Hoe gesprek te starten met kind dat alles gewenst antwoordt?

23-07-2019 21:10 98 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik heb een vraag. Een kind in mijn omgeving zit in een moeilijke situatie.

Achtergrond: Er was een zeer pittige echtscheiding.
Ze woont nu bij een ouder en haar nieuwe partner.
Van die ouder met partner waar ze inwoont kan ik alleen maar goede dingen zeggen. Ze doen wat ze kunnen in een moeilijke situatie die ze zelf ook niet hebben uitgekozen.

Van het kind merk ik dat ze ... niet tot last wil zijn. Veel wil pleasen. Als je haar een keus geeft staat ze lang te twijfelen. Als je naar iets vraagt, krijg je altijd het gewenste antwoord.
Een hele tijd lang denk je: Wat een lief en braaf kind.
Maar volgens mij stopt ze een hoop weg, want zoveel vrolijkheid en dingen luchtig van zich af laten glijden past niet in zo'n situatie.
Het past wél bij een beeld waarbij een kind vooral niemand voor het hoofd wil stoten en zichzelf daarvoor wegcijfert.
Men zegt wel: Kinderen zijn flexibel. Wel, hier is er inderdaad eentje.

Ik heb al bedacht 'misschien heeft ze daar geen behoefte aan'. Ik denk dat ze die indruk heel goed kan wekken. Ik geloof absoluut niet dat het allemaal van haar afglijdt; soms zijn er opmerkingen waaruit blijkt dat het haar echt raakt. Ik denk dat haar strategie op de korte termijn goed werkt om iedereen in haar omgeving blij te houden, maar het lijkt me ongelofelijk eenzaam.

Ik ben op zoek naar een manier om een gesprek met haar te starten dat niet strandt op alle gewenste antwoorden. Ik zeg met nadruk niet 'doordringen' want dat vind ik al te assertief klinken. Ik zoek het meer in uitnodiging.
Is er iemand die ervaring heeft, die me tips kan geven? Bijvoorbeeld: Heel direct vragen? Of juist niet? Apart nemen? Of juist terloopse vragen? Wat zou hier kunnen werken om een gesprek te kunnen starten?
anoniem_376390 wijzigde dit bericht op 23-07-2019 22:41
2.17% gewijzigd
Ik kan zelf wel vaststellen of ik een hypochonder ben.
Alle reacties Link kopieren
lolapaloeza schreef:
24-07-2019 08:06
Nou, dat lijkt me nou net iets wat je niet kunt zeggen. geen woorden in de mond leggen.

En TO, zeggen wat je graag wil eten is in dit soort situaties soms veel. Als je merkt dat ze kiezen lastig vindt, waarom moet het dan? Vráág of ze wil kiezen. Het is goed bedoeld, maar soms kunnen dat soort kleine dingen best veel druk leggen, en dat is niet nodig.
Als je steeds op je tenen moet lopen, wil je helemaal niet nóg meer nadenken.
Geef het kind juist rust en steun zodat het bij jou ook echt kind kan zijn. Dat praten komt dan wel of niet, maar als praten over de lastige situatie het doel is, heb je niet het beste met het kind voor.
Natuurlijk kan je zo wel een gesprek starten, het is een opening, je laat merken dat je het kind ziet. Zeker als het kind daar al eens opmerkingen over gemaakt heeft waarbij je denkt hé, het zit wel dwars. Het is geen politieverhoor, je erkent het gevoel van het kind en brengt onder woorden wat het kind zelf niet kan/durft te zeggen.
Alle reacties Link kopieren
Gatinmijnsok schreef:
24-07-2019 08:56
je erkent het gevoel van het kind en brengt onder woorden wat het kind zelf niet kan/durft te zeggen.
Dat weet je toch niet? Je vult dan in voor het kind dat dat is waar het mee zit. Een aanpassingsgericht kind kan daar alleen maar 'ja' op antwoorden. Dan heb je volgens mij geen goed gesprek.
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
Alle reacties Link kopieren
https://www.google.com/url?sa=t&source= ... icFNUkUHgK

In dit artikel gaat het over dit gedrag. Geschreven voor mentoren, maar toch misschien nuttig.
Geef aan dat het kind altijd bij je terecht kan als ze daar behoefte aan heeft. Trek geen partij. Dring ook niet aan. En geloof wat kind zegt, ook al denk je wat anders. Als ze merkt dat je te vertouwen bent dan komt ze als ze daar behoefte aan heeft en stelt ze zich mss open. Dit is wat ik denk.

Wat voor relatie heb je tot het kind?
Alle reacties Link kopieren
Coconuts12 schreef:
24-07-2019 09:55


Wat voor relatie heb je tot het kind?
Die vraag wordt al gedurende het hele topic vakkundig vermeden.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
viva-amber schreef:
24-07-2019 10:10
Die vraag wordt al gedurende het hele topic vakkundig vermeden.
Ik zag het, ja. Daarom stelde ik hem nogmaals :)
Coconuts12 schreef:
24-07-2019 10:13
Ik zag het, ja. Daarom stelde ik hem nogmaals :)
Het antwoord op die vraag is min of meer al gegeven. TO is buitenstaander.
Ik denk dan zelf aan de buurman van 5 huizen verder, maar misschien wil TO dit nader uitleggen.

De twee genoemde voorbeelden in de reacties van TO lees ik als een verduidelijking, maar nog niet voorgekomen of bestaand.
Alle reacties Link kopieren
Coconuts12 schreef:
24-07-2019 10:13
Ik zag het, ja. Daarom stelde ik hem nogmaals :)
Ik heb er die inderdaad vermeden. Ik heb er over nagedacht. Ik zou graag meer toelichten, maar ik wil niet herkenbaar worden. Nee, ik ben niet de ouder of partner die dit vanuit een neutrale positie vraagt. Ik krijg tussen de posts door wel erg waardevolle inzichten en meningen; sommige verwacht en sommige onverwacht. De zorg over opdringen vind ik terecht. Tegelijk kan de hele omgeving van een kind dat voelen en daarmee een kind gewoon aan zijn lot overlaten. Ik zal het nogmaals overwegen en ik zal mijn eigen keuze hier in maken.

Coconuts, het is niet een direct antwoord op je vraag, maar kun je hier mee leven?
Ik heb nog een vraag aan jou: Je postte "En geloof wat kind zegt, ook al denk je wat anders. ". Dat klinkt echt gemeend. Kun je dat wat toelichten? Is dat ervaring, overtuiging, waar komt je opmerking vandaan, want hij klinkt gemeend.
Ik kan zelf wel vaststellen of ik een hypochonder ben.
Alle reacties Link kopieren
Marigold1986 schreef:
23-07-2019 21:17
En jij bent .... van de Kinderbescherming ofzo?
Inderdaad, wat is jouw relatie tot dit kind??
Ten tweede vul je wel heel veel in, wat helemaal niet waar hoeft te zijn.
Waarom zou dat kind een gesprek uberhaupt willen aangaan met jou?
Alle reacties Link kopieren
Jufjoke schreef:
24-07-2019 09:50
https://www.google.com/url?sa=t&source= ... icFNUkUHgK

In dit artikel gaat het over dit gedrag. Geschreven voor mentoren, maar toch misschien nuttig.
Hartstikke bedankt! Dit is aan de ene kant zo herkenbaar dat het bijna eng is, aan de andere kant kan ik ook lezen dat het helemaal niet zo erg is en dat het nog veel en veel erger kan.
Ik kan zelf wel vaststellen of ik een hypochonder ben.
SteunEndeToeverlaet schreef:
24-07-2019 11:56
Ik heb er die inderdaad vermeden. Ik heb er over nagedacht. Ik zou graag meer toelichten, maar ik wil niet herkenbaar worden. Nee, ik ben niet de ouder of partner die dit vanuit een neutrale positie vraagt. Ik krijg tussen de posts door wel erg waardevolle inzichten en meningen; sommige verwacht en sommige onverwacht. De zorg over opdringen vind ik terecht. Tegelijk kan de hele omgeving van een kind dat voelen en daarmee een kind gewoon aan zijn lot overlaten. Ik zal het nogmaals overwegen en ik zal mijn eigen keuze hier in maken.

Coconuts, het is niet een direct antwoord op je vraag, maar kun je hier mee leven?
Ik heb nog een vraag aan jou: Je postte "En geloof wat kind zegt, ook al denk je wat anders. ". Dat klinkt echt gemeend. Kun je dat wat toelichten? Is dat ervaring, overtuiging, waar komt je opmerking vandaan, want hij klinkt gemeend.
Je antwoord is voor mij goed genoeg :) En ik vind je bezorgdheid om het kind lief.

Om antwoord te geven op jouw vraag, die me even deed slikken. Hij is inderdaad gemeend en komt voort uit ervaring (maar in dit geval zet je mij op de plek van het kind).
Alle reacties Link kopieren
Als het kind volgens jou al niet gezien wordt door haar omgeving waarom zou je dan niet geloven wat zij zegt? Je kunt jouw eigen verhaal als waarheid nemen of jouw eigen verhaal loslaten en haar waarheid proberen te horen. Lijkt mij vrij essentieel voor een kind die zich al niet gehoord en gezien voelt. De waarheid van haar opvoeders daar heeft zij al de hele tijd mee te maken...wat heeft zij er aan om ook nog jouw waarheid opgedrongen te krijgen?

Je bent misschien wel een buitenstaander maar je bent zeker niet neutraal. Je hebt al erg veel van haar waarheid ingevuld.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
Alle reacties Link kopieren
viva-amber schreef:
24-07-2019 12:20
Als het kind volgens jou al niet gezien wordt door haar omgeving waarom zou je dan niet geloven wat zij zegt? Je kunt jouw eigen verhaal als waarheid nemen of jouw eigen verhaal loslaten en haar waarheid proberen te horen.
Ik ben het helemaal met je eens. Kun je aangeven waar ik jou het beeld geef dat ik dat anders zie? Oftewel, kun je mij mijn eigen post(s) eens door jouw ogen laten lezen?
Ik kan zelf wel vaststellen of ik een hypochonder ben.
Alle reacties Link kopieren
Coconuts12 schreef:
24-07-2019 09:55
Geef aan dat het kind altijd bij je terecht kan als ze daar behoefte aan heeft. Trek geen partij. Dring ook niet aan. En geloof wat kind zegt, ook al denk je wat anders. Als ze merkt dat je te vertouwen bent dan komt ze als ze daar behoefte aan heeft en stelt ze zich mss open. Dit is wat ik denk.
Het is een mooie zin ja.
Ik heb hem ook ervaren, aan 'beide kanten' van het gesprek.
Als kind kon ik iemand echt vertrouwen als ik mijn verhaal of gedachten kon delen. Of ze waar waren of niet, ze waren mijn verhalen. Er waren genoeg mensen die wat ik ervaren afdeden als onwaar zonder echt te luisteren. Mensen die luisterden en doorvroegen waren een verademing.

Aan de andere kant sprak ik een keer iemand die zei (enigszins overdreven en geparafraseerd) 'ik ben waardeloos'. Wat doe je dan? Toen ik dit hoorde en de tijd had vroeg ik waarom diegene dat dacht. Dat is vast een brede vraag en er was wat versmalling nodig. Ben je waardeloos op school? Thuis? Zegt iemand dat? Zulke dingen.
Wat is het alternatief? Zeggen dat diegene niet waardeloos is? Hoe zou dat uitpakken. Ik ben niet waardeloos want madamzonderm zegt het dus zal het wel zo zijn. Was het maar zo makkelijk. Je kan dan geen gesprek meer voeren want dat zo iemand moet je dan eerst overtuigen dat die waardeloos is.

Zo'n uitspraak komt ergens vandaan en hopelijk kan je in een gesprek erachterkomen waar dat is. Luisteren en doorvragen lijken me dan essentieel. Dan heb je ook veel meer om er een ander licht op te werpen? Oh, ben je waardeloos op school? Je maakt wel mooie tekeningen. Is dat ook waardeloos? Zoiets. Mijn ervaring is dat dat wel versterkt in eigenwaarde. Maar dat kost ook tijd. En de tijd en rust moet je hebben. Vandaar dat ik eerder vroeg hoeveel tijd je hebt voor zo'n gesprek.

Mijn ervaring. Misschien wel totaal niet te generaliseren.
Alle reacties Link kopieren
madamzonderm schreef:
24-07-2019 12:46
Aan de andere kant sprak ik een keer iemand die zei (enigszins overdreven en geparafraseerd) 'ik ben waardeloos'. Wat doe je dan?

Ik vat die zin zo op: Je gelooft dat iemand meent wat hij zegt en niet een rare zin verzint om aandacht te trekken.
Je gaat er dus inderdaad niet tegenin ( 'nee, je bent niet waardeloos' - einde gesprek) en je gaat er ook niet in mee ( 'Ok, zin om naar de film te gaan?' ). Zo'n opmerking is even polsen hoe jij er op reageert en hoe ik het interpreteer is als roep om een gesprek, en dat diegene dit echt denkt (mogelijk deels, mogelijk soms). Inderdaad, luisteren & doorvragen.
Ik kan zelf wel vaststellen of ik een hypochonder ben.
Alle reacties Link kopieren
SteunEndeToeverlaet schreef:
24-07-2019 12:56
Ik vat die zin zo op: Je gelooft dat iemand meent wat hij zegt en niet een rare zin verzint om aandacht te trekken.
Ik vat die zin tenminste grotendeels ook zo op. Ik twijfel over het woord geloof; als ik weet niet of dat het woord is voor mij, misschien wel, misschien niet. Een alternatief zou zijn; je veronderstelt dat iemand meent...
Voor mij, als ik het woord geloof hier zo kiezen vraag ik me af wat het betekent als er eigenlijk een ander (onderliggende) uitspraak is. Of ik daar dan nog kan komen of dat ik een tunnelvisie heb door het 'persoonlijke' geloof.
Veronderstel klinkt iets 'afstandelijker, rationeler'. Ik wil het niet zo dichtbij laten komen dat mijn overtuigingen mijn vragen beïnvloeden.
Lastig dit te verwoorden. Heb je een idee wat ik bedoel?
SteunEndeToeverlaet schreef:
24-07-2019 12:56
Je gaat er dus inderdaad niet tegenin ( 'nee, je bent niet waardeloos' - einde gesprek) en je gaat er ook niet in mee ( 'Ok, zin om naar de film te gaan?' ). Zo'n opmerking is even polsen hoe jij er op reageert en hoe ik het interpreteer is als roep om een gesprek, en dat diegene dit echt denkt (mogelijk deels, mogelijk soms). Inderdaad, luisteren & doorvragen.
Zou ik ook niet doen. En ik denk dat wat er ook bijzit is het uiten. Als in: "Dit gevoel draag ik bij me en ik moet het kwijt want het is zwaar om bij me te dragen". Maar dat zit misschien ook ingekapseld in de roep op een gesprek.
Alle reacties Link kopieren
SteunEndeToeverlaet schreef:
24-07-2019 12:39
Ik ben het helemaal met je eens. Kun je aangeven waar ik jou het beeld geef dat ik dat anders zie? Oftewel, kun je mij mijn eigen post(s) eens door jouw ogen laten lezen?
De oordelen over hoe de ouders doen en zich gedragen en hoe het kind dat vindt. De aannames in meerdere posts. Alles waar volgens mij voor staat en ik vind dat niet passend.
viva-amber wijzigde dit bericht op 24-07-2019 14:05
7.90% gewijzigd
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
Alle reacties Link kopieren
Is het al genoemd? Wat dacht je van een professional?
Mijn ervaring is dat het heel erg helpt om eens dingen over jezelf / vroeger / andere kinderen / een vriendinnetje van vroeger te vertellen, waarin je dan verschillende kanten vertelt op een zo normaal mogelijke manier. Een kind leert dan dat er veel verschillende ervaringen mogelijk zijn en dat ze allemaal valide zijn. En dat sommige problemen die heel groot lijken, heel makkelijk op te lossen zijn, als je ze maar durft te bespreken. En dat niemand daar beledigd door is en dat het uiteindelijk ook niet je taak is om mensen om je heen niet te kwetsen, ten koste van jezelf.

Ik heb zelf een ingewikkelde achtergrond en kan dus ook gemakkelijk vertellen: als ik op dat moment naar een willekeurige volwassene was gestapt, was me een hoop bespaard gebleven. Wat zouden jullie een vriendin in die situatie aanraden?
Alle reacties Link kopieren
tryagain schreef:
24-07-2019 14:00
Is het al genoemd? Wat dacht je van een professional?
Volkomen overtrokken. Dan heb je de ernst van dit topic zwaar overschat.
Ik kan zelf wel vaststellen of ik een hypochonder ben.
Alle reacties Link kopieren
Bedankt, jolijn!
Ik kan zelf wel vaststellen of ik een hypochonder ben.
Je bent dus "niets" tov dat kind. Afstand is gepast, je hebt geen vertrouwensband met dat kind. Ga zeker niet lopen wroeten en graven, daar doe je veel kwaad mee. Laat die ouders / familie het zelf oplossen als er wat scheelt.

Misschien is het dat ik zelf het type binnenvetter ben maar mijn haren gaan overeind staan van het niveau gemoei dat jij als kennis wil opdringen aan dat kind. Ik vind het helemaal niet lief gedrag, ik vind het eng.
fru1t3lla schreef:
24-07-2019 17:43
Je bent dus "niets" tov dat kind. Afstand is gepast, je hebt geen vertrouwensband met dat kind. Ga zeker niet lopen wroeten en graven, daar doe je veel kwaad mee. Laat die ouders / familie het zelf oplossen als er wat scheelt.

Misschien is het dat ik zelf het type binnenvetter ben maar mijn haren gaan overeind staan van het niveau gemoei dat jij als kennis wil opdringen aan dat kind. Ik vind het helemaal niet lief gedrag, ik vind het eng.
Ligt aan de relatie tot het kind of het eng is of niet. En ermee bemoeien moet ze ook niet doen. Maar kind laten merken dat het bij haar terecht kan, kan volgens mij geen kwaad. In Ieder geval moet ze zich niet aan het kind opdringen.
Alle reacties Link kopieren
fru1t3lla schreef:
24-07-2019 17:43
Je bent dus "niets" tov dat kind. Afstand is gepast, je hebt geen vertrouwensband met dat kind. Ga zeker niet lopen wroeten en graven, daar doe je veel kwaad mee. Laat die ouders / familie het zelf oplossen als er wat scheelt.

Misschien is het dat ik zelf het type binnenvetter ben maar mijn haren gaan overeind staan van het niveau gemoei dat jij als kennis wil opdringen aan dat kind. Ik vind het helemaal niet lief gedrag, ik vind het eng.
Het opgeheven vingertje zien we er al helemaal bij.
Ik kijk hier in dit topic sowieso op van het belerende, het terugfluitende, het Calvinistische. Ieder voor zich en god voor ons allen. Lekkere maatschappij ontwikkelen we, wanneer iedereen maar met een zuinig mondje rechtvooruit staart als er naast je iemand aandacht of hulp nodig heeft. Het gaat om contact mensen, en om gezien worden. Dat soort zaken staan gewoon in de pyramide van Maslow en zijn niet alleen voorbehouden aan ouders, opvoeders en bloedverwanten.

TO klasse hoe jij kijkt en denkt. Zorgvuldig en met intelligentie. Chapeau.
Iets wat vier dagen bloedt en niet doodgaat is niet te vertrouwen.
Alle reacties Link kopieren
Very__Cherry schreef:
24-07-2019 22:25
Het opgeheven vingertje zien we er al helemaal bij.
Ik kijk hier in dit topic sowieso op van het belerende, het terugfluitende, het Calvinistische. Ieder voor zich en god voor ons allen.
Thanks.
Ik had dat soort reacties ook wel voorzien. Dat is óók internet: Na halve of selectieve lezing snel een mening vormen en daar dan verontwaardigd op reageren.
't Is ok. Ik had het verwacht.

Ik ben erg blij verrast met de onverwachte posts waar ik echt iets aan heb. En ook met de ervaringen, ik vind het fijn dat mensen hier vanuit hun eigen ervaring positief reageren.
Ik kan zelf wel vaststellen of ik een hypochonder ben.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven