Psyche
alle pijlers
Bipolair- zelfzorg wat is nu goed?
woensdag 7 augustus 2019 09:45
Achtergrond: Zo´n 15 jaar geleden heb ik een diagnose bipolair 2 gekregen. Nooit medicijnen daarvoor gehad, wel citalopram in perioden bij depressies. De hypomane fase nooit serieus genomen, tot ongeveer een jaar geleden- probeer nu ook zelfzorg toe te passen bij de ´ups´. Heb sinds een jaar toegang tot psycholoog eens in 8 weken voor vinger aan de pols, heel fijn. Citalopram gestopt in overleg met psychiater tijdens hypomane periode. Nu sinds 6 maanden zonder medicijnen, afspraak met psychiater is dat als er een depressie of hypomanie komt overleggen we wat op dat moment het slimste is en of we medicijnen gaan testen die meer gericht zijn op bipolariteit. Voel weerstand en angst daartegen wegens de bijwerkingen. Heb een signaleringsplan en herken wanneer ik afsteven op depressie. Mijn leven is vol, met kleine kinderen, drukke leuke baan plus eigen bedrijf en relatie die in fases veel stress met zich meebrengt. Veel stress in het leven in het algemeen.
Nu: ben wankel, negatieve gedachten over mezelf, wil niet gaan slapen, wordt vroeg wakker en pieker. Moe. Huilerig. Af en toe versteend op de bank. Alles kost moeite. Ben sinds maandag weer begonnen te werken na de vakantie. Dat gaat op zich wel. Maar vandaag is mijn ´vrije´ dag waarin ik aan mijn bedrijf werk en zonder externe prikkels en met het gevoel dat ik alles slecht doe en iedereen me vast heel stom vind en dat ik totaal mislukt ben en een hele slechte moeder enz enz enz - enfijn, het is moeilijk. En ik weet niet waar ik goed aan doe nu qua voorkomen dat ik dieper wegzak (oftewel: er niet meer willen zijn, niet meer kunnen werken, alleen maar in bed liggen, etc.).
Wat ik heb gedaan: psych bellen (vrijdag afspraak), man, beste vriendin en werkgever op de hoogte stellen dat ik wegzak (dat helpt altijd, als ik er open over kan zijn, dat ik het weer even zwaar heb, haalt iets van de druk weg). Donderdag de hele dag in bed gelegen. Vrijdag mezelf gedwongen even te wandelen/ naar buiten, verder niks. Geprobeerd om even niet te denken aan alles wat ´moet´, al die eindeloze lijsten met dingen die gefixt, opgelost, doorgeduwd moeten worden, maar alleen de basisdingen- kids, eten, drinken, naar buiten, niet te laat naar bed (moeilijk- wil mezelf verdoven, eindeloos series kijken om niet in mijn eigen leven te hoeven zijn), gewoon naar t werk (want ritme en positieve leuke collega´s).
Maar nu dan? Vandaag? Ik wil in bed kruipen en er niet meer uitkomen. Maar alles loopt dan in de soep. Of zo: Ochtend (moeilijkst) even rust, filmpje kijken, en vanmiddag het hoogstnodige? Morgen ga ik weer naar het werk, vrijdag werk ik weer thuis, zaterdag werk ik buitenshuis een deel van de dag.
Willen jullie even met me meedenken?
Nu: ben wankel, negatieve gedachten over mezelf, wil niet gaan slapen, wordt vroeg wakker en pieker. Moe. Huilerig. Af en toe versteend op de bank. Alles kost moeite. Ben sinds maandag weer begonnen te werken na de vakantie. Dat gaat op zich wel. Maar vandaag is mijn ´vrije´ dag waarin ik aan mijn bedrijf werk en zonder externe prikkels en met het gevoel dat ik alles slecht doe en iedereen me vast heel stom vind en dat ik totaal mislukt ben en een hele slechte moeder enz enz enz - enfijn, het is moeilijk. En ik weet niet waar ik goed aan doe nu qua voorkomen dat ik dieper wegzak (oftewel: er niet meer willen zijn, niet meer kunnen werken, alleen maar in bed liggen, etc.).
Wat ik heb gedaan: psych bellen (vrijdag afspraak), man, beste vriendin en werkgever op de hoogte stellen dat ik wegzak (dat helpt altijd, als ik er open over kan zijn, dat ik het weer even zwaar heb, haalt iets van de druk weg). Donderdag de hele dag in bed gelegen. Vrijdag mezelf gedwongen even te wandelen/ naar buiten, verder niks. Geprobeerd om even niet te denken aan alles wat ´moet´, al die eindeloze lijsten met dingen die gefixt, opgelost, doorgeduwd moeten worden, maar alleen de basisdingen- kids, eten, drinken, naar buiten, niet te laat naar bed (moeilijk- wil mezelf verdoven, eindeloos series kijken om niet in mijn eigen leven te hoeven zijn), gewoon naar t werk (want ritme en positieve leuke collega´s).
Maar nu dan? Vandaag? Ik wil in bed kruipen en er niet meer uitkomen. Maar alles loopt dan in de soep. Of zo: Ochtend (moeilijkst) even rust, filmpje kijken, en vanmiddag het hoogstnodige? Morgen ga ik weer naar het werk, vrijdag werk ik weer thuis, zaterdag werk ik buitenshuis een deel van de dag.
Willen jullie even met me meedenken?
woensdag 7 augustus 2019 09:55
Wat staat er in je signaleringsplan om nu te doen? Je hebt anderen ingelicht, en dan?
Je hebt een afspraak met de psych. Bedoel je psycholoog of psychiater? De psychiater zien lijkt me belangrijk(er) op dit moment.
Wat me handig lijkt, maar weet niet of dat in je signaleringsplan past (dat aanhouden is goed, dus niet van de hak op de tak), met je man gaan zitten en een plan maken. Een lijst met wat er allemaal 'moet' gebeuren en dingen die nu niet belangrijk zijn. Bepalen wat jij kan doen en waarin anderen kunnen ondersteunen. Voor jou een dagplanning maken met goede balans inspanning en ontspanning. En vooral mentaal de lat laag, dus dingen die stress geven laten wachten, uitbesteden of ondersteuning bij krijgen. NIet te veel alleen zijn, in contact blijven.
Hoe past werk hierin momenteel? Moet je werk inlichten? Ziekmelden? Je eigen bedrijf laten wachten lijkt me logisch op dit moment of heb je klanten die NU iets van je verwachten?
Het leven versimpelen is nu belangrijk. Terug naar de basis.
Je hebt een afspraak met de psych. Bedoel je psycholoog of psychiater? De psychiater zien lijkt me belangrijk(er) op dit moment.
Wat me handig lijkt, maar weet niet of dat in je signaleringsplan past (dat aanhouden is goed, dus niet van de hak op de tak), met je man gaan zitten en een plan maken. Een lijst met wat er allemaal 'moet' gebeuren en dingen die nu niet belangrijk zijn. Bepalen wat jij kan doen en waarin anderen kunnen ondersteunen. Voor jou een dagplanning maken met goede balans inspanning en ontspanning. En vooral mentaal de lat laag, dus dingen die stress geven laten wachten, uitbesteden of ondersteuning bij krijgen. NIet te veel alleen zijn, in contact blijven.
Hoe past werk hierin momenteel? Moet je werk inlichten? Ziekmelden? Je eigen bedrijf laten wachten lijkt me logisch op dit moment of heb je klanten die NU iets van je verwachten?
Het leven versimpelen is nu belangrijk. Terug naar de basis.
woensdag 7 augustus 2019 10:09
Heb signaleringsplan er nu bijgepakt. 1) vertellen hoe het met me gaat tegen anderen. 2) me niet ziekmelden, struktuur is belangrijk. 3) als ik taken moeilijk vind en begin te piekeren, direkt om hulp vragen. 4) naar buiten, bewegen. 5) niet slapen tijdens de dag. 6) beste vriendin bellen als kleine dingen erg groot beginnen te voelen. 7) sociale kontakten belangrijk, maar niet teveel (max 1 per week, 1 weekeinde, verder rust). 8) maken van takenlijsten: alleen de belangrijkste taken opschrijven, niet alles waar je aan denkt.
woensdag 7 augustus 2019 10:15
Werk- mijn baas weet van mijn bipolariteit en ik licht haar altijd in als ik in de up of down zit, of op weg ben daarnaar. Dat heb ik gedaan. Ziekmelden is niet goed voor me, dan zak ik meestal verder weg. Wel realisme in wat ik aankan op het werk.
Met mijn man gaan zitten- levert spanning op. Hij heeft niet een grote belastbaarheid, en als er meer op hem aankomt raakt hij gestresst en als hij gestresst raakt wordt hij boos. Boos op mij, omdat ik me teveel op de hals haal. En niet de dingen doe die hij belangrijk vindt, voor onze gezamenlijke projekten. Dat hij altijd op de laatste plek komt.
Ik durf niet zo goed te bekijken wat er allemaal moet, blokkeer. En kom dus niet in beweging. Moeilijk om dagplanning te maken als ik niet eens na kan denken over wat er dan op moet.
Met mijn man gaan zitten- levert spanning op. Hij heeft niet een grote belastbaarheid, en als er meer op hem aankomt raakt hij gestresst en als hij gestresst raakt wordt hij boos. Boos op mij, omdat ik me teveel op de hals haal. En niet de dingen doe die hij belangrijk vindt, voor onze gezamenlijke projekten. Dat hij altijd op de laatste plek komt.
Ik durf niet zo goed te bekijken wat er allemaal moet, blokkeer. En kom dus niet in beweging. Moeilijk om dagplanning te maken als ik niet eens na kan denken over wat er dan op moet.
woensdag 7 augustus 2019 10:20
Gevoel dat ik me aanstel, dat ik gewoon even door moet zetten, niet zo zeuren. En ik weet dat het zo niet werkt, dat als ik dit niet serieus neem dat het dan erger wordt. Maar het voelt zo en hoewel ik weet dat ik dat gevoel als ´symptoom´ moet zien van een naderende depressie is dat echt lastig. Want is dat wel echt zo? Wat als ik me toch niet gewoon vreselijk aanstel?
woensdag 7 augustus 2019 10:43
Je signaleringsplan is duidelijk. Dat moet je volgen, je hebt al goede stappen gezet!
Met je man gaat zitten levert je spanning op zeg je. Wie kan met jou kijken naar de dagplanning en bekijken wat er moet en wat kan wachten? Wellicht die beste vriendin die je zou bellen als dingen groot lijken te worden? Dit lijkt nu wel passend, je vermijdt de dagstructuur omdat je overweldigt bent door het gevoel van wat er allemaal moet (het wordt te groot).
Dat laatste bericht mag je even parkeren. Belangrijkst is nu je signaleringsplan volgen. Dat is er niet voor niks, dus je stelt je niet aan. Je hoeft alleen je plan te volgen, dat is oké.
Succes! Volg je plan, daar mag je op vertrouwen!
Met je man gaat zitten levert je spanning op zeg je. Wie kan met jou kijken naar de dagplanning en bekijken wat er moet en wat kan wachten? Wellicht die beste vriendin die je zou bellen als dingen groot lijken te worden? Dit lijkt nu wel passend, je vermijdt de dagstructuur omdat je overweldigt bent door het gevoel van wat er allemaal moet (het wordt te groot).
Dat laatste bericht mag je even parkeren. Belangrijkst is nu je signaleringsplan volgen. Dat is er niet voor niks, dus je stelt je niet aan. Je hoeft alleen je plan te volgen, dat is oké.
Succes! Volg je plan, daar mag je op vertrouwen!
woensdag 7 augustus 2019 11:00
Dankjewel, Tuinhekje. Ik heb beste vriendin appje gestuurd. Ze is op vakantie maar misschien reageert Goed idee om signaleringsplan maar gewoon te volgen. En erop te vertrouwen dat dat volgen gaat helpen. Niet teveel daaromheen piekeren, maar dat doen waarvan ik heb opgeschreven wat werkte in het verleden.
Misschien mag ik dagplanning hier even neerzetten?
Kl 11 thee maken, roken
Kl 11.15 douchen
Kl 11.30 was erin, ondergeplast bed kind verschonen
Kl 12 lunch en even filmpje kijken
Kl 13 belangrijkste taken op een rij zetten, als t kan samen met vriendin of vader
Kl 14 rust, boek lezen als t lukt
Kl 14.30 iets van taakje
Kl 16 kinderen van school halen
(Eten koken, spelen, etc etc etc)
Vanavond: met man weekplanning maken
Misschien mag ik dagplanning hier even neerzetten?
Kl 11 thee maken, roken
Kl 11.15 douchen
Kl 11.30 was erin, ondergeplast bed kind verschonen
Kl 12 lunch en even filmpje kijken
Kl 13 belangrijkste taken op een rij zetten, als t kan samen met vriendin of vader
Kl 14 rust, boek lezen als t lukt
Kl 14.30 iets van taakje
Kl 16 kinderen van school halen
(Eten koken, spelen, etc etc etc)
Vanavond: met man weekplanning maken
woensdag 7 augustus 2019 11:09
Goeie vraag. Ik heb heel lang maar wat aangemodderd, geen contact met psychiater en maar gehoopt dat de citalopram wat deed. Maar dat was niet zo, of niet genoeg- ik werd steeds weer depri. De andere kant, de hypomanie, heb ik lang niet onderkend. Veel te leuk, je zo bruisend voelen, de meest geweldige persoon ter aarde, die alles wel even verandert en aanpakt. Dat ik mezelf dan helemaal over de kop werkte en vervolgens in een depressie schoot is eigenlijk pas een jaar geleden echt ’geland’. En dat ik daar dus ook iets mee moet, behalve met die klotedepressies. Ik ben bang voor lithium, een goede vriendin heeft bipolair 1, en ik zie de bijwerkingen etc. Het is niet zomaar iets om mee te beginnen. Daar komt bij dat ik me steeds afvraag of ik welFadeToBlack schreef: ↑07-08-2019 10:52Ik reageer later wat uitgebreider, maar waarom slik je geen Lithium?
’’erg genoeg’ bipolair ben. Ik functioneer, heb een leven, t gaat best goed. In de basis een vrolijk persoon. Ik doe (niet meer) hele gevaarlijke dingen in een hypomane fase sinds mijn leven met man en kinderen veel meer structuur heeft. Ik heb nog nooit een zelfmoordpoging gedaan, ookal dacht ik er dan wel vaak aan. Wordt het leven niet nog moeilijker en zwaarder met medicijnen met bijwerkingen? Ik vind het moeilijk. Ben ik wel echt bipolair, of gewoon wat meer schommelingen dan anderen, en als ik mezelf nog iets beter leer managen daarin, hoeven die medicijnen misschien niet? Ik weet het niet.
woensdag 7 augustus 2019 13:44
Enkel een antidepressivum bij bipolair is een heel slecht idee. Grote kans dat daar al die hypomanieen vandaan komen. Heeft je psychiater dat nooit met je besproken? In dat geval zou ik snel een andere psychiater zoeken.
Als leefstijlaanpassingen niet helpen, zou ik een stemmingsstabilisator overwegen.
Als leefstijlaanpassingen niet helpen, zou ik een stemmingsstabilisator overwegen.
It is no measure of health to be well-adjusted to a sick society.
Krishnamurti
Krishnamurti
woensdag 7 augustus 2019 17:01
@Fayanna. Heb nooit echt een vaste psychiater gehad, sinds diagnose 15 jaar geleden. Af en toe een psycholoog bij depressie, of meer nog psychiatrisch verpleegkundigen. Nu wel (wisselende) psychiaters. Woon ergens waar geen vast team zit, tekort aan zorgverleners en steeds een nieuwe die steeds iets anders zegt...
woensdag 7 augustus 2019 17:55
Een van de gouden regels van de behandeling van bipolair is nooit enkel een antidepressivum slikken, tenzij bij extreem grote uitzondering. Elke zorgverlener die met bipolair te maken heeft, weet dat, alleen misschien een huisarts niet. Als je geen vaste zorgverlener hebt, wat heel jammer is, moet je zorgen dat je zelf heel goed op de hoogte bent van je ziekte en de mogelijke behandelingen. Dan komt er nog meer verantwoordelijkheid daarvoor op je eigen schouders. Moeilijk. Heb je een psychoeducatiecursus gedaan? Ben je lid van de patiëntenvereniging?
Ik weet niet hoeveel je weet natuurlijk, maar een begin is misschien de multidisciplinaire richtlijn bipolaire stoornissen van de NVvP
https://www.nvvp.net/cms/streambin.aspx?documentid=1415
En de zorgstandaard bipolaire stoornissen
https://www.kenniscentrumbipolairestoor ... oornissen/
Ik heb bijna 20 jaar persoonlijke ervaring met bipolair, je mag wel een pb sturen als je wil. Ik ben een beetje voorzichtig met wat ik hier zeg, omdat je op het forum geen medisch advies mag geven.
Ik weet niet hoeveel je weet natuurlijk, maar een begin is misschien de multidisciplinaire richtlijn bipolaire stoornissen van de NVvP
https://www.nvvp.net/cms/streambin.aspx?documentid=1415
En de zorgstandaard bipolaire stoornissen
https://www.kenniscentrumbipolairestoor ... oornissen/
Ik heb bijna 20 jaar persoonlijke ervaring met bipolair, je mag wel een pb sturen als je wil. Ik ben een beetje voorzichtig met wat ik hier zeg, omdat je op het forum geen medisch advies mag geven.
It is no measure of health to be well-adjusted to a sick society.
Krishnamurti
Krishnamurti
woensdag 7 augustus 2019 18:14
@Fayanna- ik weet idd dat dat een gouden regel is. Heb veel gelezen online over bipolair, denk omdat ik t nooit echt serieus genomen heb (alleen de depressies zeg maar) dat ik er niet op gehamerd heb- wilde ook niet denk ik. Dank voor de linkjes, zal ze doornemen. Nooit psychoeducatie gehad in groepje ofzo- wel veel gelezen. Kan als ik de psych zie vrijdag eens vragen of ze dat hier hebben.
Voor nu nauwgezet de regels in signaleringsplan gevolgd. Ook beste vriendin gesproken. Ik weet dat t ’ergste’ deel van de depressie meestal maar een paar weken duurt (en ik zit nog niet in t ergste). Dus hopen dat ik met leefregels door kan komen.
Ik pb je, dankjewel voor je aanbod.
Voor nu nauwgezet de regels in signaleringsplan gevolgd. Ook beste vriendin gesproken. Ik weet dat t ’ergste’ deel van de depressie meestal maar een paar weken duurt (en ik zit nog niet in t ergste). Dus hopen dat ik met leefregels door kan komen.
Ik pb je, dankjewel voor je aanbod.
woensdag 7 augustus 2019 18:25
Dat geldt alleen voor Ifayanna schreef: ↑07-08-2019 17:55Een van de gouden regels van de behandeling van bipolair is nooit enkel een antidepressivum slikken, tenzij bij extreem grote uitzondering. Elke zorgverlener die met bipolair te maken heeft, weet dat, alleen misschien een huisarts niet. Als je geen vaste zorgverlener hebt, wat heel jammer is, moet je zorgen dat je zelf heel goed op de hoogte bent van je ziekte en de mogelijke behandelingen. Dan komt er nog meer verantwoordelijkheid daarvoor op je eigen schouders. Moeilijk. Heb je een psychoeducatiecursus gedaan? Ben je lid van de patiëntenvereniging?
Ik weet niet hoeveel je weet natuurlijk, maar een begin is misschien de multidisciplinaire richtlijn bipolaire stoornissen van de NVvP
https://www.nvvp.net/cms/streambin.aspx?documentid=1415
En de zorgstandaard bipolaire stoornissen
https://www.kenniscentrumbipolairestoor ... oornissen/
Ik heb bijna 20 jaar persoonlijke ervaring met bipolair, je mag wel een pb sturen als je wil. Ik ben een beetje voorzichtig met wat ik hier zeg, omdat je op het forum geen medisch advies mag geven.
woensdag 7 augustus 2019 20:50
Geen gespecialiseerde zorg. Geen idee of dat er hier is. Land met grote afstanden waar ik Heb nu contact opgenomen met belangenvereninging voor tips qua Gespecialiseerde behandelaars.
Ik heb een hele fijne spver sinds een jaar.
Geen gespecialiseerde thuiszorg
Heb het lang niet serieus genomen (depressies wel, bipolair niet). Sinds een jaar neem ik het wel serieus.
Mijn vraag... geloof vooral toetsen of ik ’het goede’ doe. Dagindeling als ik thuis ben. Hoe voorkomen dat ik afglij. Maar ik heb inmiddels al veel meer tips Structureler. Lijkt wel alsof je elke episode stuk verder komt in inZicht, strategien en vooral acceptatie. Zou willen dat dat allemaal in een keer kon... had een hoop ellende gescheeld.
woensdag 7 augustus 2019 21:03
Accepteren vind ik nog steeds lastig hoor. Sta elke avond toch even te balen als ik een hand met pillen moet slikken.
Gebruik je spv’ er! Maak samen met hem/haar een planning.
Mijn gouden regels:
* medicatietrouw
* eerlijk naar mezelf over mezelf
* vast ritme: dus ongeveer dezelfde tijd op, dezelfde tijd naar bed, vaste tijden eten.
* gezond koken
* niet tussendoor slapen
* de dag verdelen in 3 blokken, elk blok een grote activiteit (stofzuigen, afwas, dweilen) en een kleine (mand was vouwen, half uur strijken etc)
* de rest van de tijd dingen doen die je normaal gesproken leuk vindt, lekker naar buiten ook al is het niet lekker.
* 1 sociaal contact per week
Wat mij heel erg heeft geholpen is het bijhouden van een lifechart. Na jaren begon ik de patronen te zien, waardoor ik ze kon gaan voorspellen en dus er op anticiperen, waardoor ik episodes kon voorkomen.
Gebruik je spv’ er! Maak samen met hem/haar een planning.
Mijn gouden regels:
* medicatietrouw
* eerlijk naar mezelf over mezelf
* vast ritme: dus ongeveer dezelfde tijd op, dezelfde tijd naar bed, vaste tijden eten.
* gezond koken
* niet tussendoor slapen
* de dag verdelen in 3 blokken, elk blok een grote activiteit (stofzuigen, afwas, dweilen) en een kleine (mand was vouwen, half uur strijken etc)
* de rest van de tijd dingen doen die je normaal gesproken leuk vindt, lekker naar buiten ook al is het niet lekker.
* 1 sociaal contact per week
Wat mij heel erg heeft geholpen is het bijhouden van een lifechart. Na jaren begon ik de patronen te zien, waardoor ik ze kon gaan voorspellen en dus er op anticiperen, waardoor ik episodes kon voorkomen.
donderdag 8 augustus 2019 00:42
@Orisa- dank voor je gouden regels.
Lig nu naast een zojuist ziek geworden kind dat benauwd is. Goed voor de nachtrust (NOT). Dit trek ik eigenlijk niet zo goed, betekent dat ik morgen niet kan werken maar thuis moet blijven met kinderen en dan stapelt alles wat ik moet voorbereiden voor bikeenkomsten voogende week zich op... Daar gaat mijn ’behoud struktuur’ plan en nog meer druk en stapels.
Antwoord gekregen van parientenvereniging dat er geen gespecialiseerde behandelteams zijn in deZe provincie (dus binnen 2 uur afstand met de auto).
Lig nu naast een zojuist ziek geworden kind dat benauwd is. Goed voor de nachtrust (NOT). Dit trek ik eigenlijk niet zo goed, betekent dat ik morgen niet kan werken maar thuis moet blijven met kinderen en dan stapelt alles wat ik moet voorbereiden voor bikeenkomsten voogende week zich op... Daar gaat mijn ’behoud struktuur’ plan en nog meer druk en stapels.
Antwoord gekregen van parientenvereniging dat er geen gespecialiseerde behandelteams zijn in deZe provincie (dus binnen 2 uur afstand met de auto).
donderdag 8 augustus 2019 00:46
Ik zou het op papier doen. Dan zie je letterlijk wat er gebeurt.
Is te downloaden op de site van PlusMinus, maar ook je behandelaar moet dat hebben of er aan komen.
donderdag 8 augustus 2019 00:54
Daar staat-ie niet meer. Hier wel.
https://www.kenniscentrumbipolairestoor ... PDF-HR.pdf
Het is normaal een boekje met zo’n rug van ringen. Als je het open klapt (landscape) zie je boven de bladzijde met medicatie en daar onder de bladzijde met tabel. In die tabel zet je elke dag een streepje bij hoe je stemming voelt. Aantal uur slaap is ook erg belangrijk en evt. bijzonderheden zoals bijvoorbeeld een ziek kind of een sterfgeval, vakantie etc.
https://www.kenniscentrumbipolairestoor ... PDF-HR.pdf
Het is normaal een boekje met zo’n rug van ringen. Als je het open klapt (landscape) zie je boven de bladzijde met medicatie en daar onder de bladzijde met tabel. In die tabel zet je elke dag een streepje bij hoe je stemming voelt. Aantal uur slaap is ook erg belangrijk en evt. bijzonderheden zoals bijvoorbeeld een ziek kind of een sterfgeval, vakantie etc.
donderdag 8 augustus 2019 01:41
Ik weet niet je me inderdaad een pb gestuurd hebt, maar ik heb niks ontvangen.upendown schreef: ↑07-08-2019 18:14@Fayanna- ik weet idd dat dat een gouden regel is. Heb veel gelezen online over bipolair, denk omdat ik t nooit echt serieus genomen heb (alleen de depressies zeg maar) dat ik er niet op gehamerd heb- wilde ook niet denk ik. Dank voor de linkjes, zal ze doornemen. Nooit psychoeducatie gehad in groepje ofzo- wel veel gelezen. Kan als ik de psych zie vrijdag eens vragen of ze dat hier hebben.
Voor nu nauwgezet de regels in signaleringsplan gevolgd. Ook beste vriendin gesproken. Ik weet dat t ’ergste’ deel van de depressie meestal maar een paar weken duurt (en ik zit nog niet in t ergste). Dus hopen dat ik met leefregels door kan komen.
Ik pb je, dankjewel voor je aanbod.
It is no measure of health to be well-adjusted to a sick society.
Krishnamurti
Krishnamurti
donderdag 8 augustus 2019 10:55
DankjeOrișa schreef: ↑08-08-2019 00:54Daar staat-ie niet meer. Hier wel.
https://www.kenniscentrumbipolairestoor ... PDF-HR.pdf
Het is normaal een boekje met zo’n rug van ringen. Als je het open klapt (landscape) zie je boven de bladzijde met medicatie en daar onder de bladzijde met tabel. In die tabel zet je elke dag een streepje bij hoe je stemming voelt. Aantal uur slaap is ook erg belangrijk en evt. bijzonderheden zoals bijvoorbeeld een ziek kind of een sterfgeval, vakantie etc.
