Positieve ervaringen AD(H)D medicatie?

27-02-2020 13:52 66 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik heb ADD en gebruik geen medicatie. Werd me meteen aangeboden of eigenlijk aangeraden. Ik loop zo vast dat ze zeiden dat het een combi van ermee leren omgaan en medicatie moest zijn. Na een rondje google de medicatie geweigerd. Kwam veel negatieve verhalen tegen. Bijwerkingen. Gaat om Ritalin, Concerta bevatten dezelfde stof.

Nu blijf ik vast lopen en twijfel toch of ik het moet proberen.

Zijn er mensen hier met Add die wel echt baat bij de medicijnen hebben? Op wat voor manier?
Mijn man heeft ADD. Verslaafd geweest aan Ritalin, dus dat wil hij niet meer, ook niet met verlengde afgifte (concerta bv). Hij gebruikt nu wellbutrin, veel subtieler effect, en is er tevreden mee.

Maar voor sommigen kan ritalin bv wel degelijk helpen. Voor- en nadelen afwegen kan geen kwaad!
Alle medicatie die werkt heeft bijwerkingen. Dat kun je alleen ervaren door zelf uit te proberen.

Als je zoals je zelf aangeeft vastloopt zou ik het wel proberen. Wie zijn 'ze' trouwens? Psycholoog of psychiater?

Er bestaat ook Dexamfetamine, dit werkt anders dan Methylfenidaat (de werkzame stof in Ritalin) in de hersenen.
Alle reacties Link kopieren
Dochter heeft ADD en gebruikte methylfenidaat, maar dat beviel heel slecht. Ze had geen eetlust meer en werd misselijk. Omdat medicatie voor haar essentieel was, zijn we nu overgestapt op dextro-amfetamine en dat werkt uitstekend! Ze zit veel lekkerder in haar vel en kan zich nu concentreren.

Het nadeel is dat er een behoorlijk stevige eigen bijdrage op zit.
Spreuken 18:2
Alle reacties Link kopieren
Ik gebruik sinds een maand of 2 ritalin en ik vind het een verademing.
Eindelijk kan ik ergens langer dan 10 minuten op focussen. Ook voel ik me opgewekter als ik ritalin gebruik.
Enige 'bijwerking' was hoofdpijn, maar met een lagere dosering is dat weg.

Realiseer je dat mensen eerder hun negatieve ervaringen op internet delen dan hun positieve.
Mijn zoon zweert bij ritalin.
solomio wijzigde dit bericht op 27-02-2020 14:25
19.62% gewijzigd
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
Het werkt voor heel veel mensen goed. Het is de meest effectieve behabdeling van ad(h)d. En daardoor slaat andere therapie zoals psychologische behandeling ook beter aan. Dus het is vrij standaard dat het je direct aangeboden wordt.

En het zijn ook middelen die je, als het niet bevalt, je ook weer kunt stoppen. Je wordt weer zoals je ervoor was. Je hebt bij de standaardmiddelen zoals methylfenidaat (ritalin, concerta, medikinet zijn allemaal vormen van methylfenidaat) of dexamfetamine ook geen afbouw nodig.

De eigen bijdrage van dexamfetamine heeft een plafond van 250 euro per jaar. Dus iets van 20 euro per maand.

En natuurlijk zijn die medicijnen niet zaligmakend, ze lossen niet helemaal je problemen op, maar kunnen het wel wat makkelijker maken. Net zoals een bril opzetten. De bijwerkingen vallen meestal mee en zijn ook weg als je stopt met het middel. En er is ook meer mogelijk dan alleen methylfenidaat of dexamfetamine, als dat niet past qua bijwerkingen of andere dingen.

Zelf ben ik ook gewoon gestart. Ik voel me er wat ordelijker bij, niet enorm verschil. Maar ik ken mensen waarbij het veel meer verschil maakt en die er heel veel baat bij hebben, zonder bijwerkingen. Mijn man wordt zonder medicatie erg irritant (gaat liedjes zingen en stomme grapjes maken 😂) en snel overprikkeld in situaties waarbij het druk is. Met medicatie is hij gefocust en hoeft minder inspanning te leveren om de prikkels te filteren
anoniem_64162076362b6 wijzigde dit bericht op 27-02-2020 14:57
9.49% gewijzigd
Mijn partner slikt sinds een jaar een generieke vorm van methylfenydaat en er is een wereld voor hem open gegaan! Hij heeft er wel cognitieve gedragstherapie bij gehad, dat versterkte het effect voor hem nog.

Volgens mij heeft hij wel iets van een droge mond ofzo, maar verder geen bijwerkingen. Zijn gedrag is wel iets uitgesprokener geworden, maar dat vinden wij beiden eigenlijk wel een pre, hij was vroeger wel erg kalm en gematigd (conflictvermijdend vooral).

Voor hem zijn er heel veel dingen op hun plek gevallen: waarop hij vroeger niet op het VWO kon blijven en nooit zijn huiswerk wist, waardoor hij het moeilijk vind om in grote groepen gesprekken te volgen en er aan mee te doen, organisatorische dingen thuis, hij is echt heel erg veranderd, en ten goede. Alsof de 'echte' Kazman langzaam duidelijker aanwezig wordt ofzo.

Geen enkel negatief punt hier voorlopig.
Alle reacties Link kopieren
Solomio schreef:
27-02-2020 14:24
Realiseer je dat mensen eerder hun negatieve ervaringen op internet delen dan hun positieve.
Dit dus. Ik heb alleen in het begin wat bijwerkingen gehad, maar eenmaal goed ingesteld niet meer.

Ik vind het het proberen waard in goed overleg met een arts. Als je teveel last hebt van bijwerkingen kun je ook gewoon weer stoppen/andere medicatie proberen.
Alle reacties Link kopieren
Onze zoon slikt al bijna 5 jaar dagelijks medikinet in verband met z’n heftige ADHD. Zonder functioneert hij gewoon veel minder goed: heeft hij snel ruzie, kan hij zich op school niet concentreren, heeft hij een minder positief zelfbeeld. Het was een verademing om hem te zien veranderen met de juiste medicijnen.

Hij had de eerste maanden echt last van minder eetlust (is ook wel wat afgevallen toen, randje ondergewicht), maar inmiddels is dat grotendeels terug, al eet hij overdag nog steeds niet zoveel. Na 5 uur is de medicatie uitgewerkt, dus avondeten gaat goed. Slapeloosheid blijft een dingetje, maar hij functioneert ook met (veel) minder slaap goed, dus we zijn gestopt ons daar zorgen over te maken. Hij is echt altijd blij en opgewekt en doet het heel goed op (inmiddels de middelbare) school.
Alle reacties Link kopieren
Ik slik sinds een half jaar weer medicatie omdat ik vastliep in mijn studie. Ritalin en Concerta gaven bij mij super heftige bijwerkingen, maar dexamfetamine niet.

Het is echt per persoon verschillend wat werkt voor je. Maar je kan het ook een aantal maanden proberen, vind je het toch niets kan je altijd stoppen. Het is niet zo dat je nooit meer kan stoppen met de medicatie. Wel moet je het minimaal 2 maanden proberen om te weten of het werkt en of de bijwerkingen wegtrekken. Want bijwerkingen krijg je zeker in het begin. Als je daar op voorbereid bent is het heel even doorbijten en dan daarna de vruchten plukken van de medicatie.

Ik ga er even vanuit dat je dit onder begeleiding van een psychiater doet? Dan kan je met hem/haar kijken wat bij je past en de hoeveelheid.


Ik wil eigenlijk niet meer zonder. Mijn doorzettingsvermogen is nu aanwezig. Ik kan me tot dingen zetten in plaats van op de bank blijven zitten. Ik kan me concentreren. Ik neem dingen in me op. Doordat ik kort werkende medicatie heb merk ik dus ook daadwerkelijk een groot verschil tussen wel of niet gebruiken. Met medicatie is het onrustig in mijn hoofd, maar op een geordende manier, zonder medicatie is het onrustig in mijn hoofd, maar dan is het complete chaos. Alles "schreeuwt" door elkaar en in een moordend tempo. Ik kan me nu niet eens meer voorstellen hoe ik daarmee omging toen ik geen medicatie slikte.

Overigens ben ik niet "genezen" maar alles is beter te doen.
Persoonlijk denk ik dat bijna elke vorm van medicatie een NO go is. Meeste klachten, kwaaltjes of in jouw geval ADD, is het een andere manier van denken aanwenden. Wil het niet allemaal weg wuiven, er zijn zeker mensen die er wel baat bij hebben. Ik vind dat je veel oplossingen niet moet onderdrukken met een pilletje. Ziekte is bijvoorbeeld een symptoom dat laat zien dat je grondig iets in je leven moet veranderen. En dit kan liggen aan dat zowel mentaal als fysiek een kink in de kabel zit. Dit moeten mensen vinden om er wat aan te kunnen doen.

Maar dit terzijde het gaat om jouw ADD, ik vind je vraag stelling een beetje vaag. Want wat er bij mij opkomt is de vraag, heb JIJ last van je ADD ? Kan je hier goed de dag mee doorkomen? Wat hoop of verwacht je dat het wonderpilletje voor je doet? (wederom het lost niet magisch je ADD op)

Je hebt nu eenmaal ADD en mensen in je directe omgeving kunnen hier begrip voor tonen en op een andere manier met je omgaan mocht je hier behoefte aan hebben.

Er zijn zoveel factoren waarom je wel of juist niet een pilletje moet gebruiken. Ga bij jezelf na wat jij kan doen om je eigen symptomen van ADD te verminderen, zodat je hier geen last van ondervind voor jezelf. Een stukje zelf management, daarnaast zijn er ook speciale ADD coaches die je daarin kunnen begeleiden.

Wens je heel veel succes :cheer2:
Je gaat niet naar een instelling om voor de lol ad(h)d te laten vaststellen. Meestal loop je ergens op vast. Buiten medicatie zijn er manieren om beter mee om te gaan, maar ik zou het niet jezelf ontzeggen op voorhand. En zoveel goede adhd coaches en psychologen zijn er ook weer niet in mijn ervaring.
Alle reacties Link kopieren
draakje88 schreef:
27-02-2020 14:57
Persoonlijk denk ik dat bijna elke vorm van medicatie een NO go is. Meeste klachten, kwaaltjes of in jouw geval ADD, is het een andere manier van denken aanwenden. Wil het niet allemaal weg wuiven, er zijn zeker mensen die er wel baat bij hebben. Ik vind dat je veel oplossingen niet moet onderdrukken met een pilletje. Ziekte is bijvoorbeeld een symptoom dat laat zien dat je grondig iets in je leven moet veranderen.
Waarom?

Zweverig gedoe.

TO loopt vast, medicatie kan helpen.
Ik vind die anti-medicatie-hype inmiddels wel achterhaald hoor.
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
Alle reacties Link kopieren
Onze jongste zit sinds kort een stuk beter in zijn vel door dexamfetamine. Van een onzekere knul die de ene na de andere diepe onvoldoende haalde omdat hij altijd tig dingen tegelijk dacht, naar een opgewekte tiener die zich úren achter elkaar kan focussen en dikke (!) voldoendes haalt.

Maar ritalin had bij hem niet het gewenste effect èn hij had last van bijwerkingen. Dus daar is hij vlot weer mee gestopt.
draakje88 schreef:
27-02-2020 14:57
Persoonlijk denk ik dat bijna elke vorm van medicatie een NO go is. Meeste klachten, kwaaltjes of in jouw geval ADD, is het een andere manier van denken aanwenden. Wil het niet allemaal weg wuiven, er zijn zeker mensen die er wel baat bij hebben. Ik vind dat je veel oplossingen niet moet onderdrukken met een pilletje. Ziekte is bijvoorbeeld een symptoom dat laat zien dat je grondig iets in je leven moet veranderen. En dit kan liggen aan dat zowel mentaal als fysiek een kink in de kabel zit. Dit moeten mensen vinden om er wat aan te kunnen doen.

Maar dit terzijde het gaat om jouw ADD, ik vind je vraag stelling een beetje vaag. Want wat er bij mij opkomt is de vraag, heb JIJ last van je ADD ? Kan je hier goed de dag mee doorkomen? Wat hoop of verwacht je dat het wonderpilletje voor je doet? (wederom het lost niet magisch je ADD op)

Je hebt nu eenmaal ADD en mensen in je directe omgeving kunnen hier begrip voor tonen en op een andere manier met je omgaan mocht je hier behoefte aan hebben.

Er zijn zoveel factoren waarom je wel of juist niet een pilletje moet gebruiken. Ga bij jezelf na wat jij kan doen om je eigen symptomen van ADD te verminderen, zodat je hier geen last van ondervind voor jezelf. Een stukje zelf management, daarnaast zijn er ook speciale ADD coaches die je daarin kunnen begeleiden.

Wens je heel veel succes :cheer2:

Zo zeg, wat een onkunde.
Ik vind een rolstoel bij iemand die niet kan lopen ook zó overschat. Je kunt ook gewoon accepteren dat je niet kunt lopen en je leven daar op aanpassen.

Zoiets Draakje?
Alle reacties Link kopieren
draakje88 schreef:
27-02-2020 14:57
Persoonlijk denk ik dat bijna elke vorm van medicatie een NO go is. Meeste klachten, kwaaltjes of in jouw geval ADD, is het een andere manier van denken aanwenden. Wil het niet allemaal weg wuiven, er zijn zeker mensen die er wel baat bij hebben. Ik vind dat je veel oplossingen niet moet onderdrukken met een pilletje. Ziekte is bijvoorbeeld een symptoom dat laat zien dat je grondig iets in je leven moet veranderen. En dit kan liggen aan dat zowel mentaal als fysiek een kink in de kabel zit. Dit moeten mensen vinden om er wat aan te kunnen doen.

Maar dit terzijde het gaat om jouw ADD, ik vind je vraag stelling een beetje vaag. Want wat er bij mij opkomt is de vraag, heb JIJ last van je ADD ? Kan je hier goed de dag mee doorkomen? Wat hoop of verwacht je dat het wonderpilletje voor je doet? (wederom het lost niet magisch je ADD op)

Je hebt nu eenmaal ADD en mensen in je directe omgeving kunnen hier begrip voor tonen en op een andere manier met je omgaan mocht je hier behoefte aan hebben.

Er zijn zoveel factoren waarom je wel of juist niet een pilletje moet gebruiken. Ga bij jezelf na wat jij kan doen om je eigen symptomen van ADD te verminderen, zodat je hier geen last van ondervind voor jezelf. Een stukje zelf management, daarnaast zijn er ook speciale ADD coaches die je daarin kunnen begeleiden.

Wens je heel veel succes :cheer2:

Ja dat is nou net waar het mensen met ADD aan ontbreekt. 🤦🏼‍♀️


Haar vraagstelling is ook niet vaag, je vraagt of ZIJ er last van heeft. Wat denk je dat vastlopen betekent?


En geen medicatie terwijl het je helpt slaat ook nergens op.
Mijn zus heeft nu al lange tijd een goede baan, die ze naar eigen zeggen niet had volgehouden zonder Concerta. En dat geloof ik ook meteen als ik naar haar geschiedenis met banen kijk.

Ikzelf heb nog geen ervaring met medicatie. Ik ben een beetje huiverig voor de bij werkingen.
Alle reacties Link kopieren
Th∅rdis schreef:
27-02-2020 16:07
Ik vind een rolstoel bij iemand die niet kan lopen ook zó overschat. Je kunt ook gewoon accepteren dat je niet kunt lopen en je leven daar op aanpassen.

Zoiets Draakje?

😂. Geniaal!
Pillen tegen depressie ook zo overschat. Gewoon géén zelfmoord plegen en elke dag een lekker stuk wandelen. Daar knap je van op.


Insuline voor diabetespatienten is ook zo onnodig. Gewoon je alvleesklier beter zelfmanagement. Echt nergens voor nodig die medicatie
Alle reacties Link kopieren
-Nienke- schreef:
27-02-2020 14:38
Onze zoon slikt al bijna 5 jaar dagelijks medikinet in verband met z’n heftige ADHD. Zonder functioneert hij gewoon veel minder goed: heeft hij snel ruzie, kan hij zich op school niet concentreren, heeft hij een minder positief zelfbeeld. Het was een verademing om hem te zien veranderen met de juiste medicijnen.

Hij had de eerste maanden echt last van minder eetlust (is ook wel wat afgevallen toen, randje ondergewicht), maar inmiddels is dat grotendeels terug, al eet hij overdag nog steeds niet zoveel. Na 5 uur is de medicatie uitgewerkt, dus avondeten gaat goed. Slapeloosheid blijft een dingetje, maar hij functioneert ook met (veel) minder slaap goed, dus we zijn gestopt ons daar zorgen over te maken. Hij is echt altijd blij en opgewekt en doet het heel goed op (inmiddels de middelbare) school.
Hoe oud was hij toen hij begon? Mijn oudste is nu 9, 2 jaar geleden is ADHD vastgesteld. Liep vast op school, veel ruzie, externaliserend gedrag. Van school gewisseld en ging stuk beter.

Qua agressie gaat het nog steeds veel beter, maar concentratie en impuls beheersing is een ding. En urineverlies want hij merkt aandrang te laat.

Vorige week bij HA geweest en die raadde medicatie aan. Ik twijfel vanwege bijwerkingen en zijn leeftijd. Tegelijkertijd zie ik ook dat hij er last van heeft. Zijn CITOs heeft hij "slecht" gemaakt en hij krijgt vaak te horen dat hij rustig moet doen waardoor hij het idee heeft dat de meester veel strenger is voor hem dan anderen.

Met de meester overigens erg goed contact en die past van alles aan in de klas.
Th∅rdis schreef:
27-02-2020 16:07
Ik vind een rolstoel bij iemand die niet kan lopen ook zó overschat. Je kunt ook gewoon accepteren dat je niet kunt lopen en je leven daar op aanpassen.

Zoiets Draakje?
Nou dank je, precies mijn gedachte!

Mensen kunnen ook gewoon een beetje rekening houden met het feit dat je geen benen hebt natuurlijk.
Th∅rdis schreef:
27-02-2020 16:10
Pillen tegen depressie ook zo overschat. Gewoon géén zelfmoord plegen en elke dag een lekker stuk wandelen. Daar knap je van op.


Insuline voor diabetespatienten is ook zo onnodig. Gewoon je alvleesklier beter zelfmanagement. Echt nergens voor nodig die medicatie
Ik vraag me dan serieus af of iemand de rest van het topic (en de ervaringen van anderen) wel echt gelezen heeft...
draakje88 schreef:
27-02-2020 14:57
Persoonlijk denk ik dat bijna elke vorm van medicatie een NO go is. Meeste klachten, kwaaltjes of in jouw geval ADD, is het een andere manier van denken aanwenden. Wil het niet allemaal weg wuiven, er zijn zeker mensen die er wel baat bij hebben. Ik vind dat je veel oplossingen niet moet onderdrukken met een pilletje. Ziekte is bijvoorbeeld een symptoom dat laat zien dat je grondig iets in je leven moet veranderen. En dit kan liggen aan dat zowel mentaal als fysiek een kink in de kabel zit. Dit moeten mensen vinden om er wat aan te kunnen doen.
Wat moet je in je leven veranderen om een hersengezwel weg te maken?
Alle reacties Link kopieren
Sanne_A schreef:
27-02-2020 16:13
Hoe oud was hij toen hij begon? Mijn oudste is nu 9, 2 jaar geleden is ADHD vastgesteld. Liep vast op school, veel ruzie, externaliserend gedrag. Van school gewisseld en ging stuk beter.

Qua agressie gaat het nog steeds veel beter, maar concentratie en impuls beheersing is een ding. En urineverlies want hij merkt aandrang te laat.

Vorige week bij HA geweest en die raadde medicatie aan. Ik twijfel vanwege bijwerkingen en zijn leeftijd. Tegelijkertijd zie ik ook dat hij er last van heeft. Zijn CITOs heeft hij "slecht" gemaakt en hij krijgt vaak te horen dat hij rustig moet doen waardoor hij het idee heeft dat de meester veel strenger is voor hem dan anderen.

Met de meester overigens erg goed contact en die past van alles aan in de klas.
Onze zoon was ruim 8 toen hij begon met medicatie. In groep 4 liep hij echt vast: inderdaad veel ruzie, enorme veroorzaker van onrust in de klas, conflictjes met de juffen, achter gaan lopen in leerstof, steeds z’n werk niet af. Met als gevolg een diep ongelukkig kind.

Begin groep 5 is de diagnose ADHD gesteld. Zoon knapte al enorm op van een meester die precies wist hoe hij met hem om moest gaan, we hebben hulp gehad van een kindercoach voor hem, maar uiteindelijk zijn we toch gezwicht voor medicatie. Vooral m’n man moest erg aan dat idee wennen. We hebben ook wel het nodige moeten uitproberen, ritalin had bijv. een tegengesteld effect; daarvan ging hij echt compleet door het plafond.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven