Denkbeeldig leven ? Ben ik de enigste die dit doet ?

18-10-2020 02:29 60 berichten
Alle reacties Link kopieren
Als kind had ik best veel vrienden en vriendinnen ,als puber ook op beide leeftijden hoorde ik tot "het populaire groepje" en ook als volwassene ben ik gezegend met een leuke vriendengroep .
En een grote fantasie ! Als kind begon ik te fantaseren dat ik 4 broertjes had . Dat waren allemaal kinderen die ik kende en leuk vond. Soms deed ik alsof ik speelde met hun en soms deed ik alsof ik de moeder van het gezin was. Ik was toen denk ik 7 of 8 jaar toen dat begon. We zijn een keer verhuisd en in mijn nieuwe buurt vertelde ik ook doodleuk dat ik zoveel broertjes had,ik viel daar natuurlijk bij door de mand want ik had er maar 1 . Later ging ik "spelen" dat ik bevriend was met kinderen die in een film meespeelden , filmfiguren of waarvan de ouders beroemd waren . Ik vertelde aan mijn vriendjes en vriendinnen dat ik deze kinderen in het echt kon , zei vaak dat een kind dat ik leuk vond een neefje of nichtje was van mij wat helemaal niet waar was : leugens. Ik wist wel goed dat ik fantaseerde over een leven dat ik graag zou willen . Ik weet niet waarom ik dat deed ,ik had wel genoeg vriendinnen en ook neefjes en nichtjes om mee te spelen .
tegen het eind van de basisschool fantaseerde ik dat ik beroemd was en meedeed in films en een bekende zangeres /sporter was ,ik heb met elke band die ik goed vind opgetreden . Ik was zelfs het enige meisje en minderjarig die meedeed in het Nederlands elftal :roll: .In mijn pubertijd deed ik er eigenlijk niets meer mee. Als volwassene "ontvlucht ik weer mijn echte leven" in een soort fantasie leven of droombeeld. Ik ben weer een bekendheid ,ik ben van alle markten thuis : zingen ,acteren , heb huizen in Hollywood , ik heb Disneyland opgekocht , heb parken gemaakt met allemaal leuke dingen noem maar op . Ik geef mensen spullen , ik help mensen die het niet zo goed hebben.Laat ziekenhuizen bouwen in derde wereldlanden. .Als ik alleen ben "praat ik dan ook wel met mijn fantasie vrienden of ik geef een interview op televisie bijvoorbeeld" . Ook als er een ramp is gebeurd doe ik alsof ik er bij was en "vertel mijn verhaal op televisie " ik schaam me in deze wel voor want ik besef goed dat die mensen dat echt meemaken . Ik vraag me af of hier een benaming (behalve je bent knetter , want als ik dat zelf allemaal bedenk en ook hier schrijf ,denk ik dat zelf ) voor is en of meer mensen dit doen ?
Ik heb het nooit tegen iemand verteld of gevraagd of meer mensen dit hebben :$
Ik ken de term imaginary friend . Maar ik ben een volwassen vrouw is dit dan ook nog "normaal"? Ik begrijp niet waarom ik dit doe . Ik praat niet hardop in mezelf als er andere mensen in de buurt zijn.
En dat deed ik als kind ook niet !! Ik hield mijn verzonnen wereldje voor mezelf .Op het liegen na dat iemand mijn vriendin of nicht was .
Verder ben ik heel normaal hoor .Ook niet onder invloed van het een of ander :mrgreen:
Gezin , werk ,huisje boompje beestje : gewoon een doorsnee leven .
Ik heb er ook geen "last" van ,functioneer gewoon , ik vraag me af of ik de enige ben ? Ik ben benieuwd .
Rombertus Horlepiep, zo heet ik officieel. Dat is beter dan Jan Jansen.Want zo heten er zo veel.
Heet dat niet magisch denken?

Ik heb het als kind ook wel gedaan. Maar toen was ik echt onder de tien. Daarna niet meer echt geloof ik.
Alle reacties Link kopieren
Ik doe dit ook! Vriendinnen van mij ook. Je bent gezegend met een rijke fantasie. Geniet ervan en houd het vooral lekker bij jezelf! :)
Ja hoor, herkenbaar
Het stopt bij mij als ik meer ga schrijven.
Blijkbaar moet er iets uit, of op deze manier of via schrijven.
Ik vertel er alleen niemand over, nooit gedaan. Het is iets privé bij mij.
Er was wel ooit een vriendje die iets aanvoelde. Hij vond het nodig om precies p een bepaalde celeb af te geven.
Die celeb was in mijn hoofd enorm verliefd op me maar helaas, ik had al een vriend.
In mijn hoofd was ik zo goed om ondanks de verliefdheid toch met de celeb om te blijven gaan, hij schreef wel steeds liedjes voor me en ik kon er wel mee leven dat hij me smachtend kado's en liefdesbrieven stuurde. Die kado's nam ik niet aan want 'zo was ik niet', dat was de celeb niet gewend dus nog meer verliefd, etc.
Ik liet mijn goede karakter blijken door trouw te blijven, celeb wist niet hoe hij het had.


Nou, stank voor dank, vriendje ging out of the blue vertellen dat geen enkele celeb me ooit leuk zou vinden, wat dacht ik wel niet, zo knap was ik nou ook weer niet.
Het ging uit en de celeb heeft vriendje in mijn fantasie goed toegesproken.
Terwijl ik er zachtjes huilend naast stond, want al die fantastische dingen die de celeb over me zei, ik was zo bescheiden, dat geloofde ik niet :rofl:
Alle reacties Link kopieren
Ik doe het ook, al heel mijn leven. Moet wel zeggen dat het de afgelopen jaren heel weinig is geworden. Ik ben nu 33 en na mijn 30e is het een stuk minder geworden.
Alle reacties Link kopieren
Ik herken wel het wegdromen in een fantasiewereld waarbij je van alles doet. Optreden met mijn favoriete bands heb ik ook gedaan :P Ik "doe" dan vooral dingen. Fantasie vrienden heb ik dan weer niet.

Nu ik er over nadenk: de laatste tijd doe ik dit eigenlijk nooit meer. Geen idee of dit altijd al met vlagen ging. Of misschien speelt mee dat ik de laatste tijd heel tevreden ben geworden met mijn leven zoals het nu is en dat ik daardoor minder behoefte heb om weg te dromen in een fantasiewereld?
I'm not lazy
I'm on energy saving mode
Alle reacties Link kopieren
Ik "schrijf" een boek in mijn hoofd, maar dan gewoon in beelden/gevoelens enzo. Maar het is niet zo dat het al mijn hele leven een ongoing verhaal is, het gaat ergens over en uiteindelijk komt er ook een eind aan het verhaal of ik loop vast en richt mijn aandacht op een ander verhaal waar ik mee bezig ben. Het is ergens wel een vorm van creativiteit denk ik. Helaas lukt het me niet echt om de verhalen te schrijven, ik heb gewoon geen talent om leuk en pakkend te schrijven. Stephen King heeft gewoon een heel universum verzonnen in zijn hoofd, waar al zijn verhalen zich afspelen, geniaal vind ik dat!
CHL schreef:
18-10-2020 09:08
Ik "schrijf" een boek in mijn hoofd, maar dan gewoon in beelden/gevoelens enzo. Maar het is niet zo dat het al mijn hele leven een ongoing verhaal is, het gaat ergens over en uiteindelijk komt er ook een eind aan het verhaal of ik loop vast en richt mijn aandacht op een ander verhaal waar ik mee bezig ben. Het is ergens wel een vorm van creativiteit denk ik. Helaas lukt het me niet echt om de verhalen te schrijven, ik heb gewoon geen talent om leuk en pakkend te schrijven. Stephen King heeft gewoon een heel universum verzonnen in zijn hoofd, waar al zijn verhalen zich afspelen, geniaal vind ik dat!
Dit heb ik ook. Al zolang als ik me kan herinneren. Ik moet al honderden boeken geschreven hebben, in mijn hoofd.
Dr verhalen gaan nooit over mij, maar over verzonnen personen. Ik verzin ze vooral voor het slapen gaan, of als ik sta te koken oid. Helemaal niet gek hoor
Alle reacties Link kopieren
Doe ik ook al mijn hele leven.
Ik heb een veel leukere versie van mijzelf in mijn hoofd, niet beroemd maar wel slimmer en mooier :$
Alle reacties Link kopieren
Onder het hardlopen of wandelen fantaseer ik dat ik heel veel geld heb en wat ik daar mee doe:
Huis verbouwen (tot in detail).
Trainen met een pt.
Hoe slank en gespierd ik dan ben.
Of ik wel of niet werk.
Heb ik mijn meest ideale baan.

Onder het koken doe ik wel eens alsof ik een tv kok ben.

Ik geef hele optredens als ik alleen thuis ben.

Het helpt mij mijn gedachtenstroom te sturen. Ik word er rustig en blij van.
~What if I fall? Oh but my darling, what if you fly?~
Alle reacties Link kopieren
smulrol schreef:
18-10-2020 09:19
Doe ik ook al mijn hele leven.
Ik heb een veel leukere versie van mijzelf in mijn hoofd, niet beroemd maar wel slimmer en mooier :$
Ik ook. Vooral 's avonds in bed voor het slapengaan
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!
Alle reacties Link kopieren
malibu82 schreef:
18-10-2020 08:59
Ik herken wel het wegdromen in een fantasiewereld waarbij je van alles doet. Optreden met mijn favoriete bands heb ik ook gedaan :P Ik "doe" dan vooral dingen. Fantasie vrienden heb ik dan weer niet.

Nu ik er over nadenk: de laatste tijd doe ik dit eigenlijk nooit meer. Geen idee of dit altijd al met vlagen ging. Of misschien speelt mee dat ik de laatste tijd heel tevreden ben geworden met mijn leven zoals het nu is en dat ik daardoor minder behoefte heb om weg te dromen in een fantasiewereld?
Het is bij mij ook veel minder geworden nadat ik mijn leven radicaal omgegooid heb.
Herkenbaar dit stukje dus
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!
Alle reacties Link kopieren
Ja, hier ook zo een. Prima toch.
Denk aan de egels en eekhoorns in de herfst en winter.
Ja, ik doe dit ook al mijn hele leven. Maar hoe ouder ik word, hoe minder. Of minder extravagant en uitgebreid. Heb het te druk met andere, rl, dingen in mijn hoofd.
Alle reacties Link kopieren
Als kind deed ik dit heel veel. Had echt zin om naar bed te gaan, want dan kon ik dit weer doen. Was een extra zus van de Charmed ones, het liefje of zusje van Harry Potter, had verkering met die jongens van Saved by the Bell (om de beurt), etc. Denk dat dit rond een jaar of 15 gestopt is.
Forget about what I said; the lights are gone and the party's over
Alle reacties Link kopieren
Ik doe dat ook, ook wel een tijd minder gehad, maar de laatste jaren weer meer

Niets mis mee toch?
Al vind ik wel van mezelf als ik het veel doe, dat ik het moet minderen, en dat lukt dan meestal ook wel

Overigens zijn het bij mij meer de normale dingen, ik denk niet hoe ik zou leven als ik een superster zou zijn ofzo
Alle reacties Link kopieren
Aviendha schreef:
18-10-2020 09:36
Als kind deed ik dit heel veel. Had echt zin om naar bed te gaan, want dan kon ik dit weer doen. Was een extra zus van de Charmed ones, het liefje of zusje van Harry Potter, had verkering met die jongens van Saved by the Bell (om de beurt), etc. Denk dat dit rond een jaar of 15 gestopt is.

:rofl: sloerie
Alle reacties Link kopieren
Ik ben ook regelmatig in mijn hoofd heel getalenteerd en beroemd en rijk. Ik word veel gevraagd voor talkshows ook. Dan zeg ik heel intelligente, genuanceerde dingen over actualiteiten.

Leuk om te lezen dat ik niet de enige volwassene ben met zoveel imaginair talent :jump:
Alle reacties Link kopieren
Ik doe dat ook, dat ik een groot bedrag win, een vrijstaand huis koop en de boel de boel laat en verder dingen ga doen die ik leuk vind.
Maar helaas gaat dit nooit uitkomen.
It's 5 o'clock somewhere
Alle reacties Link kopieren
-Helena- schreef:
18-10-2020 09:54
Ik ben ook regelmatig in mijn hoofd heel getalenteerd en beroemd en rijk. Ik word veel gevraagd voor talkshows ook. Dan zeg ik heel intelligente, genuanceerde dingen over actualiteiten.

Leuk om te lezen dat ik niet de enige volwassene ben met zoveel imaginair talent :jump:
Ik ook, maar wel met Pauw (aangezien het toch fantasie is waar alles beter is )
Alle reacties Link kopieren
Yep, herkenbaar.
Ik fantaseer alleen niet over bekende mensen of tv oid, maar meer over situaties rond mn eigen leven en mensen die ik ken. situaties die ik graag zou willen (Of juist niet en hoe ik dan reageer.)
Mijn kind doet het ook, alleen hij spreekt het regelmatig uit, waardoor ze zich op zijn (so) school zorgen maken om zijn psyche.
De "rijkelijke fantasie-fase" had volgens hen al jaren over moeten zijn.
Ik heb op zich geen zorgen om hem, word alleen wel onzeker door de zorgen van school.Dat zijn notabene de specialisten.
Fijn om te lezen dat meer mensen het na de kindertijd nog hebben en toch goed terecht gekomen zijn ;-).
clueless17 wijzigde dit bericht op 18-10-2020 10:29
18.60% gewijzigd
Gelukkig, ik doe het al mijn hele leven, van het inrichten van mijn eigen huisje op het platteland van Sardinië tot wereld beroemdheid door mijn werk. Mijn hoofd staat dan op "ontspannen", een wereld die van mij alleen is en niemand kan me daar storen.
Alle reacties Link kopieren
Nee je bent niet de enige. Zo ben ik de zangeres van een wereldberoemde band en speel ik mee in elke serie die ik leuk vind. :-$

Verder ben ik heel normaal
Alle reacties Link kopieren
Als kind deed ik dat vooral. Dan kon ik uren dromend voor mijn slaapkamerraam zitten en te wachten op mijn echte ouders en gezin waar ik eigenlijk bij hoorde.
Wensdromen noem ik dat want ik woonde bij mijn echte ouders en broers en zus. Maar ik voelde me er niet thuis bij. Ik hoorde daar gevoelsmatig niet. Zo ontstond de fantasie. Dit soort fantasieen hebben me door mijn kinder- en pubertijd heen geholpen.

Nu kan ik ook nog steeds goed fantaseren. Ooit wil ik daar iets mee.

Wees blij met een rijke fantasie. Niets fijner dan dagromen/wensdromen. Het wordt pas problematisch als je de fantasie gaat uitspreken alsof het de werkelijkheid is.
Alle reacties Link kopieren
Geronimo2 schreef:
18-10-2020 10:24
Gelukkig, ik doe het al mijn hele leven, van het inrichten van mijn eigen huisje op het platteland van Sardinië tot wereld beroemdheid door mijn werk. Mijn hoofd staat dan op "ontspannen", een wereld die van mij alleen is en niemand kan me daar storen.
Ja maar krijg je dan erna niet een leeg verdrietig gevoel, omdat je weet dat het nooit uit zal komen? Heb ik wel.
It's 5 o'clock somewhere

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven