Eetstoornis denken, ik kom er moeilijk van af.

11-01-2021 19:58 27 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik heb sinds mijn 16/17e een eetstoornis, boulima. Streng lijnen wisselt zich af met ( kleine) eetbuien. Daarna compenseer ik door te braken. Meestal braak ik het verboden voedsel uit. Soms braak ik ook gewoon gezond eten uit. Braakte moet ik zeggen want dat laatste doe ik niet meer.

Het gaat vaak een lange tijd goed. Dan ben ik niet bezig met eten en gewicht en eet ik alles wat ik wil. Dat is niet per se gezond want ik ben een snoepkont. In de corona periode kwam hier nog een tandje bij. Ook in de winterperiode heb ik er meer laat van. Enfin dan komt er weer een moment dat ik denk mwa die lovehandles en buikrol mag wel wat minder ( ik heb overigens een prima gezond gewicht en draag maat 36). Ik heb niks te klagen behalve dan dat op een gegeven moment alles te strak en niet lekker meer zit. Paar kilotjes eraf dus. Vanaf dat moment gaat er een knop om en komen de eetstoornisgedachten a la minute opzetten. Het is alles of niks, enorm zwart wit. Ik ga er dan vol voor en alles wordt berekend en precies afgewogen, ik ga sporten ( wat ik normaal niet doe, vreselijk). Dat gaat een paar weken goed en dan komen er kleine scheurtjes. Het strenge houd ik niet vol, ik word er chagrijnig van en ben continu bezig met wat ik wanneer mag eten. De behoefte aan verboden voedsel wordt sterker en in mijn hoofd is er dan 1 oplossing. Het opeten zodat die wens uit mn systeem is en om de schade te beperken is uitspugen de beste optie in mijn hoofd. Dit is voor mij nl zo makkelijk. Ik voel geen enkele drempel. Ik kan het geruisloos doen zelfs als er mensen thuis zijn. Dit gebeurt dan zo om de paar dagen. Meestal 1 keer per dag.

Maar dit wil ik natuurlijk helemaal niet. Ik wil niet steeds alles of niks. Alles loslaten en maar vreten of zo streng, chagrijnig zijn en rare fratsen uithalen. Waarom kan ik geen middenweg hebben? Ik weet perfect wat gezond eten is. Ik kan aardig en gevarieerd koken en heb voor ontbijt en lunch hele lekkere recepten waar ik echt van kan genieten en die voedzaam zijn. Maar een leven zonder lekkere dingen zie ik niet zitten. Ik word daar echt gewoon niet blij van. Ik zou graag gezond willen eten en af en toe wat lekkers. Mee borrelen, een chippie in het weekend op de bank. Een negerzoen als ik daar gewoon zin in heb. Een keer wat snoepjes uit de snoeppot.
Ik ben alleen bang dat ik geen maat kan houden. Dat ik binnen no time weer terug bij af ben. Daarnaast kan ik het moeilijk rijmen in mijn hoofd dat je af en toe wat lekkers mag, dat dat kan. Dat je dan niet meteen aankomt, dat het dan niet allemaal voor niks is geweest. Ik heb altijd een schuldgevoel en de behoefte om het teniet te doen. Ik wil daar zo graag vanaf.

Ik heb behandeling gehad. Ik heb grote stappen gezet maar nu duikt het weer op. Ik lees oude notities terug maar het blijft op de achtergrond Zeuren. Ik weet het allemaal wel en soms heb ik geen last maar deze irritante gedachten gaan toch nooit helemaal weg.

Wie worstelt hier ook mee? Hoe doen jullie dit?

Hoe blijf ik nu gezond op gewicht? Ik ben nu een paar kilo afgevallen. Ik ben aardig tevreden over mijn lijf. Zoals het nu is. Niks meer graag. Maar hoe kan ik dit behouden en toch een leuk leven hebben waar lekkers bijhoort op zn tijd?
Door de weeks gezond en in het weekend alles mogen eten? Is dat wat zou werken?
Wat rot zeg. Wat voor nazorg heb je (gehad)?
Alle reacties Link kopieren
Welke afspraken heb je in je behandeling gemaakt over wat je kan doen wanneer het weer mis gaat?
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
Alle reacties Link kopieren
Dopperfles schreef:
11-01-2021 20:09
Wat rot zeg. Wat voor nazorg heb je (gehad)?
Behandeling is al een aantal jaren geleden. Ik heb zelf mijn notities teruggezocht van toen. En wat literatuur doorgelezen. Dan denk ik oh ja oh ja. Maar het is soms toch sterker.

Vandaag was ik aan het werk. Had een gezond en superlekker bananenbrood gebakken. Dat at ik als ontbijt. Voor de lunch had ik een grote bak met skyr en fruit en muesli. Ik zat er goed vol van. En ergens opeens denk ik dan tijdens het werk: ik heb trek. Geen honger maar gewoon zin in iets om te snaaien. Zeker als ik met lastige dingen bezig ben of saaie dingen. Ik stel het uit, neem thee. Daarna kauwgum om maar wat te doen te hebben. Dan volgt het gevecht... niet doen niet aan denken . En opeens klikt er iets in mijn hoofd. En dan is het besluit gemaakt. Ik ga dit en dit eten en kotsen. En dan is er weinig wat mij nog van de wijs brengt.
Het is dan helemaal geen grote eetbui. Een paar zelfgebakken koekjes van de kinderen en een bakje chips. Je zou kunnen zeggen jee dat kun je wel hebben hoor morgen weer een dag. Maar in mijn hoofd is dat verboden en slecht als je slank wil zijn dus dat moet eruit. Het erin laten zitten word ik bijna onpasselijk van. Daarna is het ook goed. Die behoefte is dan gestilt en kan ik weer door.
Het opeten en spugen is een kwartiertje werk....
Alle reacties Link kopieren
viva-amber schreef:
11-01-2021 20:14
Welke afspraken heb je in je behandeling gemaakt over wat je kan doen wanneer het weer mis gaat?
Contact opnemen met behandelaar. Maar dit is jaren terug en ze werkt er niet meer. Opnieuw in behandeling zie ik niet per se zitten. Ik weet niet of er nog wat nieuws uit te halen valt.
Ik denk dat je toch wel wat opfris therapie nodig hebt, als ik je zo lees.
Bloemetjefresia schreef:
11-01-2021 20:16
Contact opnemen met behandelaar. Maar dit is jaren terug en ze werkt er niet meer. Opnieuw in behandeling zie ik niet per se zitten. Ik weet niet of er nog wat nieuws uit te halen valt.
Er is vast iemand die het over kan nemen
Alle reacties Link kopieren
Wat vervelend voor je en ook heel goed dat je jezelf zo in de gaten houdt!
Ik kan je de filmpjes van Victoria Garrick op YouTube erg aanraden; ze is een Amerikaanse ex-volleybalster die jaren lang heeft geleden aan Binge-eating disorder. Daar praat ze enorm open over en ze geeft veel handvatten over hoe zij erover heen is gekomen en zorgt dat ze niet terugvalt.
Ik heb het zelf niet gelezen maar zij raadt "Breaking Free from Emotional Eating" van Geneen Roth aan, dat boek heeft haar erg geholpen.
Veel liefs en succes en natuurlijk extra hulp zoeken als dat je verder op weg kan helpen!!
Alle reacties Link kopieren
Ik herken veel in je bericht. Ik ben rond de leeftijd van 14 begonnen te 'klooien' met eten. En nu, 9 jaar later, nog steeds last van. Zoals je zelf zegt, periodes dat het goed gaat en periodes dat het niet goed gaat.

Nu met corona ben ik een paar kilo aangekomen, nog nooit zo zwaar geweest, en dan komen inderdaad de gedachtes opzetten. Het is een psychisch spelletje die je met jezelf moet spelen en dat is onwijs lastig!!

Zoals anderen hierboven zeggen, probeer contact op te nemen met je behandelaar. Je kan het altijd proberen.

Ik geef dit advies wel, maar zelf volg ik het ook niet op. :nope:

Deze opmerking: 'Door de weeks gezond en in het weekend alles mogen eten? Is dat wat zou werken?' Het verschilt per persoon of dat werkt of niet. Persoonlijk eet ik juist minder in het weekend omdat ik dan ook veel minder doe. Een ander zou juist wel veel eten.
Probeer voor jezelf uit te zoeken, waar JIJ je het prettigs bij voelt.
Misschien vind je eetlijstjes fijn om je aan te houden (zoals op proud2bme) of vindt je het fijn om 1x in de week te sporten. Of 1x in de week 5 km te gaan wandelen. De balans vinden is aan jou.
En natuurlijk zijn de negatieve gedachtes er, hoe is het mogelijk om na al die jaren het volledig af te sluiten? Het is niet dat het nooit gebeurd is. Je moet er zélf vrede proberen mee te maken en het is aan jou, hoe je dat gaat doen. Ik lees dat je liever niet meer in behandeling gaat. Is het dan misschien fijn om blogs te lezen en/of te maken? Wil je er met bijvoorbeeld, leeftijdsgenootjes over praten of ervaringsdeskundigen via een chat? telefoon? Een cursus voor eventueel zelfacceptatie? Meditatie?
Er is ontzettend veel mogelijk! En soms is er zoveel keus, dat je het allemaal even niet meer weet .. En dat maakt niet uit. Neem de tijd.

Mijn behandelaar zei een keer 'zeg elke dag, als je wakker wordt, iets positiefs over jezelf in de spiegel'. Als je positief tegen jezelf praat, helpt het om positiever over jezelf te denken. Of schrijf elke dag vijf dingen op die je goed laten voelen, zodat je toch een soort van positieve vibe voor jezelf creëert.

Ik weet niet of je hier iets aan hebt, maar ik wil en hoop het allerbeste voor je!
Alle reacties Link kopieren
Bloemetjefresia schreef:
11-01-2021 20:16
Contact opnemen met behandelaar. Maar dit is jaren terug en ze werkt er niet meer. Opnieuw in behandeling zie ik niet per se zitten. Ik weet niet of er nog wat nieuws uit te halen valt.
To, praat eens met je ha, misschien ben je met een paar online gesprekken weer op het juiste pad. Je bent obsessief met eten bezig op dit moment.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
Alle reacties Link kopieren
“Lastige of saaie dingen”, zeg je, en dan besluit je te gaan eten en spugen. Dat is een kwartiertje ‘werk’, lekker makkelijk? Je weet vast al wel dat je eten niet kunt gebruiken als coping mechanisme. Maar je doet het toch.

En je weet vast ook wel dat een volkoren boterham met beleg net zo gezond is als een bananenbrood en skyr. Maar je gaat toch staan bakken. Die tijd kun je wel beter besteden.

Headspace heeft nu een serie op Netflix. Over meditatie en mindfulness. Dat lijkt me wel iets voor jou. Zodat je negatieve gevoelens leert opmerken en passeren. Zodat je positieve gevoelens leert oproepen. Je kunt je hoofd trainen, net als je lichaam.
Alle reacties Link kopieren
Weet je wat de oorsprong is van je eetprobleem, is daar ooit aandacht aan besteed?
Alle reacties Link kopieren
Herkenbaar TO. Ik weet niet of je er echt helemaal vanaf kan komen... Bij mij is het na 20 jaar wel een stuk minder geworden, maar helemaal over is het niet
En als je het eens concreet bekijkt. Je bent bang dat je geen maat kan houden. Misschien helpt het als je gewoon niet te veel eten in huis haalt. Bijvoorbeeld 1x per week boodschappen doen en dan neem je wat snacks mee, waarvan je weet dat het een normale hoeveelheid is. Dat is dan wat je voor die week in huis hebt. Je mag alles in één keer op eten maar dan heb je de rest van de week niks lekkers meer, jammer dan. Je hoeft op deze manier in ieder geval niet jezelf slecht te voelen dat je te veel in één keer hebt gegeten. Bekijk het per week ipv per dag. Misschien kan het wat rust scheppen op deze manier?

En verder: je wordt niet plotseling dik als je zo nu en dan een traktatie eet op je werk of zo. Dat hoef je niet in te calculeren. Het is niet voor niks een “traktatie”.

Ik zie dat er therapie wordt aangeraden. Misschien kan het helpen als je je ei kwijt moet. Maar zelf denk ik dat je zelf die klik moet maken in je hoofd. Een therapeut kan je aanmoedigen vanaf de zijlijn, maar je moet zelf die mind switch maken.

En als alles helemaal verkeerd gaat met eten kan je altijd nog op een gezonde manier afvallen hé. Het is niet óf boulimia óf dik worden. Er is een gezonde tussenweg.

Vraag: gaat jouw boulimia echt over eten of staat het symbool voor iets anders? (Jezelf pijn doen, gezien willen worden, controle nodig hebben, rustig worden in je hoofd?)
Ben je bekend met intuïtief eten? Daar is een interessant boek over. Dat leert je gezond met eten omgaan zonder dat zwart wit denken. Op instagram en dergelijke zit het vol met pagina’s die daar over gaan. Maar het principe is: als je dieet verbied je jezelf zoveel dingen dat je uiteindelijk de mist in gaat en ongelimiteerd gaat eten wat niet mag, tot je je daar schuldig over voelt en weer heel streng ‘goed’ gaat eten. Beetje wat jij doet. En heel veel mensen die diëten, jij doet het met braken erbij maar deze cyclus van iets niet mogen, volhouden, toch doen, compenseren door sporten/braken/minder eten en weer heel streng zijn enzovoorts is voor heel veel mensen bekend.

Dat intuïtief eten leert je reageren op je hongergevoel, eten totdat je genoeg hebt en dat níks verboden is. En daarmee leer je dus ook dat je gezonde keuzes kunt maken omdat dat goed voelt, niet omdat dat moet, en dat je best iets mag eten alleen voor de lekker omdat je er zin in hebt.
Alle reacties Link kopieren
Lieve TO,
Allereerst: ik denk niet dat een topic hier openen heel erg voor je werkt. Je krijgt veel goedbedoelde adviezen, maar als iemand geen ervaring heeft met een eetstoornis, dan weet je niet hoe dit werkt. Ik raad je echt aan om hier voorzichtig mee te zijn.

Zelf heb ik ook een eetstoornis gehad (AN) en daarvoor ook behandeld. Ik kan inmiddels zeggen (10 jaar later) dat ik er voor 95% vanaf ben, maar niet zonder een aantal keer terug te vallen en daarvoor heb ik echt niet altijd externe hulp gezocht.

Wat voor mij heel erg helpt, is weten wat je trigger is en die voor proberen te zijn. Heel concreet: als jij na je lunch trek hebt en dit gaat stillen met thee en kauwgum, wéét je dat je dit aan het uitlokken bent. Zorg ervoor dat je iets voedzaams eet.
Want ondanks dat een eetstoornis veel verder en dieper gaat dan dit, blijkt een trek- of hongerprikkel heel vaak de eerste om weer die gedachten te krijgen. Ga je eraan toegeven, of niet? Het heeft mij heel erg geholpen om deze twee tegenover elkaar te zetten: trigger versus gevolg van wel toegeven aan dit gevoel (en dus iets (meer) eten dan je gepland had, maar wel verzadigd en tijdelijk die trigger weg). Door minder vaak die trigger op te zoeken, is het na hele lange tijd bij mij rustiger geworden en merk ik dat ik die gedachten veel minder vaak/korter heb. Daarbij kan ik wel zeggen dat dit niet alleen voor dit concrete voorbeeld helpt, maar dat in het algemeen deze balans belangrijk is. Volgens mij kan je hier nog een aantal stappen in zetten.
Ik hoop dat dit je een klein beetje helpt.
Alle reacties Link kopieren
Ik geloof zelf niet dat je "natuurlijke" hongergevoel vanzelf ervoor zorgt dat je slank blijft, aangezien het natuurlijk is om een flinke vetlaag te verzamelen om op te teren bij magere tijden. Dus dat is een sprookje en slechts voor een enkeling weggelegd en meestal niet voor altijd. Mijn "natuurlijk" slanke nicht is momenteel toch flink mollig geworden.

Als je er niet van houdt om jezelf volkomen onder de knoet te houden waarna je soms helemaal los gaat dan kan je als alternatief een maximum en een minimum gewicht bepalen waar je je aan houdt. Dan heb je alles onder controle en kan je toch wat meer eten.

Het is trouwens voor bijna iedereen moeilijk (bijna onmogelijk) om te stoppen na het eerste koekje of chipje, zeker als je voor jezelf geen limiet hebt vastgesteld.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
Alle reacties Link kopieren
Misschien kun je je vraag trouwens ook op het forum of in een chat van Proud2bme stellen, meer ervaringsdeskundigen daar.

(Agenda van de chats: https://www.proud2bme.nl/news/Agenda)
Alle reacties Link kopieren
Virgo19 schreef:
11-01-2021 20:35
Wat vervelend voor je en ook heel goed dat je jezelf zo in de gaten houdt!
Ik kan je de filmpjes van Victoria Garrick op YouTube erg aanraden; ze is een Amerikaanse ex-volleybalster die jaren lang heeft geleden aan Binge-eating disorder. Daar praat ze enorm open over en ze geeft veel handvatten over hoe zij erover heen is gekomen en zorgt dat ze niet terugvalt.
Ik heb het zelf niet gelezen maar zij raadt "Breaking Free from Emotional Eating" van Geneen Roth aan, dat boek heeft haar erg geholpen.
Veel liefs en succes en natuurlijk extra hulp zoeken als dat je verder op weg kan helpen!!
Dank! Ik ga hier zeker naar kijken!
Alle reacties Link kopieren
OohBoy schreef:
11-01-2021 21:47
Weet je wat de oorsprong is van je eetprobleem, is daar ooit aandacht aan besteed?
Ja dat weet ik, dit is ook meegenomen in de behandeling. Maar ja op een gegeven moment kwamen we daar ook niet veel verder in dan alle resultaten die behaald waren. Ik heb nu een nieuwe baan dat triggert wellicht ook wat.
Maar het begon toen ik dacht mn broek zit strak. Voorheen was er niks aan de hand en had ik die nieuwe baan en stress en onzekerheid ook.
Alle reacties Link kopieren
Thordïs schreef:
12-01-2021 07:56
Ben je bekend met intuïtief eten? Daar is een interessant boek over. Dat leert je gezond met eten omgaan zonder dat zwart wit denken. Op instagram en dergelijke zit het vol met pagina’s die daar over gaan. Maar het principe is: als je dieet verbied je jezelf zoveel dingen dat je uiteindelijk de mist in gaat en ongelimiteerd gaat eten wat niet mag, tot je je daar schuldig over voelt en weer heel streng ‘goed’ gaat eten. Beetje wat jij doet. En heel veel mensen die diëten, jij doet het met braken erbij maar deze cyclus van iets niet mogen, volhouden, toch doen, compenseren door sporten/braken/minder eten en weer heel streng zijn enzovoorts is voor heel veel mensen bekend.

Dat intuïtief eten leert je reageren op je hongergevoel, eten totdat je genoeg hebt en dat níks verboden is. En daarmee leer je dus ook dat je gezonde keuzes kunt maken omdat dat goed voelt, niet omdat dat moet, en dat je best iets mag eten alleen voor de lekker omdat je er zin in hebt.
Ik ga dit eens bekijken. Wel eerder van gehoord maar dacht toen nee dat is niet voor mij weggelegd. Ik wil me hier wel in verdiepen. Uiteindelijk is dat wat ik wel. Uit die vermoeiende cyclus en gewoon over het algemeen gezonde keuzes maken zonder dat ik het gevoel heb dat ik mezelf dingen ontzeg.

Ik probeer er al meer op te letten. Ik eet bijv nu ontbijt. Dat sloeg ik vaak over. Ik ontbijt gezond en rijk ( met gezonde dingen) en zit dan echt vol tot de lunch.
Maar ik was zo gewend om altijd te snacken en snaaien. Nu luister ik bewust naar mijn lijf en ik voel dat ik geen honger heb. Als ik bezig ben kan ik het makkelijk tot de lunch halen. Het is ook een gewoonte en eten uit verveling vaak.
Alle reacties Link kopieren
OohBoy schreef:
12-01-2021 13:31
Misschien kun je je vraag trouwens ook op het forum of in een chat van Proud2bme stellen, meer ervaringsdeskundigen daar.

(Agenda van de chats: https://www.proud2bme.nl/news/Agenda)
Ga ik eens bekijken. Dank!
Alle reacties Link kopieren
Vivavette schreef:
12-01-2021 08:28
Lieve TO,
Allereerst: ik denk niet dat een topic hier openen heel erg voor je werkt. Je krijgt veel goedbedoelde adviezen, maar als iemand geen ervaring heeft met een eetstoornis, dan weet je niet hoe dit werkt. Ik raad je echt aan om hier voorzichtig mee te zijn.

Zelf heb ik ook een eetstoornis gehad (AN) en daarvoor ook behandeld. Ik kan inmiddels zeggen (10 jaar later) dat ik er voor 95% vanaf ben, maar niet zonder een aantal keer terug te vallen en daarvoor heb ik echt niet altijd externe hulp gezocht.

Wat voor mij heel erg helpt, is weten wat je trigger is en die voor proberen te zijn. Heel concreet: als jij na je lunch trek hebt en dit gaat stillen met thee en kauwgum, wéét je dat je dit aan het uitlokken bent. Zorg ervoor dat je iets voedzaams eet.
Want ondanks dat een eetstoornis veel verder en dieper gaat dan dit, blijkt een trek- of hongerprikkel heel vaak de eerste om weer die gedachten te krijgen. Ga je eraan toegeven, of niet? Het heeft mij heel erg geholpen om deze twee tegenover elkaar te zetten: trigger versus gevolg van wel toegeven aan dit gevoel (en dus iets (meer) eten dan je gepland had, maar wel verzadigd en tijdelijk die trigger weg). Door minder vaak die trigger op te zoeken, is het na hele lange tijd bij mij rustiger geworden en merk ik dat ik die gedachten veel minder vaak/korter heb. Daarbij kan ik wel zeggen dat dit niet alleen voor dit concrete voorbeeld helpt, maar dat in het algemeen deze balans belangrijk is. Volgens mij kan je hier nog een aantal stappen in zetten.
Ik hoop dat dit je een klein beetje helpt.
Daar heb je gelijk in. Dat werkt ook eigenlijk gewoon zo dat heb ik al wel ervaren. Reden waarom ik dan niet iets gezonds had genomen is omdat er dan weer ergens in achterhoofd zit van dat is zonde van de calorieen. Of omdat ik ergens gelezen had dat je beter niet tussendoortjes kan eten om over te gaan op vetverbranden. Maar uiteindelijk had ik daarmee het overeten en spugen voorkomen. Ik hoop dat ik dit de volgende keer anders kan doen. Maar soms merk ik ook als die gedachte eenmaal in mn hoofd zit ik mijn zinnen erop heb gezet en dan kan er weinig me nog van mijn stuk brengen.

Beter voorbereid zijn kan ook helpen. Die banaan al in de tas hebben ofzo
Alle reacties Link kopieren
Hoi TO,

Even een korte reactie van mijn kant (heb niet zoveel tijd om te schrijven nu), maar ik worstel zelf ook al heel lang met een eetstoornis (AN), en daarom wilde ik je toch even een hart onder de riem steken. Ik loop momenteel bij een dietiste die me helpt om gezond gewicht te bereiken, en wat mij heel erg helpt is dat ze niet probeert om mijn eetstoornis 'weg' te maken, maar samen met mij manieren probeert te vinden om met de gedachtes te dealen zonder er in mee te gaan. Ik geloof namelijk niet meer dat mijn eetstoornis ooit helemaal weg zal zijn. Ik heb hem soms gewoon nog nodig om met spanning of onzekerheid om te gaan. En weet je? Het is oke. Ik accepteer dat die gedachtes er zijn, en dat ik soms nog een slechte dag heb. Maar ik kan die gedachtes ook laten voor wat ze zijn. Gedachtes. Eetgestoorde gedachtes. En juist door er niet constant tegen te vechten, ben ik meer ontspannen, en kan ik ook makkelijker die gedachtes met een korrel zout nemen. Zou het jou kunnen helpen om die gedachtes over goed en fout gewoon te zien als gedachtes waar je niets mee hoeft te doen? Te accepteren dat ze er zijn, maar dat ze ook weer weg gaan? Wees niet te streng voor jezelf als je af en toe geen weerstand kunt bieden aan de gedachtes, maar probeer dan wel zo snel mogelijk weer terug te veren: 'Vandaag verliep niet zoals gehoopt, maar morgen is gewoon een nieuwe dag met nieuwe kansen.'

Heel veel sterkte!
Alle reacties Link kopieren
Herkenbaar. Bij mij begon het op mijn 15e toen ik door een griepje ineens 44 kg woog en me daar heel prettig bij voelde. Ik ben inmiddels 36, ben moeder en alhoewel ik (qua voeding) goede jaren heb gehad, blijft de eetstoornis me altijd achtervolgen.
Ook ik ben door deze pandemie een paar kilo aangekomen (heb nog steeds een goed bmi) en was bezig op een gezonde manier af te vallen. Maar dat hongergevoel voelt dan weer zo vertrouwd dat ik minimaal ga eten en de kilos eraf vliegen. Ik voel me dan goed (want controle), maar weet dat het niet goed voor me is.

Ik heb geen tips, maar wilde je laten weten dat je niet alleen bent.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven