Depressietopic - deel 2

31-05-2020 19:28 1258 berichten
Veel mensen op het forum (en daarbuiten) kampen met (de gevolgen van) depressie.
Een depressie is iets anders dan een dip of een paar dagen niet lekker in je vel. Depressie is een ziekte die je hele leven kan beheersen. Hoe ga jij ermee om? Hoe kom je je dagen door?
Dit topic is voor iedereen die een depressie heeft of heeft gehad, en voor iedereen die iemand kent met een depressie en daarover wil praten.
Voel je welkom!

Dit is deel 2. We komen hier vandaan: viewtopic.php?f=16&t=437997&p=29631642&start=#p29631642
Alle reacties Link kopieren Quote
Bedankt voor je berichtje Shiverrr, fijn dat het goed gaat met je. Dat vertrouwen komt vast en zeker over een tijd wel weer terug.
Alle reacties Link kopieren Quote
hoi hoi
mag ik met jullie meeschrijven?
sinds januari ben ik in een depressie met angst beland
inmiddels sinds een week therapie en 8 weekjes aan de ad
die helaas niks doet.
waar ik t ergste last van heb is t malen in me hoofd de hele dag door
en allemaal over dit prosses wat ik voel wat ik denk enz
de ochtend helemaal erg wordt malend wakker en niet te stoppen raak dan
best in paniek of over mijn toeren en ja geeft meer stress
geeft veel stress en angst een cirkel dus... via therapie daar nu mee aan t werk
de dagen zijn een beetje overleven omdat t hoofd maar niet echt stil staat

herkenbaar ook bij jullie? groetjes
@dacities. Dat herken zeker! Ik denk dat je soms even niet meer kan dan beseffen dat het even zo is. Zoals dat je met griep ook even dingen niet kan. Maar dat komt wel weer terug!
Maar logisch dat het confronterend is, want dat vind ik op zo'n moment ook altijd. Sterkte!

@shiverr. Dat klinkt heel goed! Terugval angst is ook wel logisch, dat moet soms ook een beetje slijten. Bij mij helpt het soms juist om te zien dat het slechter kan gaan maar ik er toch bovenop kom zonder echte terugval.
Het is ook vertrouwen in je geest krijgen. Of er rust in krijgen dat er een 'nieuwe slecht' is. Dat je dus wel valt maar niet als eerst. En dat je dus ook niet meer zo angstig hiervoor hoeft te zijn.
Want juist als het niet constant goed hoeft te zijn kan er wat rust in komen.

@hope. Wat goed! Vergeet niet dat in een depressie kleine stappen enorm kunnen zijn. En herstel begint met zulke stappen!

@goldster. Welkom! En heftige fase zit je in zo te horen. Ik herken wel het moeten overleven (niet op dit moment). Volgens mij heb ik het angstdeel war minder.
Ik vind het prima om moe te zijn na zo'n drukke dag @shiverr. Vooral omdat ik wel kan uitrusten in de dagen erna. Want eerst scheerde ik na zoiets altijd langs een terugval (of viel terug).

En ik heb wel het gevoel dat het echt beter gaat en heb daar steeds meer vertrouwen in. Daarom wil ik ook stappen zetten.

Vandaag ben ik moe van de drukke dag gisteren, maar wel rustig aan gedaan. Heel erg zin om morgen mijn vriendin te zien en ik zorg graag voor haar. Logeren vind ik altijd wel spannend en het is ook ver reizen.

Ik kan wel iets langer in bed blijven dus dat is fijn.
Alle reacties Link kopieren Quote
dank je wel ... ja weet ff niet wat me overkomen is ..accepteren speelt ook nog
herken je wel t vele malen? sta echt aan
@goldster. Ik kan zeker extreem piekeren. En ook dat de ochtenden zwaar zijn.

Is dit je eerste depressie?

Knuffel!
Alle reacties Link kopieren Quote
@Goldster: Wat vervelend voor je en ik snap heel goed dat je in zo'n vicieuze cirkel zit. Wat mij helpt om rustig te worden en/of paniek te verminderen is mandala's kleuren. Het stopt het piekeren echt bij mij want je moet nadenken welke kleur geef je welk vakje en meer hoef je niet. Er is geen goed of fout. Ze staan er trouwens ook om bekend dat ze rustgevend zijn. Dus misschien kan je dit eens overwegen?

Vergeet niet dat AD vaak een lange inwerkperiode heeft. Maar ik snap goed dat je resultaat wil zien ervan.

Het extreme piekeren herken ik dus heel erg. Ik pieker over werkelijk alles en alles kan een probleem zijn. Zelfs kiezen welke kleding ik aantrek bewijs van spreke. Omdat ik dan heel besluiteloos ben en beslissingen nemen lastig vind.

@Choco: Je komt ook veel rustiger over in je berichten. Heb je nu ook nog contact met je psychiater of dat staat op een laag pitje?

Fijn dat je morgen wat langer kan blijven liggen om nog wat uit te rusten. Snap wel dat je het spannend vindt als je het niet vaak doet. Maar ze is een vriendin van je, dus het komt vast wel goed allemaal! Het wordt vast ook heel gezellig om weer eens bij te kletsen.
shiverrr wijzigde dit bericht op 04-06-2020 21:02
11.40% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
@Choco: Ja nouja ik had dus tot november het idee dat ik nooit meer zo hard zou terugvallen als daarvoor. Dat bleek ik dus mis te hebben. Want ik had al een aantal jaar kleine terugvallen, die duurden korter en niet zo heftig. Dus van deze ben ik wel geschrokken en heeft me laten beseffen dat ik die in bepaalde situaties weer zal krijgen.

Maar het is meer, ik vind mijn leven nu oprecht leuk. Dat heb ik al zolang niet kunnen zeggen. En ik weet dat daardoor de depressie in begin heviger zal zijn, doordat ik zo teleurgesteld ben en ik weer het gevoel heb van "moet ik weer vechten" er tegen. Ik ga het uiteindelijk ook wel doen hoor. Maar ik heb eerst wat weken nodig om mezelf te troosten ofzo. Al heb ik er wel vertrouwen in, dat mijn terugval als die zonder aanleiding komt, niet zo hevig meer zal zijn als de laatste.
Alle reacties Link kopieren Quote
hallo shiverr
idd ben ik aan t kleuren geslagen en idd mandela maar toch heb ik wel elke keer een gedachte er tussen al is t maar een zin ... beetje bewust van me denken ook . heb veel stress/angst ook door dat gedenk dus idd de cirkel ..


de ochtend vind ik een ramp wordt wakker en hoofd staat echt aan hele verhalen spelen zich dan af en hoe kom ik erop geen idee. of t zijn allemaal flarden geen touw aan vast te knopen dan raak ik in paniek onrust dus
ik zit pas in therapie heb 10 jaar geleden ook zo,n periode gehad had toen veel
angstgedachten en lichte depressie heb daar toen een ad voor gehad en hielp top. en geen therapie meer gevolgd dat nu dus wel
Alle reacties Link kopieren Quote
oja herkenbaar overal over piekeren idd besluiteloos ... nou moet ik zeggen dat ik dat nooit zo erg had ...in deze depressie nu wel of sta er nu meer bij stil
je staat nu overal veel meer bij stil vind ik bed uitkomen douchen aankleden eten enz laat ik zeggen niks gaat ff meer van zelf......


hoe is t verder met jullie ? want volgens mij schrijven jullie hier al lang ? en gebruiken jullie ook een AD wat voelde je van de werking
Alle reacties Link kopieren Quote
malend wordt ik weer wakker volgens therapie moet ik geen verzet tonen er tegen en het er laten zijn...hoe doe ik dat gaat er maar door me heen hoe laat ik dat gevoel en dat gemaal er zijn .ik wil t zo graag accepteren dat dat er is. maar toch raak ik weer in paniek omdat ik gewoon niet weet hoe ik het er laat zijn overstuur dus weer .hoe kom ik deze dag weer door ,wordt er zo boos om gewoon accepteren en me niet druk maken waarom is dat zo moeilijk ..zo denk ik zelfs dat therapie de opdrachten me nog meer gepieker geeft geen verzet laat t er zijn .gaat er door me heen geen zin in de dag laat t er zijn ..praat t steeds tegen mezelf je kan er toch niks aan doen t is er je bent ziek .loop met me ziel onder me arm ben verdrietig en wordt er heel somber van wat is dit zwaar en zou zo me bed weer in willen duiken .weet alleen dat ik daar ook malend lig .helemaal nergens zin in omdat ik t zo zat ben kan alleen maar huilen komt dit ooit nog goed?
@dacities. Even kort. Mijn oplossing is uiteindelijk geweest om boodschappen te bestellen.
Met het bestellen kan iemand desnoods een keer meehelpen als het echt niet gaat.
Vandaag een lamlendige dag. Het lukte niet om op te staan. Dus man heeft kind naar de opvang gebracht. Om 10.00 eruit. Koffiegedronken met ouders. ‘S middags op bed een boek gelezen. Belafspraak met re-integratie coach. Gedoucht. Vanmiddag kind opgehaald. Nu aan het koken. Doe ik tenminste nog iets... Wil het liefst weer naar bed...
Voor degenen die werken. Wat voor werk doen jullie? Ben me aan het oriënteren op een nieuwe baan.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik stuur je een priveberichtje Dacities.
Alle reacties Link kopieren Quote
@goldster, ja ooit komt dit weer goed! Ik weet als geen ander dat dat op dit moment ongeloofwaardig klinkt maar op een dag kan je terugkijken naar waar je vandaan kwam en dan pas zie je dat er wel degelijk nog een manier was om hier uit te komen. Je paniek mag er zijn en gaat ook weer een keer over. Je stressniveau kan niet ineens van 10 naar 0 en dat kan je ook niet van jezelf verwachten. De lat hoog leggen is goed maar de lat zo hoog leggen voor jezelf dat je er niet meer bij kan is alleen maar nutteloos en frustrerend. Probeer lief te zijn voor jezelf en geef jezelf de kans en de tijd.
Alle reacties Link kopieren Quote
@Goldster: Dit gaat echt weer over. Op dit moment denk je dat er nooit een einde aankomt, maar het gaat ooit echt weer beter met je. Verder snap ik je berichtje niet helemaal, maar ik kan wel opmaken dat je er even doorheen zit. Probeer afleiding te zoeken en niet te blijven hangen in deze gedachten. Probeer iets te vinden wat helpt bij je. En in begin werkte bij mij kleuren ook niet. Alleen toen ik elke dag ging kleuren, toen merkte ik pas dat ik er echt rustiger van werd. Het nam de scherpe randjes er een beetje vanaf.

@Dacities: Dan heb je alsnog wel een productieve dag gehad ondanks dat de dag niet lekker begon! Dus je kan jezelf wel een compliment geven daarvoor.
Alle reacties Link kopieren Quote
dank je wel.. mag ik vragen wat je niet snapt aan het berichtje ?
Alle reacties Link kopieren Quote
@Goldster: Ik snap niet precies wat je bedoeld met het stukje verzet en therapie. Bedoel je dat je je verzet tegen therapie of dat je je verzet tegen je angst?

Hoe gaat het nu met je?
Alle reacties Link kopieren Quote
hoi hoi
ik wordt wakker en begin eigenlijk gelijk te malen onsamenhangend .. daar verzet ik me tegen moet het er laten zijn toon elke keer verzet waardoor het dus erger wordt


ben weer moeilijk uit bed gekomen hoofd gaat al weer angst om boodschappen te doen omdat ik dan ook weer in dat hoofd zit ...t zijn maar zinnen of woorden ..wordt daar erg somber en boos om . moeilijk te snappen snap t zelf niet eens
Alle reacties Link kopieren Quote
er gaat er door me hoofd heb ik er zin in of niet voel me moe hoe moet ik t allemaal doen voel me down verdrietig wil me me zelf voelen enz ben er zo mee bezig kan ik maar niet stoppen en dat geeft weer stress en onrust snap je t een beetje kan heel moeilijk er mee omgaan dat me intresse totaal weg is en alleen maar met mezelf bezig ben huil veel voelt dat me leven ingestort is . accepteren hoe ik me voel geeft me angst
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik snap dat het heel frustrerend is en je mag er best boos of verdrietig om zijn. Maar probeer je ook te herpakken en afleiding te zoeken en er wel voor te gaan "vechten". Dus door wel de dingen te doen waar je tegenop ziet. Wat mij helpt is mezelf doelen stellen en proberen zoveel mogelijk mijn normale dingen te doen of iig iets te doen en niet heel de dag op de bank te hangen. Dit kan ik ook niet in 1x want bij een terugval ben ik de eerste weken vaak ook teleurgesteld, boos en vind ik het verdrietig dat mn leven er zo zal blijven uitzien (terugval, stabiel, terugval, stabiel etc). Maar daarna probeer ik ervoor te vechten om weer stabiel te worden. En ja, dat is heel zwaar en lastig, maar er is gewoon geen andere optie. Want in bed blijven liggen is misschien de makkelijkste oplossing, maar je komt er uiteindelijk niet mee is mijn ervaring. En ik snap dat dit je 1e depressie is, dus dat is anders dan dat je er al vele achter de rug hebt. Maar spreek jezelf ook toe dat je hier uit gaat komen en dat het je uiteindelijk gaat lukken.
Alle reacties Link kopieren Quote
herken je wel t steeds maar denken

ben ff boodschappen gaan doen maar dan maar dat gedenk er tussen door zinnen als voel me moe hoe voel ik me enz daar wordt ik helemaal maf van dat is al half jaar zo beetje obsessie in t denken denk ik in hoofd zitten.........


nee 10 jaar geleden ook gehad was er toen ook zo mee bezig zat ook veel in me hoofd wat ik denk en voelde maar kon dat meer accepteren of de AD toen liet me dat accepteren

ik ben er gewoon veel meer bezig met wat je doet denkt en voelt niks gaat meer van zelf normaal voelde je je ook wel eens moe maar nu sta je er veel meer bij stil


zo heb ik nu net de beesjtes in huis gedaan dan wordt ik boos en verdrietig dat t niet vanzelf gaat en me nu eraan moet zetten......... niet goed weet t ......
Vandaag weer een matige dag. Om 10.00 opgestaan. Man was wat geïrriteerd dat ik er nog tot zo lang in lag. Vanmiddag bij vrienden op bezoek geweest. Dat was best gezelllig en het piekeren viel tijdens het bezoek mee. Zo eten koken en wil vanavond zelf mijn dochter naar bed brengen. Dan vind ik het weer genoeg voor vandaag. Zo lang ik niks hoef te doen gaat het allemaal nog wel. Maar zodra ik iets moet doen is het spanning in mijn lijf en kan ik me er bijna niet toe zetten. Voel me dan ook naar tijdens de activiteit. Herkennen jullie dat?
Ik heb over 1,5 week een vakantie gepland staan. Zijn jullie wel eens depressief op vakantie geweest? Wel/niet doen? Ik voel me thuis niet top, maar of ik me nu thuis of daar niet top voel maakt dan ook niet zo veel verschil lijkt me?

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven