Psyche
alle pijlers
Angst om partner
zaterdag 29 februari 2020 09:38
Hallo allemaal,
Mijn partner is wegens een (geplande) operatie het ziekenhuis ingegaan en is daar nu al bijna twee maanden omdat het herstel langer duurde dan verwacht. Sinds afgelopen week heeft hij een zware longontsteking, hij kon nauwelijks ademen en ze hebben hem naar de IC gebracht.
Ik dacht altijd dat ik onder zulke omstandigheden heel nuchter zou blijven, maar het tegendeel blijkt het geval. Ik ben weliswaar al bijna veertig maar ik heb nog nooit eerder meegemaakt dat iemand die me zo dierbaar is zo ziek was. En ik krijg er paniek van. Vorige week werd hij zelfs boos omdat ik hem volgens hem aan zat te kijken "alsof hij al dood was". Ik snap heus dat hij meer heeft aan iemand die hem positieve energie geeft. Dit heb ik de afgelopen maand ook echt volop gedaan, maar sinds die longontsteking ben ik alleen nog maar bang dat hij doodgaat en ik weet niet zo goed wat ik daaraan kan doen. Ik probeer mijn zinnen te verzetten maar zelfs als ik een tijdschrift lees merk ik dat de tekst niet tot me doordringt. Vanmiddag ga ik met mijn dochter en vriendinnen een uitstapje maken, maar het liefst zou ik thuis op een berichtje van hem blijven wachten. Ik kan wel op bezoek op de IC maar dat is met kind erbij niet handig dus daar voel ik me ook kut over, dan moet ik mijn dochter in de wachtkamer laten zitten.
Misschien heeft er iemand een paar opbeurende woorden of een schop onder mijn kont ofzo. Alhoewel ik mezelf al zoveel schoppen probeer te geven, ik word er niet goed van.
Mijn partner is wegens een (geplande) operatie het ziekenhuis ingegaan en is daar nu al bijna twee maanden omdat het herstel langer duurde dan verwacht. Sinds afgelopen week heeft hij een zware longontsteking, hij kon nauwelijks ademen en ze hebben hem naar de IC gebracht.
Ik dacht altijd dat ik onder zulke omstandigheden heel nuchter zou blijven, maar het tegendeel blijkt het geval. Ik ben weliswaar al bijna veertig maar ik heb nog nooit eerder meegemaakt dat iemand die me zo dierbaar is zo ziek was. En ik krijg er paniek van. Vorige week werd hij zelfs boos omdat ik hem volgens hem aan zat te kijken "alsof hij al dood was". Ik snap heus dat hij meer heeft aan iemand die hem positieve energie geeft. Dit heb ik de afgelopen maand ook echt volop gedaan, maar sinds die longontsteking ben ik alleen nog maar bang dat hij doodgaat en ik weet niet zo goed wat ik daaraan kan doen. Ik probeer mijn zinnen te verzetten maar zelfs als ik een tijdschrift lees merk ik dat de tekst niet tot me doordringt. Vanmiddag ga ik met mijn dochter en vriendinnen een uitstapje maken, maar het liefst zou ik thuis op een berichtje van hem blijven wachten. Ik kan wel op bezoek op de IC maar dat is met kind erbij niet handig dus daar voel ik me ook kut over, dan moet ik mijn dochter in de wachtkamer laten zitten.
Misschien heeft er iemand een paar opbeurende woorden of een schop onder mijn kont ofzo. Alhoewel ik mezelf al zoveel schoppen probeer te geven, ik word er niet goed van.
BROCCOLI IS OOK GEEN SPINAZIE AL IS HET WEL ALLEBEI GROENTE PEJEKA -- S-Meds
zaterdag 29 februari 2020 09:45
Wat een vervelende situatie, en het is echt niet raar dat jij je zorgen maakt.
In dit soort situaties worden de partners vaak vergeten, want die zijn niet ziek. Maar ziekte heeft ook een hele grote impact op de partners en gezinsleden!
Vergeet jezelf dus niet in dit proces, Ga dingen doen waar jij energie van krijgt. Dat maakt je echt geen slechte partner. Maar van lang aan iemands bed zitten, daar wordt niemand vrolijk van.
En misschien is het ook verstandig om een afspraak te maken bij je huisarts. Een aantal gesprekken met de POH GGZ kan vaak goed helpen om je frustraties en zorgen te bespreken.
In dit soort situaties worden de partners vaak vergeten, want die zijn niet ziek. Maar ziekte heeft ook een hele grote impact op de partners en gezinsleden!
Vergeet jezelf dus niet in dit proces, Ga dingen doen waar jij energie van krijgt. Dat maakt je echt geen slechte partner. Maar van lang aan iemands bed zitten, daar wordt niemand vrolijk van.
En misschien is het ook verstandig om een afspraak te maken bij je huisarts. Een aantal gesprekken met de POH GGZ kan vaak goed helpen om je frustraties en zorgen te bespreken.
I can't control the wind but I can adjust the sail
explore, dream & discover
explore, dream & discover
zaterdag 29 februari 2020 09:47
Wat bedoel je?
BROCCOLI IS OOK GEEN SPINAZIE AL IS HET WEL ALLEBEI GROENTE PEJEKA -- S-Meds
zaterdag 29 februari 2020 09:51
Bedankt voor je reactie. Ik denk dat ik het een beetje onderschat heb, we dachten dat het met twee weken wel gepiept zou zijn en dat het alleen maar steeds beter zou gaan.hamerhaai schreef: ↑29-02-2020 09:45Wat een vervelende situatie, en het is echt niet raar dat jij je zorgen maakt.
In dit soort situaties worden de partners vaak vergeten, want die zijn niet ziek. Maar ziekte heeft ook een hele grote impact op de partners en gezinsleden!
Vergeet jezelf dus niet in dit proces, Ga dingen doen waar jij energie van krijgt. Dat maakt je echt geen slechte partner. Maar van lang aan iemands bed zitten, daar wordt niemand vrolijk van.
En misschien is het ook verstandig om een afspraak te maken bij je huisarts. Een aantal gesprekken met de POH GGZ kan vaak goed helpen om je frustraties en zorgen te bespreken.
BROCCOLI IS OOK GEEN SPINAZIE AL IS HET WEL ALLEBEI GROENTE PEJEKA -- S-Meds
zaterdag 29 februari 2020 09:55
In eerste instantie gaat het natuurlijk om partner. Maar ik kan me heel goed voorstellen dat het TO niet in de koude kleren gaat zitten. Te vaak wordt dat onderschat/genegeerd door de omgeving.
Goede adviezen zijn hierboven al gegeven.
Ik hoop dat het snel beter mag gaan met je man, TO. En sterkte voor jullie allebei.
zaterdag 29 februari 2020 10:05
Dankjulliewel. Tuurlijk, viva-amber, als je dat bedoelde: ik weet dat het niet om mij gaat. Het gaat erom dat mijn partner weer beter wordt. Ik had dit gewoon onderschat, ik heb me nog nooit zo machteloos gevoeld. Ik zou willen dat ik in zijn plaats in dat ziekenhuis lag, dat had ik makkelijk aangekund. Wat ik al zei: ik ben normaal gesproken wél heel nuchter.
Maar misschien zijn dit wel egoïstische gedachten, dat kan best, ik breek me er al een week het hoofd over. Waarom ben ik zo bang? Het enige antwoord dat blijft hangen is dat ik gewoon echt denk dat hij dood kan gaan, dat dat echt niet zo'n onrealistische gedachte is in deze situatie. En dat vind ik niet leuk voor mijzelf, nee, dat mijn liefste met wie ik nog zoveel jaren wil doorbrengen er niet meer zou zijn.
Maar misschien zijn dit wel egoïstische gedachten, dat kan best, ik breek me er al een week het hoofd over. Waarom ben ik zo bang? Het enige antwoord dat blijft hangen is dat ik gewoon echt denk dat hij dood kan gaan, dat dat echt niet zo'n onrealistische gedachte is in deze situatie. En dat vind ik niet leuk voor mijzelf, nee, dat mijn liefste met wie ik nog zoveel jaren wil doorbrengen er niet meer zou zijn.
BROCCOLI IS OOK GEEN SPINAZIE AL IS HET WEL ALLEBEI GROENTE PEJEKA -- S-Meds
zaterdag 29 februari 2020 10:07
Wat een rot bericht Bulbul.
Natuurlijk maak je je zorgen en heb je verdriet maar laat dat bij jou. Jouw partner kan daar nu niets mee en wil graag een sterke vrouw zien waar hij zich geen zorgen over hoeft te maken.
Ga niet als een dood vogeltje aan zijn bed zitten; hij is nog niet dood.
Richt je op de toekomst. Waar vierden jullie vakantie en kan jij iets plannen voor de aankomende vakantie, wanneer en hoe die dan ook zou mogen zijn.
Heb een leuke dag met jouw (jullie?) kind en vertel daar over. Probeer wat te lachen: daar geneest een mens sneller van. Houd van hem en zeg hem dat. Praat samen over jullie toekomst, wat je zou willen veranderen in jullie huis.
To, als je bij hem bent laat jij jouw sores achter bij de ingang van het ziekenhuis. Neem daar even de tijd voor, tover een glimlachje op jouw gezicht als je bij hem bent. Help hem op dat moment en als je thuis bent kan je jouw ogen uit je hoofd huilen maar laat hem daar nu buiten.
Heel veel sterkte.
Natuurlijk maak je je zorgen en heb je verdriet maar laat dat bij jou. Jouw partner kan daar nu niets mee en wil graag een sterke vrouw zien waar hij zich geen zorgen over hoeft te maken.
Ga niet als een dood vogeltje aan zijn bed zitten; hij is nog niet dood.
Richt je op de toekomst. Waar vierden jullie vakantie en kan jij iets plannen voor de aankomende vakantie, wanneer en hoe die dan ook zou mogen zijn.
Heb een leuke dag met jouw (jullie?) kind en vertel daar over. Probeer wat te lachen: daar geneest een mens sneller van. Houd van hem en zeg hem dat. Praat samen over jullie toekomst, wat je zou willen veranderen in jullie huis.
To, als je bij hem bent laat jij jouw sores achter bij de ingang van het ziekenhuis. Neem daar even de tijd voor, tover een glimlachje op jouw gezicht als je bij hem bent. Help hem op dat moment en als je thuis bent kan je jouw ogen uit je hoofd huilen maar laat hem daar nu buiten.
Heel veel sterkte.
zaterdag 29 februari 2020 10:17
Ja, @hijdie, dat is echt wat ik moet doen. Die knop omzetten. Ik ga het proberen. Heel erg bedankt allemaal.
@Brucedehond: Ik weet niet of ik dat durf. Misschien zegt de dokter wel: "Ja, afwachten, wij weten ook niet of hij het gaat redden." Ik zal het vragen als ik er vanmiddag ben. Ze wachten ook nog op de uitslagen, ze weten nog niet eens waar die longontsteking precies vandaan komt. Ik weet dat hij nu op de IC gelukkig heel goed in de gaten wordt gehouden, hartslag, ademhaling, etc., dus hij zal daar wel niet zomaar dood kunnen gaan.
@Brucedehond: Ik weet niet of ik dat durf. Misschien zegt de dokter wel: "Ja, afwachten, wij weten ook niet of hij het gaat redden." Ik zal het vragen als ik er vanmiddag ben. Ze wachten ook nog op de uitslagen, ze weten nog niet eens waar die longontsteking precies vandaan komt. Ik weet dat hij nu op de IC gelukkig heel goed in de gaten wordt gehouden, hartslag, ademhaling, etc., dus hij zal daar wel niet zomaar dood kunnen gaan.
BROCCOLI IS OOK GEEN SPINAZIE AL IS HET WEL ALLEBEI GROENTE PEJEKA -- S-Meds
zaterdag 29 februari 2020 10:20
Maar meis, het is toch superlogisch dat je je zorgen maakt? Wees een beetje lief voor jezelf zeg! Stop met vechten tegen je eigen ongerustheid en omarm dat bezorgde supermens in jezelf. Natuurlijk helpt het om je te omringen met lieve mensen in je omgeving en lekker voor de afleiding te gaan maar dit stuk mag ook podium!
Heel veel sterkte met je man! Ik hoop dat hij heel snel een stuk beter wordt, dit is voor niemand fijn!
Heel veel sterkte met je man! Ik hoop dat hij heel snel een stuk beter wordt, dit is voor niemand fijn!
...
zaterdag 29 februari 2020 10:21
Fijne, constructieve, typische vivakutreactie.
Tjongejonge.
...
zaterdag 29 februari 2020 10:43
Mijn advies is zeker te gaan! Op de ic is er vaak geen tijd voor een praatje. De mensen zijn ook niet gewend aan aanspreekbare patiënten. Alles is heel fysiek medisch gericht maar juist de geest is van belang.
Als hij jou ziet heeft hij iemand die van hem houdt in de buurt, hem pep kan geven en een positieve mindset is heel belangrijk. Dus ga en verwen hem, heb het over leuke dingen en hoe goed hij het doet.
Los hiervan, ik heb dus hetzelfde meegemaakt met mijn moeder anderhalf jaar terug en heb nog nachtmerries van de ic periode. Het is ook heel zwaar. Maar juist jouw liefde en aanwezigheid kan zoveel verschil maken.
Heel veel sterkte!
Als hij jou ziet heeft hij iemand die van hem houdt in de buurt, hem pep kan geven en een positieve mindset is heel belangrijk. Dus ga en verwen hem, heb het over leuke dingen en hoe goed hij het doet.
Los hiervan, ik heb dus hetzelfde meegemaakt met mijn moeder anderhalf jaar terug en heb nog nachtmerries van de ic periode. Het is ook heel zwaar. Maar juist jouw liefde en aanwezigheid kan zoveel verschil maken.
Heel veel sterkte!
zaterdag 29 februari 2020 10:44
Ik ben ook zo nuchter, totdat mijn man inderdaad volkomen onverwacht op een zondag (dus minder personeel) op de SEH kwam te liggen met helse pijnen. Ik voelde mij toen zo machteloos. Het is nu alweer 15 jaar geleden, maar die machteloosheid kan ik zo weer oproepen. Die situatie van toen is veel minder heftig dan waar jij nu inzit. Dus ik begrijp het volkomen. Ook als partner hoef je niet altijd sterk te zijn en mag je praten over jouw gevoelens.Bulbul schreef: ↑29-02-2020 10:05Dankjulliewel. Tuurlijk, viva-amber, als je dat bedoelde: ik weet dat het niet om mij gaat. Het gaat erom dat mijn partner weer beter wordt. Ik had dit gewoon onderschat, ik heb me nog nooit zo machteloos gevoeld. Ik zou willen dat ik in zijn plaats in dat ziekenhuis lag, dat had ik makkelijk aangekund. Wat ik al zei: ik ben normaal gesproken wél heel nuchter.
Nav wat ik heb meegemaakt vraag ik ook altijd aan partners hoe het met hun gaat.
zaterdag 29 februari 2020 10:58
Wat naar Bulbul, ik kan me je angst heel goed voorstellen. Zo ziek zijn en al zo lang in het ziekenhuis liggen en dan nog een nare longontsteking erbovenop. Je angst is heel begrijpelijk.
Heb je steun van je familie en of vrienden?
Ik denk dat je ook best met je partner mag delen? Het lijkt erop of er niet echt over gepraat wordt? Net als dat je niet echt met de artsen praat omdat je bang bent voor het antwoord? Maar misschien kunnen zij jou juist wel geruststellen, en voel je je juist beter daarna.
Nu zit het allemaal in je hoofd en dan kan het grote vormen aannemen.
Ik hoop heel erg dat het snel de betere kant op gaat, en ik hoop dat je een beetje je zinnen kan verzetten vandaag.
Heel veel sterkte in deze moeilijke tijd!
Heb je steun van je familie en of vrienden?
Ik denk dat je ook best met je partner mag delen? Het lijkt erop of er niet echt over gepraat wordt? Net als dat je niet echt met de artsen praat omdat je bang bent voor het antwoord? Maar misschien kunnen zij jou juist wel geruststellen, en voel je je juist beter daarna.
Nu zit het allemaal in je hoofd en dan kan het grote vormen aannemen.
Ik hoop heel erg dat het snel de betere kant op gaat, en ik hoop dat je een beetje je zinnen kan verzetten vandaag.
Heel veel sterkte in deze moeilijke tijd!
zaterdag 29 februari 2020 11:01
Het is toch oké dat je bang bent omdat je niet weet wat er gaat gebeuren? Vanaf de zijlijn heb je geen controle, je ziet alleen toe hoe er vanalles voorbij komt. Kan me goed voorstellen dat het je opbreekt.
De zieke persoon zit middenin het proces, die heeft een heel ander perspectief, van hem begrijp ik ook dat hij het liefst de positieve toon hoort. Betekent echter niet dat jij geen angst kan ervaren toch?
Praat er goed over met derden, gewoon, hart luchten. Het proces als partner van is pittig, weet ik uit ervaring. Sterkte voor je man en voor jou!
De zieke persoon zit middenin het proces, die heeft een heel ander perspectief, van hem begrijp ik ook dat hij het liefst de positieve toon hoort. Betekent echter niet dat jij geen angst kan ervaren toch?
Praat er goed over met derden, gewoon, hart luchten. Het proces als partner van is pittig, weet ik uit ervaring. Sterkte voor je man en voor jou!
merl0t wijzigde dit bericht op 29-02-2020 11:02
0.45% gewijzigd
Hips, hopsakee en pierlala.
zaterdag 29 februari 2020 11:02
Echt hoezo “prinsesje” Dat is toch niet wat ze schrijft. Weet jij hoe oud dochter is? Of welk verhaal daar achter zit?
To heeft het moeilijk en is angstig, dan helpt zo’n opmerking echt niet.
zaterdag 29 februari 2020 22:14
Ik heb vandaag even mijn hart kunnen luchten bij mijn vriendinnen, maar die kregen ook tranen in hun ogen. Met mijn partner gaat het hetzelfde als gisteren. Ik heb hem een beetje kunnen opbeuren, aan het glimlachen gekregen en tenminste iets lekkers voor hem mee kunnen brengen.
De dokter kon me niet echt geruststellen behalve dan dat ze nog voldoende opties hebben mocht het met zijn ademhaling nog slechter gaan. Daar heb ik expliciet naar gevraagd. Maar ze verwachten dat hij de komende dagen nog gewoon zelf kan ademen en hopen dus vooral dat de antibiotica nu snel aanslaat.
Met jullie tips kon ik vandaag rustig en positief blijven. Ik heb daardoor juist wel gemerkt dat hij ook erg angstig is.
Dochter (niet zijn dochter trouwens) heeft natuurlijk heel lief in de wachtkamer gewacht, dat was ook geen enkel probleem. Het is meer dat ik haar er niet te veel bij wil betrekken, dat is voor haar ook niet prettig. Morgen is ze bij haar vader dus dan kan ik alleen naar het zh en misschien iets langer blijven.
Slaap lekker en nogmaals bedankt.
De dokter kon me niet echt geruststellen behalve dan dat ze nog voldoende opties hebben mocht het met zijn ademhaling nog slechter gaan. Daar heb ik expliciet naar gevraagd. Maar ze verwachten dat hij de komende dagen nog gewoon zelf kan ademen en hopen dus vooral dat de antibiotica nu snel aanslaat.
Met jullie tips kon ik vandaag rustig en positief blijven. Ik heb daardoor juist wel gemerkt dat hij ook erg angstig is.
Dochter (niet zijn dochter trouwens) heeft natuurlijk heel lief in de wachtkamer gewacht, dat was ook geen enkel probleem. Het is meer dat ik haar er niet te veel bij wil betrekken, dat is voor haar ook niet prettig. Morgen is ze bij haar vader dus dan kan ik alleen naar het zh en misschien iets langer blijven.
Slaap lekker en nogmaals bedankt.
BROCCOLI IS OOK GEEN SPINAZIE AL IS HET WEL ALLEBEI GROENTE PEJEKA -- S-Meds
zondag 1 maart 2020 20:10
Nog even van me afschrijven. Het gaat nog niet beter en hij maakt zich zorgen, kan slecht ademen. Hij begon over z'n erfenis... 
Ik heb hem weer zo goed mogelijk proberen op te beuren en dat werkte ook, hij zei tenminste dat hij zich wat positiever voelde toen ik wegging. Hij praat graag over de reizen die hij in de toekomst met mij wil maken, dus dat hebben we even gedaan. Al kan ik me eerlijk gezegd op dit moment bij reizen niks voorstellen, ik zou al blij zijn als hij zonder hulp kon ademen. Hij maakt een gejaagde en ongeduldige indruk, wat begrijpelijk is gezien zijn ademnood en omdat hij inmiddels (gelukkig) al een week niet kon roken. (Als ik hem ooit weer een sigaret zien opsteken, ga ik bij hem weg, maar dat vertel ik hem nog wel als hij er weer bovenop is.)
Ik voel mij gek genoeg wat sterker. De tip van hijdie was echt goud, gewoon even omschakelen. Helpt misschien dat mijn pms weer over is, dat kan ook. Maar een uurtje per dag die knop omzetten gaat me lukken, ook al kan deze ellende nog wel een poos duren. Als hij maar weer beter wordt.
Ik heb hem weer zo goed mogelijk proberen op te beuren en dat werkte ook, hij zei tenminste dat hij zich wat positiever voelde toen ik wegging. Hij praat graag over de reizen die hij in de toekomst met mij wil maken, dus dat hebben we even gedaan. Al kan ik me eerlijk gezegd op dit moment bij reizen niks voorstellen, ik zou al blij zijn als hij zonder hulp kon ademen. Hij maakt een gejaagde en ongeduldige indruk, wat begrijpelijk is gezien zijn ademnood en omdat hij inmiddels (gelukkig) al een week niet kon roken. (Als ik hem ooit weer een sigaret zien opsteken, ga ik bij hem weg, maar dat vertel ik hem nog wel als hij er weer bovenop is.)Ik voel mij gek genoeg wat sterker. De tip van hijdie was echt goud, gewoon even omschakelen. Helpt misschien dat mijn pms weer over is, dat kan ook. Maar een uurtje per dag die knop omzetten gaat me lukken, ook al kan deze ellende nog wel een poos duren. Als hij maar weer beter wordt.
BROCCOLI IS OOK GEEN SPINAZIE AL IS HET WEL ALLEBEI GROENTE PEJEKA -- S-Meds
zondag 1 maart 2020 20:25
Precies dit wilde ik schrijven! Waarom zo streng voor jezelf over zulke volstrekt normale gevoelens? Dit is het leven, dit hoort er allemaal bij. Hoef je niet tegen te vechten.Rooss4.0 schreef: ↑29-02-2020 10:20Maar meis, het is toch superlogisch dat je je zorgen maakt? Wees een beetje lief voor jezelf zeg! Stop met vechten tegen je eigen ongerustheid en omarm dat bezorgde supermens in jezelf. Natuurlijk helpt het om je te omringen met lieve mensen in je omgeving en lekker voor de afleiding te gaan maar dit stuk mag ook podium!
Heel veel sterkte met je man! Ik hoop dat hij heel snel een stuk beter wordt, dit is voor niemand fijn!
En het is ook heel normaal dat ziekte impact heeft op partners én op de relatie tussen partners. Het komt maar zelden voor dat beiden exact op dezelfde manier omgaan met tegenspoed, ziekte en lastige emoties. Mocht dit echt een punt zijn of worden, vraag om maatschappelijk werk in het ziekenhuis. Zij hebben ervaring met het begeleiden van mensen in precies deze situaties, deze emoties en soms ook wrijving tussen partners.
