Angst en acceptatie

24-03-2019 10:45 12 berichten
Ik ben de laatste tijd nogal obsessief bezig met mijn angst (om te vliegen maar eigenlijk breder om opgesloten te zitten). Aan de ene kant vind ik dat goed omdat ik het in ieder geval niet cognitief vermijd, maar aan de andere kant vind ik het ook naar om er niet even afstand van te kunnen nemen. Ik lees er in ieder geval veel over en veel van de adviezen hebben het over acceptatie van de angst. Wat ik daar echter bij mis is uitleg over hoe je dat doet en vooral hoe je het toepast als je er middenin zit en het denken überhaupt niet meer goed gaat. Heeft iemand hier ideeën over?
Alle reacties Link kopieren
Waarom niet even naar de huisarts, dit bespreken, en kijken of een professional je hier mee kan helpen? Je hoeft niet alles alleen te doen...
Zoek een prof voor hulp.
Alle reacties Link kopieren
Een professional gaat kijken waar die angst vandaan komt (kan soms confronterend zijn) en gaat vandaar uit werken om die angst weg te nemen of tot een normaal niveau terug te brengen. Maar daar moet je wel voor open staan.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
Alle reacties Link kopieren
Wat heb je er aan om er obsessief mee bezig te zijn?
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
Niks natuurlijk maar dat vermindert de gedachten erover helaas niet. Daarom hoop ik op ideeen over acceptatie. Wellicht heeft iemand hier ervaring mee? (want wordt veel geadviseerd ook door huisartsen/poh's)
Alle reacties Link kopieren
In ons hoofd maken we veel dingen ongewenst en daar vloeit gedrag en reakties in ons uit voort. We bevechten het als het ware.
In jouw geval zou je kunnen denken: ik wil helemaal geen angst hebben om opgesloten te zitten. Of ik wil helemaal niet bang zijn om te vliegen.
Maar feit is........je bent wel bang..
Dat is een belangrijke stap in acceptatie van dingen.

Maar misschien bevecht jij van binnen je angst helemaal niet.
En omdat je vertelt dat je obsessief bezig kan zijn met je angst komen er misschien wat meer invalshoeken bij kijken en is het ws handig om hulp van een therapeut erbij te halen.

Inderdaad, als je midden in angst zit kun je niet meer logisch denken.
Daar is de angst te sterk voor. Maar wat vaak wordt aangeraden dan is op je ademhaling te letten. Je inademing volgen, dan je uitademing.
Dan weer je inademing etc etc.
Verder kan het ook goed zijn om je lichaam te voelen. Voel je voeten op de grond, of je billen op de bank.
Maak kontakt met de omgeving waar je bent.
Zo breng je jezelf weer meer in het hier en nu en uit de angst.
Alle reacties Link kopieren
Vind jij zelf dat je accepteert dat je angsten hebt?
Dat vind ik een moeilijke vraag want ik heb niet het idee dat acceptatie echt een bewuste keuze is. Zo van: ik beslis nu dat ik het accepteer en dan doe je het ook. Soms heb ik het idee dat ik de angst best kan accepteren, maar soms (vooral als de angst hoog is uiteraard) helemaal niet.
Alle reacties Link kopieren
Ik zou niet mikken op acceptatie, maar op verhelpen. Voor angsten en fobieën zijn goede, effectieve therapieën. Door middel van geleidelijke blootstelling bijvoorbeeld. Dan werk je samen met een psycholoog een spanningsveld hiërarchie af, die je gezamenlijk opstelt. Je begint met de minst enge situatie. Die kan je je moeten inbeelden, of je kijkt naar een foto bijvoorbeeld. En dan onderga je die situatie, terwijl de psycholoog je helpt ontspannen te blijven. En zo ga je steeds pas een stapje verder, als je de huidige stap volledig ontspannen kunt doorstaan. Worden zeer goede resultaten mee geboekt. Een andere, veel meer rigoureuze methode heet flooding. Die is niet bepaald subtiel, maar potentieel ook effectief en korter/sneller. Anyway, er zijn goede therapieën voor. Dus help jezelf er vanaf! Dat is veel fijner dan accepteren dat je die angst hebt. Verander wat je niet kunt accepteren, accepteer wat je niet kunt veranderen en vind wijsheid om het verschil te kennen. Mijns inziens kan je dit veranderen, en hoef je het dus helemaal niet te accepteren. :-) Succes in elk geval.
Kennis is macht.
Het gaat om acceptatie van de angst bij het oefenen. Ook therapeuten kunnen er niet voor zorgen dat je die niet voelt namelijk. Het gaat niet om accepteren dat je angst hebt en dus maar niets doen. Sorry voor de onduidelijkheid.
Alle reacties Link kopieren
Okee, ik snap het.
Tsja, de theorie is dat je dan tijdens angst bij het oefenen dingen moet denken zoals "okee, ik heb nu angst. Dat hoort er bij. Het is niet gevaarlijk, het is alleen een gevoel. Ik ben feitelijk veilig."
Maar of dat je voldoende helpt... Is een ander verhaal.
Kennis is macht.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven