Weer paniek zoooooo moe van

26-09-2020 23:28 25 berichten
Ze zijn er weer de paniekaanvallen de angst de hele dag.

Rare enge gedachtes alles, iedere keer als ik denk Hehe het gaat weer wat beter knal ik vol terug .

Nu weer sinds 1,5 week zit er weer in, ik tril ik zweet en heb veel angst en paniek

Ik slik ad heb therapie ik word moedeloos ervan wil zo graag weer gewoon zijn

Horen al die terugvallen erbij of een gegeven moment zou er toch een stijgende lijn moeten zijn ?
Allereerst: wat vervelend dat je je zo voelt. Ik kan me voorstellen dat je er even moedeloos door raakt. Mijn ervaring is dat paniek als een golf is.. het piekt en het zakt af. Verzet je je er tegen, wordt het erger. Dein je mee met de golf, wordt het beter. Houd je dus vast aan de gedachte dat het nu even heel naar is maar het echt echt echt beter wordt. Ook als het al langere tijd gaande is. Ik herken het hoor, heb er ook middenin gezeten en regelmatig nog dus ik snap je. Heb je ook contact met een arts/psych over je medicatie? Veel sterkte!
Ontzettend naar voor je! :hug:

Slik je deze medicatie al lang? Bij mij hielp naast AD een zeer lage dosering antipsychotica tegen paniek/angst en eeuwige huilbuien. Misschien de moeite om eens met je behandelaar te bespreken?

Sterkte!
Ja klopt wat je zegt maar ik wordt echt weer wakker stijf van de angst helemaal bezweet en als de dood voor paniek weer de hele dag angst
Tja de medicatie willen ze niet veel mee ik heb wel oxazepam erbij maar het komt door het overlijden van mijn moeder.

Ik zit nu in m’n tweede terugval in 2,5 jaar en nu de afgelopen maanden zoveel gedaan met angst en maar doorzetten omdat ik anders in bed ga liggen huilen

En nu sinds anderhalve week man oh man wat een paniek en angst weer ik ben er weer zo bang voor en moedeloos nu omdat ik vond dat ik het zo goed deed nu ook toch weggeweest vanavond en rest van de week maar ik zit overal zo ongelukkig met tranen in m’n ogen te zweten en met rillingen ondanks de oxa

Dan thuis helemaal in tranen maar ja wat moet ik dan ?

Herken jij dit ja ?
nachtvlinder1977 schreef:
27-09-2020 00:10
Ontzettend naar voor je! :hug:

Slik je deze medicatie al lang? Bij mij hielp naast AD een zeer lage dosering antipsychotica tegen paniek/angst en eeuwige huilbuien. Misschien de moeite om eens met je behandelaar te bespreken?

Sterkte!
Ze willen het nu met therapie doen heb nu 2 x per week therapie bij een psychotherapeut omdat de angel eruit moet of zoiets
Alle reacties Link kopieren
Pff dat klinkt heel heftig maar je moeder verliezen is ook niet niks. Dat lijkt mij echt heel moeilijk..

Hopelijk voel je je snel weer wat beter.

Sterkte 🍀
linnylow schreef:
27-09-2020 00:43
Pff dat klinkt heel heftig maar je moeder verliezen is ook niet niks. Dat lijkt mij echt heel moeilijk..

Hopelijk voel je je snel weer wat beter.

Sterkte 🍀
Dank je wel het was ook altijd mijn grootste angst....
Alle reacties Link kopieren
Hoe oud ben je en is je moeder onverwachts overleden? Waarom was het je grootste angst?
Kun je nog wel relativeren als je een paniekgevoel op komt komen?

Ik heb ook met enige regelmaat paniekaanvallen. Heel vermoeiend inderdaad. Soms helpt oxa er even overheen te komen. Maar relativeren helpt mij ook. Ik praat echt met mijzelf. Lijk wel of dat geruststelt. Ik zeg tegen mijzelf wat ik het liefst van een ander zou horen. Accepteren helpt ook. Ik zit niet meer in therapie en heb er een weg in gevonden. Als ik veel stress heb blijft het een zwakke plek. Genoeg slaap en niet teveel hooi op vork nemen scheelt ook. Ik wil meer dan dat ik kan. Wou altijd kunnen wat iedereen kan. Dacht dat gewoon door moest zetten. Maar dat hoeft dus helemaal niet. Sterkte, het is waardeloos maar je kunt leren er mee te dealen.
Feefeline schreef:
27-09-2020 02:40
Hoe oud ben je en is je moeder onverwachts overleden? Waarom was het je grootste angst?
Kun je nog wel relativeren als je een paniekgevoel op komt komen?

Ik heb ook met enige regelmaat paniekaanvallen. Heel vermoeiend inderdaad. Soms helpt oxa er even overheen te komen. Maar relativeren helpt mij ook. Ik praat echt met mijzelf. Lijk wel of dat geruststelt. Ik zeg tegen mijzelf wat ik het liefst van een ander zou horen. Accepteren helpt ook. Ik zit niet meer in therapie en heb er een weg in gevonden. Als ik veel stress heb blijft het een zwakke plek. Genoeg slaap en niet teveel hooi op vork nemen scheelt ook. Ik wil meer dan dat ik kan. Wou altijd kunnen wat iedereen kan. Dacht dat gewoon door moest zetten. Maar dat hoeft dus helemaal niet. Sterkte, het is waardeloos maar je kunt leren er mee te dealen.
Ik ben nu eind 40 en ja onverwacht

Ik vind mezelf ook zo dom dat ik het maar niet kan dealen met die paniek/angst als ik eenmaal weer een fikse pa heb gehad dan zit er er angst de hele dag en daar ben ik me zo bewust van en dan in gedachten ook heel de tijd mee bezig oh ik krijg weer paniek dus m’n lijf staat de hele dag aan krijg ook niks te eten wer naar binnen
Alle reacties Link kopieren
Hing je erg aan je moeder? EMDR? Overwogen?

Ik herken wel wat je zegt dat je bij de minste vlaag compleet in de stress schiet, daar gaan we weer.... Toch heb ik geleerd te denken, ok dit is vervelend maar verzetten heeft geen zin.

Heb je een huisdier? De kat kroelen kan wel stress verminderen. Hahahaha Mijn oude kat kwam soms uit zichzelf even langs als ik zwetend en hyperventilerend dood lag te gaan. De huidige moet ik ervoor opzoeken.
Alle reacties Link kopieren
Niets te verliezen en tóch bang. Of heb je nog veel te verliezen waar je je druk over maakt?
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
Alle reacties Link kopieren
Agh lieve TO, wat vreselijk om te lezen.
Paniek- en angstaanvallen zijn inderdaad enorm vermoeiend.
Ik kan spreken over stijgende en crashende lijnen in mijn geval, de juiste vorm vinden van therapie hierin was voor mij echt een belangijke.

Ik heb EMDR gehad, dit heeft echt veel negativiteit al eruit weten te halen. Wellicht is dat ook een goede voor jou.

Sterkte :heart: :hug:
Alle reacties Link kopieren
Punttaart schreef:
26-09-2020 23:28
Horen al die terugvallen erbij of een gegeven moment zou er toch een stijgende lijn moeten zijn ?

Er staat me iets van bij dat je thuissituatie/relatie met je man veel spanning oplevert, klopt dat? Dat kan dan wel het herstel flink belemmeren, best kans dat zolang je dat niet oplost je terugvallen zult blijven houden.
Alle reacties Link kopieren
Ach, wat lijkt dat me zwaar zeg!
Ik kan niks voor je betekenen, maar wil je wel veel sterkte wensen.
retrostar schreef:
27-09-2020 07:04
Niets te verliezen en tóch bang. Of heb je nog veel te verliezen waar je je druk over maakt?
Wat een rare opmerking, wie ben jij om te oordelen of zij niets te verliezen heeft? Lees je eens in in paniekaanvallen voordat je zoiets post!

TO, wat vervelend dat jij je zo voelt, mijn moeder had destijds exact hetzelfde toen haar vader plotseling overleed. Zij heeft er verder geen therapie voor gehad en ook geen ad geslikt, maar het is op den duur wel weggetrokken. Heel soms steekt het weer de kop op (in lichtere mate gelukkig) als er iets ingrijpends gebeurt en dat is erg vervelend.

Wellicht kan een ander soort therapie je meer helpen? Praat er eens over met je arts.

Sterkte!
Alle reacties Link kopieren
Lieve Punttaart, het is ook heel zwaar, vaak een langdurig traject om met je angst te leren leven én helemaal niet raar dat je een grote terugval krijgt na zo'n ingrijpende gebeurtenis.

Bespreek met je therapeut of er toch niet manieren zijn om de piek in de angst aan te pakken, bijvoorbeeld met tijdelijk ophogen van de ad. Dat heb ik gedaan en dat was heel fijn. Ik ben er nu aan toe om weer een beetje af te bouwen. Helemaal stoppen doe ik waarschijnlijk nooit meer, het is voor mij een steun in de rug om redelijk angstvrij te blijven.

Overleg ook of er andere vormen van therapie zijn om aanvullend te doen. EMDR is al genoemd, of haptonomie, ik had zelf pesso-therapie, en er zijn nog veel meer opties.

Sterkte. Het is niet altijd makkelijk, maar je hebt ervaren dat het langzaam beter kan gaan en dat kan ook nu weer. Het blijft waarschijnlijk altijd een zwakke plek, maar je kun jezelf (in de therapie) veel handvatten aanleren om ermee te leven. Knuffel.
Hoi punttaart, wat naar dat t weer zo terug is..
helaas horen terugvallen erbij, bij mij tenminste. Soms een paar dagen, soms langer. Soms met een duidelijke aanleiding, soms ook' zomaar ineens'.

Wat ik zoveel mogelijk probeer te doen is tegen mezelf zeggen dat t weer goed komt, daar t tijdelijk is, dat t vanzelf beter zal gaan. Toch even naar buiten, toch even ergens heen, maar wel rustig aan, want die angst en paniek slurpen energie.
Sterkte en knuffel :hug:
Ik kan vandaag alleen maar huilen van de angst ik durf niks niet eens uit bed niet
Normaal toch wat moet ik nou ..... ik wil m’n moeder
Ik kan ook bij niemand uithuilen Ofzo echt niemand snapt er wat van
Alle reacties Link kopieren
Agh lieverd toch.
Ik wil je heus een digiknuf geven.
Rouw is gewoon enorm heftig en zeker als je mentaal al overloopt met paniekklachten (ook eventuele andere klachten)
Punttaart, je kan hier uithuilen, al is t niet hetzelfde als persoonlijk bij iemand. Is er iets dat je even afleidt? Een puzzel, tijdschrift, iets om even je gedachten te stoppen?

Volgens mij staan bovenaan deze pijler wat telefoonnummers van instanties die je kan bellen of chatten. Van mij ook een virtuele knuffel
Er wel even uitgeweest maar nu in bed voel me onwerkelijk en mega bang voor een enorme aanval en dat onwerkelijke vind ik nou juist zo eng

Wat een kut gedoe is het toch ik ben zo bang om gek te worden van de angst pffff

Heeft iemand dit ook gehad ?

Ik probeer spelletjes te doen wat te lezen maar het voelt alsof ik het gewoon niet aankan al die angst
Iemand ?
Iemand daar om even met me te kletsen?

Ik lig in bed dikke tranen omdat ik m’n moeder zo verschrikkelijk mis en me zo angstig voel, ben aan hyperventileren de hele dag die kutangst en paniek

Man ligt naast me te slapen moet over 3 uurtjes op

Vandaag had ik therapie en ik moet leren dit gevoel goed te vinden
Hoe kan ik iets wat zo naar voelt goed vinden ?

Ik voel me zo ontzettend eenzaam ermee
Alle reacties Link kopieren
Punttaart schreef:
01-10-2020 00:51
Iemand daar om even met me te kletsen?

Ik lig in bed dikke tranen omdat ik m’n moeder zo verschrikkelijk mis en me zo angstig voel, ben aan hyperventileren de hele dag die kutangst en paniek

Man ligt naast me te slapen moet over 3 uurtjes op

Vandaag had ik therapie en ik moet leren dit gevoel goed te vinden
Hoe kan ik iets wat zo naar voelt goed vinden ?


Ik voel me zo ontzettend eenzaam ermee

Het is jammer dat ik de post van Geronimo niet mag quoten hier want die post is jou echt op het lijf geschreven. Dit is de link: viewtopic.php?f=10008&t=468616&p=319628 ... #p31962878 . Lees hem een paar keer heel goed door, ik denk dat je er heel veel aan kunt hebben.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven