Psychisch slecht in mijn vel

27-03-2020 22:36 15 berichten
Ik zou graag mijn verhaal willen delen. Ik merk dat hier op Viva jullie wel direct zijn, overigens zijn jullie neutraal en vind dat wel fijn.

In 2012 heb ik anorexia gehad, 2015 depressie, 2016 depressie en nu al ruim een jaar angststoornis en hypochondrie. Sinds november slik ik medicijnen, 25 mg. Dit is 3 weken geleden verhoogd naar 50 mg. Tevens heb ik therapie (ACT).

Laatste tijd ben ik bezig met de psychiatrie, ben er heel open over en zoek er ook veel over op en lees me goed in.
Ik vraag me steeds vaker af of er niet iets anders is dan losstaande problematieken zoals angst, depressie, anorexia etc.

De angsten zijn ontstaan na bevalling omdat ik een extra verantwoordelijkheid heb gekregen en me heel bewust ben van de kwetsbaarheid van het leven. Ik beschouw het leven als onveilig. Ik ben veel bezig met wat er eventueel allemaal kan gaan gebeuren, dit beangstigd me. Mijn partner werkt nachtdiensten en als ik alleen thuis ben, ben ik ook zo ontzettend bang. Werk zelf in de zorg, momenteel op corona afdeling, en vind dit heel heftig. Heb al met een psychiatrisch vpk op mijn werk geventileerd en zij merkte meteen al op dat ik heel veel ratelde en veel gedachtes had.

De reden waarom ik soms denk of er niet wat anders is, is omdat ik me sommige dagen echt heel goed voel, en de dag erna weer zeer angstig en slecht. Het gaat echt met extreme pieken en dalen. Natuurlijk heeft iedereen mindere en goede dagen. Maar waar ik nu doodsangsten heb, kan ik morgen weer heel relaxed zijn. Ik ben soms bang voor mezelf, ik ben pas 27 maar als ik nadenk dat ik hopelijk nog wel 50 jaar leef, ben ik bang dat ik in die 50 jaar wel een keer zal ontsporen...
Ik schommel zo in mijn gedachten, stemmingen en gevoel... Ik vind het soms wel heftig allemaal.
Heb je al eens een tijdje bijgehouden wanneer je die klachten ehbt en of dit mogelijk samenhangt met bepaalde momenten in je cyclus? (eisprong, menstruatie)?
Alle reacties Link kopieren
Misschien goed om om een uitgebreid diagnostisch onderzoek te vragen.
niks moet en alles mag
Allesmag schreef:
27-03-2020 22:41
Misschien goed om om een uitgebreid diagnostisch onderzoek te vragen.
Kan dat? Ben sinds januari in therapie en daar is een intake geweest
Knuffel, klinkt zwaar.

Heb jij een veilige liefdevolle jeugd gehad?
Alle reacties Link kopieren
Wat voor medicijnen heb je gekregen? Niet iedereen reageert op elk medicijn even goed. Je zou kunnen overleggen om over te stappen op een ander middel om te zien of het dan beter wordt. Of de dosis is misschien nog niet hoog genoeg?
Alle reacties Link kopieren
Meisje, vraag hulp! Je was zo te horen al niet zo stabiel. En in deze situatie denk ik dat het te zwaar is..... ga naar de huisarts en wees volledig en eerlijk. Geen schuldgevoel, gewoon vertellen. 😘
Natuurlijk kan er 'meer' aan de hand zijn, tegelijkertijd ook weer niet. Welke eventuele diagnose je ook zou krijgen, het verandert niks aan wie je bent en wat je klachten zijn. Het kan je eventueel wel meer inzicht geven in jezelf en handvatten geven voor je herstel.

Maar als hypochonder is het niet zo handig om zelf heel veel over de psychiatrie te gaan lezen. Iedereen heeft kenmerken van stoornissen. Ik denk dat je er beter mee kunt stoppen, al dat opzoeken.

Bespreek het met je hoofdbehandelaar, of er nog verder gediagnosticeerd kan worden en of dat nu voor jou de juiste stap is.
Alle reacties Link kopieren
Laatste tijd ben ik bezig met de psychiatrie, ben er heel open over en zoek er ook veel over op en lees me goed in.

Wat zeggen je therapeuten hierover? Vind je het zelf verstandig, met wat je weet over hypochondrie? Zou je je niet beter focussen op je therapie?
Alle reacties Link kopieren
Ik denk dat het moederschap alle angst in je heeft versterkt en dat je niet moet stoppen met het zoeken van hulp voor je problemen.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
Alle reacties Link kopieren
Angst is zo ongeveer de slechtste raadgever en je wil voor je kind toch wel de best haalbare versie zijn van jezelf? Wat niet betekent dat je jezelf moet verliezen in perfectionisme maar dat je beste beslissingen neemt.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
wittereiger schreef:
27-03-2020 23:33
Knuffel, klinkt zwaar.

Heb jij een veilige liefdevolle jeugd gehad?
Nee helaas niet. Veel huiselijk geweld in mijn jeugd
Lexie72 schreef:
28-03-2020 01:59
Wat voor medicijnen heb je gekregen? Niet iedereen reageert op elk medicijn even goed. Je zou kunnen overleggen om over te stappen op een ander middel om te zien of het dan beter wordt. Of de dosis is misschien nog niet hoog genoeg?
Sertraline heb ik gekregen. Het doet wel iets op sommige vlakken maar vraag me af of het me niet in andere vlakken uit balans brengt
retrostar schreef:
28-03-2020 07:37
Ik denk dat het moederschap alle angst in je heeft versterkt en dat je niet moet stoppen met het zoeken van hulp voor je problemen.
Dat denk ik ook.
Ik ben volop bezig met therapie
Carpe-diem93 schreef:
28-03-2020 23:04
Nee helaas niet. Veel huiselijk geweld in mijn jeugd
Ga dat eerst proberen te verwerken met een therapeut.
Je jeugd is je basis, je fundament. Als die slecht is zullen er steeds weer nieuwe problemen komen in het huis erbovenop. Je kan elk probleem wel steeds proberen aan te pakken, maar als je nooit het fundament repareert blijven de problemen komen.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven