Depressie in de week voor menstruatie

18-11-2020 14:30 22 berichten
Alle reacties Link kopieren
Beste allemaal,

Ik ben een vrouw van 22 en heb al enkele jaren last van depressieve gevoelens in de week voor mijn menstruatie. Ik denk dat ik dit altijd al wel heb gehad, alleen echt de link leggen dat het aan de menstruatie ligt heb ik pas sinds enkele jaren weten te doen. Toen ik 18 was kreeg ik mijn eerste vriendje en begon ik aan de pil. Wat ik merkte was dat ik gedurende deze periode verschrikkelijk prikkelbaar was en meer last kreeg van depressie. Ik worstel al wel langer met mijn mentale gezondheid (Slechte jeugd, weinig liefde, je kent het wel) maar nu voelde het echt anders. Uiteindelijk stopte ik met de pil en dit voelde gelijk goed. Ik kan dus niet zo goed tegen hormonen en hierom wil ik ook geen spiraaltje met hormonen. Als voorbehoedsmiddel gebruik ik nu een condoom. Ook durf ik geen spiraaltje zonder hormonen te laten zetten omdat ik zelf op deze wereld ben gekomen doordat ik door een hormoonvrij spiraaltje ben gekropen en dit maakte mij een ongewenst kind. Zelf heb ik nog geen behoefte aan kinderen, dus ook dat lijkt me geen fijne optie.

Ik heb denk ik 3 jaar geleden de dokter gebeld. Ik kreeg de assistent aan de lijn en na het uitleggen van mijn probleem kreeg ik te horen dat ''de meeste vrouwen dit gewoon oplossen met heel veel chocola'' en dat was dat. Een jaar later heb ik het nog een keer geprobeerd, en deze vrouw vertelde mij dat ik nog te jong ben om PMS te hebben. Vervolgens ben ik onderzoek gaan doen naar PMS en de symptomen komen overeen met mijn klachten.

Momenteel zit ik weer in de week voor mijn menstruatie en ik voel mij weer verschrikkelijk slecht. Ik ben lusteloos, kan alleen maar huilen, heb stemmingswisselingen en alles voelt dof en grauw. Mijn vraag is of er meer vrouwen zijn die hier last van hebben en wat zij eraan hebben gedaan. Zodra mijn menstruatie begint heb ik eigenlijk nergens meer last van en verdwijnen mijn klachten als sneeuw voor de zon.

Alvast bedankt voor de reacties!
Alle reacties Link kopieren
wat stom dat niemand je serieus lijkt te nemen - echt volgende keer dan maar eens wat vervelender van je af bijten hoor tegen die stomme assistente
ik heb helaas geen tips voor je, behalve toch maar weer naar de dokter toe
en een knuffel omdat je je zo rot voelt

heb je trouwens wel al iets aan verwerken van die rotjeugd gedaan ? Misschien helpt het ook als je daar mee aan de slag gaat en je basis niveau dus een beetje omhoog gaat, zodat je in de ene week dan misschien niet meer zo diep gaat.
Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.”
Alle reacties Link kopieren
Terug naar de huisarts, natuurlijk. Een gesprek met de arts eisen, i.p.v. met de assistent.

Andere vraag: krijg je al hulp voor verwerking van je jeugd?
Dat het anders had kunnen zijn, betekent niet dat het ook beter was geweest.
Alle reacties Link kopieren
Neem een andere huisarts. Wat een rotopmerking ook van die assistent.
Hakuna Matata
Een week per maand je depressief voelen lijkt mij reden genoeg voor een afspraak bij de huisarts. Het is niet aan de assistente om een diagnose te stellen. Je zou gewoon een afspraak kunnen maken wegens depressieve gevoelens en met de huisarts bespreken dat jij aan pms denkt.
En ja, hormonen kunnen zeker voor depressieve gevoelens voelen.
anoniem_64005d5de9b03 wijzigde dit bericht op 19-11-2020 07:50
18.52% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Je verhaal is heel herkenbaar! Mijn vriend mag het niet hardop zeggen, maar weet ook precies wanneer ik ongesteld moet worden door mijn gedrag een week voorafgaand.

Bij mij helpt het al wel een beetje om te weten van: ohja dit gaat weer over zodra ik ongesteld ben en dat ik het kan relativeren.

Ik ben nu zwanger en heb nu soms ook het idee dat wanneer de hormonen groeien ik ook weer depressiever word.

Als tip wil ik je geven om je eens te verdiepen in: care for women.
Alle reacties Link kopieren
Ik slik Magnesium tegen PMS, en het helpt, ik heb het heel erg en twee weken lang. Ik zou tekenen voor 1 week...
Alle reacties Link kopieren
Ik zou meteen de huisarts bellen. En als je een doktersassistente aan de telefoon krijgt die zo reageert, deze meteen de mond snoeren en zeggen dat ze geen dokter is en dus helemaal geen medisch advies kan geven over dit soort zaken. Laat je niet afschepen hoor! Want het is nogal wat om je 12 weken per jaar, dus bijna 3 maanden rot te voelen!

Misschien is een koperspiraal wat voor jou? Is wel hormoonvrij.
Het leven is te kort om te lang op de verkeerde plek te blijven.
Alle reacties Link kopieren
Ik herken je verhaal enigszins. Ik heb ook elke maand +/- 3 dagen voor mijn ongesteldheid dat ik me down voel, prikkelbaar ben, snel huil etc. En normaal heb ik dat totaal niet. Ik houd nu goed bij wanneer ik ongesteld moet worden en als ik me down voel check ik even die app en denk ik 'ah vandaar', en kan ik mijn gevoelens wegrelativeren. Ik slik ook geen pil, wel ooit gedaan op jouw leeftijd maar reageerde ook heel slecht op de hormonen en toen ik ermee stopte leek het of er een deken van mij afviel qua gevoel.

Dat gezegd hebbende, je bent erg jong en ik vind het heel naar om te horen dat je niet serieus genomen wordt. Als ik je verhaal zo lees heb je onderliggende problematiek met je jeugd etc. en ben je gebaat bij professionele hulp. Dus hup, terug naar de huisarts met je verhaal. Ik vind het echt bijzonder dat zo'n doktersassistente wel even bepaalt dat jij geholpen bent met een stuk chocolade. Laat je niet afschepen hoor. Succes!
Alle reacties Link kopieren
Alle meisjes en vrouwen die ongesteld zijn kunnen last krijgen van PMS. Zo'n 5% krijgt het uiteindelijk ook, al is dat vaak wel naar hun eerste zwangerschap. Maar dat hoeft dus niet hè.

De doktersassistente heeft je dus niet correct voorgelicht. Doe jezelf en je omgeving een plezier en ga gewoon naar de huisarts.
Dit is een blok tekst dat toegevoegd kan worden aan de berichten die je maakt. Er is limiet van 255 tekens.
Alle reacties Link kopieren
Ik ben ook onmundig down de week voor mijn menstruatie. Van een echte depressie kan ik niet spreken, zonder diagnose, maar man man man wat lijkt alles zwart en onmogelijk. Het is geen zeldzaamheid dat ik in die week oprecht overweeg om te stoppen met mijn baan, mijn vriend te dumpen en gewoon te vertrekken naar een ver oord waar ik niemand ken. Meestal zit er ook een dag tussen dat ik heftig ontvlambaar ben, gewoon echt heel kwaad, alsof er me een groot onrecht is aangedaan door iemand. Als ik eenmaal ongesteld ben, ontdooi ik weer een beetje en gaat mijn doorgaans prettige leven met fijne vriend weer verder.

Dit klinkt als menstruatie-fitty, maar in week drie ben ik écht heel kwaad, écht heel verdrietig en giftig. Niet iedere maand is het even heftig, maar het patroon zit er wel degelijk in. Ik heb dit ook altijd al gehad, het gebruiken van de pil of het hebben van een spiraaltje verschuift het naar wat eerder of later, maar week 3 is altijd week 3. De emoties zijn er gewoon.

Ik probeer het op te lossen door goed naar mezelf te luisteren waar ik behoefte aan heb, binnen het redelijke. Volgens mij bestaan er geen medicijnen voor, maar als je er echt veel last van hebt zou ik gewoon naar de huisarts gaan en je niet af laten wimpelen met 'gewoon meer chocolade eten', want we zitten niet meer op de middelbare school.
Alle reacties Link kopieren
Feest van herkenning dit topic!

Het eerste wat ik dacht toen ik OP las was: laat je niet afschepen door zo’n assistente, gewoon doorvragen! Tegelijkertijd ben ik zelf 30 en heb ik me al meerdere malen laten afschepen door verschillende huisartsen.. Dus ook een schop onder mn eigen bips dan maar.

Ik voel me per maand zo’n 2,5-3 weken prima, maar de rest van de tijd ook zeer beroerd. Vroeger was dat vooral opgefokt en bóós, HEUL boos, de laatste tijd is het vooral down: verdrietig, moe en alles is heel donker. Op dag 1 of 2 van mn menstruatie eindigt dat in een potje janken en dan is de lucht weer geklaard.

Ik heb de tip van care for women nu al vaker gelezen en gebruik van magnesium ook. Dat moet ik toch echt maar eens proberen. Nog andere tips hieromtrent?

Zelf kan ik je dus niet echt helpen TO, maar ik lees geïnteresseerd mee.
Ik meld me ook. Zit er nu midden in. Op deze momenten zeg ik ook het liefste m’n baan op, zie zo weinig mogelijk mensen en heb zin om continue mensen tegen de hakken te schoppen en heel hard te gillen.

Hier niet echt een remedie gevonden.
Dit heb ik ook, dus lees graag mee, voor de gouden tip!
Nadat ik kinderen heb gekregen lijkt het nog erger te zijn geworden .
Rot hormonsters zijn het
Na zelf jarenlang last te hebben gehad van PMS en vaak afgewimpeld met "deal er mee" weet ik wat een hel dit is. Herken me ook in veel reacties wat klachten betreft. Werd er zelfs vaak ziek van in de week voor de menstruatie. Pil en antidepressiva werkten averechts, maakten het alleen maar erger.

Ben alles gaan lezen wat los en vast zit over PMS. Het verbaast me hoe weinig er nog over bekend is en misschien ten onrechte gedacht maar hoe weinig serieus dit genomen wordt en aandacht krijgt.

Wat ik inmiddels een beetje begrijp is dit:
Trauma's spelen een rol bij PMS. Hoe het precies werkt weet ik niet, maar kennelijk is door heftige gebeurtenissen je endocriene systeem volledig in de war. Iets met te lang cortisol in je systeem en voortdurend in spanning leven wat je hormoonhuishouding overhoop gooit. Waarom die ellende een week voor je menstruatie start, weet ik niet.

Voedsel schijnt ook een boosdoener te zijn. Ongezonde voeding verergert het alleen maar.

Gouden tip heb ik helaas niet. Wel dat ik zelf veel baat heb gehad bij emotionele rommel opruimen (therapie), grenzen bewaken en goed eten. Daarnaast was cannabis olie een godsgeschenk gebleken. Werd daar minder agressief en depressief van. Alsof door alles wat ik aanpakte mijn systeem tot rust kwam en daarmee de pms aanzienlijk minder werd.

Ben nu een paar maanden pms vrij en kan niet met zekerheid zeggen wat geholpen heeft, maar dat het geholpen heeft is zeker. Daar heeft een arts me niet bij geholpen. Dat moest ik zelf met vallen en opstaan uitdokteren.
Alle reacties Link kopieren
Ik lees mee, want ik vrees dat ik er zelf niet meer onderuit kan dat ik ook PMS heb en zelfs fysieke klachten heb (darmen, lage buikpijn, lichte acne) sinds ik de pil niet meer neem. Hem terug beginnen nemen wil ik echter niet, want dan krijg ik weer hormonale migraine tijdens mijn menstruatie en sowieso wekelijkse hoofdpijn waardoor ik gewoon niet meer kan functioneren.

Ik heb mezelf de hele tijd een bewust bord voor de kop gehouden dat het feit dat ik daar nu tenminste geen last meer van heb wel compenseert voor de klachten die ik er gratis en voor niks voor in de plaats heb gekregen, en het bijna niet meer hebben van de hoofdpijn was zelfs een last die van mijn schouders afviel, maar ik merk dat het op deze manier toch ook niet altijd simpel is.

Ik ben er nochtans bijna 2 jaar geleden mee gestopt, maar toch heb ik nog steeds last van lichte acne. Ook krijg ik standaard een dag na het stoppen van mijn menstruatie last van lage buikpijn die een tijdje aanhoudt. Ook heb ik al verschillende schimmelinfecties gehad, steeds na de menstruatie. Sinds maanden slik ik preventief medicatie tegen schimmelinfectie op de 5de dag na de menstruatie en 2 weken nadien.
Mijn darmen doen ook vrolijk mee met mijn cyclus. De ene week moet ik bijna naar het toilet lopen en na mijn eisprong is het ineens normaal en soms zelfs lastiger om te gaan. In de eisprong-week zelf heb ik last van jeuk en... geurtjes, en ik ben sowieso een pak emotioneler en huil veel sneller... tijdens de hele cyclus. (Laat staan een week tot een paar dagen voor het "moment" daar is.)
Zelfs als mijn stemming oké is.

Als er iets negatiefs voorvalt slaat mijn stemming nog sneller om dan vroeger en baal ik zo erg. Ik voel dat dan even heel intens.

Allemaal zaken waar ik mét pil geen last van had, behalve de frequente hoofdpijn dus.

Blijkbaar is dit dan de prijs die ik betaal om geen hoofdpijn en migraine meer te hebben. Aan het soort pil lag het ook niet, want ik heb er over de jaren meerdere geslikt. Allemaal dezelfde verschrikkelijke hoofdpijn en migraine-bijwerking.

Andere anticonceptie wil ik zelfs niet proberen, want stel je maar eens voor dat ik daar ook weer migraine van krijg en sowieso wil ik niet dat mijn hormonen maar weer eens van slag raken.
Ik ploeter dus maar voort...

Oh, wat haat ik die hormonen en dat je maar moet wikken en wegen, want er zullen altijd weer klachten zijn, en dan nog het feit hoe er inderdaad maar al te op wordt gereageerd alsof je je aanstelt en het er nu eenmaal bijhoort.

Natuurlijk zijn er ook betere momenten bij, en ben ik in perioden heel aanhankelijk naar mijn vriend toe die dat heel fijn vindt, veel meer dan toen ik de pil wel nog nam. Hij vindt net dat ik minder depressief overkom sinds ik de pil niet meer slik. Seks en orgasmes voelen ook intenser en het libido is toch wel wat toegenomen.

Bedankt voor de tip over magnesium, dat heb ik nog in huis liggen en ben ik beginnen slikken sinds deze ochtend.

Sorry voor de lange post, maar ik moest even van mij afschrijven.
Alle reacties Link kopieren
As we speak zit ik in week 3 van m'n cyclus en voel ik vandaag de klachten opkomen: somberheid, een niemand-vind-me-leuk-of-gezellig-gevoel, enorm opgeblazen en ik wil eigenlijk gewoon in een willekeurige trein stappen naar heel ver weg :-D

(Ik lach, maar ik huil ook een beetje)
Kroonprinses schreef:
21-11-2020 21:16
Na zelf jarenlang last te hebben gehad van PMS en vaak afgewimpeld met "deal er mee" weet ik wat een hel dit is. Herken me ook in veel reacties wat klachten betreft. Werd er zelfs vaak ziek van in de week voor de menstruatie. Pil en antidepressiva werkten averechts, maakten het alleen maar erger.

Ben alles gaan lezen wat los en vast zit over PMS. Het verbaast me hoe weinig er nog over bekend is en misschien ten onrechte gedacht maar hoe weinig serieus dit genomen wordt en aandacht krijgt.

Wat ik inmiddels een beetje begrijp is dit:
Trauma's spelen een rol bij PMS. Hoe het precies werkt weet ik niet, maar kennelijk is door heftige gebeurtenissen je endocriene systeem volledig in de war. Iets met te lang cortisol in je systeem en voortdurend in spanning leven wat je hormoonhuishouding overhoop gooit. Waarom die ellende een week voor je menstruatie start, weet ik niet.

Voedsel schijnt ook een boosdoener te zijn. Ongezonde voeding verergert het alleen maar.

Gouden tip heb ik helaas niet. Wel dat ik zelf veel baat heb gehad bij emotionele rommel opruimen (therapie), grenzen bewaken en goed eten. Daarnaast was cannabis olie een godsgeschenk gebleken. Werd daar minder agressief en depressief van. Alsof door alles wat ik aanpakte mijn systeem tot rust kwam en daarmee de pms aanzienlijk minder werd.

Ben nu een paar maanden pms vrij en kan niet met zekerheid zeggen wat geholpen heeft, maar dat het geholpen heeft is zeker. Daar heeft een arts me niet bij geholpen. Dat moest ik zelf met vallen en opstaan uitdokteren.
Inderdaad werkt emotionele rommel niet mee, dus opruimen helpt zeker tegen PMS. Daarnaast wat je zegt voeding: bij mij versterken vooral koffie, alcohol, suiker en zout en vet eten de PMS. Lichaamsbeweging en voldoende slaap helpen bij mij om vooral de depressieve klachten te verminderen.
Alle reacties Link kopieren
Ik lees mee.

Zaterdag ongesteld geworden en ik voel me direct energieker, vrolijker en de wereld lijkt mooier.

De week (soms weken) ervoor zijn verschrikkelijk, ik voel me chagrijnig, geen energie, alles is zwartgallig. Ook slaap ik heel slecht in de week voor mijn menstruatie. Ik heb continu een gevoel van nervositeit, ook ‘s nachts. Het is direct over op het moment dat ik ongesteld word.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb zelf baat bij het slikken van een lichte dosis fluoxetine in de week voorafgaand aan mijn ongesteldheid. Het was wel even flink zeuren bij de huisarts erom, ze had er nog nooit van gehoord dat dit kon helpen, maar uiteindelijk heeft ze met een gynaecoloog overlegd die bevestigde dat dit tegenwoordig geen ongebruikelijke behandeling is.
Alle reacties Link kopieren
Hier ook veel klachten in week 3. Ik kan opeens erg boos worden of verdrietig, of ik ben sneller geïrriteerd, vocht vasthouden in mijn borsten, vaak ook pijnlijke borsten, veel last van acne op mijn kin, en in week 3 slaap ik slechter!

Als ik ongesteld ben gaan de zere borsten, emotionele klachten en slecht slapen weer over. Maar dan ben ik slapjes door het vele bloedverlies. De acne gaat pas weg na de menstruatie.

Ik mag niet meer aan de pil ivm trombosegevaar. Ik accepteer het maar. Ik probeer wat middeltjes van de drogist. Leuk is anders.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb precies dezelfde pms klachten en daarnaast ook nog angst. Enige wat bij mij hielp was de pil slikken. Mijn oestrogeen wordt dan aangevuld waardoor ik mij weer wat normaler voel. Ik denk dan ook dat de pms klachten bij mij veroorzaakt worden door een te laag oestrogeen gehalte en een teveel aan progesteron.

Bij PMS ontstaan de klachten na de eisprong. De eisprong vindt ongeveer twee weken voor de menstruatie plaats. In deze periode maakt het lichaam het hormoon progesteron aan.

Dit hormoon speelt een rol bij PMS. Het is niet zo dat vrouwen met PMS meer progesteron aanmaken. Ze zijn er wel gevoeliger voor. Een deel van de lichamelijke klachten zijn een gevolg van toename aan progesteron, zoals vocht vasthouden, gespannen borsten en een opgezette buik. Ook zijn de hersenen van vrouwen met PMS vaak gevoeliger voor progesteron en voor stoffen die op progesteron lijken en die bijvoorbeeld in de pil zitten.
Do you want to be right? Or happy?

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven