Psyche
alle pijlers
Ontzettend onzekere gevoelens
woensdag 19 juni 2019 22:30
Hallo allemaal,
Ik ben nieuw op dit forum, maar ik zou graag meteen van de gelegenheid gebruik willen maken om iets van mij af te schrijven.
Ik ben begin 20 en van een klein dorp in het zuiden richting een grote stad verhuist.
Dit is voornamelijk een keuze geweest voor werk, aangezien ik als zelfstandige werk en al mijn werk in en rondom deze stad plaats vindt.
Ik ben extreem gelukkig met mijn werk, ik heb een erg goede relatie en een erg leuke groep vrienden, ze zijn over het algemeen wel nog allemaal in mijn oude regio, maar ik reis nog erg vaak op en neer, dus dat is ook geen enkel probleem.
Op het moment woon ik samen met een huisgenoot, maar over een korte tijd verhuis ik naar een eigen appartement. Erg spannend allemaal.
Tot zo ver lijkt het alsof het allemaal perfect gaat met mij..
Maar sinds een korte tijd, een week of 2 of 3 heb ik opeens het gevoel dat dalijk alles in stort, dat mijn partner de relatie gaat verbreken, ook al zijn wij al 1,5 jaar samen, wonen wij beide in deze stad en spreken wij beide erg vaak uit dat wij erg gelukkig zijn met elkaar, en we beide een toekomst zien. Daarnaast vraag ik mij ook vaak of of mensen mij hier wel leuk vinden en of ik hier wel écht vrienden heb.
Ik kom ook altijd uit op dezelfde gedachte "Dalijk valt alles weg rondom mij, vrienden, relatie, etc, en dan zit ik hier, ver van mijn vertrouwde zone."
Deze gedachtes komen altijd als ik alleen ben op mijn kamer, zoals op dit moment, maar nooit als ik met vrienden of mijn vriendin ben.
Ik snap niet zo heel goed waar het vandaan komt, zou het komen omdat er een grote verandering in mijn leven gaat gebeuren, écht op mezelf wonen, en ik dit stiekem toch wel extreem spannend vind. Of is dit een normale periode die je gewoon zo nu en dan hebt?
Ik persoonlijk heb dit nog nooit meegemaakt, en ik kom erachter dat ik door deze gedachtes echt niet lekker in mijn vel zit.
Ik praat er ook over met mijn vrienden, en zei geven ook allemaal aan dat ze zien dat mijn partner ook gelukkig is, en dat ik mezelf nergens zorgen om hoeft te maken.
Hopelijk hoor ik jullie gedachtes, ik merk dat het van mij afschrijven al werkt.. Dank hiervoor.
Fijne avond.
Ik ben nieuw op dit forum, maar ik zou graag meteen van de gelegenheid gebruik willen maken om iets van mij af te schrijven.
Ik ben begin 20 en van een klein dorp in het zuiden richting een grote stad verhuist.
Dit is voornamelijk een keuze geweest voor werk, aangezien ik als zelfstandige werk en al mijn werk in en rondom deze stad plaats vindt.
Ik ben extreem gelukkig met mijn werk, ik heb een erg goede relatie en een erg leuke groep vrienden, ze zijn over het algemeen wel nog allemaal in mijn oude regio, maar ik reis nog erg vaak op en neer, dus dat is ook geen enkel probleem.
Op het moment woon ik samen met een huisgenoot, maar over een korte tijd verhuis ik naar een eigen appartement. Erg spannend allemaal.
Tot zo ver lijkt het alsof het allemaal perfect gaat met mij..
Maar sinds een korte tijd, een week of 2 of 3 heb ik opeens het gevoel dat dalijk alles in stort, dat mijn partner de relatie gaat verbreken, ook al zijn wij al 1,5 jaar samen, wonen wij beide in deze stad en spreken wij beide erg vaak uit dat wij erg gelukkig zijn met elkaar, en we beide een toekomst zien. Daarnaast vraag ik mij ook vaak of of mensen mij hier wel leuk vinden en of ik hier wel écht vrienden heb.
Ik kom ook altijd uit op dezelfde gedachte "Dalijk valt alles weg rondom mij, vrienden, relatie, etc, en dan zit ik hier, ver van mijn vertrouwde zone."
Deze gedachtes komen altijd als ik alleen ben op mijn kamer, zoals op dit moment, maar nooit als ik met vrienden of mijn vriendin ben.
Ik snap niet zo heel goed waar het vandaan komt, zou het komen omdat er een grote verandering in mijn leven gaat gebeuren, écht op mezelf wonen, en ik dit stiekem toch wel extreem spannend vind. Of is dit een normale periode die je gewoon zo nu en dan hebt?
Ik persoonlijk heb dit nog nooit meegemaakt, en ik kom erachter dat ik door deze gedachtes echt niet lekker in mijn vel zit.
Ik praat er ook over met mijn vrienden, en zei geven ook allemaal aan dat ze zien dat mijn partner ook gelukkig is, en dat ik mezelf nergens zorgen om hoeft te maken.
Hopelijk hoor ik jullie gedachtes, ik merk dat het van mij afschrijven al werkt.. Dank hiervoor.
Fijne avond.
woensdag 19 juni 2019 23:18
Tja, alles in je leven is in balans, dat lijkt perfect, maar er hoeft maar een zandkorreltje op de weegschaal te vallen en de balans is volledig zoek en ik denk dat je daar bang voor bent. Niet doen!!! Leef gewoon je leven, geniet ervan en laat de boel de boel en dan komt alles gewoon op z'n pootjes terecht.
Angst is de allerslechtste raadgever, dus laat het los.
Angst is de allerslechtste raadgever, dus laat het los.
donderdag 20 juni 2019 05:58
Het is moeilijk aan te geven waarom je die gevoelens nu krijgt.
En misschien triggeren de veranderingen toch meer bij je in de diepte dan je had verwacht.
Maar vervelend is het wel! Het kan enorm in de weg staan en dingen blokkeren.
En je voelt je je er niet lekker door.
Je zou misschien ademhalingsoefeiningen kunnen doen, op de momenten dat je gevoel er zo inhakt. Je kunt hier veel over vinden online, op youtube of in boeken.
Als je merkt dat je gevoelens je erg blijven belemmeren zou je er altijd eens met iemand over kunnen praten zoals een psycholoog.
En misschien triggeren de veranderingen toch meer bij je in de diepte dan je had verwacht.
Maar vervelend is het wel! Het kan enorm in de weg staan en dingen blokkeren.
En je voelt je je er niet lekker door.
Je zou misschien ademhalingsoefeiningen kunnen doen, op de momenten dat je gevoel er zo inhakt. Je kunt hier veel over vinden online, op youtube of in boeken.
Als je merkt dat je gevoelens je erg blijven belemmeren zou je er altijd eens met iemand over kunnen praten zoals een psycholoog.
