag. In deze situatie vind ik dat wel meewegen.
Tja, zoals gezegd, voor je opa hoeft je het niet te doen. Het is eerder om nabestaanden je medeleven te tonen, wat in dit geval misschien niet de beste keuze is.
Als je bang bent dat het je uit balans brengt, niet doen.
Gecondoleerd.
donderdag 14 maart 2019 13:14
Precies dit.Coconuts12 schreef: ↑14-03-2019 13:09Je hebt geen band met je opa, je kent hem niet, je ziet je vader en oma wat je niet wil. Ik zie geen enkele reden om te gaan.
Waarom zou je wel gaan? Je opa leer je toch niet meer kennen.
donderdag 14 maart 2019 17:04
Ten eerste heb je deze opa niet gekend, dus is er ook geen gevoel van afscheid moeten nemen van iemand die je gaat missen in je leven, en ten tweede is een begrafenis niet de plek om familie tegen het lijf te lopen waar je een slecht contact mee hebt, al is het je vader en je oma. Ik zou wegblijven, maar misschien zou je even een kerk kunnen binnen stappen en een kaarsje branden, of gewoon thuis een kaarsje branden, dat je toch het gevoel hebt dat je er even bij hebt stilgestaan. Uiteindelijk blijft hij je bloedverwant.
En misschien had je opa wel graag een relatie met je gehad, maar werd daar de mogelijk toe niet geboden. Doe wat je gevoel je ingeeft, maar voel je niet gedwongen om te gaan omdat dat de conventie is.
En misschien had je opa wel graag een relatie met je gehad, maar werd daar de mogelijk toe niet geboden. Doe wat je gevoel je ingeeft, maar voel je niet gedwongen om te gaan omdat dat de conventie is.
Liefde is een werkwoord
