Psyche
alle pijlers
Turbulente periode verwerken
vrijdag 19 juli 2019 13:02
Het afgelopen anderhalf jaar heb ik erg veel narigheid meegemaakt; achtereenvolgens verbroken relatie na 6 jaar, geen steun/begrip van mijn ouders, onstabiele woonsituatie en tussendoor veel gezondheidsklachten. In verband met herkenbaarheid wil ik er niet al te specifiek over uitweiden, maar geloof mij dat dit niemand in de koude kleren zou gaan zitten.
Na deze gebeurtenissen heb ik telkens geprobeerd rust te pakken, om regelmaat in te bouwen (qua eten, ontspannen, slapen) en alles een plekje te geven. Dit leek te zijn gelukt; mijn studieresultaten zijn nogsteeds goed en met vlagen kan ik weer plezier hebben.
Maar al met al is het een heel bewogen periode geweest en ik merk aan mijzelf dat ik het niet voldoende verwerkt heb. Zo heb ik bijvoorbeeld nauwelijks herinneringen aan het eerste halfjaar van 2019, terwijl ik veel dingen ondernomen heb met mijn vriendinnen, er veel op uit ben geweest met mijn nieuwe vriend en heb ik ook veel nieuwe mensen leren kennen. Daarnaast loop ik nu vast in mijn stage (het is steeds niet goed genoeg en moet uitgebreider) en dat komt hard aan. Dit gezien het halen van goede studie resultaten de enige stabiele factor is geweest voor zo'n lange tijd en ik nu maar 2 weken vakantie overhoud voor ik begin met afstuderen. Ik weet dat 2 weken vakantie heel luxe is, maar dit zou mijn laatste 'studenten' zomervakantie van 2 maand zijn voordat ik het werkende leven betreed.
Al met al zou ik graag tips krijgen om goed om te kunnen gaan met deze periode. Zelf vind ik dat ik al goed op weg ben door er open met anderen over te spreken, mij te focussen op regelmaat en ook nieuwe herinneringen te maken, maar als de leuke, nieuwe herinneringen niet blijven hangen moeten er toch eerst wat nare herinneringen verwerkt worden.
Alvast bedankt voor het lezen!
Liefs,
Manon
Na deze gebeurtenissen heb ik telkens geprobeerd rust te pakken, om regelmaat in te bouwen (qua eten, ontspannen, slapen) en alles een plekje te geven. Dit leek te zijn gelukt; mijn studieresultaten zijn nogsteeds goed en met vlagen kan ik weer plezier hebben.
Maar al met al is het een heel bewogen periode geweest en ik merk aan mijzelf dat ik het niet voldoende verwerkt heb. Zo heb ik bijvoorbeeld nauwelijks herinneringen aan het eerste halfjaar van 2019, terwijl ik veel dingen ondernomen heb met mijn vriendinnen, er veel op uit ben geweest met mijn nieuwe vriend en heb ik ook veel nieuwe mensen leren kennen. Daarnaast loop ik nu vast in mijn stage (het is steeds niet goed genoeg en moet uitgebreider) en dat komt hard aan. Dit gezien het halen van goede studie resultaten de enige stabiele factor is geweest voor zo'n lange tijd en ik nu maar 2 weken vakantie overhoud voor ik begin met afstuderen. Ik weet dat 2 weken vakantie heel luxe is, maar dit zou mijn laatste 'studenten' zomervakantie van 2 maand zijn voordat ik het werkende leven betreed.
Al met al zou ik graag tips krijgen om goed om te kunnen gaan met deze periode. Zelf vind ik dat ik al goed op weg ben door er open met anderen over te spreken, mij te focussen op regelmaat en ook nieuwe herinneringen te maken, maar als de leuke, nieuwe herinneringen niet blijven hangen moeten er toch eerst wat nare herinneringen verwerkt worden.
Alvast bedankt voor het lezen!
Liefs,
Manon
vrijdag 19 juli 2019 13:46
Misschien helpt het je om eens met een onafhankelijk persoon te praten (psycholoog) zodat gebeurtenissen voldoende aandacht krijgen in de verwerking en jij meer helderheid krijgt en ze werkelijk achter je kunt laten.
Wat je misschien ook zou kunnen helpen is leren mediteren.
Het maakt dat je een rust momentje in het Nu krijgt. Niet om lichamelijk te rusten maar een mentale rust.
Je kunt met mediteren leren loslaten van dingen die er op dat moment niet toe doen, je gedachten stroom stopzetten zodat je werkelijk een kalmte kan gaan ervaren.
Wat je misschien ook zou kunnen helpen is leren mediteren.
Het maakt dat je een rust momentje in het Nu krijgt. Niet om lichamelijk te rusten maar een mentale rust.
Je kunt met mediteren leren loslaten van dingen die er op dat moment niet toe doen, je gedachten stroom stopzetten zodat je werkelijk een kalmte kan gaan ervaren.
vrijdag 19 juli 2019 13:50
Dit zijn zaken die bij volwassen horen komen kijken.
Accepteren dat dingen zo lopen en wat nuchterder leren kijken scheelt echt.
Volwassen worden gaat met vallen en opstaan.
Die vakantie moet ik gewoon een beetje om lachen. 2 weken is zeker luxe. Genoeg studentenvakanties gehad al en je bent dan dus geen student meer.
Als het je echt zo hoog zit begin je maand later met werken. Kun je de laatste wildestudentenharen nog even van je af feesten.
Accepteren dat dingen zo lopen en wat nuchterder leren kijken scheelt echt.
Volwassen worden gaat met vallen en opstaan.
Die vakantie moet ik gewoon een beetje om lachen. 2 weken is zeker luxe. Genoeg studentenvakanties gehad al en je bent dan dus geen student meer.
Als het je echt zo hoog zit begin je maand later met werken. Kun je de laatste wildestudentenharen nog even van je af feesten.
vrijdag 19 juli 2019 14:24
Bedankt voor jullie reactie!
Ik kan er goed met de mensen om mij heen over praten, maar toch blijven de herinneringen aan bv de financiële onzekerheid en het op straat gezet worden door de huisbaas aanwezig. Gezellige avonden met vriendinnen en het opdoen van nieuwe ervaringen kan ik mij niet herinneren, wat ik jammer vind want zo kan ik niet écht verder.
De gezondheidsklachten waren niet zo zeer een probleem, maar wat wel een probleem was dat ik daardoor mijn uitlaatklep (sporten) niet kon doen. Het sporten ben ik nu langzaamaan weer aan het oppakken.
Acceptatie speelt inderdaad een rol, fijn dat jullie mij daarop wijzen. Ik ga kijken hoe ik dit meer kan doen! @verbinder ik zal je aanbevelingen zeker gebruiken!
Ik kan er goed met de mensen om mij heen over praten, maar toch blijven de herinneringen aan bv de financiële onzekerheid en het op straat gezet worden door de huisbaas aanwezig. Gezellige avonden met vriendinnen en het opdoen van nieuwe ervaringen kan ik mij niet herinneren, wat ik jammer vind want zo kan ik niet écht verder.
De gezondheidsklachten waren niet zo zeer een probleem, maar wat wel een probleem was dat ik daardoor mijn uitlaatklep (sporten) niet kon doen. Het sporten ben ik nu langzaamaan weer aan het oppakken.
Acceptatie speelt inderdaad een rol, fijn dat jullie mij daarop wijzen. Ik ga kijken hoe ik dit meer kan doen! @verbinder ik zal je aanbevelingen zeker gebruiken!
vrijdag 19 juli 2019 14:42
Veel schrijven. Brieven die je niet opstuurt, dagboekdingen, slechte gedichten, etc.
Veel delen met mensen die je dierbaar zijn.
Proberen veel te wandelen of in elk geval buiten in de natuur te zijn.
Zingen.
Niet te veel en te snel willen. Als er een dag is dat er niets uit je handen komt, dan is dat maar even zo.
En als het te zwaar wordt, maar eens met een professional gaan praten.
Dit is althans mijn plan voor de rest van het jaar.
Veel delen met mensen die je dierbaar zijn.
Proberen veel te wandelen of in elk geval buiten in de natuur te zijn.
Zingen.
Niet te veel en te snel willen. Als er een dag is dat er niets uit je handen komt, dan is dat maar even zo.
En als het te zwaar wordt, maar eens met een professional gaan praten.
Dit is althans mijn plan voor de rest van het jaar.
vrijdag 19 juli 2019 14:50
Je kunt er ook voor kiezen om het wél naast je neer te leggen allemaal.
Het klinkt nu alsof je heel erg focussed op alles wat er mis ging, je gemist hebt en dat je dit niet fijn vindt.
Iedereen maakt dingen mee die je niet voorziet. Ik denk dat je zou schrikken, als je ieders verhaal zou weten. Toch stopt de wereld daardoor niet met draaien.
Verwerking begint bij acceptatie dat het gebeurd is. Dit klinkt bot en hard. Maar tegen jezelf zeggen 'het is nu eenmaal zo' kan heel rustgevend werken.
Het klinkt nu alsof je heel erg focussed op alles wat er mis ging, je gemist hebt en dat je dit niet fijn vindt.
Iedereen maakt dingen mee die je niet voorziet. Ik denk dat je zou schrikken, als je ieders verhaal zou weten. Toch stopt de wereld daardoor niet met draaien.
Verwerking begint bij acceptatie dat het gebeurd is. Dit klinkt bot en hard. Maar tegen jezelf zeggen 'het is nu eenmaal zo' kan heel rustgevend werken.
Hips, hopsakee en pierlala.
vrijdag 19 juli 2019 17:22
vrijdag 19 juli 2019 21:52
Het is maar de vraag of je op deze manier niet écht verder komt. De meeste dingen die we meemaken (ervaringen die we opdoen) zijn niet zo intens dat we ze levendig herinneren. Als je een gemiddeld persoon vraagt wat hij vorig weekend heeft gedaan, zal hij het zich niet, of pas veel later, kunnen herinneren.
Wat niet wil zeggen dat deze gebeurtenissen geen waarde hebben gehad.
Niet elk stukje leven wat we leven is zo sterk, zo diepgaand. Als dit wel zo zou zijn, zou ons systeem overprikkeld en overbelast raken.
Je kunt er wel voor zorgen dat fijne ervaringen wat beter blijven hangen, door deze op het moment zelf met meer aandacht te beleven.
Dat is eigenlijk heel simpel: sta op het moment zelf even bewust stil. Zet je zintuigen aan. Wat ruik, proef, hoor, zie je? Welke emotie voel je erbij?
Zo zet je het beeld vaster. Later kun je er over schrijven en dan neem je daarin ook mee wat je zintuigelijk hebt waargenomen, of je maakt er een tekening van.
Twee dingen kunnen tegelijk: nare herinneringen verwerken, en nieuwe dingen ervaren. Waarbij niet de nieuwe herinnering, maar de nieuwe ervaring belangrijk is.
