Super eenzaam

25-04-2019 09:37 6 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hallo,

Ik ben kira en ben 23 jr. Ik ben sindsmijn 12e uithuis geplaatst tot 18 jaar. Mijn ouders hebben nooit echt van mij gehouden en zijn mij okk niet veel kkmen opzoeken. Vervolgens zou ik na mijn 198e weer thuis gaan wonen maar werd door mijn ouders van de een op andere dag uit huis gezet. De deur ging ol de binnenslot en ik kon er n9oit meer in. Ik ben toen soort dakloos geworden. Ik heb nooit vrienden opgebouwd door al die jaren en verhuizen van de 1 naar andere groep. En familie mag geen contact met mijn opnemen. Ook toen ik ze bijv. Tegenk2am en ik ecnt honger had en hun niks voor me wouden halen. Ik voel me heel eenzaam en depressief. Waarom kan ik niet gelukkig zijn?? Waarom houd niemand van mij?

Ik hoop dat er misschien mensen zijn die tips of misschien in het zelfde schuitje zitten ....
Die mij kunnen helpen
Alle reacties Link kopieren
Waar woon je nu dan? Werk je of leer je nog?
Sterkte
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
Alle reacties Link kopieren
Heb je nu wel onderdak? En nog begeleiding?

Bespreek dit met je huisarts, en laat je doorsturen. Het is nogal wat wat je hebt doorgemaakt en dat heeft wel wat tijd en hulp nodig om een plekje te krijgen.

:hug:
Just because you have the emotional range of a teaspoon doesn’t mean we all have.
Alle reacties Link kopieren
Zoek hulp ... . Ga hiervoor naar de huisarts. Die kan je al dan niet met spoed naar de juiste instanties doorverwijzen.
Alle reacties Link kopieren
Balen van je ervaringen in het verleden... Beschouw dat als pech en verleden tijd. Het is nu tijd om voor jezelf te gaan zorgen.
Word je eigen beste vriendin.

Mocht je hulp nodig hebben kan het Leger des Heils of een dergelijke instantie je misschien wat op weg helpen, maar in het leven moet je uiteindelijk gewoon zelf dingen voor elkaar boksen.
Als je beter in je vel zit en de boel een beetje loopt zal je zien dat contact met andere mensen heel anders verloopt wanneer je niet alleen maar behoeftig bent maar evenwichtig, en je selectief kunt zijn qua wie je in je leven wil.
Lorem Ipsum
Alle reacties Link kopieren
Ik denk dat jouw familie niet van jou houdt omdat zij dat echt niet kunnen. Dat heeft niks met jou te maken, maar alles met henzelf en met hun eigen onvermogen. Dat is ontzettend sneu voor jou, maar voor henzelf zal dat ook een heel triest en leeg bestaan opleveren.

Het feit dat jij dat houden van zo gemist hebt, en nu nog mist, betekent dat jij wel kunt voelen. Dat is nu heel rot omdat jij je zo verdrietig voelt, maar het betekent ook dat jij wel tot houden van in staat bent, en dat jouw toekomst er daardoor een stuk rooskleuriger uit ziet.

Om zelf een sociaal leven op te kunnen bouwen en de mensen die wel van je gaan houden daarin toe te laten, is het heel belangrijk dat jij eerst van jezelf leert houden en dit enorme verdriet verwerkt. Heb je daar al hulp bij?

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven