Heropend: depressie en relatie/gevoelens

23-04-2019 21:20 24 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik wil graag verder praten over depressie en relatie/gevoelens.


Mijn vriend, nu ex vriend heeft eind in november al last gehad van een manische periode en heeft dus een stemmingsstoornis. Heel erg opgewekt, slapeloosheid etc etc. Alles wat daarbij komt kijken. En het tegenovergestelde van een depressie natuurlijk. Nu heeft hij eind november een soort paniekaanval gekregen en was hij erg in de war en alles waardoor ze hem hebben doorgestuurd naar GGZ Dimence. Daar hebben ze hem sowieso slaap medicatie gegeven en heeft hij +- 14 u geslapen. Daarna nog meer medicatie gehad en alles. Heeft nu Olanzapine 5 mg alleen nog en dat neemt hij als het goed is in voor het slapen gaan. Heeft sowieso 2 maanden niet gewerkt. Sinds ergens december hadden wij weer voorzichtig contact onder ‘toezicht’ van zijn ouders natuurlijk. We zijn ergens eind december weer beetje begonnen met daten. Het daten hebben we volgehouden tot midden februari en toen hebben we het officieel gemaakt. We hebben bewust erg rustig aan gedaan dat wilde we beide. Ook gezien we collega’s zijn en we het beide ook spannend vonden enzo.

Na een maand kreeg hij twijfels. Niks had die op een rijtje nog en had zn ups en doen. Aantal weken/dgn ging het goed en dan een weekje of paar dgn wat minder. Ging het wat minder kreeg hij erge twijfels over de relatie en werd hij onzeker over alles. En wist hij niet of hij wel de goede relatie had en blabla. Samen er goed over gepraat en zn therapeut wist ervan af. ‘Afgesproken’ dat hij het moet gaan ervaren. Hij gaf namelijk ook last te hebben van angst en misschien wel bindingsangst. Aangezien bepaalde dingen een terug kerend probleem waren in relaties voor hem. Wel had hij zich nog nooit zo gevoeld in geen enkele relatie als bij mij. Zo op zijn gemak en vertrouwd. Hij voelt zich fijn bij me en vind me oprecht een leuke meid.

Na het ong 4 tot 7 wkn te hebben ‘geprobeerd’ volgens hem, zei hij dat zn verliefdheid ineens weg was en zn gevoelens ook. Maar als ik ernaar vroeg was het ook weer dat zn gevoelens schommelde. Ik merkte dat hij het zelf niet goed wist. Ene keer was het weg in ons gesprek en andere keer schommelde zijn gevoelens. Hebben weer samen 2,5 gepraat maar het heeft niet mogen baten. Helaas zei die telkens ik heb NU geen gevoelens meer en of het terug gaat komen weet ik niet. Ik ben bang van niet en ik wil niet met tegenzin door, ik vind het geen fijne manier, ik voel me alleen maar schuldiger enzo.
Het was een erg onsamenhangend verhaal..

Maar mijn gevoel voor hem gaat niet weg. Ik kan hem moeilijk loslaten en omdat we samen werken en ik hem dus elke week 3 a 4 dgn zie, maar ook omdat ik zie dat hij er somber bij loopt en ik nog steeds het idee hebt dat hij niet volledig achter zijn beslissing stond/staat. Het hele gesprek door zag ik twijfels in zijn gezicht. Ook de vraag of hij erachter stond was eerst nee niet volledig maar sta er ook niet volledig achter om door te gaan. En later stond ie ineens volledig erachter om te stoppen. Allemaal een beetje gek en on samenhangend dus.. gevraagd of hij ook daadwerkelijk opgelucht was nu.
(Ik weet nog wel nadat ik mijn relatie van 5 jaar had beeïndigd was ik meteen opgelucht dat ik bij hem weg was en had ik rust in mijn hoofd. Ik zat ook niet na te denken of ik spijt ging krijgen of niet ik was er zeker van dat ik weg wilde bij hem.) Nu was het bij hem anders. Hij dacht constant na of hij spijt ging krijgen of niet, en was alleen opgelucht over jet feit dat hij met mij had gepraat en ik wist wat er was, hij was niet opgelucht dat hij bij me weg was. Hij zei; dat komt misschien nog wel..

Kan iemand mij vertellen of meerdere mensen met een stemmingsstoornis/depressie en alles dit hebben mee gemaakt of iets dergelijks?
En ik wil mijn vriend graag terug ondanks dat hij dit heeft!! Ik heb hem nu bijna 2 wkn met rust gelaten ( op de app) we zien elkaar op t werk maar dat gaat alleen over werk dingen.
Hoelang kan zoiets duren? En kan hij dus daadwerkelijk bij me terug willen komen omdat het een periode is geweest. En ze in zulke periodes vaak beslissingen nemen waar ze dus later spijt van kunnen krijgen!?
Hoelang is het, het beste om zo’n iemand met rust te laten? Zou ik hem bijv na 2 wkn ong een appje sturen en mijn zorgen uiten naar hem, maar ook heel in het kort mijn gevoel uiten hoe ik me voel, en vragen of hij misschien nog een keer met me wilt zitten, praten zodat ik kan luisteren naar hem?

Of moet ik wachten tot hij mij een appje doet of iets dergelijks!? Ik ben bang dat hij dat nooit gaat doen. Ik wil niet stalkerig of psycho overkomen bij hem want dat ben ik totaal niet, maar ik wil wel laten zien dat ik niet zomaar opgeef en ik hem nog we erg leuk vind.

Help.... :)
Alle reacties Link kopieren
Hij heeft zo te lezen genoeg aan zichzelf en daarbij ook nog twijfels over zijn gevoelens. Maak het niet nog gecompliceerder voor jullie allebei.
Hallo?!
Ik denk dat het heel moeilijk is om iets op te bouwen met iemand die die stoornis heeft. Het gaat niet over en wordt waarschijnlijk erger.
Pas goed op jezelf...
teuneke schreef:
23-04-2019 22:19
Ik denk dat het heel moeilijk is om iets op te bouwen met iemand die die stoornis heeft. Het gaat niet over en wordt waarschijnlijk erger.
Pas goed op jezelf...
Dat valt best mee, en erger hoeft het ook niet te worden. Beter zelfs, met de juiste medicatie en behandelinfg.
teuneke schreef:
23-04-2019 22:19
Ik denk dat het heel moeilijk is om iets op te bouwen met iemand die die stoornis heeft. Het gaat niet over en wordt waarschijnlijk erger.
Pas goed op jezelf...
Waarom zou het erger worden?
Een depressie kan maanden duren. Heeft hij medicatie en behandeling?
Heeft hij al vaker de boel op hond gezet?
Alle reacties Link kopieren
Hij slikt Olanzapine 5 mg en gaat/ging om de zoveel weken naar zijn therapeut of belde met haar. Soort verpleegkundige was zij ook. Gaat voornamelijk over zijn medicatie etc. Omdat hij daarmee is af gaan bouwen natuurlijk.

Het is lastig maar ik zag aan alles dat hij me altijd nodig heeft gehad. Ik was de gene aan wie hij alles vertelde en daarna zich opgelucht voelde, daarna ging die pas naar zijn ouders en therapeut. En diegene heeft die nu van zich afgeduwt..

Nee, maandje geleden hebben we ook zo gezeten maar toen gingen we er samen voor en gingen we niet stoppen. Hij had toen ook weer veel twijfels en vond alles maar lastig etc etc.
De ene keer zijn de twijfels er heen sterk en de andere keer heeft hij er weer geen last van. Hij had er vaak geen last van als ik bij hem was in het weekend zei die.

Maar het liefst wil ik er gewoon hem zijn zoals in de relatie zelf ook, ik weet dat hij dat ook nodig heeft..
En mijn gevoel voor hem gaat sowieso nog lange niet weg.

En ik heb het idee dat dit een manische depressieve periode is voor hem. Maar of het echt zo is weet ik niet ik ben geen psycholoog. Maar alles wat hij zegt en doet klopt wel bij de dingen van manische depressie. Die ong 2 wkn duren en daarin kunnen ze vaak dingen doen waar ze spijt van krijgen bijv relaties verbreken.
anoniem_385404 wijzigde dit bericht op 23-04-2019 23:06
14.06% gewijzigd
Waarom geen stemmingsstabilisator? Is het gespecialiseerde hulp?
Ik zou je eigen plan gaan trekken. Hoe moeilijk ook. Heel veel sterkte.
Alle reacties Link kopieren
Ja, het is hulp van uit de GGZ Dimence groep. We zijn beide werkzaam bij de Dimence groep en daar komt zijn hulp ook vandaan. Die medicijnen die hij heeft zijn voor een stemmingsstoornis en die helpen hem het iets te onderdrukken. Die krijg je als je een manie hebt gehad..
Alle reacties Link kopieren
Als ik mn eigen plan ga trekken dan wil ik hem sowieso wel terug. Hoe moeilijk hij het ook heeft en die stoornis is. Buiten dat is het een schatje.
Volleybal07 schreef:
23-04-2019 23:08
Ja, het is hulp van uit de GGZ Dimence groep. We zijn beide werkzaam bij de Dimence groep en daar komt zijn hulp ook vandaan. Die medicijnen die hij heeft zijn voor een stemmingsstoornis en die helpen hem het iets te onderdrukken. Die krijg je als je een manie hebt gehad..
Dat wat jij noemde is een antipsychotica en geen stemmingsstabilisator. Een GGZ instelling hoeft niet per definitie gespecialiseerde zorg te bieden. Vaak is het wat algemeen gewauwel met gebrek aan expertise.
Lithium is de eerste keus bij een bipolaire (? Gezien de manieën en depressies) stoornis en depakine de tweede keuze. Zelden monobehandeling met een antipsychoticum of AD.
anoniem_382861 wijzigde dit bericht op 23-04-2019 23:12
0.62% gewijzigd
Volleybal07 schreef:
23-04-2019 23:10
Als ik mn eigen plan ga trekken dan wil ik hem sowieso wel terug. Hoe moeilijk hij het ook heeft en die stoornis is. Buiten dat is het een schatje.
Ik bedoel: hem even laten en je eigen ding gaan doen.
Alle reacties Link kopieren
Hm oke. Ja er staat op tegen stemmingsstoornissen en deze krijg je als je een manie hebt gehad en alles. Dit is het enige wat hij nog slikt. De medicatie voor overdag die hij ook slikte erbij hiervoor heeft hij al niet meer. De tabletjes voor rust en alles.

Ja, ik geef hem ook wel de rust. Behalve als we samen moet werken maar daar ontkomen we niet aan we zijn naaste collega’s. Maar op de app enzo laat ik hem nu wel met rust. Nu al ong 2 wkn.

Maar misschien dat ik m volgende week een appje wil sturen.. Maar of dat slim is idk
Alle reacties Link kopieren
Lieve meid, wees vooral eerlijk naar jezelf. Jij wil hem helpen, hem redden. Dat is jouw motivatie om door te gaan met deze relatie: het gevoel dat hij jou nodig heeft.

Dit is geen gezonde relatie. Dus wees verstandig: vraag overplaatsing aan op je werk of solliciteer naar een andere werkplek. Werk zat in de zorg. Verbreek het contact, geef hem de kans om te herstellen.
Een antipsychoticum wordt inderdaad (tijdelijk) gegeven hij een manie, maar er is ook een stemmingsstabilisator nodig. Ik zou hier geen genoegen meenemen en je veel beter in gaan lezen.
Alle reacties Link kopieren
Helaas moet ik er genoegen meenemen want ik ben geen therapeut van hem die kan beslissen of hij dat moet of niet. Misschien heeft hij dat nu ook wel gekregen maar dat weet ik niet want we zijn niet meer samen.
Alle reacties Link kopieren
Als ik eerlijk naar mezelf kijk wil ik hem ook helpen en hem de steun bieden die hij nodig heeft. Maar ook is mijn motivatie door te gaan omdat ik hem nog ontzettend leuk vind.
Volleybal07 schreef:
24-04-2019 08:32
Helaas moet ik er genoegen meenemen want ik ben geen therapeut van hem die kan beslissen of hij dat moet of niet. Misschien heeft hij dat nu ook wel gekregen maar dat weet ik niet want we zijn niet meer samen.
Je kan hem mss wel adviseren er achteraan te gaan. Een stabilisator slik je trouwens altijd, niet alleen tijdens een episode. Hebben jullie psycho-educatie gehad?
Alle reacties Link kopieren
Ja, ze dachten eerst aan een psychose. Maar ze hadden uiteindelijk de diagnose gesteld dat het een manie was en geen psychose.
Alle reacties Link kopieren
Hij had ook soort van slaapmedicatie tenminste hij noemt het slaapmedicatie. Wat grotere tabletten. En laatst zag ik in zijn tas Olanzapine zitten an die kleine gele tabletjes. Ik weet nog dat hij die toen ook heeft gehad voor overdag enzo als ik het goed heb. Dus misschien heeft hij deze er nu extra bij gekregen. Het was niet dat ik zijn medicatie in de gaten hield of zo.
Alle reacties Link kopieren
Volleybal07 schreef:
24-04-2019 08:33
Als ik eerlijk naar mezelf kijk wil ik hem ook helpen en hem de steun bieden die hij nodig heeft. Maar ook is mijn motivatie door te gaan omdat ik hem nog ontzettend leuk vind.
Je wil hem redden.

Jij wil dat hij niet zonder jou kan. Je wil dat hij jou nodig heeft.

Mijn ervaring is dat dit goed gaat zolang hij zorg/hulp nodig heeft. Heeft hij die niet meer nodig, dan ervaart hij jouw behoefte om hem te redden als verstikkend. Of jij merkt dat je ‘iets mist’ in de relatie. Het kan ook zijn dat hij de scheve verhouding nu al zat is. De grens tussen ‘zijn vriendin zijn’ en ‘zijn therapeut zijn’ is gewoon heel dun hier.

Daarbij: jij walst over zijn grenzen heen. Hij wil geen contact, wil rust, wil afstand. Waarom gun jij hem die afstand niet, zeg je dat je weer wil appen? Waarom vraag je niet aan je leidinggevende om zo min mogelijk samen ingeroosterd te worden?

En ik lees dat je veel invult: jij was opgelucht na het verbreken van je vorige relatie, je ziet die opluchting niet bij hem, dus hij twijfelt en wil jou toch terug. Zou het ook kunnen zijn dat hij zo kijkt omdat hij aan het verwerken is wat er is gebeurd? Een manie is niet niks. Een depressie is niet niks. Maar het enige wat volgens jou zijn gezichtsuitdrukking kan verklaren is dat hij de relatie niet echt wil verbreken... Ken je de uitspraak ‘de wens is de vader van de gedachte’?
Volleybal07 schreef:
24-04-2019 09:02
Hij had ook soort van slaapmedicatie tenminste hij noemt het slaapmedicatie. Wat grotere tabletten. En laatst zag ik in zijn tas Olanzapine zitten an die kleine gele tabletjes. Ik weet nog dat hij die toen ook heeft gehad voor overdag enzo als ik het goed heb. Dus misschien heeft hij deze er nu extra bij gekregen. Het was niet dat ik zijn medicatie in de gaten hield of zo.
Okay.... nou sterkte dan maar.
Alle reacties Link kopieren
Nou, ik was z’n therapeut niet. Ik vroeg af en toe weleens hoe het ging etc. Voor de rest bewust speelde ik zijn therapeut niet.

En ik zie het niet alleen ik merkte het aan alles. De week ervoor was het nog allemaal leuk en niks aan de hand. Toen hij die zondag twijfels kreeg toen was hij nog gewoon bij mij en waren we samen. Samen slapen etc. Toen heeft hij het nergens over gehad en hebben we een leuke dag gehad. De dag erna ook nog nergens over gehad en was het zoals altijd. Tot ik op de app iets zei en toen zei die ineens; nou schat, ik heb weer erg getwijfeld dit weekend. Nou oké en zo verder. Die week wilde hij erover nadenken dus dat hem laten doen.
Bewust geen initiatief genomen in het appen naar hem om hem de rust te geven, maar die week nam hij constant en initiatief en appte hij mij. Goedemorgen met een kusje en voor het slapen slaaplekker met 2 kusjes. En tussendoor als we beide weer thuis waren van t werk appte hij mij.

En ik wil hem appen ja, maar ik zeg niet dat ik het ga doen. Ik heb nog niks gedaan ik geef hem nu de rust. Op t werk moeten we samenwerken we hebben vaste dgn en zijn beide jongerenwerkers dus we ontkomen er niet aan. Onze leidinggevende wist niet van onze relatie af. Dat wilde we hem pas vertellen rond de zomer als alles dan nog goed zat.

Hij heeft ook erg veel last van onzekerheden en angst altijd al gehad binnen relaties. Denkt altijd dat hij iets verkeerds doet/deed. Hem nooit de indruk gegeven dat hij doet altijd gezegd dat hij dat niet doet en hem een goed gevoel gegeven.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven