Münchhausen by proxy

19-04-2019 20:55 19 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hi,

Ik lees vaker de AD als er kleine stilte is bij mij op het werk en ik werd vandaag her-traumazeerd toen ik die artikel had gelezen over een moeder die haar eigen kind ziek maakte omdat de moeder aandacht nodig had. https://www.ad.nl/binnenland/dochter-se ... ~a6018f66/

Ik leesde het en ik dacht gewoon dit is mijn moeder. Dit is wat zij letterlijk deed tegen ons. Ik zag hier al een topic maar die is al lang oud en ik moet mijn verhaal kwijt. Mijn verhaal is iets anders dan normaal maar het heeft nogt steeds te maken met onnodige ziekenhuis afspraken. Mijn ouder broer en jonger zuster zijn veel erger door deze mishandeling geworden maar ik was gevlucht naar Nederland voordat ik ook slachtoffer werdt.

Ik kom uit een gelovige afkomst. Namelijk Islam. Ik ben nog moslim maar mijn moeder heeft het geloof gebruikt om haar gang te kunnen gaan en alles getwist.

Het begon met mijn broer. Hij was gediagnoseerd met onder andere ADHD, Autism en bipolar disorder. Wij waren allemaal hier in Nederland geboren maar later pas verhuisd naar Engeland. Een jaar later werdt ik geboren en mijn moeder zag het verschil tussen mij en mijn broer. Hij was langzamer met praten, lopen en ik was anders. Dus kwam het diagnose toen hij twee jaar oud was. Nou is het zo dat mij moeder de aandacht dat ze van alles kreeg, verzorgde familie, doctor afspraken enzovoort allemaal graag wilde hebben. Ik was nog klein maar dit is haar favoriete topic dus ik hoorde het vaak in mijn jeugd. Dat onze vader is weggegaan en de sociaal (maatschappelijke werk) ons allemaal wilde pakken dus zij was stiekem gevlucht naar familie in engeland. Daar een paar jaar gebleven all dat aandacht van haar familie lekker gekregen. En dan. Wat als mensen merken dat jij doet alsof. En ze snel merken dat jij niet van plan bent om je leven beter te maken maar eigenlijk de hele tijd zielig te doen. Dan worden ze moe. Ze is dan terug naar Nederland gekomen.

Het hele ellende begon toen ik 13 jaar oud was. Toen was mijn broer teveel om te handelen. Hij werdt steeds onrustiger door haar gedrag trouwens. Want zij geloofde niet in autisme. Of geestelijke beperkingen. Zij dacht dat het een djinn was. Een djinn is een geest zeg maar die kwaat tegen jou wilt doen. Dus mij moeder deed constant dag en nacht de Quraan aan in onze huis. Om oms te redden van deze kwalijke geest die in mijn broer zit. Tegelijke tijd zorgde ze ervoor dat hij door de lint ging en moest opgenomen worden in een ziekenhuis voor mensen met geestelijke beperkingen. Hij was opgenomen voor 3 jaar en toen moest hij in een verzorgings huis terecht. In die drie jaar was mijn broeder niet thuis maar mijn moeder wilde alsnog zielig doen en smeekte ze iedereen voor hulp. Familie, buren, vriendinnen. Haar broer, mijn oom had haar snel door en zij "waarom gebruik jij jouw zoon om aandacht te krijgen?" Zij heeft snel snel contact met hem afgebroken en bleeft de rol van slachtoffer spelen. Niks was goed genoeg voor haar. De instelling en de medewerkers daar waren niet goed genoeg. Iedereen deed het slecht.

Dan werdt ik 16 jaar oud en die drama van broer begon mij pijn te doen. Alles ging over haar. En wij moesten constant problemen hebben. Omdat mijn broer Autisme had. Zij kon niet een seconde gelukkig zijn want wij moeten allemaal zielig voelen over onze leven en er was nooit rust. Ik ging zelf bijna door het lint en wat deed mijn moeder? Het was haar perfecte kans om alles weer over haar zelf te maken. Zij vertelde iedereen dat ik ook die kwalijke djinn heb. En dat ik bij sihir (magie) in aanmerking ben gekomen. Niks is haar fout alles en echt alles is het fout van een of andere kwalijke geest. Dus zij heeft een sheikh (een moslim man die de quran kent) bij ons thuis gebracht die de quraan heeft gelezen over mij. Ik moest lettelijk op de vloer gaan zitten voor hem. Hij was klaar met alles voorlezen en dan was er stilte. En moeder wachte tot bevestiging van de sheikh dat ik idd een djinn had. Hij zij nee zij mankeert niks ik zou gewoon goed naar jouw dochter luisteren. Dus die bevestiging heeft zij niet gekregen en ik zag de woede in haar ogen dus op naar de volgende sheikh.

Toen was mijn opa in beeld gekomen en hij zij dat ik bij hem mag blijven. Het was toen Ramadan. Mijn moeder kon niks zeggen of althans ook al zegt ze iets kan zij niet tegen de zin van haar vader iets doen. Ik was er in ieder geval heel blij mee. Ik heb nog nooit zo'n gezellige en rustige ramadan ervaard. Want toen deed mijn moeder juist super gelovig en er was altijd een sfeer van angst of onrust door haar gedrag. Mijn opa had mij een keuze gegeven. Ik mocht met hem blijven wonen zo lang dat ik wilde of ik kon terug naar mijn moeder dan zorgt hij ervoor dat hij elke weekend langs komt om te kijken of mijn moeder mij niet lastig valt. Of ik mag met mijn vader wonen. Ik kende mijn vader niet. Dus the enemy you know vs the kind stranger you don't know. Ik had ook bij mijn opa kunnen blijven. Maar ik wou heel graag mijn A levels studeren bij een college waar all mijn vriendinnen ook gingen studeren. Mischien had ik ook survivor's guilt. Als ik weg ging dan ging mijn moeder zeker mijn jongere zusters lastig vallen en hun ook door het lint laten gaan.

Dus na dat het suikerfeest was afgelopen had ik mijn beslissing aan mijn opa verteld en hij heeft zich aan zijn afspraak gehouden. Hij kwam elke weekend langs. Het was eigenlijk grappig om te zien. Mijn moeder onder de scherpe ogen van mijn opa. Maar dan na een paar maanden stopte de wekelijkse visite ineens. Alles was ok voor ongeveer een jaar. En toen begon de stress weer om hoog te klimmen. Nadat ik mijn examens had afgerong probeerde mijn moeder weer problemen te veroorzaken. Onder andere problemen dat zij heeft verzonnen zoals dat mijn vader magie heeft gedaan en weer het hele djinn onzin kwam weer terug. Ik ben een paar keer van huis weggelopen. Mijn opa was in datzelfde jaar overleden dus ik kon niet bij hem terecht meer. Het was gewoon bij een tante hier en een oom daar die mij soms laat overnachten voor een paar dagen. Dan kom ik terug bij mijn moeder wonen. Dan is de cyclus opnieuw gestart maar deze keer pakt ze mijn ID en telefoon en zet zij mij uit huis met rede"zodat jij kan zien wat jij aan mij heeft". Toen belde ze politie om hun te vertellen dat ik een vlucht gevaar ben en dat ik in opdracht van mijn vader alles doe om haar leven te verpesten. Ik had niet eens contact met mijn vader. Dus de politie kwam langs en het werdt duidelijk dat wij niet samen kunnen blijven. Dus de politie wilde me bij een familie brengen. Maar mijn moeder wilde mijn ID en telefoon niet geven. De politie heeft haar geforceerd om mijn ID terug te geven aan mij zodat ik verder met mijn leven kan. Zij was een professionele saboteur die alleen problemen veroorzaakte. Dus ik heb mijn ID en alles gekregen dan ben ik bij mijn tante afgezet. Dat was nog dichtbij waar mijn moeder woonde. Ik had genoeg geld om een bus te nemen naar een stad waar mijn oom woonde en dan ben ik daar 4 maanden lang gebleven. Ik had uiteindelijk terug gekomen omdat ik weer survivors guilt had. Dan was ik een jaar naar school gegaan om mijn verkakte A levels af te ronden. En dan ben ik fulltime gaan werken als secretaresse zodat ik zo veel mogelijk uit het huis kon blijven. Dan kom ik terug van werk, direct naar mijn kamer, eten, series kijken en dan slapen. En zo ging het door voor ongeveer een jaar. Ik had een eet stoornis toen ook, bullemia, dus ik bleef mijn pijn weg eten en dan weer opspugen omdat ik me rot voelde.

Ik bleef zoveel mogelijk uit haar weg en zodra zij een kans had om alles uit context te halen, liep zij daar in met volle macht. Bijvoorbeeld, het was weer suikerfeest en wij gaan dan bij mijn broer langs om zijn kamer te versieren en nieuwe kleden te geven enzo voort. Dan nemen wij normaal gesproken een taxi. Maar deze keer heeft zij ervoor geregeld dat een kennis ons kan laten brengen. Ik had gewoon een klein opmerking van, "dit is eigenlijk meer een familie ding zouden wij gewoon een taxi kunnen nemem ipv met die vreemde man te gaan?" Ik zij ook dat ik graag voor de taxi wilde betalen. Toen zij mijn moeder tegen mij "Noem jij mij een slet!!!"

Toen belde ze iedereen en hun moeder en schets zij een zwarte beeld van mij. Dat ik haar een hoer noemde die met vreemde mannen omging. Dat ik haar een vieze slet noemde. Ik was geschockt. Dat was echt voor mij de straw that broke the camel's back. Ik heb nog nóóit zoveel gehuild and gebod. Ik biddte heel hard en ik vraagde Allah om mij te redden van deze situatie want ik voelde dat ik bijna gek zou worden. Toen voelde ik rust en heb ik besloten terug naar Nederland te gaan. Ik ging zoals normaal naar werk maar ik voelde de drukte daar ook. En voelde me door draaien. Toen had ik op een dag een rare gevoel op het werk. Want ik heb weken lang alles verzameld (mijn, ID, passpoort, kleding, laptop, brieven) maar ik was vergeten om alles op te sluiten en mijn paspoort was zichtbaar onder mijn bed te zien toen ik voor het laatst had gezien. Ik ging naar mijn baas en zij ik heb een familie emergency ik moet dringend naar huis. Ik ging naar huis en mijn moeder had mij niet verwacht. Zij had mijn kamer opgeruimd. Ik ging heel snel kijken onder mijn bed en mijn koffertje lag open. Ik keek snel of al mijn spullen nog in zitten en er ontbreekte alleen mijn laptop oplader. Mijn moeder heeft al waarschijnlijk de koffer gezien dus die aap was uit het mouw gekomen. It was now or never. Ik heb gelijk dag gezegd en ik zij tegen haar alles wat ik ooit aan haar wilde vertellen.

Daarna had ik mijn maand salaris uitgegeven aan hotels en hostels. Toen ik geen geld meer over had heeft een vriendin mij geholpen. Ik mocht bij haar blijven totdat ik klaar was om naar Nederland te gaan. Ik had ontslag genomen en ik wachte voor de laatse uitbetaling van mijn salaris. Daarna heb ik gelijk een one way ticket gekocht en alles was nooit hetzelfde meer. Ik woonde op kamers. Ik had een baan bij een restaurant zodat ik de taal weer kon leren. Ik had dan via via mijn man ontmoet. Wij zijn nu 2 jaar getrouwd en heel gelukkig met een kindje. Dus de enige cure voor slachtoffers die op deze manier worden misbruikt door hun ouders is afstand. Heel veel afstand. Mijn moeder probeert nog steeds achter te halen waar ik woon maar het enige wat zij weet is de stad waar ik woon en verder niks.

--------------------------------------------------------------------------
Nu komt de verhaal van mijn zus. Zij heeft het aller ergste klap gekregen. Zij was doodgewoon en gezond. Kei slim en goed op school. Toen ik weg ging valde mijn moeder in een hele diepe hel. Ik kan me voorstellen what mijn zus had ervaard maar ik had bewust maanden lang geen contact genomen zodat ik niet weer de neiging krijg om terug te komen.

Daarna had mijn man zoiets van maar ja het is jouw moeder ookal deed zij jouw pijn blijf toch even in contact. Dus dat deed ik dan. Maar dan bleek er iets heel fout te gaan met mijn zus. Zij had het constant over djinn en geestelijke aandoeningen en alarmbellen gingen bij mij af. En zij was totaal niet meer haar zelf. Zij bleef maar hard praten en schreeuwen over dezelfde dingen en ging mijn moeder aanvallen omdat volgens mij zuster is mijn moeder "de grootste kwalijkste djinn ter wereld". Ik zie waarom zij bij dat conclusie is gekomen maar nu is er sprake van huishoudelijke geweld. De politie is ook in beeld gekomen en de huisarts. En iedereen heeft besloten om haar op te nemen in een instelling. Mijn zus is meer gelovig dan ik of tenmiste leest zij meer Quraan en bidt zij meer. Dus zij had natuurlijk heel veel rust gekregen in die instelling en daarna weer zichzelf geworden. Zij ging in beroep tegen die beslissing om haar in een instelling te laten opnemen en heeft die zaak gewonnen. Zonder de hulp van een advocaat. Zij kwam weer thuis wonen. De maatschappelijke werk, de doctors de politie heeft ons allemaal laten zitten want waarom hebben zij er niet voor gezorgd dat mijn zus niet meer bij mijn moeder ging wonen? Weetje hoeveel meldingen op dat adres zijn geweest?

Tot noe toe heb ik geen contact met kleine zuster maar ik weet dat zij naar de universiteit gaat maar het werken saboteert mijn moeder altijd dus zij kan geen baan krijgen. Misschien haat zij mij dat ik haar in de steek heb gelaten. Maar zij geloofde mij toen ook niet. Zij vondt alles grappig toen en zij vondt het heel erg dat ik mijn moeder critiqued. Dus ja. Zij heeft mijn email adres nog altijd en mijn nummer. Zij weet dat ik altijd plek voor haar heb in mijn huis en dat zij hoeft alleen contact op te nemen.

Mijn broer zit nog altijd in het verzorging tehuis en ik vind oprecht dat dat het beste plek is voor hem voorlopig. Want daar behandel ze hem tenminste als een volwassen en niet een beest met een djinn.

Ik leef nog dankzij Allah. Ik weet niet wat er met mij had gebeurd had ik nog gebleven met mijn moeder.

Ik heb weinig contact met mijn moeder.

Zijn er mensen die hetzelfde misschien mee hebben gemaakt?

Anon
Sorry Anon maar hier is echt geen touw aan vast te knopen. Het klinkt iig heel erg triest voor je hele familie. Veel sterkte :rose: .
Alle reacties Link kopieren
Sorry, afgehaakt. Kan er geen touw aan vastknopen behalve dat je broer autisme heeft.
Dit heeft weinig te maken met MBP, maar alles met het geloof. Je moeder geloofde niet in autisme, maar in een kwade geest. Jij gelooft niet in die Djinn, maar wel dat je nog leeft dankzij Allah.

Nergens lees ik dat je bijna dood was door onnodige medicatie of iets. Ik lees alleen een gezin dat geleefd wordt door een denkbeeldige entiteit en waar compleet niet met elkaar gecommuniceerd wordt.

Laat die MBP los en richt je op wie jij nu echt bent en wat jij nu echt wil. Los van je moeder en los van Allah.
Waar het overigens compleet mis gaat bij jouw moeder en waarschijnlijk meerdere familieleden:

het ontkennen van ontwikkelingsstoornissen. Alles wat niet goed gaat in iemand is de schuld van de Djinn. Nergens wordt nagedacht over wat er daadwerkelijk aan de hand is en wordt de schuld dus buiten het zelf gelegd.

Dat is dweilen met de kraan open. Voor jou en voor je moeder. Zij handelt alleen maar uit naam van haar geloof. Kan jij dat begrijpen?
Alle reacties Link kopieren
Ohw... leesde = las
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
Alle reacties Link kopieren
En overigens denk ik niet dat jouw moeder MBP heeft. Ze klinkt eerder op een andere wijze psychisch gestoord.
enn wijzigde dit bericht op 19-04-2019 21:35
0.46% gewijzigd
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
Alle reacties Link kopieren
Gooi niet met diagnoses als Munchhausen by proxy. Dat is niet netjes of respectvol, en dit heeft helemaal niet gespeeld in jouw leven. Je bent namelijk niet ziek geworden door onnodige medische behandelingen. Je hebt een rotgevoel over gehouden aan je jeugd, dat is heel naar voor je. Richt je op wat je nu nodig hebt, zoek desnoods hulp om het te verwerken, maar probeer niet in stickertjes die je niet begrijpt te denken en verklaringen te zoeken.
Alle reacties Link kopieren
*TanteSjaan* schreef:
19-04-2019 21:24
Waar het overigens compleet mis gaat bij jouw moeder en waarschijnlijk meerdere familieleden:

het ontkennen van ontwikkelingsstoornissen. Alles wat niet goed gaat in iemand is de schuld van de Djinn. Nergens wordt nagedacht over wat er daadwerkelijk aan de hand is en wordt de schuld dus buiten het zelf gelegd.

Dat is dweilen met de kraan open. Voor jou en voor je moeder. Zij handelt alleen maar uit naam van haar geloof. Kan jij dat begrijpen?
Mwoah met zoveel meldingen waardoor politie, maatschappelijk werk zijn ingeschakeld geweest? Denk het niet dat haar geloof de enige reden is geweest. Knetter én geloof- fanaticus dan weer wel.
enn wijzigde dit bericht op 19-04-2019 21:35
0.14% gewijzigd
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
*TanteSjaan* schreef:
19-04-2019 21:24
Waar het overigens compleet mis gaat bij jouw moeder en waarschijnlijk meerdere familieleden:

het ontkennen van ontwikkelingsstoornissen. Alles wat niet goed gaat in iemand is de schuld van de Djinn. Nergens wordt nagedacht over wat er daadwerkelijk aan de hand is en wordt de schuld dus buiten het zelf gelegd.

Dat is dweilen met de kraan open. Voor jou en voor je moeder. Zij handelt alleen maar uit naam van haar geloof. Kan jij dat begrijpen?
Heb je het hele verhaal gelezen? Ook over opa die geloviger is dan moeder en niet mee gaat in al die onzin?

Daarnaast ken ik ook genoeg gelovige mensen die ook in djinns en dergelijke geloven, maar die wel gewoon naar de psycholoog gaan etc. En zich wel gewoon laten behandelen tegen depressies etc.

Of dit verhaal een geval van munchhausen by proxy is weet ik niet. Maar dat moeder niet helemaal goed is, en zware schade aan haar kinderen heeft toegebracht moge duidelijk zijn. Het geloof is daar niet de oorzaak van.
Alle reacties Link kopieren
Ms_Jingles schreef:
19-04-2019 21:29
Gooi niet met diagnoses als Munchhausen by proxy. Dat is niet netjes of respectvol, en dit heeft helemaal niet gespeeld in jouw leven. Je bent namelijk niet ziek geworden door onnodige medische behandelingen. Je hebt een rotgevoel over gehouden aan je jeugd, dat is heel naar voor je. Richt je op wat je nu nodig hebt, zoek desnoods hulp om het te verwerken, maar probeer niet in stickertjes die je niet begrijpt te denken en verklaringen te zoeken.
Kweenie maar als jij het gedrag van deze moeder hier leest dan mag TO best over een psychische aandoening spreken. Misschien niet MBP maar hééé dat hij zijn moeder als knetter ziet? Ja, écht wel.
enn wijzigde dit bericht op 19-04-2019 21:34
1.88% gewijzigd
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
Alle reacties Link kopieren
Owlette schreef:
19-04-2019 21:32
Heb je het hele verhaal gelezen? Ook over opa die geloviger is dan moeder en niet mee gaat in al die onzin?

Daarnaast ken ik ook genoeg gelovige mensen die ook in djinns en dergelijke geloven, maar die wel gewoon naar de psycholoog gaan etc. En zich wel gewoon laten behandelen tegen depressies etc.

Of dit verhaal een geval van munchhausen by proxy is weet ik niet. Maar dat moeder niet helemaal goed is, en zware schade aan haar kinderen heeft toegebracht moge duidelijk zijn. Het geloof is daar niet de oorzaak van.
Eens
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
Alle reacties Link kopieren
*TanteSjaan* schreef:
19-04-2019 21:22
Dit heeft weinig te maken met MBP, maar alles met het geloof. Je moeder geloofde niet in autisme, maar in een kwade geest. Jij gelooft niet in die Djinn, maar wel dat je nog leeft dankzij Allah.

Nergens lees ik dat je bijna dood was door onnodige medicatie of iets. Ik lees alleen een gezin dat geleefd wordt door een denkbeeldige entiteit en waar compleet niet met elkaar gecommuniceerd wordt.

Laat die MBP los en richt je op wie jij nu echt bent en wat jij nu echt wil. Los van je moeder en los van Allah.
Het enige gelijkenis met MBP was idd dat mijn zuster en mijn broer bijde werde opgenomen in een ziekenhuis/instelling zonder dat dit nodig was en ze kregen anti-psychotics. Mij moeder wou die aandacht graag van iedereen in haar omgeving dus daarom dat zij haar leven altijd moeilijk maakte en haar eigen kinderen ziek maakte. Als je die artikel van de AD ook vergelijkt zie jij ook wat gelijkenissen.

Ik richt me nog altijd op wie ik ben maar ik moest gewoon mijn verhaal kwijt dus bij deze.
Alle reacties Link kopieren
jellybeanjam schreef:
19-04-2019 21:36
Het enige gelijkenis met MBP was idd dat mijn zuster en mijn broer bijde werde opgenomen in een ziekenhuis/instelling zonder dat dit nodig was en ze kregen anti-psychotics. Mij moeder wou die aandacht graag van iedereen in haar omgeving dus daarom dat zij haar leven altijd moeilijk maakte en haar eigen kinderen ziek maakte. Als je die artikel van de AD ook vergelijkt zie jij ook wat gelijkenissen.

Ik richt me nog altijd op wie ik ben maar ik moest gewoon mijn verhaal kwijt dus bij deze.
Gelijk heb je maar MBP kan en mag alleen een psychiater vaststellen. Maar vertel eens, hoe ga jij zoveel later om met een alles wat jou/jullie overkomen is? Jouw verhaal klinkt mij heel heftig in de oren. Leeft jouw opa nog?
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
Alle reacties Link kopieren
Jouw moeder? Is zij er nog?
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
Alle reacties Link kopieren
opa leeft niet meer, moeder nog wel.
wij slapen nooit.
Alle reacties Link kopieren
een diagnose voor moeder maakt het wat begrijpelijker voor een kind.

wat maakt het uit hoe to het noemt.
wij slapen nooit.
Alle reacties Link kopieren
Enn schreef:
19-04-2019 21:38
Gelijk heb je maar MBP kan en mag alleen een psychiater vaststellen. Maar vertel eens, hoe ga jij zoveel later om met een alles wat jou/jullie overkomen is? Jouw verhaal klinkt mij heel heftig in de oren. Leeft jouw opa nog?
Het was idd heftig. Mijn opa is overledene en mij moeder leeft nog. En ik had coping mechanisms zoals escapism dus schrijven van poëzie letterlijk ook weggelopen meerdere keren en uiteindelijk heb ik ervoor gezorgd dat ik financieel sterk op mijn voeten kon staan dus ik had fulltime gewerkt en de huur van mijn moeder betaald alleen en echt alleen om rust van haar te krijgen. Zij wist dat als zij zo door ging en ik besloot weg te gaan dat zij financieel ook in de problemen komt. Maar toen ik hier in nl ging wonen heb ik haar soms ook financieel gesteund. Money talks I guess. Niet zo gezonde coping mechanisms waren de eet stoornis en gewoon mijn emoties binnen houden dus dat ik niks laat merken. Ik ben maar twee keer bij een therapeut gegaan een keer in engeland en nog een keer hier nadat ik bevallen was met mijn kindje. Ben nog wel van plan om naar een therapeut te gaan maar ik heb geen tijd daar voor naast het werk.
Alle reacties Link kopieren
Je verhaal gaat (waarschijnlijk) niet over Munchhausen by proxy want je broer heeft echte stoornissen.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven