Psyche
alle pijlers
ADD gediagnostiseerd
vrijdag 22 maart 2019 20:05
Hoi Sjiraf,
Ik heb ADHD. Ik ben eind 2017 gediagnostiseerd en heb daarna coaching gevolgd en Psycho Educatie Training in groepsverband gehad. De training kwam voornamelijk aan bod hoe je een betere structuur in je leven brengt en omgaat met de problemen die bij ADHD komen kijken. Bij de coaching kwam mijn privéleven aan bod en tegen welke problemen ik aanliep. Ook hebben we daar het stuk acceptatie besproken, want daar had ik het in het begin veel moeite mee, die bevestiging dat er daadwerkelijk wat 'mis' bleek. Na die gesprekken ben ik dat heel anders gaan bekijken, trouwens.
Ik heb het meeste moeite met structuur en concentratie. Heeft het mijn interesse niet en komt er wat leukers voorbij, dan kies ik snel het hazenpad. Ik heb nu geleerd de hyperfocus niet meer sterk te voeden en krijg ik taken goed afgerond, zolang ik ze in stukjes hak en het visueel kan afstrepen. Maar dat is allemaal heel persoonlijk en jouw struggelingen komen straks in het behandeltraject naar voren.
Geen medicatie hier. In de groepstherapie zat 1 man die medicatie is gaan nemen en ik zag zijn worsteling met het afstellen van de juiste dosering. Ik kreeg de diagnose in een beweeglijke periode in mijn leven (een overlijden en 2 heel jonge kinderen) en moet nu zeggen, nu de druk wat weg is gevallen, ik ook veel beter met mijn klachten kan omgaan. Ik voel de behoefte voor medicatie (nog) niet, maar blijf er wel voor openstaan.
Wat ik doe om te ontspannen: toch bezig zijn. Ik kan niet liggen en niets doen. In bad liggen vind ik bijvoorbeeld vreselijk. Ik ontspan door mijn favoriete hobby: schrijven. Ook muziek luisteren vind ik fijn en dagdroom ik lekker weg. Maar wil ik echt geen ronddwalende gedachten hebben dan helpt sporten het best. Dan ga ik flink aan de gewichten hangen of een stuk hardlopen. Dan ben ik flink afgemat en kan ik letterlijk niet meer nadenken.
Hopelijk kan je er wat mee. Maar weet dat het nu in het begin best 'zwaar' voelt, ik dacht dat dat zo bleef. Maar op ten duur gaat je leven verder en kun je veel met wat je nu gaat leren. Ik wens je veel sterkte met alles en heb je nog vragen, stel ze gerust!
Ik heb ADHD. Ik ben eind 2017 gediagnostiseerd en heb daarna coaching gevolgd en Psycho Educatie Training in groepsverband gehad. De training kwam voornamelijk aan bod hoe je een betere structuur in je leven brengt en omgaat met de problemen die bij ADHD komen kijken. Bij de coaching kwam mijn privéleven aan bod en tegen welke problemen ik aanliep. Ook hebben we daar het stuk acceptatie besproken, want daar had ik het in het begin veel moeite mee, die bevestiging dat er daadwerkelijk wat 'mis' bleek. Na die gesprekken ben ik dat heel anders gaan bekijken, trouwens.
Ik heb het meeste moeite met structuur en concentratie. Heeft het mijn interesse niet en komt er wat leukers voorbij, dan kies ik snel het hazenpad. Ik heb nu geleerd de hyperfocus niet meer sterk te voeden en krijg ik taken goed afgerond, zolang ik ze in stukjes hak en het visueel kan afstrepen. Maar dat is allemaal heel persoonlijk en jouw struggelingen komen straks in het behandeltraject naar voren.
Geen medicatie hier. In de groepstherapie zat 1 man die medicatie is gaan nemen en ik zag zijn worsteling met het afstellen van de juiste dosering. Ik kreeg de diagnose in een beweeglijke periode in mijn leven (een overlijden en 2 heel jonge kinderen) en moet nu zeggen, nu de druk wat weg is gevallen, ik ook veel beter met mijn klachten kan omgaan. Ik voel de behoefte voor medicatie (nog) niet, maar blijf er wel voor openstaan.
Wat ik doe om te ontspannen: toch bezig zijn. Ik kan niet liggen en niets doen. In bad liggen vind ik bijvoorbeeld vreselijk. Ik ontspan door mijn favoriete hobby: schrijven. Ook muziek luisteren vind ik fijn en dagdroom ik lekker weg. Maar wil ik echt geen ronddwalende gedachten hebben dan helpt sporten het best. Dan ga ik flink aan de gewichten hangen of een stuk hardlopen. Dan ben ik flink afgemat en kan ik letterlijk niet meer nadenken.
Hopelijk kan je er wat mee. Maar weet dat het nu in het begin best 'zwaar' voelt, ik dacht dat dat zo bleef. Maar op ten duur gaat je leven verder en kun je veel met wat je nu gaat leren. Ik wens je veel sterkte met alles en heb je nog vragen, stel ze gerust!
vrijdag 22 maart 2019 20:08
Ik ben nooit helemaal ontspannen, daar kan ik al mee beginnen:)
Toen ik een poos terug veel spanning en stress had, en ik voor de tweede keer terug wandelde naar de psych kwamen ze met het onderzoek. Ik krijg methylfenidaat, maar het is geen magische pil ofzo.
Ik gebruik het zo goed als iedere dag, maar hoe m'n hoofd het ervaart verschilt. Hoe zit ik in m'n vel, ben ik de dag al onrustig opgestaan ect ect.
Doordat stress af is genomen merk ik dat ik zonder medicijnen ook wat rustiger in m'n hoofd kan zijn, maar elke dag is een uitdaging.
Ik omschrijf het altijd maar als een soort vlooiennest. Geen stop kunnen zetten op gedachten, van het een naar de ander. Stukken overslaan in het vertellen van iets omdat ik sneller denk dan ik praten kan.
Wat ik er zelf aan probeer te doen, is al de dag beginnen met ontspannende muziek, ruimmm op tijd opstaan want ik kan niet op tijd komen en dat scheelt stress. Minderen met alcohol en proberen voldoende te slapen. Maar simpele voorbeelden.
Toen ik een poos terug veel spanning en stress had, en ik voor de tweede keer terug wandelde naar de psych kwamen ze met het onderzoek. Ik krijg methylfenidaat, maar het is geen magische pil ofzo.
Ik gebruik het zo goed als iedere dag, maar hoe m'n hoofd het ervaart verschilt. Hoe zit ik in m'n vel, ben ik de dag al onrustig opgestaan ect ect.
Doordat stress af is genomen merk ik dat ik zonder medicijnen ook wat rustiger in m'n hoofd kan zijn, maar elke dag is een uitdaging.
Ik omschrijf het altijd maar als een soort vlooiennest. Geen stop kunnen zetten op gedachten, van het een naar de ander. Stukken overslaan in het vertellen van iets omdat ik sneller denk dan ik praten kan.
Wat ik er zelf aan probeer te doen, is al de dag beginnen met ontspannende muziek, ruimmm op tijd opstaan want ik kan niet op tijd komen en dat scheelt stress. Minderen met alcohol en proberen voldoende te slapen. Maar simpele voorbeelden.
vrijdag 22 maart 2019 21:16
Hier ook ADD en de diagnose kwam voor mij als een soort verlossing: ik snapte eindelijk waarom ik zo vaak zo moe was, waarom ik zoveel domme fouten maakte...
Ook hier kwam de herkenning na ADHD-diagnose van een van de kinderen en ben ik verder gaan zoeken.
Ik slik 30mg Rilatine, soms neem ik nog 10mg bij rond 16u of als ik 's avonds nog moet autorijden.
Volledig ontspannen doe ik eigenlijk nooit en dat is oké.
Ik ben sinds een paar jaar wel aan het haken geslagen en dingen waarbij ik moet tellen helpen me wel om 'op mijn tweede (en 3de, en 4de, en 57ste...) lijn' dingen te vermalen.
Sporten heb ik een hekel aan: ik verveel me dood. Thuis sta ik af en toe op zo'n stepding terwijl ik youtube filmpjes kijk en dat is al een hele prestatie.
Om niet in chaos te vervallen ben ik vrij extreem op orde: de rust-reinheid-regelmaat zeg maar.
Als ik 1 steek laat vallen ben ik bang dat ik dan alles kwijt raak, dus dan is het beter dat ik de steken - soms krampachtig - vast houd.
Ik werk trouwens als secretaresse en mijn werkgever is een warhoofd.
Dat ik zo overgeorganiseerd 'moet' zijn is voor mijn baan een voordeel: ik vang alles op waar wg geen ruimte voor heeft, nog voor het de grond raakt.
Ik voorzie vaak waar ik ga moeten opvangen en anticipeer daarop.
Ik denk dat ik met normaal werkende hersenen minder goed in mijn job zou zijn
Verder: als de Ritalin is uitgewerkt merkt man dat direct. Dan roep ik vaak zelf al 'kijk daar, een vogeltje'.
Hij vindt mij op die momenten wel grappig omdat ik in een gesprek echt alle kanten uitga, en ik kan er ook zelf wel om lachen.
Maar hij ziet ook hoe vermoeiend het is als je hersenen altijd zo ping-pong spelen.
PS: Sorry voor het lange epistel
Ook hier kwam de herkenning na ADHD-diagnose van een van de kinderen en ben ik verder gaan zoeken.
Ik slik 30mg Rilatine, soms neem ik nog 10mg bij rond 16u of als ik 's avonds nog moet autorijden.
Volledig ontspannen doe ik eigenlijk nooit en dat is oké.
Ik ben sinds een paar jaar wel aan het haken geslagen en dingen waarbij ik moet tellen helpen me wel om 'op mijn tweede (en 3de, en 4de, en 57ste...) lijn' dingen te vermalen.
Sporten heb ik een hekel aan: ik verveel me dood. Thuis sta ik af en toe op zo'n stepding terwijl ik youtube filmpjes kijk en dat is al een hele prestatie.
Om niet in chaos te vervallen ben ik vrij extreem op orde: de rust-reinheid-regelmaat zeg maar.
Als ik 1 steek laat vallen ben ik bang dat ik dan alles kwijt raak, dus dan is het beter dat ik de steken - soms krampachtig - vast houd.
Ik werk trouwens als secretaresse en mijn werkgever is een warhoofd.
Dat ik zo overgeorganiseerd 'moet' zijn is voor mijn baan een voordeel: ik vang alles op waar wg geen ruimte voor heeft, nog voor het de grond raakt.
Ik voorzie vaak waar ik ga moeten opvangen en anticipeer daarop.
Ik denk dat ik met normaal werkende hersenen minder goed in mijn job zou zijn
Verder: als de Ritalin is uitgewerkt merkt man dat direct. Dan roep ik vaak zelf al 'kijk daar, een vogeltje'.
Hij vindt mij op die momenten wel grappig omdat ik in een gesprek echt alle kanten uitga, en ik kan er ook zelf wel om lachen.
Maar hij ziet ook hoe vermoeiend het is als je hersenen altijd zo ping-pong spelen.
PS: Sorry voor het lange epistel
zaterdag 23 maart 2019 14:50
En nog 1, sinds een maand of 4 diagnose maar pas vrij recent medicatie en educatie.
Voor mij is het een openbaring : dat ik niet simpelweg lui en onhandig ben.
Overzicht, plannen, organiseren.. vastdraaien in gedachten en argumenten dat is mijn allergrootste struikelblok, het verlamt me.
Ook al verwachtte ik niks van medicatie ( voegt eigenwijs toe aan lijstje eigenschappen ) heb ik me voorgenomen het standaard traject te volgen en me daarna een mening vorm, dus nu eerst : medicatie, psycho-educatie en vaardigheden
Methylfenidaat geeft me zoveel ruimte om prioriteiten te stellen (of dat te oefenen
), een (één!! ) gedachtelijn te volgen of minder te 'verdwalen' bij een klus/ internet/onderweg .. dat is nieuw en best prettig.
Netjes op tijd pillen slikken dáár ben ik nog steeds niet zo goed in dus als iemand de gouden tip heeft?
Ontspannen, ècht ontspannen, vind ik ook lastig en sporten niet persé leuk . Tóch ga ik een paar keer per week en doe zowel (kracht)training als yoga, yoga is wel een goede graadmeter voor de (on)rust.
Overigens heb ik wel therapie, had ik al, en er is absoluut een relatie tussen mijn 'issues' en de ADD. Alleen daarom al is de diagnose waardevol en helpend
Voor mij is het een openbaring : dat ik niet simpelweg lui en onhandig ben.
Overzicht, plannen, organiseren.. vastdraaien in gedachten en argumenten dat is mijn allergrootste struikelblok, het verlamt me.
Ook al verwachtte ik niks van medicatie ( voegt eigenwijs toe aan lijstje eigenschappen ) heb ik me voorgenomen het standaard traject te volgen en me daarna een mening vorm, dus nu eerst : medicatie, psycho-educatie en vaardigheden
Methylfenidaat geeft me zoveel ruimte om prioriteiten te stellen (of dat te oefenen
), een (één!! ) gedachtelijn te volgen of minder te 'verdwalen' bij een klus/ internet/onderweg .. dat is nieuw en best prettig.Netjes op tijd pillen slikken dáár ben ik nog steeds niet zo goed in dus als iemand de gouden tip heeft?
Ontspannen, ècht ontspannen, vind ik ook lastig en sporten niet persé leuk . Tóch ga ik een paar keer per week en doe zowel (kracht)training als yoga, yoga is wel een goede graadmeter voor de (on)rust.
Overigens heb ik wel therapie, had ik al, en er is absoluut een relatie tussen mijn 'issues' en de ADD. Alleen daarom al is de diagnose waardevol en helpend
zaterdag 23 maart 2019 16:39
Routine, routine, routine,... en had ik al routine gezegd?
Ik slik 1 keer per dag.
Mijn ochtendroutine staat in steen gebeiteld, en als vb. mijn man vrij is op een weekdag is dat al genoeg om dingen te vergeten
Ik wel heb op mijn werk en in mijn handtas en in mijn auto backup-pillen liggen, dat geeft ook wel rust.
En anders een alarm in je telefoon zetten?
zaterdag 23 maart 2019 17:49
Ja uuuh.. die telefoon dan moet je er wel iets mee doen : direct op reageren of m horen.. uitzetten/herstarten en "zometeen ga ik pilletje pakken "
Dat is een heel slecht plan
Wellicht is langwerkend straks ook een handige keuze, zit nu nog middenin het 'leerproces'
Ongeduld is ook een ding hoor en routine... welke routine ?
Dat is een heel slecht plan
Wellicht is langwerkend straks ook een handige keuze, zit nu nog middenin het 'leerproces'
Ongeduld is ook een ding hoor en routine... welke routine ?
maandag 25 maart 2019 14:37
Een aantal jaren geleden gediagnostiseerd met ADD.
Kreeg toen therapie vanwege slaapproblematiek (1op1 met een psychiater).
Ik heb , denk ik 1,5 jaar Strattera geslikt en ongeveer een jaar therapie gehad.
Het was erg intensief, uiteindelijk door gedragsverandering en mijn leven omgooien. Zit ik er nu heel anders bij.
Ik heb uiteraard nog wel eens mijn wegdroommomenten en onhandigheden.
Voor mezelf denk ik dat het goed is geweest , dat ik eerst aan de basis heb gewerkt , waardoor meer rust en overzicht ontstond . Niet ben blijven “hangen”, ik heb ADD. En daarachter “schuilen “. Want dat is natuurlijk wel een beetje het gevaar. Met wat voor diagnose dan ook.
In mijn ogen blijft het toch een ontwikkelingsproblematiek, wat betekend dat je nog kunt groeien en ontwikkelen naar volwassenheid.
Aan mezelf heb ik dit ook wel “bewezen”.
Al is het een hele zoektocht geweest . .. hoe ik het voor elkaar zou krijgen.
Kreeg toen therapie vanwege slaapproblematiek (1op1 met een psychiater).
Ik heb , denk ik 1,5 jaar Strattera geslikt en ongeveer een jaar therapie gehad.
Het was erg intensief, uiteindelijk door gedragsverandering en mijn leven omgooien. Zit ik er nu heel anders bij.
Ik heb uiteraard nog wel eens mijn wegdroommomenten en onhandigheden.
Voor mezelf denk ik dat het goed is geweest , dat ik eerst aan de basis heb gewerkt , waardoor meer rust en overzicht ontstond . Niet ben blijven “hangen”, ik heb ADD. En daarachter “schuilen “. Want dat is natuurlijk wel een beetje het gevaar. Met wat voor diagnose dan ook.
In mijn ogen blijft het toch een ontwikkelingsproblematiek, wat betekend dat je nog kunt groeien en ontwikkelen naar volwassenheid.
Aan mezelf heb ik dit ook wel “bewezen”.
Al is het een hele zoektocht geweest . .. hoe ik het voor elkaar zou krijgen.
zaterdag 6 april 2019 08:34
Tijdens de puberteit wordt er meer van je verwacht qua schoolwerk, er komen je eigen emoties bij die vaak veel heftiger zijn, er gaat meer aandacht naar vrienden/verliefdheden/... en anderzijds krijg je minder structuur opgelegd door je ouders en school.
Het lijkt dan me dan ook wel logisch dat een concentratiestoornis zich dan harder laat voelen.
Allez, zo heb ik het toch ervaren.
Het lijkt dan me dan ook wel logisch dat een concentratiestoornis zich dan harder laat voelen.
Allez, zo heb ik het toch ervaren.
donderdag 11 april 2019 09:57
Heb jij een langwerkende dat je 1 keer per dag neemt? En bevalt dat beter?MonicaG schreef: ↑23-03-2019 16:39Routine, routine, routine,... en had ik al routine gezegd?
Ik slik 1 keer per dag.
Mijn ochtendroutine staat in steen gebeiteld, en als vb. mijn man vrij is op een weekdag is dat al genoeg om dingen te vergeten
Ik wel heb op mijn werk en in mijn handtas en in mijn auto backup-pillen liggen, dat geeft ook wel rust.
En anders een alarm in je telefoon zetten?
Ik slik 2 a 3 keer per dag 15 mg, maar ook vermoeiend om dat bij te houden vind ik.
donderdag 11 april 2019 10:32
Onderzoek gaat via de psycholoog, en daar kun je via je huisarts gewoon een doorverwijzing voor krijgen.
Bij iedereen is het ook anders hé. Ik ben in de 20, maar al 'die labels' waar nu zo op gespitst wordt bij kinderen was nog niet 20 jaar geleden.
Symptomen zullen er (als je het zou hebben) vast en zeker wel geweest zijn als kind maar viel niet genoeg op bv.
Nu achteraf gezien als ik in mijn oude basisschool rapporten bekijk was mijn concentratie al slecht. En werkelijk waar, elk maar dan ook echt elk scoolschrift staan vol met tekeningen. Was er inderdaad vaak met m'n hoofd niet bij.
Over de puberteit kan ik me herinneren dat ik nooit op tijd kon komen. Of met veel moeite.
Hoe meer maatschappelijke druk, verantwoordelijkheden en dingen moeten onthouden en doen als volwassene, hoe voller je hoofd uiteraard ook wordt dus loop je sneller tegen dingen aan.
zondag 14 april 2019 08:40
Ik weet sinds vorige week pas dat ik add heb.. Ik ben een jaar geleden gestart met een hbo opleiding wat ik prima aan kan maar toch mijn concentratie en enorme vermoeidheid heeft er voor gezorgd dat ik de theorie examens matig tot niet haalde.
Ik snapte het maar niet ik had goed toch voorbereid en oefen veel en dan alsnog een onvoldoende hierdoor heb ik angst gekregen. De lastige tentamens die haalde ik wel zoals performance en vaardigheden en klinisch redeneren.
Mijn moeder zei je bent altijd al een dromer geweest en een slechte concentratie gehad.
Ik heb 2 jaar van mijn tijd verspilt aan een psychotherapeut met alleen maar praten ik gaf vaak mijn dominante problemen aan hier werd niet naar geluisterd... Ik ben in december op eigen initiatief naar de huisarts gegaan om een verwijzing voor de psychiater na 3 sessies en een test kwam dit uit. Verder werk ik enorm onder mijn denk niveau en ik begin er steeds meer stress en frustratie van te krijgen, het is heel erg routine gericht elke half uur het zelfde met het zelfde verhaaltje enorm eentonig en ook een hoge werk druk, ik wordt er steeds kribbiger van.. Wie herkent dit?
Ik heb door ptss vroeg kinderlijk trauma ook een persoonlijkheidsstoornis geen idee welke dat was algemeen blijkbaar.
Hij kwam met ritalin maar ik weet niet of ik deze wel wil aangezien de enorme bijwerkingen en rebound. Ik heb best zelf al vaak last van hartkloppingen ritmestoornis en deze medicatie geven ook deze bijwerking...
Dus ik weet het nog niet wat er gaat gebeuren.
Ik snapte het maar niet ik had goed toch voorbereid en oefen veel en dan alsnog een onvoldoende hierdoor heb ik angst gekregen. De lastige tentamens die haalde ik wel zoals performance en vaardigheden en klinisch redeneren.
Mijn moeder zei je bent altijd al een dromer geweest en een slechte concentratie gehad.
Ik heb 2 jaar van mijn tijd verspilt aan een psychotherapeut met alleen maar praten ik gaf vaak mijn dominante problemen aan hier werd niet naar geluisterd... Ik ben in december op eigen initiatief naar de huisarts gegaan om een verwijzing voor de psychiater na 3 sessies en een test kwam dit uit. Verder werk ik enorm onder mijn denk niveau en ik begin er steeds meer stress en frustratie van te krijgen, het is heel erg routine gericht elke half uur het zelfde met het zelfde verhaaltje enorm eentonig en ook een hoge werk druk, ik wordt er steeds kribbiger van.. Wie herkent dit?
Ik heb door ptss vroeg kinderlijk trauma ook een persoonlijkheidsstoornis geen idee welke dat was algemeen blijkbaar.
Hij kwam met ritalin maar ik weet niet of ik deze wel wil aangezien de enorme bijwerkingen en rebound. Ik heb best zelf al vaak last van hartkloppingen ritmestoornis en deze medicatie geven ook deze bijwerking...
Dus ik weet het nog niet wat er gaat gebeuren.
zondag 14 april 2019 20:24
Ja ik slik op gewone dagen 30 MR en daar trek ik het meestal wel mee tot rond 16u, die laatste paar uur lukken me dan op automatisme en karakter.
Als ik 's avonds nog (ver) moet rijden slik ik nog 10 mg. bij.
Op werkdagen als ik om 5.30u opsta neem ik rond 14u nog 30mg MR bij, dan voel ik gewoon dat mijn 'tafel' wegzakt.
Ik vind zelf de kortwerkende tabletjes ook niet zo fijn, dat werkt bij mij te veel in pieken en dalen, terwijl MR langzaam omhoog gaat, dan een 'tafel' maakt en daarna terug langzaam zakt, zodat ik ook op tijd kan bijnemen.
Ik slik enkel 's avonds 10 mg. omdat die uitgewerkt is tegen dat ik wil gaan slapen, met MR blijf ik wakker.
dinsdag 16 april 2019 10:22
Hi Lavendel2
Waarom zou je ritalin/methylfenidaat niet s proberen? Als je een beetje ingesteld bent kan t je ook veel rust geven en mocht t je echt niet bevallen is abruptstoppen ook geen probleem.
Hartkloppingen, ritmestoornissen zijn idd naar wat zegt je arts daar over?
Bij mij zijn ze niet gebleven, na een week of 2, 3 trok t grotendeels weg
Rebound probeer je natuurlijk voor te zijn door tijdig je medicatie in te nemen en te herkennen voor wat t is.
Mij overvalt t nog wel eens en pas als ik t ( mijn stemming) benoem realiseer ik pas me waar t vandaan komt en daarmee is t veel beter te handelen (maar dat had ik met pms ook..elke maand weer )
Rebound heeft bij iedereen een andere vorm: ik word moe en blijf in cirkels redeneren, het is bij mij in ieder geval niet altijd even sterk én t trekt ook weer weg. Ik ken mensen die wat meer/drukker gaan praten en ook die even de energie uit hun lijf kwijt moeten..
Waarom zou je ritalin/methylfenidaat niet s proberen? Als je een beetje ingesteld bent kan t je ook veel rust geven en mocht t je echt niet bevallen is abruptstoppen ook geen probleem.
Hartkloppingen, ritmestoornissen zijn idd naar wat zegt je arts daar over?
Bij mij zijn ze niet gebleven, na een week of 2, 3 trok t grotendeels weg
Rebound probeer je natuurlijk voor te zijn door tijdig je medicatie in te nemen en te herkennen voor wat t is.
Mij overvalt t nog wel eens en pas als ik t ( mijn stemming) benoem realiseer ik pas me waar t vandaan komt
en daarmee is t veel beter te handelen (maar dat had ik met pms ook..elke maand weer ) Rebound heeft bij iedereen een andere vorm: ik word moe en blijf in cirkels redeneren, het is bij mij in ieder geval niet altijd even sterk én t trekt ook weer weg. Ik ken mensen die wat meer/drukker gaan praten en ook die even de energie uit hun lijf kwijt moeten..
dinsdag 16 april 2019 11:19
Dank je wel, ik mag het niet hebben ik heb een hartritmestoornis cardioloog zegt nee dus ik zal iets anders moeten proberen zoals de psychiater zegt mindfullness en een goede neurofeedback of coach en wellicht op zoek naar minder eentonig werk wat erg op een bore out begint te lijken dat versterkt de add.Teaus schreef: ↑16-04-2019 10:22Hi Lavendel2
Waarom zou je ritalin/methylfenidaat niet s proberen? Als je een beetje ingesteld bent kan t je ook veel rust geven en mocht t je echt niet bevallen is abruptstoppen ook geen probleem.
Hartkloppingen, ritmestoornissen zijn idd naar wat zegt je arts daar over?
Bij mij zijn ze niet gebleven, na een week of 2, 3 trok t grotendeels weg
Rebound probeer je natuurlijk voor te zijn door tijdig je medicatie in te nemen en te herkennen voor wat t is.
Mij overvalt t nog wel eens en pas als ik t ( mijn stemming) benoem realiseer ik pas me waar t vandaan komt
Rebound heeft bij iedereen een andere vorm: ik word moe en blijf in cirkels redeneren, het is bij mij in ieder geval niet altijd even sterk én t trekt ook weer weg. Ik ken mensen die wat meer/drukker gaan praten en ook die even de energie uit hun lijf kwijt moeten..
dinsdag 16 april 2019 11:43
Helder, dan moet je een andere weg vinden.Lavendel2 schreef: ↑16-04-2019 11:19Dank je wel, ik mag het niet hebben ik heb een hartritmestoornis cardioloog zegt nee dus ik zal iets anders moeten proberen zoals de psychiater zegt mindfullness en een goede neurofeedback of coach en wellicht op zoek naar minder eentonig werk wat erg op een bore out begint te lijken dat versterkt de add.
Ik denk dat een coach ook heel fijn kan zijn, zeker in de eerste periode, zodat je kunt werken aan vaardigheden die t je wat makkelijker maken, accepteren dat dit is hoe jouw hoofd 'werkt' en ontdekken wat jij nodig hebt om optimaal te functioneren
Neurofeedback en training(stimulatie) vanje werkgeheugen schijnt goed te werken , jammer dat dat niet vergoed wordt van uit de basis.
En fijn werk dat is voor iedereen veel gezonder , hopelijk vind je snel iets waar je je ei in kwijt kunt.
dinsdag 16 april 2019 12:34
dinsdag 16 april 2019 12:51
woesjje schreef: ↑16-04-2019 12:34Hier ook add. Diagnose op mijn 53e.
Wat een opluchting te weten dat beestje een naam heeft. Het is voor mij heel moeilijk met vreemde situaties om te gaan. Niet erg handig want ik werk in de thuiszorg.
Ik heb zoveel mogelijk vaste routes en ook maar hooguit 5 uur per dag. Daarna is de koek op.
Oei ook heel vervelend. Ik merk juist dat het bij mij stress geeft te veel eentonig routine werk
maandag 22 april 2019 14:04
Ik heb ook sterk het vermoeden dat ik het heb. Ik ben ook altijd een dagdromer geweest en zodra ik op mezelf aangewezen valt alle vorm van structuur weg. Ook maaltijden op gezette tijden eten lukt dan niet meer en als ik eenmaal met een taak bezigga moet dat af, al voel ik dat ik misselijk van de honger ben en duurt het 3 uur, ik ‘zit er dan in’ en maak het af.
Meestal begin ik namelijk niet en stel ik eindeloos uit. Ik zat als kind ook altijd te tekenen in schriften, gedachtenloos patroontjes te maken of naar buiten te kijken. Uiteindelijk toen ik eenmaal de motivatie te pakken kreeg wist ik wel mijn universiteit te halen, maar wel met de nodige vertraging.
Ik heb ook altijd veel slordigheidsfouten gemaakt terwijl ik wel een perfectionist ben.
Ook nu op het werk maak ik er een puinhoop van, mijn bureau is een zooi en werk van de hak op de tak, net wat ik leuk vind ga ik doen. En de rest blijft dan te lang liggen. Ook maak ik nog steeds veel domme fouten die je eigenlijk niet zou mogen verwachten van iemand met academisch denkniveau. Ik heb me nooit laten testen erop maar ik weet eigenlijk wel zeker dat ik het heb.
Wat bij mij nog wel eens wil werken is vooraf op een post it mijn dagtaken schrijven en ze dan afwerken, in blokken van 45 minuten. Dus een wekker zetten en na 45 minuten concentreren stoppen en even pauzeren. Daarna verder. En dan aan het eind van de dag zien hoever je bent gekomen en om 17:30 ook echt stoppen en eten gaan koken bijvoorbeeld. Anders komt dat ritme ook weer in het geding. Naar ik moet toegeven dat ik me vaak niet hou aan deze aanpak.
Meestal begin ik namelijk niet en stel ik eindeloos uit. Ik zat als kind ook altijd te tekenen in schriften, gedachtenloos patroontjes te maken of naar buiten te kijken. Uiteindelijk toen ik eenmaal de motivatie te pakken kreeg wist ik wel mijn universiteit te halen, maar wel met de nodige vertraging.
Ik heb ook altijd veel slordigheidsfouten gemaakt terwijl ik wel een perfectionist ben.
Ook nu op het werk maak ik er een puinhoop van, mijn bureau is een zooi en werk van de hak op de tak, net wat ik leuk vind ga ik doen. En de rest blijft dan te lang liggen. Ook maak ik nog steeds veel domme fouten die je eigenlijk niet zou mogen verwachten van iemand met academisch denkniveau. Ik heb me nooit laten testen erop maar ik weet eigenlijk wel zeker dat ik het heb.
Wat bij mij nog wel eens wil werken is vooraf op een post it mijn dagtaken schrijven en ze dan afwerken, in blokken van 45 minuten. Dus een wekker zetten en na 45 minuten concentreren stoppen en even pauzeren. Daarna verder. En dan aan het eind van de dag zien hoever je bent gekomen en om 17:30 ook echt stoppen en eten gaan koken bijvoorbeeld. Anders komt dat ritme ook weer in het geding. Naar ik moet toegeven dat ik me vaak niet hou aan deze aanpak.
maandag 22 april 2019 14:53
Ik heb de diagnose ASS met kenmerken van ADD erbij. Waar ik vaak tegenaan liep en loop:
- Concentratieproblemen. Op school was ik vaak dromerig. Veel naar buiten kijken, in gedachten verzonken, patroontjes tekenen. Daardoor miste ik regelmatig informatie. Aantekeningen op het bord, info van wat je voor een bepaalde les moest meenemen. Mijn ouders vonden mijn klasgenoten "beter bij de tijd". Omdat die vaak meer wisten wat de leerkracht vertelde dan ik. Ze zeiden dat ik beter moest opletten. Maar dat lukte niet goed. Op mijn 2e middelbare school kreeg je studie-uren als je geen les had. Zodat je thuis geen huiswerk meer hoefde te maken. Ook al had ik 3 studie-uren, dan nóg moest ik het meeste thuis doen. Ook een traag werktempo. Meestal als laatst klaar met toetsen. Ik had naast school amper vrije tijd en stelde alles eeuwig uit tot het laatst. Bijna elk weekend ruzie met mijn ouders over huiswerk. Heb ook moeite om gesprekken te volgen. Vooral als er meer mensen praten en als het onderwerp me niet interesseert.
- Domme fouten maken. Als we op het werk producten moeten stickeren. Liggen de producten niet allemaal met dezelfde kant naar me toe, dan sticker ik zo de verkeerde kant. Vergeten kijken of ze goed liggen. Dingen verkeerd opschrijven in mijn agenda. Ook met schrijven haal(de) ik er vaak fouten uit. Terwijl ik bij spellingstoetsen vaak een 9 of 10 haalde.
Boodschappenbriefjes maken en ze op tafel laten liggen. Minstens 1 keer per week moet ik terug naar de winkel.
- Vaak te laat komen. Meestal 5-10 minuten. Vind het heel vervelend en als ik wel op tijd ben is het maar net. Het kost ontzettend veel moeite. Ook een normaal dag- en nachtritme aanhouden is lastig. Ik ga al mijn halve leven veel te laat naar bed. Dat patroon krijg ik maar niet doorbroken. Sta altijd moe op.
- Chaotisch zijn. Vooral mijn huishouden. De tafel is nooit netjes opgeruimd. Hooguit 3 dagen is hij wat minder rommelig. Ik verwaarloos mijn tuin. Kan me er vaak niet toe zetten en houd het maar kort vol. Dan ben ik het spuugzat en het maakt me ook gauw hongerig. Ik sta al een tijd ingeschreven voor een ander huis. Met kleinere tuin. Een flat zou me teveel prikkels geven. Ik zit heel graag buiten, maar dan met minder tuinonderhoud.
- Concentratieproblemen. Op school was ik vaak dromerig. Veel naar buiten kijken, in gedachten verzonken, patroontjes tekenen. Daardoor miste ik regelmatig informatie. Aantekeningen op het bord, info van wat je voor een bepaalde les moest meenemen. Mijn ouders vonden mijn klasgenoten "beter bij de tijd". Omdat die vaak meer wisten wat de leerkracht vertelde dan ik. Ze zeiden dat ik beter moest opletten. Maar dat lukte niet goed. Op mijn 2e middelbare school kreeg je studie-uren als je geen les had. Zodat je thuis geen huiswerk meer hoefde te maken. Ook al had ik 3 studie-uren, dan nóg moest ik het meeste thuis doen. Ook een traag werktempo. Meestal als laatst klaar met toetsen. Ik had naast school amper vrije tijd en stelde alles eeuwig uit tot het laatst. Bijna elk weekend ruzie met mijn ouders over huiswerk. Heb ook moeite om gesprekken te volgen. Vooral als er meer mensen praten en als het onderwerp me niet interesseert.
- Domme fouten maken. Als we op het werk producten moeten stickeren. Liggen de producten niet allemaal met dezelfde kant naar me toe, dan sticker ik zo de verkeerde kant. Vergeten kijken of ze goed liggen. Dingen verkeerd opschrijven in mijn agenda. Ook met schrijven haal(de) ik er vaak fouten uit. Terwijl ik bij spellingstoetsen vaak een 9 of 10 haalde.
Boodschappenbriefjes maken en ze op tafel laten liggen. Minstens 1 keer per week moet ik terug naar de winkel.
- Vaak te laat komen. Meestal 5-10 minuten. Vind het heel vervelend en als ik wel op tijd ben is het maar net. Het kost ontzettend veel moeite. Ook een normaal dag- en nachtritme aanhouden is lastig. Ik ga al mijn halve leven veel te laat naar bed. Dat patroon krijg ik maar niet doorbroken. Sta altijd moe op.
- Chaotisch zijn. Vooral mijn huishouden. De tafel is nooit netjes opgeruimd. Hooguit 3 dagen is hij wat minder rommelig. Ik verwaarloos mijn tuin. Kan me er vaak niet toe zetten en houd het maar kort vol. Dan ben ik het spuugzat en het maakt me ook gauw hongerig. Ik sta al een tijd ingeschreven voor een ander huis. Met kleinere tuin. Een flat zou me teveel prikkels geven. Ik zit heel graag buiten, maar dan met minder tuinonderhoud.
maandag 22 april 2019 15:33
Wat is bij jou dan het ass gedeelte?hondenmens schreef: ↑22-04-2019 14:53Ik heb de diagnose ASS met kenmerken van ADD erbij. Waar ik vaak tegenaan liep en loop:
- Concentratieproblemen. Op school was ik vaak dromerig. Veel naar buiten kijken, in gedachten verzonken, patroontjes tekenen. Daardoor miste ik regelmatig informatie. Aantekeningen op het bord, info van wat je voor een bepaalde les moest meenemen. Mijn ouders vonden mijn klasgenoten "beter bij de tijd". Omdat die vaak meer wisten wat de leerkracht vertelde dan ik. Ze zeiden dat ik beter moest opletten. Maar dat lukte niet goed. Op mijn 2e middelbare school kreeg je studie-uren als je geen les had. Zodat je thuis geen huiswerk meer hoefde te maken. Ook al had ik 3 studie-uren, dan nóg moest ik het meeste thuis doen. Ook een traag werktempo. Meestal als laatst klaar met toetsen. Ik had naast school amper vrije tijd en stelde alles eeuwig uit tot het laatst. Bijna elk weekend ruzie met mijn ouders over huiswerk. Heb ook moeite om gesprekken te volgen. Vooral als er meer mensen praten en als het onderwerp me niet interesseert.
- Domme fouten maken. Als we op het werk producten moeten stickeren. Liggen de producten niet allemaal met dezelfde kant naar me toe, dan sticker ik zo de verkeerde kant. Vergeten kijken of ze goed liggen. Dingen verkeerd opschrijven in mijn agenda. Ook met schrijven haal(de) ik er vaak fouten uit. Terwijl ik bij spellingstoetsen vaak een 9 of 10 haalde.
Boodschappenbriefjes maken en ze op tafel laten liggen. Minstens 1 keer per week moet ik terug naar de winkel.
- Vaak te laat komen. Meestal 5-10 minuten. Vind het heel vervelend en als ik wel op tijd ben is het maar net. Het kost ontzettend veel moeite. Ook een normaal dag- en nachtritme aanhouden is lastig. Ik ga al mijn halve leven veel te laat naar bed. Dat patroon krijg ik maar niet doorbroken. Sta altijd moe op.
- Chaotisch zijn. Vooral mijn huishouden. De tafel is nooit netjes opgeruimd. Hooguit 3 dagen is hij wat minder rommelig. Ik verwaarloos mijn tuin. Kan me er vaak niet toe zetten en houd het maar kort vol. Dan ben ik het spuugzat en het maakt me ook gauw hongerig. Ik sta al een tijd ingeschreven voor een ander huis. Met kleinere tuin. Een flat zou me teveel prikkels geven. Ik zit heel graag buiten, maar dan met minder tuinonderhoud.
Ik herken veel alleen op mijn werk maak ik geen fouten werk in de tandheelkunde.
Helaas wel door de kinderen jaren ontdekte ze bij mij geen adhd add eigenlijk ik heb geen hyper activiteit. Ze stuurde me van de.basisschool naar vso wat ik amper 2 jaar volgehouden heb omdat ik daar echt niet thuis hoorde. Ik mocht een instroom doen dacht mavo door naar mbo 2 en van mbo 2 ben ik gelijk naar mbo 4 gegaan was enorm makkelijk voor mij.
Nu doe ik hbo en kom ik me.zelf echt tegen met add enorm moeite met theorie tentamens en kortetermijn werkgeheugen. Maar klinisch redeneren en vaardigheden statistieken gaan weer goed!
Ik mag geen medicatie vanwege hartritmestoornissen maar ik ben sinds een week gestart met lto3 en het lijkt me kalmer te maken en ik.start met.mindfulness voor adhd en heb een info intake binnenkort voor neuro feedback hopelijk kan ik hiermee enorm ver komen en mijn studie afmaken wel met een vertraging helaas
Goed spellen vindt nog wel lastig vermoeden van dyslexie en dyscalculie maar dit kan ook komen door een slechte concentratie zij de psych.
maandag 22 april 2019 15:54
Het ASS gedeelte zit bij mij in het contact. Ik heb moeite met oogcontact en maak niet uit mezelf een praatje. Vaak neem ik dingen letterlijk. Ook moeite met inleven in anderen en motorische vaardigheden aanleren kost meer moeite.
Welk beroep in de tandheelkunde heb jij?
Ik heb zelf de opleiding tandartsassistente gedaan, maar geen diploma van omdat de stages mislukten.
Nu werk ik bij een Sociale Werkplaats. Qua intelligentie zou ik meer aankunnen, maar word nergens aangenomen.
