Trauma door overlijden schoonvader, ben de weg kwijt

15-06-2019 22:31 43 berichten
Alle reacties Link kopieren
Berichten verwijderd.
moderatorviva wijzigde dit bericht op 15-06-2019 23:50
Reden: OP verwijderd - maatregelen zijn getroffen. Mvg Moderator Viva forum
98.60% gewijzigd
afscheid en rouw horen bij het leven, het heeft tijd nodig maar het komt goed. verman je want je moet er nu wel zijn voor je vriend, hij verloor zijn vader en zijn enige familielid
Een overlijden is altijd heftig al reageer je behoorlijk extreem. Het hoort bij het leven en je zult een manier moeten vinden om dit plekje te geven.
Alle reacties Link kopieren
Jeetje wat heftig allemaal...

Ook omdat je vriend geen broers of zussen heeft, is er natuurlijk heel veel/alles op jullie schouders gekomen met regelen enz...

Ik zou als ik in jouw situatie zat en deze gevoelens/signalen bij mezelf zou merken naar de huisarts gaan als eerst.
En daar dan vragen om hulp/doorverwijzing.

Sterkte :hug:
Tralalalala
Alle reacties Link kopieren
Ik zou steun zoeken en met de huisarts gaan praten. Er zijn genoeg deskundigen of groepen die kunnen helpen bij rouwverwerking.
Alle reacties Link kopieren
Polsjef schreef:
15-06-2019 22:37
Een overlijden is altijd heftig al reageer je behoorlijk extreem. Het hoort bij het leven en je zult een manier moeten vinden om dit plekje te geven.
Wat bedoel je precies met heftig?
Héél, héél veel sterkte. Ik zou niet weten waarom je schuldgevoel moet hebben, je lijkt me een superlieve schoondochter en mens te zijn (geweest). Misschien klinkt het hard, maar jouw schoonpa moet nu niet meer lijden.

Geen zotte dingen doen, probeer leuke dingen te doen met je dochtertje, die gaat jou opnieuw doen lachen! En opa kijkt van boven de wolken naar jullie en ziet dan dat het goed is.

De allerliefste :hug: die ik je kan geven.
Alle reacties Link kopieren
mammezel schreef:
15-06-2019 22:41
Héél, héél veel sterkte. Ik zou niet weten waarom je schuldgevoel moet hebben, je lijkt me een superlieve schoondochter en mens te zijn (geweest). Misschien klinkt het hard, maar jouw schoonpa moet nu niet meer lijden.

Geen zotte dingen doen, probeer leuke dingen te doen met je dochtertje, die gaat jou opnieuw doen lachen! En opa kijkt van boven de wolken naar jullie en ziet dan dat het goed is.

De allerliefste :hug: die ik je kan geven.
😍wat een lieve reactie, dankjewel dat doet goed
kisses schreef:
15-06-2019 22:41
Wat bedoel je precies met heftig?
Dat het wat met je doet.
Alle reacties Link kopieren
Kisses, iemand zo verliezen is zwaar. Het is allemaal zo snel gegaan. Nu er weer wat meer rust is in jullie leven, komt de herbeleving.
Probeer jezelf te beschermen tegen de gedachtes dat hij even verderop ligt. Dat is emotioneel veel te zwaar voor je nu.
Iemand anders zei het al, ga eens naar je huisarts en kaart dit aan. Hij kan je helpen op diverse manieren om met rouwverwerking om te gaan. Dat heb je nodig. Ook voor je vriend waarschijnlijk goed.
Het is heel raar wanneer je in rouw bent. Vroeger was je zwart gekleed en dat was eigenlijk niet verkeerd. Je bent gewoon anders, niet depressief maar in rouw. Dat vergt nogal wat tijd. Ben lief voor je man en jezelf en zoek troost bij elkaar.
Sterkte
Alle reacties Link kopieren
Jouw man heeft ook verdriet. Dring hem niet op dat hij op dezelfde manier moet reageren als jij.
Jij zou beter wat hulp kunnen zoeken vij je rouwverwerking. Het is emotioneel zwaar, maar hysterisch worden helpt niet. Verdriet is normaal. Tijdelijk ia het erger en geleidelijk vindt je een manier om ermee te leven.
Alle reacties Link kopieren
Huisarts weet de weg naar de juiste persoon om mee te praten
Alle reacties Link kopieren
:heart: voor al jullie lieve reacties. Naar de huisarts gaan is een goed idee, had er al over nagedacht maar durf de stap nog niet te nemen. Maar ga het zeker doen.
Iemand ervaring met dit mbt je relatie? Momenteel gaat het op en neer..soms veel steun aan elkaar maar veelal beide in onze eigen wereld..man vrouw, dus niet praten en de ander juist willen praten..
Het valt me op dat je vooral over jezelf en je dochter praat, en dat terwijl het de vader van je vriend is.
Die kennelijk niet steeds over de dood van zijn vader wil praten.

Of wellicht blij is dat zijn vader een lang, benauwd ziekbed bespaard is gebleven, je weet het niet. Kan hij niet met je praten omdat je helemaal de weg kwijt bent of is dat de aard van het beestje? De dood hoort bij het leven, ik vind het echt een beetje zorgelijk dat je niet kan verdragen dat hij begraven is bij jullie in de buurt. Ik hoop ook dat je zulke dingen niet tegen je vriend zegt!!!

Ga inderdaad hulp zoeken zodat je vriend zich niet ook nog zorgen om jou moet maken, ook je dochter heeft je nodig. Sterkte.
Alle reacties Link kopieren
kisses schreef:
15-06-2019 23:04
:heart: voor al jullie lieve reacties. Naar de huisarts gaan is een goed idee, had er al over nagedacht maar durf de stap nog niet te nemen. Maar ga het zeker doen.
Iemand ervaring met dit mbt je relatie? Momenteel gaat het op en neer..soms veel steun aan elkaar maar veelal beide in onze eigen wereld..man vrouw, dus niet praten en de ander juist willen praten..
Ik vind dat jij een beetje meer moet buigen dan jouw vriend. Het is zijn vader. Dus als hij niet wil praten en jij wel, dan praat je niet met hem. Als hij wel wil praten en jij niet, dan stap je over je eigen schaduw en praat je met hem.
kisses schreef:
15-06-2019 23:04
:heart: voor al jullie lieve reacties. Naar de huisarts gaan is een goed idee, had er al over nagedacht maar durf de stap nog niet te nemen. Maar ga het zeker doen.
Iemand ervaring met dit mbt je relatie? Momenteel gaat het op en neer..soms veel steun aan elkaar maar veelal beide in onze eigen wereld..man vrouw, dus niet praten en de ander juist willen praten..
Kijk naar je openingszin...trauma.....dat is wel héél heftig hoor. Je hoort er te zijn voor je vriend maar jij maakt je eigen verdriet te groot. Hierdoor is er helemaal geen ruimte voor het verdriet van je vriend of je dochter.
Alle reacties Link kopieren
Polsjef schreef:
15-06-2019 23:19
Kijk naar je openingszin...trauma.....dat is wel héél heftig hoor. Je hoort er te zijn voor je vriend maar jij maakt je eigen verdriet te groot. Hierdoor is er helemaal geen ruimte voor het verdriet van je vriend of je dochter.
Dit. 'Trauma'? Lees je wel wat je schrijft? Het was de vader van je vriend, niet die van jou. Het gaat er nu om dat je er voor hem bent. En wat een trauma is snap je duidelijk helemaal niet.

Mijn moeder (laatst levende ouder ook nog) is afgelopen oktober veel te vroeg overleden na een heel naar ziekbed. Dat doet me veel verdriet, maar trauma is echt geen passend woord. En haar onderlijden deed en doet mijn vriend ook verdriet, maar als hij zo zou reageren als jij zou ik behoorlijk gekwetst zijn.
Alle reacties Link kopieren
Bijzonder dat men veelal vind dat to meer rekening moet houden met vriend.
Er zijn twee mensen met verdriet en je kunt recht op verdriet niet claimen.

Je kunt idd de ander ook niet dwingen te praten maar je bent wel samen in een relatie en moet het dus samen zo vorm geven dat beiden okay kunnen zijn. Ongeacht dat het haar vader niet is is to geschrokken en rouwt.

To geef je hints dat je wilt praten of heb je letterlijk uitgesproken hoe je je voelt? Het kan helpen je vriend te vertellen wat je nodig hebt. Hij rouwt op zijn eigen manier maar vertel hem dat je er bent als hij wilt praten en dat je graag een extra knuffel wilt krijgen omdat je ook verdriet hebt. En ga idd zeker naar de huisarts die kan je helpen om een paar keer met iemand te praten die verstand heeft van rouw en jou kan helpen om het een plekje te geven en te relativeren op de goede manier.

Sterkte
where ever you go, go with your heart
Lijkt me dat jij je moet vermannen en dit niet om jou en je peuter te laten draaien, maar om je vriend. Hij is degene die hier een inmens groot verlies heeft geleden, hij is immers zijn vader kwijt.
Alle reacties Link kopieren
Waarom schuldgevoelens? Jij bent toch niet verantwoordelijk voor zijn ziekte? Wat had je hier anders kunnen doen? Of zijn het gevoelens richting je vriend?

Als iets zo snel gaat, duurt het even om te wennen aan de nieuwe situatie. En dan komt het verwerken later. De schok is te groot om in één keer binnen te komen. Voor je schoonvader is het waarschijnlijk beter zo, hij heeft niet een lang stervensproces gehad.

Wat anderen ook al zeiden: zo heftig als het voor jou is, zoveel heftiger is het voor je vriend. Probeer er ook voor hem te zijn en laat hem op zijn eigen manier rouwen.

Sterkte :hug:
Such fun!1
Kom op TO, je OP weggehaald omdat je wat kritiek krijgt? Jammer hoor. Ik wilde je net zeggen dat ik jouw gevoel heel goed kan begrijpen en dat ik je sterkte wens. Bij deze dus maar.

Maar je zó laten kennen door maar gelijk je OP weg te halen als er niet gereageerd wordt zoals jij wenst, dat vind ik een slappe actie...
Alle reacties Link kopieren
Jammer dat er toch wat kritische reacties komen. Voor de duidelijkheid i
mijn verdriet staat zeker niet voorop en ik maak zeker pas op de plaats. Ik dwing niemand om te praten, laat mijn vriend juist op zn eigen manier rouwen.

Echter ben ik ook een mens met gevoelens, en vertel ik daarom ook dat het me zoveel doet. Juist omdat ik mijn verdriet niet voorop stel deel ik mijn verhaal hier. En nee ik vertel hem niet over deze gevoelens en gedachten. Enkel op momenten dat ik alleen ben word het me soms teveel omdat ik veel om die man gaf en vrij hecht met hem was.
Wat ik bedoel met trauma is dat ik er geestlijk een douw van heb gekregen om iemand te zien sterven. Weet niet of je het zelf hebt meegemaakt maar dat is vrij heftig. De een zal het beter verwerken dan de ander. Ik heb nou eenmaal snel nachtmerries.
Nogmaals ik wil niet zielig doen of egoïstisch zijn.
Alle reacties Link kopieren
Marigold1986 schreef:
15-06-2019 23:38
Kom op TO, je OP weggehaald omdat je wat kritiek krijgt? Jammer hoor. Ik wilde je net zeggen dat ik jouw gevoel heel goed kan begrijpen en dat ik je sterkte wens. Bij deze dus maar.

Maar je zó laten kennen door maar gelijk je OP weg te halen als er niet gereageerd wordt zoals jij wenst, dat vind ik een slappe actie...

We weten niet waarom ze de OP verwijderd heeft toch?
Such fun!1
Alle reacties Link kopieren
Marigold1986 schreef:
15-06-2019 23:38
Kom op TO, je OP weggehaald omdat je wat kritiek krijgt? Jammer hoor. Ik wilde je net zeggen dat ik jouw gevoel heel goed kan begrijpen en dat ik je sterkte wens. Bij deze dus maar.

Maar je zó laten kennen door maar gelijk je OP weg te halen als er niet gereageerd wordt zoals jij wenst, dat vind ik een slappe actie...
Niet vanwege de reacties. Kreeg het vermoeden dat een lezeres / lid hier een bekende van me is, wil die persoon dit niet laten lezen. Niet te snel oordelen aub.
Alle reacties Link kopieren
Net als Skawa zegt, er zijn 2 mensen met verdriet. Kisses vraagt hier om hulp en tips. Ik vind het erg ver gaan om haar te bekritiseren over haar mate van verdriet.
Voor kisses is het de eerste keer dat zij zoiets van dichtbij meemaakt en weet niet goed hoe hiermee om te gaan.
Ik denk dat ze meer gebaat is bij rouwverwerking dan temperen van haar verdriet.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven