Psyche
alle pijlers
Haat actie dochter
vrijdag 16 augustus 2019 19:26
vrijdag 16 augustus 2019 19:30
vrijdag 16 augustus 2019 19:41
vrijdag 16 augustus 2019 19:43
Het is op zn zachtst gezegd niet netjes van je dochter, maar jij hebt wel een aantal flinke steken laten vallen in hun leven. Natuurlijk komt dat door een vreselijke jeugd, maar heel hard gezegd: jouw jeugd was ook niet de schuld van je kinderen en ze zijn wel met de gevolgen opgezadeld. Dus ik snap wel dat je dochter wrok tegenover je koestert. Je zegt het zelf: je bent niet de moeder geweest die ze verdienden. En je verwacht dat ze je dat vergeven, maar kan na twee jaar nog altijd niet je dochter vergeven. Die kennelijk ook bepaald geen gemakkelijke jeugd heeft gehad, dus prima een deel van de verantwoordelijkheid voor haar gedrag op jou kan afschuiven.
Wat ik dus zou doen, is erkennen dat je dochter net zo goed een slachtoffer is als jij bent. En nee, dat betekent niet dat je je nu voor eeuwig schuldig moet gaan voelen. Maar als je een familiedynamiek wil veranderen, moet je op het minst erkennen wat er allemaal mis is.
Wat ik dus zou doen, is erkennen dat je dochter net zo goed een slachtoffer is als jij bent. En nee, dat betekent niet dat je je nu voor eeuwig schuldig moet gaan voelen. Maar als je een familiedynamiek wil veranderen, moet je op het minst erkennen wat er allemaal mis is.
vrijdag 16 augustus 2019 19:44
Lijkt me dat iets haar heel erg dwars zit. Wat zou dat kunnen zijn?
Ik heb ook wel eens wat facebook posts voorbij zien komen van een puberend meisje dat haar vader publiekelijk aan de schandpaal probeerde te nagelen. Lijkt mij een schreeuw om aandacht en erkenning van iets wat ik haar in ieder geval niet kon geven.
Dat kind doet overigens weer normaal tegen haar vader dus misschien dat een goed gesprek helpt?
Maar ja, als je zelf ook psychisch in de problemen raakt, tsja...samen naar de misschien psych?
Ik heb ook wel eens wat facebook posts voorbij zien komen van een puberend meisje dat haar vader publiekelijk aan de schandpaal probeerde te nagelen. Lijkt mij een schreeuw om aandacht en erkenning van iets wat ik haar in ieder geval niet kon geven.
Dat kind doet overigens weer normaal tegen haar vader dus misschien dat een goed gesprek helpt?
Maar ja, als je zelf ook psychisch in de problemen raakt, tsja...samen naar de misschien psych?
anoniem_126923 wijzigde dit bericht op 16-08-2019 19:49
76.78% gewijzigd
vrijdag 16 augustus 2019 19:44
Ik vraag dit niet omdat ik zou vinden dat haar gedrag dat je beschrijft om welke reden dan ook goed te keuren is. Meer om te begrijpen hoe het komt dat een jonge vrouw overgaat tot dit gedrag naar haar moeder.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
vrijdag 16 augustus 2019 19:48
Nou, ik kom zelf uit een behoorlijk verknipt nest en lees hier op Viva ook geregeld wat anderen allemaal voor naars kan overkomen met familie, maar ik moet nu toch zeggen dat ik echt werkelijk nog nooit zo iets bizars heb gehoord. Héél raar gedrag van je dochter om contact te zoeken met je stiefvader. Die notabene veroordeeld is voor het misbruik. En dan vervolgens op Facebook zetten dat hij onschuldig is? En dat door de familie rondbazuinen? Echt, nogmaals, zo erg heb ik het nog nooit meegemaakt.
En ik weet zelf vrij veel van zwart gemaakt worden. Mijn moeder vertelt hele rare verhalen over mij, eigenlijk al mijn hele leven. Soms zit er een kern van waarheid in maar dikt ze e.e.a. ongelooflijk aan, maar meestal is het totaal verzonnen. De meest bizarre verhalen hangt ze op. Het heeft me altijd verbaasd hoeveel mensen alles voor zoete koek slikken en maar geloven. sommige mensen hadden wel door dat het niet waar was, maar vonden de sensatie wel leuk en gingen dan zo’n gek verhaal gewoon doorkletsen. Er zijn trouwens ook mensen die er gewoon doorheen prikken en de mensen die mij goed kennen die wisten natuurlijk dat er niks van klopte. Soms hoorde ik het pas jaren later van iemand, wat er allemaal gezegd werd. Jij lijkt sneller op de hoogte te zijn als ze aan het stoken is. Het enige advies wat ik je kan geven is blijf het aankaarten bij je andere kinderen en kleinkinderen dat je dochter stookt en blijf jezelf verdedigen. Als je een goede band hebt met de rest van de familie dan is de kans groot dat ze ook wel inzien dat je dochter expres aan het stoken is. Denk niet dat je niks hoeft te doen omdat ze wel beter weten. Je hoeft het er ook niet elke keer over te hebben, maar blijf er bovenop zitten. Probeer te voorkomen dat dochter met dat gestook poot aan de grond krijgt. En blijf goed communiceren met de andere (klein)kinderen.
Dit moet allemaal heel moeilijk voor je zijn. Heb je buiten de familie iemand die je hier in kan bijstaan en waar je je verhaal kwijt kan en die onvoorwaardelijk aan jouw kant staat?
En ik weet zelf vrij veel van zwart gemaakt worden. Mijn moeder vertelt hele rare verhalen over mij, eigenlijk al mijn hele leven. Soms zit er een kern van waarheid in maar dikt ze e.e.a. ongelooflijk aan, maar meestal is het totaal verzonnen. De meest bizarre verhalen hangt ze op. Het heeft me altijd verbaasd hoeveel mensen alles voor zoete koek slikken en maar geloven. sommige mensen hadden wel door dat het niet waar was, maar vonden de sensatie wel leuk en gingen dan zo’n gek verhaal gewoon doorkletsen. Er zijn trouwens ook mensen die er gewoon doorheen prikken en de mensen die mij goed kennen die wisten natuurlijk dat er niks van klopte. Soms hoorde ik het pas jaren later van iemand, wat er allemaal gezegd werd. Jij lijkt sneller op de hoogte te zijn als ze aan het stoken is. Het enige advies wat ik je kan geven is blijf het aankaarten bij je andere kinderen en kleinkinderen dat je dochter stookt en blijf jezelf verdedigen. Als je een goede band hebt met de rest van de familie dan is de kans groot dat ze ook wel inzien dat je dochter expres aan het stoken is. Denk niet dat je niks hoeft te doen omdat ze wel beter weten. Je hoeft het er ook niet elke keer over te hebben, maar blijf er bovenop zitten. Probeer te voorkomen dat dochter met dat gestook poot aan de grond krijgt. En blijf goed communiceren met de andere (klein)kinderen.
Dit moet allemaal heel moeilijk voor je zijn. Heb je buiten de familie iemand die je hier in kan bijstaan en waar je je verhaal kwijt kan en die onvoorwaardelijk aan jouw kant staat?
vrijdag 16 augustus 2019 19:49
Snap dat je daar kapot van bent dit is zo ongeveer het ultieme verraad.
Jezus man.
Overal blokkeren en straal negeren. En je zou aan alle betrokkenen kunnen vragen of zij zo min mogelijk met jou willen delen als het gaat om opruiend gedrag van je dochter. Verder zou ik het ook niet weten wat je hiertegen zou kunnen doen.
Poging tot verzoening nog een optie?
Volgens mij is dat kind ergens ook enorm gekwetst en getraumatiseerd en is dit een schreeuw om aandacht.
Sterkte ermee in ieder geval!
Jezus man.
Overal blokkeren en straal negeren. En je zou aan alle betrokkenen kunnen vragen of zij zo min mogelijk met jou willen delen als het gaat om opruiend gedrag van je dochter. Verder zou ik het ook niet weten wat je hiertegen zou kunnen doen.
Poging tot verzoening nog een optie?
Volgens mij is dat kind ergens ook enorm gekwetst en getraumatiseerd en is dit een schreeuw om aandacht.
Sterkte ermee in ieder geval!
vrijdag 16 augustus 2019 20:09
Ze heeft niks meer en niks minder meegemaakt dan mijn andere kinderen. Ik lees hier zo vaak over verstoorde moeder/dochter relaties. Mijn relatie met mijn moeder was ook totaal verstoord. Ik heb echt altijd open gestaan voor hoe mijn kinderen hun jeugd beleefd hebben.
En het deed me oprecht pijn hoe zij sommige dingen beleefd hebben. Dingen die ik destijds echt niet in de gaten had en die me ook verdriet deden toen het benoemd werd. Verdriet omdat ik toen pas dingen in zag. Ik zou echt niet weten wat ik nog meer had of kunnen doen om het voor mijn kinderen beter te kunnen maken.
Ik heb de wereld voor ze over en dat zal altijd zo blijven. Het ergste vind ik nog hoe ze het contact met mij, haar zussen en mijn kleinkinderen blijft verstoren. Ik weet echt niet meer hoe ik hiermee om moet gaan. Ik heb echt alles over voor een betere band. Maar ik weet echt niet meer hoe. Nogmaals, dit is maar het topje van de ijsberg.
Het vreet aan mij, dag en nacht. Zij haat mij echt en verstoord mijn relatie met mijn andere kinderen en kleinkinderen.
En het deed me oprecht pijn hoe zij sommige dingen beleefd hebben. Dingen die ik destijds echt niet in de gaten had en die me ook verdriet deden toen het benoemd werd. Verdriet omdat ik toen pas dingen in zag. Ik zou echt niet weten wat ik nog meer had of kunnen doen om het voor mijn kinderen beter te kunnen maken.
Ik heb de wereld voor ze over en dat zal altijd zo blijven. Het ergste vind ik nog hoe ze het contact met mij, haar zussen en mijn kleinkinderen blijft verstoren. Ik weet echt niet meer hoe ik hiermee om moet gaan. Ik heb echt alles over voor een betere band. Maar ik weet echt niet meer hoe. Nogmaals, dit is maar het topje van de ijsberg.
Het vreet aan mij, dag en nacht. Zij haat mij echt en verstoord mijn relatie met mijn andere kinderen en kleinkinderen.
vrijdag 16 augustus 2019 21:16
vrijdag 16 augustus 2019 21:28
vrijdag 16 augustus 2019 21:59
Wat erg voor je 
Het trieste is dus dat zij zo erg.met je bezig is, dat ook zij erg gericht is op negativiteit. Jij hebt er verdriet van, maar ook zij is teveel bezig met woede en pijn.
Ik denk dat je haar het meest helpt door daar geen aandacht meer aan te geven, want blijkbaar is er een soort patroon (in haar hoofd wellicht) dat negatieve aandacht ook aandacht is.
Het is jammer dat zij niet anders weet of kan of wil.
Maar ze is een grote grens overgegaan plus dat jouw verdriet erom niks doorbreekt of oplost, integendeel, dan houdt ze juist vol en pas als jouw aandacht weg is is het contact over.
Want ze gaat niet voor niets niet meer met die man om natuurlijk.
Hoe naar het ook is je kunt haar het beste laten. Misschien kan ze daardoor haar aandacht op haar eigen groei richten inplaats van op haar woede en verdriet naar jou.
Vergeet ook niet dat zij zich naar jou uit omdat jij de enige bent die er IS, haar andere ouder is waarschijnlijk niet veel soeps.
Dus van jou wordt meer verwacht en jij krijgt ook de volle lading nu.
Je helpt haar en jezelf er niet mee door als boksbal op te treden, ze heeft een grens overschreden en moet echt een andere manier gaan vinden om zichzelf te ontwikkelen.
Helaas moet je haar daar nu voor loslaten.
Zo zie ik het.
Het trieste is dus dat zij zo erg.met je bezig is, dat ook zij erg gericht is op negativiteit. Jij hebt er verdriet van, maar ook zij is teveel bezig met woede en pijn.
Ik denk dat je haar het meest helpt door daar geen aandacht meer aan te geven, want blijkbaar is er een soort patroon (in haar hoofd wellicht) dat negatieve aandacht ook aandacht is.
Het is jammer dat zij niet anders weet of kan of wil.
Maar ze is een grote grens overgegaan plus dat jouw verdriet erom niks doorbreekt of oplost, integendeel, dan houdt ze juist vol en pas als jouw aandacht weg is is het contact over.
Want ze gaat niet voor niets niet meer met die man om natuurlijk.
Hoe naar het ook is je kunt haar het beste laten. Misschien kan ze daardoor haar aandacht op haar eigen groei richten inplaats van op haar woede en verdriet naar jou.
Vergeet ook niet dat zij zich naar jou uit omdat jij de enige bent die er IS, haar andere ouder is waarschijnlijk niet veel soeps.
Dus van jou wordt meer verwacht en jij krijgt ook de volle lading nu.
Je helpt haar en jezelf er niet mee door als boksbal op te treden, ze heeft een grens overschreden en moet echt een andere manier gaan vinden om zichzelf te ontwikkelen.
Helaas moet je haar daar nu voor loslaten.
Zo zie ik het.
vrijdag 16 augustus 2019 22:03
Dat weet je niet. Ik heb een hele andere invalshoek, ik heb geen contact meer met mijn ouders en met de rest van de familie daardoor helaas ook niet meer. Ik en mijn broer schelen 1,5 jaar en toch hebben wij echt wel een andere jeugd gehad, deels door wie wij waren, deels door hoe onze ouders anders op ons reageerde en deels door wat er tussen ons gebeurde.Geabea68 schreef: ↑16-08-2019 20:09Ze heeft niks meer en niks minder meegemaakt dan mijn andere kinderen. Ik lees hier zo vaak over verstoorde moeder/dochter relaties. Mijn relatie met mijn moeder was ook totaal verstoord. Ik heb echt altijd open gestaan voor hoe mijn kinderen hun jeugd beleefd hebben.
En het deed me oprecht pijn hoe zij sommige dingen beleefd hebben. Dingen die ik destijds echt niet in de gaten had en die me ook verdriet deden toen het benoemd werd. Verdriet omdat ik toen pas dingen in zag. Ik zou echt niet weten wat ik nog meer had of kunnen doen om het voor mijn kinderen beter te kunnen maken.
Ik heb de wereld voor ze over en dat zal altijd zo blijven. Het ergste vind ik nog hoe ze het contact met mij, haar zussen en mijn kleinkinderen blijft verstoren. Ik weet echt niet meer hoe ik hiermee om moet gaan. Ik heb echt alles over voor een betere band. Maar ik weet echt niet meer hoe. Nogmaals, dit is maar het topje van de ijsberg.
Het vreet aan mij, dag en nacht. Zij haat mij echt en verstoord mijn relatie met mijn andere kinderen en kleinkinderen.
Ik kan niks zeggen over je jeugd of die van je dochter, maar je hebt steken laten vallen. Dat zeg je zelf al. En voor de een kan dat erger zijn dan de ander, de een draagt het met zich mee en de ander kan het los laten, wat klein is voor de een is voor een ander groots en mee slepend. Weet je wat er is? Waarom ze zo boos is?
Wat ze doet is uiteraard niet goed, maar ik denk wel dat ze uit haalt naar waar ze je het hardste kan raken omdat ze zelf ook ook heel veel pijn heeft (gehad) door jou. Ze is je dochter... Waarom probeer je het niet uit te praten met haar? Wat is er gebeurd? Waarom doet ze dit? Ik lees in je bericht niet dat je dat gedaan hebt. En is het echt zoals jij denkt dat het is of kan het voor haar anders zijn? Op basis van jou verhaal lijkt dat iig biet zo maar toch... Als ik nu zou zeggen dat ik zou willen dat mijn ouders zouden toegeven dat ze ik vroeger geslagen werd en dat dat nooit had mogen gebeuren zouden zij het zien als dat ik hun zwart zou maken want ze waren zulke goede ouders die ook maar mensen zijn en dus vast wel eens fouten hebben gemaakt. En voor mij is het zo dat ik ze alleen in de buurt van mijn kinderen wil hebben als ze niet meer liegen over vroeger en zelf vinden dat je kinderen niet moet slaan, hun mond en neus dicht drukken, aan hun enkels van de trap af trekken ed. Ik zou het wel willen dat ze grootouders kunnen zijn van mijn kinderen, maar alleen als ik geloof dat mijn kinderen ook veilig zijn als ik even naar de wc moet. Compleet andere perceptie, zij hebben het weg gestopt en altijd gedaan of het niet zo was, voor mij is het juist nog heel relevant. Kan er bij jullie voor een deel zoiets zijn? Dat er een verhaal voor een deel zijn eigen leven is gaan leiden en ze het niet gezehd heeft zoals jij het gehoord hebt?
Ik zou het een kans geven om met haar te praten, wat ze doet, waarom, wat er mis is gegaan en het echt proberen om het goed te maken met haar ook al heb je dingen zelf misschien (heel) anders beleefd. Dan weet je daarna hoe het zit en kan je je zelf er in berusten als het niet lukt. Dan kan je misschien rust vinden in dat je gedaan hebt wat je kon.
vrijdag 16 augustus 2019 22:47
Misschien toch eens praten met je dochter, uitzoeken waarom ze dit heeft gedaan.
Jij gaat uit van wraak, maar wat zit daar achter?
Mijn ouders liegen/logen bijvoorbeeld veel over mijn jeugd (vooral de nare dingen zijn niet gebeurd of mijn schuld) en dat is volgens mij geen ongewoon verschijnsel voor ouders die het best wel hebben verprutst.
Ik weet daardoor soms nauwelijks hoe het nou echt zit, wat nou waar is en wat niet.
Sommige dingen weet ik dat ze niet kloppen, maar hoe zit het dan met de rest, dingen waar ik niet bij was?
Misschien wilde ze daarom ook wel contact met jouw stiefvader, om het verhaal van een andere kant te horen, en zelf een beter beeld te krijgen.
Jij gaat uit van wraak, maar wat zit daar achter?
Mijn ouders liegen/logen bijvoorbeeld veel over mijn jeugd (vooral de nare dingen zijn niet gebeurd of mijn schuld) en dat is volgens mij geen ongewoon verschijnsel voor ouders die het best wel hebben verprutst.
Ik weet daardoor soms nauwelijks hoe het nou echt zit, wat nou waar is en wat niet.
Sommige dingen weet ik dat ze niet kloppen, maar hoe zit het dan met de rest, dingen waar ik niet bij was?
Misschien wilde ze daarom ook wel contact met jouw stiefvader, om het verhaal van een andere kant te horen, en zelf een beter beeld te krijgen.
vrijdag 16 augustus 2019 22:54
spuit_111 schreef: ↑16-08-2019 19:43Het is op zn zachtst gezegd niet netjes van je dochter, maar jij hebt wel een aantal flinke steken laten vallen in hun leven. Natuurlijk komt dat door een vreselijke jeugd, maar heel hard gezegd: jouw jeugd was ook niet de schuld van je kinderen en ze zijn wel met de gevolgen opgezadeld. Dus ik snap wel dat je dochter wrok tegenover je koestert. Je zegt het zelf: je bent niet de moeder geweest die ze verdienden. En je verwacht dat ze je dat vergeven, maar kan na twee jaar nog altijd niet je dochter vergeven. Die kennelijk ook bepaald geen gemakkelijke jeugd heeft gehad, dus prima een deel van de verantwoordelijkheid voor haar gedrag op jou kan afschuiven.
Wat ik dus zou doen, is erkennen dat je dochter net zo goed een slachtoffer is als jij bent. En nee, dat betekent niet dat je je nu voor eeuwig schuldig moet gaan voelen. Maar als je een familiedynamiek wil veranderen, moet je op het minst erkennen wat er allemaal mis is.
Ik ben het hiermee eens. Daarbovenop zat er al heel duidelijk iets goed mis vóórdat ze dit gedaan heeft: ze had immers niet voor niets het contact met je verbroken. Dat is meestal een zeer heftige stap voor een kind dus dan zit er iets heel erg scheef.
Ik vind het vreselijk wat je in je jeugd overkomen is en dat je moeder niet voor jou koos, ik vind het ook vreselijk dat de geschiedenis van een slechte jeugd zich herhaald heeft en dat je dochter hier nog zo'n last van heeft. Ik hoop dat de cirkel doorbroken kan en zal worden voor de volgende generatie.
zondag 18 augustus 2019 01:03
Goh en dan haal je de OP leeg... Verbaast me niet eerlijk gezegd, want je had vast niet gedacht dat forummers hier objectief naar de situatie zouden kijken en benoemen dat het niet alleen je dochter is die fout zit. En dan ook nog het advies dat jijzelf nu iets aan de situatie kunt doen... Je hoopte waarschijnlijk op meehuilers.
Het onbegrip richting dochter spat in ieder geval van deze opmerking af "Ze heeft niks meer en niks minder meegemaakt dan mijn andere kinderen."
Het onbegrip richting dochter spat in ieder geval van deze opmerking af "Ze heeft niks meer en niks minder meegemaakt dan mijn andere kinderen."
