Psyche
alle pijlers
Mezelf druk opleggen
zaterdag 23 mei 2020 07:38
Goedemorgen,
Zoals ik in een ander topic al aangaf: hoe erg ik de situatie omtrent het coronavirus ook vind en de gevolgen die dit virus met zich meebrengt, ik vind het best wel lekker om wat meer rust te hebben. Voor dit alles voelde ik continu druk naar mijn vriendinnen toe. Ik heb 5 losse vriendinnen (dus ze kennen elkaar niet). Voor de uitbraak van Corona plande ik wekelijks iets met 1 of meer van hen. Ik heb gemerkt dat ik dat best wel veel vind. Tijdens deze periode ben ik daar wat meer over na gaan denken en heb ik mij gerealiseerd dat ik mij enigszins verplicht voel als ik met ze bel om een volgende afspraak te maken.
2,5 maand geleden hebben mijn vriend en ik een huis samen gekocht. Na toch enige tijd de boot te hebben afgehouden om het huis te laten zien, heb ik ze de afgelopen 2 weken om en om het huis laten zien (met gepaste afstand uiteraard). Enerzijds gezellig om ze weer te spreken en te zien, anderzijds merk ik dan weer tijdens het afscheid, dat ik me verplicht voel. Ze zeggen dan namelijk: we moeten gauw weer afspreken, waarop ik mij dan ‘verplicht’ voel te zeggen dat ik die dag of de dag erop naar een datum zal kijken. Heel gek, zo heb ik het altijd gedaan, maar nu beklemd me dat zo. Ik heb het gevoel dat ik mijn agenda weer compleet vol moet plannen, terwijl ik dat eigenlijk niet meer zo wil als voor het coronavirus.
Daarbij is het misschien handig om te vertellen dat ik januari jl. tegen een burn-out aan heb gezeten. Dat komt mede doordat ik het over het algemeen al moeilijk vind om ‘nee’ te zeggen. Ik heb al snel het gevoel dat ik anderen tekort doe.
Nu wil ik dit niet overdreven naar mijn vriendinnen toe benoemen. Alleen weet ik niet hoe ik het aan moet pakken.
Zoals ik in een ander topic al aangaf: hoe erg ik de situatie omtrent het coronavirus ook vind en de gevolgen die dit virus met zich meebrengt, ik vind het best wel lekker om wat meer rust te hebben. Voor dit alles voelde ik continu druk naar mijn vriendinnen toe. Ik heb 5 losse vriendinnen (dus ze kennen elkaar niet). Voor de uitbraak van Corona plande ik wekelijks iets met 1 of meer van hen. Ik heb gemerkt dat ik dat best wel veel vind. Tijdens deze periode ben ik daar wat meer over na gaan denken en heb ik mij gerealiseerd dat ik mij enigszins verplicht voel als ik met ze bel om een volgende afspraak te maken.
2,5 maand geleden hebben mijn vriend en ik een huis samen gekocht. Na toch enige tijd de boot te hebben afgehouden om het huis te laten zien, heb ik ze de afgelopen 2 weken om en om het huis laten zien (met gepaste afstand uiteraard). Enerzijds gezellig om ze weer te spreken en te zien, anderzijds merk ik dan weer tijdens het afscheid, dat ik me verplicht voel. Ze zeggen dan namelijk: we moeten gauw weer afspreken, waarop ik mij dan ‘verplicht’ voel te zeggen dat ik die dag of de dag erop naar een datum zal kijken. Heel gek, zo heb ik het altijd gedaan, maar nu beklemd me dat zo. Ik heb het gevoel dat ik mijn agenda weer compleet vol moet plannen, terwijl ik dat eigenlijk niet meer zo wil als voor het coronavirus.
Daarbij is het misschien handig om te vertellen dat ik januari jl. tegen een burn-out aan heb gezeten. Dat komt mede doordat ik het over het algemeen al moeilijk vind om ‘nee’ te zeggen. Ik heb al snel het gevoel dat ik anderen tekort doe.
Nu wil ik dit niet overdreven naar mijn vriendinnen toe benoemen. Alleen weet ik niet hoe ik het aan moet pakken.
zaterdag 23 mei 2020 07:59
''we moeten gauw weer afspreken''
- ''Moeten we zeker doen. Was gezellig hè! Tot gauw.''
Waarom zou je altijd meteen met een datum komen? En waarom kom jíj daar altijd meteen mee? Laat het ook gewoon een keer aan een ander om daar het initiatief te nemen (''we moeten gauw weer afspreken'' valt daar niet onder, dat is gewoon een algemene afscheidszin zolang diegene er geen concrete vraag aan koppelt). Echt niet zo moeilijk.
En als die ander je dan belt of appt (of toch direct vraagt) om een afspraak dan kun je toch gewoon een datum/data geven die je fijn vindt? Over tien weken is ook prima.
- ''Moeten we zeker doen. Was gezellig hè! Tot gauw.''
Waarom zou je altijd meteen met een datum komen? En waarom kom jíj daar altijd meteen mee? Laat het ook gewoon een keer aan een ander om daar het initiatief te nemen (''we moeten gauw weer afspreken'' valt daar niet onder, dat is gewoon een algemene afscheidszin zolang diegene er geen concrete vraag aan koppelt). Echt niet zo moeilijk.
En als die ander je dan belt of appt (of toch direct vraagt) om een afspraak dan kun je toch gewoon een datum/data geven die je fijn vindt? Over tien weken is ook prima.
zaterdag 23 mei 2020 08:01
zaterdag 23 mei 2020 08:08
Je hoeft het toch niet zo expliciet te benoemen, je kunt simpelweg minder initiatief nemen en de frequentie wat lager houden.
Als je het wel leuk vindt om ze te zien, realiseer je dan dat het inderdaad een signaal kan zijn van je burnout. Waak ervoor dat je niet alle leuke dingen schrapt omdat je alleen energie hebt voor alle ‘moetjes’. Blijf ook dingen doen die je zelf leuk vindt. Alles kost energie, ook leuke dingen, verdeel je energie goed. Verhuizen hakt erin hoor.
Eigenlijk komt het dus erop neer dat je leert dat ‘nee’ zeggen ook betekent dat je ruimte maakt om ‘ja’ te zeggen tegen iets anders.
Als je het wel leuk vindt om ze te zien, realiseer je dan dat het inderdaad een signaal kan zijn van je burnout. Waak ervoor dat je niet alle leuke dingen schrapt omdat je alleen energie hebt voor alle ‘moetjes’. Blijf ook dingen doen die je zelf leuk vindt. Alles kost energie, ook leuke dingen, verdeel je energie goed. Verhuizen hakt erin hoor.
Eigenlijk komt het dus erop neer dat je leert dat ‘nee’ zeggen ook betekent dat je ruimte maakt om ‘ja’ te zeggen tegen iets anders.
zaterdag 23 mei 2020 08:41
Stel je de contacten op zich wel op prijs en gaat het je alleen om de frequentie? Dan steekt er niets persoonlijks achter en kun je gewoon eerlijk zeggen dat je tijdens de quarantaine merkte dat je het fijn vindt om meer rust te hebben en dat je daarom in de toekomst ook een legere agenda wilt houden.
zaterdag 23 mei 2020 08:47
Ja, dat zeker. Ik heb echt superfijne vriendinnen. Er zit wel 1 vriendin tussen waarvan ik niet weet hoe het loopt en bij wie het alleen maar om zichzelf draait, maar dat laat ik al wat meer los. Als in, we zien wel hoe het loopt.Oriander schreef: ↑23-05-2020 08:41Stel je de contacten op zich wel op prijs en gaat het je alleen om de frequentie? Dan steekt er niets persoonlijks achter en kun je gewoon eerlijk zeggen dat je tijdens de quarantaine merkte dat je het fijn vindt om meer rust te hebben en dat je daarom in de toekomst ook een legere agenda wilt houden.
zaterdag 23 mei 2020 09:47
Het lastige met druk opleggen vanuit jezelf of een gevoel hebben van ‘moeten’ is dat dat gevoel in jezelf zit en dus niks met je vriendinnen of wat dan ook te maken heeft. Je moet je zelf ervan leren bevrijden en erachter komen waarom je je verplicht voelt. Wat gebeurt er al je er niet aan toegeeft?
Ga je je dan schuldig voelen, geen goede vriendin voelen? Voel je dat je faalt?
Als je dit gevoel al lang hebt en het je best belemmerd is het misschien wat om aan te werken met een therapeut.
Je saboteert namelijk je eigen geluk, je vrijheid, kwaliteit in je leven.
Je moet je leren vrij voelen in jezelf
Ga je je dan schuldig voelen, geen goede vriendin voelen? Voel je dat je faalt?
Als je dit gevoel al lang hebt en het je best belemmerd is het misschien wat om aan te werken met een therapeut.
Je saboteert namelijk je eigen geluk, je vrijheid, kwaliteit in je leven.
Je moet je leren vrij voelen in jezelf
zaterdag 23 mei 2020 10:50
Ja, dat is het. Ik heb het gevoel dat ik mijn vriendinnen dan tekort doe, dat ik geen goede vriendin ben. En het komt voornamelijk doordat ik altijd zo ben geweest, waardoor ik nu een bepaalde eis/druk op mezelf uitoefen, want wat als mijn vriendinnen mij daarom laten vallen? Ik denk dat ik daarom dat gevoel heb.Verbinder schreef: ↑23-05-2020 09:47Het lastige met druk opleggen vanuit jezelf of een gevoel hebben van ‘moeten’ is dat dat gevoel in jezelf zit en dus niks met je vriendinnen of wat dan ook te maken heeft. Je moet je zelf ervan leren bevrijden en erachter komen waarom je je verplicht voelt. Wat gebeurt er al je er niet aan toegeeft?
Ga je je dan schuldig voelen, geen goede vriendin voelen? Voel je dat je faalt?
Als je dit gevoel al lang hebt en het je best belemmerd is het misschien wat om aan te werken met een therapeut.
Je saboteert namelijk je eigen geluk, je vrijheid, kwaliteit in je leven.
Je moet je leren vrij voelen in jezelf
zaterdag 23 mei 2020 11:11
Ja, uiteindelijk is het een beschermingsmechanisme tegen pijn worden gedaan.
En dat komt van binnenuit.
Als je verwacht dat je niet anders kan reageren naar je vriendinnen toe ( bijv na een ontmoeting niet toegeven aan je verplichtingsgevoel dat je weer snel moet afspreken maar je het gewoon in het midden laat en niks afspreekt) dan kun je misschien het beste wat hulp ervoor zoeken zodat je uitvindt wat het is van binnen wat er speelt en wat je gebonden houdt.
En dat komt van binnenuit.
Als je verwacht dat je niet anders kan reageren naar je vriendinnen toe ( bijv na een ontmoeting niet toegeven aan je verplichtingsgevoel dat je weer snel moet afspreken maar je het gewoon in het midden laat en niks afspreekt) dan kun je misschien het beste wat hulp ervoor zoeken zodat je uitvindt wat het is van binnen wat er speelt en wat je gebonden houdt.