Psyche
alle pijlers
Postpartum depressie/ Pnd/ ppd
maandag 8 juli 2019 17:31
maandag 8 juli 2019 17:42
@ zonnetje,
Dankjewel voor je redactie.
Bij mij is het ook er ingeslopen maar met 4 maanden echt begonnen. Ik sliep niet meer, at niet meer en de hele dag opgejaagd en somber. Ik heb verder geen rare gedachten tav mijn kindje maar zit er al dik 3 maanden mee te worstelen. En twijfel of ik toch misschien aan de medicatie moet gaan. Heb inmiddels wel gesprekken met een psycholoog maar daar kom jk nog niet echt ver mee.
Wat heb jij destijds aan medicatie geslikt en heeft het jou geholpen? En wat waren jou klachten?
Dankjewel voor je redactie.
Bij mij is het ook er ingeslopen maar met 4 maanden echt begonnen. Ik sliep niet meer, at niet meer en de hele dag opgejaagd en somber. Ik heb verder geen rare gedachten tav mijn kindje maar zit er al dik 3 maanden mee te worstelen. En twijfel of ik toch misschien aan de medicatie moet gaan. Heb inmiddels wel gesprekken met een psycholoog maar daar kom jk nog niet echt ver mee.
Wat heb jij destijds aan medicatie geslikt en heeft het jou geholpen? En wat waren jou klachten?
maandag 8 juli 2019 17:55
ik heb toen medicatie gehad, antidepressiva en oxazepam. Ik had ook geen rare gedachten volgens mij maar toch was het niet goed de 1e periode dat ik alleen was of alleen met mijn dochter. gesprekken duurde bij mij langer ivm wachttijd GGZ. Vooral de tijd, rust en medicatie had ik nodig.
Ik at ook niet meer, sliep niet en hele dagen heel gespannen heel onrustig.
Ik at ook niet meer, sliep niet en hele dagen heel gespannen heel onrustig.
maandag 8 juli 2019 18:17
Geen flauw idee....... Maar daar kan een (huis)arts je vast bij helpen.Carpediem229 schreef: ↑08-07-2019 18:03En weet je nog welke antidepressiv je destijds hebt gekregen?
maandag 8 juli 2019 19:50
Ik heb bij mijn 3e en 4e een postpartumdepressie gehad, daarna nog een kindje gekregen waarbij ik dat niet had, wel goede begeleiding tijdens en na de zwangerschap.
Na de bevalling van de derde heb ik 3L bloed verloren. De eerste weken gingen wel ok, ondanks dat ik erg slap was. Zelf had ik helemaal niet door dat het niet goed ging maar mijn man wel. Ik lag eigenlijk het grootste deel van de dag in bed met de baby en kreeg niets gedaan. De oudsten gingen naar school en dan dook ik weer in bed.
Bij de vierde eigenlijk hetzelfde alleen minder bloedverlies. Beide keren geen medicijnen gehad.
Bij de derde naar een in PPD gesocialiseerd therapeut geweest en daar hartcoherentietherapie gedaan. Dat hielp heel goed. Misschien is dat een tip?
Na de bevalling van de derde heb ik 3L bloed verloren. De eerste weken gingen wel ok, ondanks dat ik erg slap was. Zelf had ik helemaal niet door dat het niet goed ging maar mijn man wel. Ik lag eigenlijk het grootste deel van de dag in bed met de baby en kreeg niets gedaan. De oudsten gingen naar school en dan dook ik weer in bed.
Bij de vierde eigenlijk hetzelfde alleen minder bloedverlies. Beide keren geen medicijnen gehad.
Bij de derde naar een in PPD gesocialiseerd therapeut geweest en daar hartcoherentietherapie gedaan. Dat hielp heel goed. Misschien is dat een tip?
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
zondag 14 juli 2019 23:36
Heej,
Wat balen voor je zeg, ik kan met je meepraten zit er ook middenin.
Ben zelf onder behandeling van een zwangerschapsgespecialiseerde psychiater, ik had al klachten voor de bevalling. Toen hoopte ik ook nog dat het na de bevalling over zou zijn maar niets bleek minder waar. Ik hoop nog steeds elke ochtend dat het voorbij is. Inmiddels is mijn dochter 6 maanden, en volgens de psych & arbo kan het gerust een jaar al dan niet langer duren.
Ik begrijp dat je medicatie overweegt. Ik zelf kies er voorlopig nog voor om het niet te doen, ik geef bv en wil in geen geval dat mijn meisje hier iets van binnenkrijgt, maar wil ook echt niet stoppen met de bv, ik heb er zo voor gestreden om dat te laten lukken!
Waar ik het meeste last van heb is dat ik continue ongelukkig ben. Ik kan nergens oprecht om lachen of van genieten. Ben ook nog eens doodmoe maar kan snachts door alle chaos niet slapen
Ik merk wel dat goed slapen helpt overigens... anyway vraag maar raak en als je je verhaal wil delen ga je gang! We zijn gelukkig/helaas niet de enigen
Wat balen voor je zeg, ik kan met je meepraten zit er ook middenin.
Ben zelf onder behandeling van een zwangerschapsgespecialiseerde psychiater, ik had al klachten voor de bevalling. Toen hoopte ik ook nog dat het na de bevalling over zou zijn maar niets bleek minder waar. Ik hoop nog steeds elke ochtend dat het voorbij is. Inmiddels is mijn dochter 6 maanden, en volgens de psych & arbo kan het gerust een jaar al dan niet langer duren.
Ik begrijp dat je medicatie overweegt. Ik zelf kies er voorlopig nog voor om het niet te doen, ik geef bv en wil in geen geval dat mijn meisje hier iets van binnenkrijgt, maar wil ook echt niet stoppen met de bv, ik heb er zo voor gestreden om dat te laten lukken!
Waar ik het meeste last van heb is dat ik continue ongelukkig ben. Ik kan nergens oprecht om lachen of van genieten. Ben ook nog eens doodmoe maar kan snachts door alle chaos niet slapen
Ik merk wel dat goed slapen helpt overigens... anyway vraag maar raak en als je je verhaal wil delen ga je gang! We zijn gelukkig/helaas niet de enigen
zondag 14 juli 2019 23:52
Ik heb het gehad. Had ook dat opgejaagde gevoel, onrustig, hartkloppingen, niet eten (ik was een maand na de bevalling 10kg lichter dan voor de zwangerschap), continu gespannen en ik sliep ook heel slecht. Ik had geen verliefd gevoel richting dochter na de geboorte. Ik heb in de eerste weken ook wel negatieve gedachtes gehad over haar. Zat in de auto en hoopte dat we een ongeluk kregen, want dan had ik rust in mijn hoofd. Ik heb ook 3 borstontstekingen gehad toen en borstvoeding liep niet. Na een week of 3 heb ik de pil weer genomen en de bv gestopt. Dat hielp wel wat, maar ik begon me pas na 1,5 jaar weer steeds meer mezelf te voelen. En vanaf die tijd begon ik dochter ook steeds leuker te vinden. Ik heb ook nog steeds niks met baby’s. Ze doen me echt niks. Kraamvisite is leuk, maar ik hoef niet perce de baby vast te houden. Ik kan er niet zo veel mee.
Dochter heeft ook tot zo’n 14 maanden heel slecht geslapen. Dat hielp ook niet echt mee. Ik heb geen medicatie gekregen, heb ook met niemand gepraat hierover destijds. Ben er zelf weer bovenop gekomen en dochter is nu 7 en ik ben echt stapelgek op d’r! Het is echt mijn alles! Dat is gelukkig helemaal goed gekomen, maar dat heeft dus echt tijd nodig gehad. Ik riep ook meteen na de geboorte dat er geen tweede zou komen en ben daar nooit meer op terug gekomen. Het is goed zo. Ik durfde het risico niet te lopen om me weer zo te voelen. Ik was veel te bang voor herhaling.
Dochter heeft ook tot zo’n 14 maanden heel slecht geslapen. Dat hielp ook niet echt mee. Ik heb geen medicatie gekregen, heb ook met niemand gepraat hierover destijds. Ben er zelf weer bovenop gekomen en dochter is nu 7 en ik ben echt stapelgek op d’r! Het is echt mijn alles! Dat is gelukkig helemaal goed gekomen, maar dat heeft dus echt tijd nodig gehad. Ik riep ook meteen na de geboorte dat er geen tweede zou komen en ben daar nooit meer op terug gekomen. Het is goed zo. Ik durfde het risico niet te lopen om me weer zo te voelen. Ik was veel te bang voor herhaling.
maandag 30 september 2019 22:38
Hey meiden,
Superheftig zo'n rollercoaster aan emoties waar jullie nu in zitten. Heb t zelf 5 jaar geleden meegemaakt, meest donkere periode uit mijn leven, inclusief opname PAAZ en al.
Ontken je gevoelens niet en maak ze bespreekbaar.....en hou er aan vast....hoe donker ook, t wordt op den duur weer licht.
Dikke knuffel en wil je je hart luchten??
Stuur maar een berichtje
Superheftig zo'n rollercoaster aan emoties waar jullie nu in zitten. Heb t zelf 5 jaar geleden meegemaakt, meest donkere periode uit mijn leven, inclusief opname PAAZ en al.
Ontken je gevoelens niet en maak ze bespreekbaar.....en hou er aan vast....hoe donker ook, t wordt op den duur weer licht.
Dikke knuffel en wil je je hart luchten??
Stuur maar een berichtje
maandag 30 september 2019 23:14
Carpediem229 schreef: ↑08-07-2019 19:35@ poldervrouw dankjewel.
En wat waren jou klachten destijds? En verminderde de klachten ook snel met de medicatie?
oeps zie het nu pas..
Ik had enorme angsten, sliep niet meer, huilen , huilen en nog eens huilen.. De klachten gingen niet heel snel weg, maar na week of 6 ging er wat licht branden zeg maar.. En na dik een jaar kon ik afbouwen. Ik heb medicatie en theratie gehad.
woensdag 2 oktober 2019 16:52
Ook 14 jaar geleden eentje gehad. NaNa een maand gewerkt te hebben ging t langzaam minder en stortte ik ook in (zware paniekaanval). Slapen lukte niet meer, wattengevoel, doodmoe..uiteindelijk aan antidepressiva en vitamines/supplementen. Toen langzaam opgeknapt..Bij 2e kind veel preventie maatregelen genomen en was er wel een roze wolkzzonnetje schreef: ↑08-07-2019 17:31ik heb 14 jaar geleden een toch wel heftige gehad. Langzaam aan na de bevalling ging het steeds minder met me tot 5 maanden erna ik in stortte. Mocht niet meer alleen thuis zijn of met mijn meisje. Medicatie gehad, begeleiding en thuiszorg. Weet niet wat je precies wilt weten?
zaterdag 19 oktober 2019 12:54
maandag 11 november 2019 18:35
Bedankt allemaal voor jullie reacties. Mijn kindje is bijna 1 jaar. Het ging een tijdje iets beter maar herstel ging erg langzaam. Bleef veel last houden van spanning en hartkloppingen. Toen hij 7 maanden was toch besloten te starten met AD. Dat hielp gelukkig al iets na een aantal weken. Ik kwam er echter 2 maanden geleden achter dat ik onverwachts weer zwanger ben. Omdat er over de AD die ik slikte te weinig bekend was om tijdens zwangerschap te slikken moest ik daarmee stoppen. Ik heb toen besloten het eerst zonder te proberen. Sinds een week merk ik echter weer dat de spanning en hartkloppingen weer erger worden. Ik twijfel nu erg om toch te starten met een andere AD die eventueel wel in de zwangerschap zou mogen.
Zijn er dames die hier ervaring mee hebben? Welke AD slikten jullie heeft dit geholpen tegen de spanning en kon dit tijdens de zwangerschap?
Enerzijds denk ik probeer zonder vol te houden tot het einde van de zwangerschap en ga dan starten maar anderzijds is de spanning best zwaar en ook niet goed voor de baby denk ik.
@ninonz hoe gaat het nu met jou?
Zijn er dames die hier ervaring mee hebben? Welke AD slikten jullie heeft dit geholpen tegen de spanning en kon dit tijdens de zwangerschap?
Enerzijds denk ik probeer zonder vol te houden tot het einde van de zwangerschap en ga dan starten maar anderzijds is de spanning best zwaar en ook niet goed voor de baby denk ik.
@ninonz hoe gaat het nu met jou?
maandag 11 november 2019 18:51
Zo’n 1,5 jaar. Ik ging me wel langzaamaan beter voelen met ups en downs, maar 1,5 jaar na de bevalling voelde ik me eindelijk weer echt meer mezelf.
dinsdag 12 november 2019 16:50
dinsdag 12 november 2019 21:08
Vervelend dat de klachten toe nemen! Misschien met je huisarts er over praten of naar een POP poli?Carpediem229 schreef: ↑11-11-2019 18:35Bedankt allemaal voor jullie reacties. Mijn kindje is bijna 1 jaar. Het ging een tijdje iets beter maar herstel ging erg langzaam. Bleef veel last houden van spanning en hartkloppingen. Toen hij 7 maanden was toch besloten te starten met AD. Dat hielp gelukkig al iets na een aantal weken. Ik kwam er echter 2 maanden geleden achter dat ik onverwachts weer zwanger ben. Omdat er over de AD die ik slikte te weinig bekend was om tijdens zwangerschap te slikken moest ik daarmee stoppen. Ik heb toen besloten het eerst zonder te proberen. Sinds een week merk ik echter weer dat de spanning en hartkloppingen weer erger worden. Ik twijfel nu erg om toch te starten met een andere AD die eventueel wel in de zwangerschap zou mogen.
Zijn er dames die hier ervaring mee hebben? Welke AD slikten jullie heeft dit geholpen tegen de spanning en kon dit tijdens de zwangerschap?
Enerzijds denk ik probeer zonder vol te houden tot het einde van de zwangerschap en ga dan starten maar anderzijds is de spanning best zwaar en ook niet goed voor de baby denk ik.
@ninonz hoe gaat het nu met jou?
Ik ben vorige week gestart met Sertraline. Volgens de huisarts is dit veilig in de zwangerschap, ik ben overigens niet zwanger nu hoor.
Zonder medicatie is het beste denk ik, maar spanningen is ook niet goed voor babytje, en omdat je al eerder een PPD gehad hebt, misschien deze keer beter voorkomen dan genezen. Daarom eens met een professional er over praten.
Succes met je keuze! Hopelijk gaat het snel weer beter
