Psyche
alle pijlers
Het lijkt niet beter te worden.
vrijdag 20 maart 2020 00:35
Goedenacht,
Sorry dat ik jullie lastig val met (weer) een negatief bericht.
Ik snap dat met het virus gedoe (kan de naam niet meer aanhoren) iedereen wat meer issues heeft.
Sinds vorig jaar oktober zit ik in een depressie. Heb hier hulp voor gezocht, de eerste psycholoog was geen match, de tweede psycholoog misschien wel maar ivm wachtlijst en het virus zal mijn tweede afspraak een bel afspraak zijn. Ik ben zo geen beller.
Meestal gaat het wat beter de tweede helft van maart, na de sterfdag van mijn vader. Maar sindsdien is er alleen maar meer shit gebeurt, familielid longkanker, huisdier overleden, een moordaanslag op een vriend.
Al weken voelt het als een slechte film, mijn leven.
Ik ben begonnen met op te schrijven waarvoor ik dankbaar ben elke dag, om mezelf wat eruit te trekken, focussen op de goede dingen.
Maar eigenlijk voel ik al dat het te laat is, het gevoel van 'wat zal de volgende tragedie zijn'.
Ik werk in de zorg dus het leven gaat voor mij gewoon door, zoals altijd.
Ik maak me zorgen om hoe ik weer hieruit zal/moet/ kan komen, soms lijkt het vallen oneindig te zijn.
Tips?
Sorry dat ik jullie lastig val met (weer) een negatief bericht.
Ik snap dat met het virus gedoe (kan de naam niet meer aanhoren) iedereen wat meer issues heeft.
Sinds vorig jaar oktober zit ik in een depressie. Heb hier hulp voor gezocht, de eerste psycholoog was geen match, de tweede psycholoog misschien wel maar ivm wachtlijst en het virus zal mijn tweede afspraak een bel afspraak zijn. Ik ben zo geen beller.
Meestal gaat het wat beter de tweede helft van maart, na de sterfdag van mijn vader. Maar sindsdien is er alleen maar meer shit gebeurt, familielid longkanker, huisdier overleden, een moordaanslag op een vriend.
Al weken voelt het als een slechte film, mijn leven.
Ik ben begonnen met op te schrijven waarvoor ik dankbaar ben elke dag, om mezelf wat eruit te trekken, focussen op de goede dingen.
Maar eigenlijk voel ik al dat het te laat is, het gevoel van 'wat zal de volgende tragedie zijn'.
Ik werk in de zorg dus het leven gaat voor mij gewoon door, zoals altijd.
Ik maak me zorgen om hoe ik weer hieruit zal/moet/ kan komen, soms lijkt het vallen oneindig te zijn.
Tips?
vrijdag 20 maart 2020 01:04
Wat naar dat je in korte tijd zoveel hebt meegemaakt. Ik vind het knap van je dat je toch probeert om elke dag iets positiefs op te schrijven. Blijf dat vooral doen, ook als er momenten komen dat je denkt er is niets positiefs. Het hoeven geen grote dingen te zijn. Je kan zelfs opschrijven dat je bijvoorbeeld je bed bent uitgekomen.
Wat de hulpverlening betreft; is die depressie gediagnostieerd of denk je dat je een depressie hebt?
Verder is het soms lastig om een goede hulpverlener te vinden. Heel cliché maar als die klik er niet is, kom je niet verder. Omdat jij je niet veilig en vertrouwd voelt. Maar hierin ben je echt niet de eerste en ook niet de laatste.
Je zou voor de telefonische afspraak wat op papier kunnen zetten, wat jou in grote lijnen op dit moment bezig houd.
Als het echt niet meer gaat, meld je dan ziek. En trek aan de bel bij je huisarts. Zo te lezen loop je al op je tenen. Zorg dus ook goed voor jezelf!!
Heb je mensen in je omgeving met wie je kan praten, die jij vertrouwd?
Sterkte!
Wat de hulpverlening betreft; is die depressie gediagnostieerd of denk je dat je een depressie hebt?
Verder is het soms lastig om een goede hulpverlener te vinden. Heel cliché maar als die klik er niet is, kom je niet verder. Omdat jij je niet veilig en vertrouwd voelt. Maar hierin ben je echt niet de eerste en ook niet de laatste.
Je zou voor de telefonische afspraak wat op papier kunnen zetten, wat jou in grote lijnen op dit moment bezig houd.
Als het echt niet meer gaat, meld je dan ziek. En trek aan de bel bij je huisarts. Zo te lezen loop je al op je tenen. Zorg dus ook goed voor jezelf!!
Heb je mensen in je omgeving met wie je kan praten, die jij vertrouwd?
Sterkte!
maandag 23 maart 2020 00:17
.