Thuis
alle pijlers
Oude kat (20+) heeft beginnende tumor
zondag 15 november 2015 17:23
Even van me afschrijven. Mijn oude kat (20+) heeft een klein abces in haar bek. DA zei dat het een beginnende tumor is en ik heb een ontstekingsremmer meegekregen. Afgelopen tijd had ze blaasontsteking en daar heeft ze medicijnen voor gekregen. Ook een verlenging omdat klachten terugkwamen en diarree-remmers. Deze week voor de zekerheid terug naar DA om goed te laten kijken naar blaasontsteking. DA heeft kat goed onderzocht, heel goed in de bek gekeken toen ik vertelde dat kat onregelmatig eet. Soms eet ze weinig, soms heeft ze vreetbuien waarbij ze het eten naar binnen schrokt. Maar goed, mijn lieve, oude kat heeft een beginnende tumor (nog klein stipje), waarschijnlijk kwaadaardig. DA raadde operatie gezien leeftijd af, stress en ook onzeker of de operatie het gewenste effect heeft. Bovendien, hoeveel ouder kan een kat van 20+ worden? Ik weet wat me te wachten staat: heb het met mijn eerste kat meegemaakt, toen onverwachts. Heel traumatisch was het toen om, om na controlebezoek bij DA, met een lege mand thuis te komen. Geen idee hoe lang mijn oude lieverd nog heeft. Ze heeft verminderde nierfunctie en bij de laatste controle in juni was ze 2 ons afgevallen, deze week heeft DA haar opnieuw gewogen en was ze toch weer ruim 1 ons aangekomen. Ze kijkt helder en alert, haar oogwit was ook nog mooi wit, en haar buik voelde nog heel soepel aan. Het gaat dus nog goed met haar; ze lijkt zich ook goed te voelen: ze eet goed, drinkt goed, is nog druk in de weer met kat #2. Ze is nog altijd in voor geintjes (besluipen, vingers aanvallen) en reageert actief op haar omgeving. (Was deze week zo overstuur van tumorbericht dat ik op bed lag te huilen, mijn lieverd sprong op bed om kopjes te geven en me te troosten.) Ik geniet nog van haar zolang het nog kan en vooral zolang ze nog kwalitatief kan leven. Maar ik weet dat ze in de extra tijd leeft en dat het vermoedelijk hooguit om maanden gaat, maar dat het ook ineens snel achteruit kan gaan. Ik ben blij dat ik me ditmaal op een naderend afscheid kan voorbereiden. Dat gaat veel moeite kosten, want we hebben een bijzondere band. Ik heb met DA afgesproken dat, als het moment daar is, DA mijn lieve, oude kat bij mij thuis in laat slapen. Ik wil geen stressvolle autorit naar DA, bovendien kan kat #2 thuis ook nog afscheid van haar "zus" nemen.
zondag 15 november 2015 17:35
Twintig jaar is wel heel oud hoor.
Poes zit duidelijk al in haar reservetijd.
Hoe moeilijk het ook is( ik weet hoe moeilijk "de aanloop" is naar de beslissing,heb zelf kort geleden hondje moeten laten gaan..) denk vanuit het beestje.
Je ziet je kat en denkt: zie je, ze eet nog wel aardig,of ze reageert nog op poes 2. maar denk ook aan die 23 uur van de rest van de dag,hoe voelt ze zich dan?
Is ze echt nog blij? Mijn hondje had waarschijnlijk ook nog wel even door kunnen sukkelen,maar was echt niet meer blij.
Ik wens je veel sterkte,want ik weet hoe moeilijk het is.
Poes zit duidelijk al in haar reservetijd.
Hoe moeilijk het ook is( ik weet hoe moeilijk "de aanloop" is naar de beslissing,heb zelf kort geleden hondje moeten laten gaan..) denk vanuit het beestje.
Je ziet je kat en denkt: zie je, ze eet nog wel aardig,of ze reageert nog op poes 2. maar denk ook aan die 23 uur van de rest van de dag,hoe voelt ze zich dan?
Is ze echt nog blij? Mijn hondje had waarschijnlijk ook nog wel even door kunnen sukkelen,maar was echt niet meer blij.
Ik wens je veel sterkte,want ik weet hoe moeilijk het is.
zondag 15 november 2015 17:39
Ik was me ook al tijdje aan het voorbereiden op zijn einde.
Maar achteraf bleek dat het bijna niet voor te bereiden was.
Die periode vooraf was al heel verdrietig,en de klap kwam nog net zo hard aan.
Maar gelukkig vond ik daarna wel vrij snel de rust weer terug,die ik in de "voorbereiding" kwijt was.
Het is gewoon een hele heftige periode
Maar achteraf bleek dat het bijna niet voor te bereiden was.
Die periode vooraf was al heel verdrietig,en de klap kwam nog net zo hard aan.
Maar gelukkig vond ik daarna wel vrij snel de rust weer terug,die ik in de "voorbereiding" kwijt was.
Het is gewoon een hele heftige periode
zondag 15 november 2015 17:41
zondag 15 november 2015 17:44
Volgens mij is mijn kat nog gewoon blij. Lag net voor de poort voor haar dagelijks ritueel bekvechten met kat van de buren. We was uurtje geleden heel stilletjes, kijk ik achterom staat ze op de tafel te snaaien. En nu krijg ik kopjes en komt ze bij me liggen terwijl ik zit te typen. Ze voelt zich weer goed (na blaasontsteking) en ze is weer dezelfde als de kat die ik 13 jaar geleden uit het asiel adopteerde.
Ik houd haar goed in de gaten, want ik wil niet dat ze gaat sukkelen.
Ik houd haar goed in de gaten, want ik wil niet dat ze gaat sukkelen.
zondag 15 november 2015 17:49
Wat moeilijk maar gelukkig lees ik wel dat je haar niet onnodig zou laten lijden. Qua leeftijd is het al super oud en wat zou het zielig zijn om haar nu alleen van DA bezoek naar DA bezoek zou moeten slepen.
Ik had de mazzel dat mij die beslissing is ontnomen want wat lijkt het mij moeilijk om zelf die beslissing te moeten nemen voor het beestje waar je zoveel van houdt.
Heel veel sterkte en kracht
Ik had de mazzel dat mij die beslissing is ontnomen want wat lijkt het mij moeilijk om zelf die beslissing te moeten nemen voor het beestje waar je zoveel van houdt.
Heel veel sterkte en kracht
Als je tot over je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven
zondag 15 november 2015 17:55
quote:greeneyedcoco schreef op 15 november 2015 @ 17:44:
Volgens mij is mijn kat nog gewoon blij. Lag net voor de poort voor haar dagelijks ritueel bekvechten met kat van de buren. We was uurtje geleden heel stilletjes, kijk ik achterom staat ze op de tafel te snaaien. En nu krijg ik kopjes en komt ze bij me liggen terwijl ik zit te typen. Ze voelt zich weer goed (na blaasontsteking) en ze is weer dezelfde als de kat die ik 13 jaar geleden uit het asiel adopteerde.
Ik houd haar goed in de gaten, want ik wil niet dat ze gaat sukkelen.Als ze verandert is de tijd om afscheid te nemen. Een schootkat die zich terugtrekt, een einzelgänger die ineens op schoot komt liggen, een speelse kat die steeds vaker in een mandje kruipt, dat zijn tekenen dat ze écht ziek zijn. Zolang ze er nog zin in heeft, zou ik haar lekker laten. Ze is 20 jaar. Me dunkt, dan mag je toch als kat wel van ouderdom sterven lijkt me. Zo te lezen heeft ze het geweldig bij jou, wat wil je nog meer?
Volgens mij is mijn kat nog gewoon blij. Lag net voor de poort voor haar dagelijks ritueel bekvechten met kat van de buren. We was uurtje geleden heel stilletjes, kijk ik achterom staat ze op de tafel te snaaien. En nu krijg ik kopjes en komt ze bij me liggen terwijl ik zit te typen. Ze voelt zich weer goed (na blaasontsteking) en ze is weer dezelfde als de kat die ik 13 jaar geleden uit het asiel adopteerde.
Ik houd haar goed in de gaten, want ik wil niet dat ze gaat sukkelen.Als ze verandert is de tijd om afscheid te nemen. Een schootkat die zich terugtrekt, een einzelgänger die ineens op schoot komt liggen, een speelse kat die steeds vaker in een mandje kruipt, dat zijn tekenen dat ze écht ziek zijn. Zolang ze er nog zin in heeft, zou ik haar lekker laten. Ze is 20 jaar. Me dunkt, dan mag je toch als kat wel van ouderdom sterven lijkt me. Zo te lezen heeft ze het geweldig bij jou, wat wil je nog meer?
zondag 15 november 2015 19:33
Och wat naar. Mijn kat is ook overleden na een tijdje een tumor in de bek. Wij kwamen er achter toen dit al een flinke tumor was, nadat hij toch wel veel slijmde. Heeft nog een half jaar geleefd en altijd vrolijk en normaal. Alleen nies/slijm aanvallen, die steeds heftiger werden. Uiteindelijk dus in laten slapen, zó heftig. Ter voorkoming dat hij een keer zelf zou stikken.
Geniet extra van elkaar en jij kent je kat het beste. Laat niemand anders beslissen dan JIJ hoe lang je hem bij je houdt. Dierenarts kan een x aantal weken geven (bij mij 2 wkn), maar alleen jij kan op een goed moment afscheid nemen. In mijn geval na 6 maanden. En heb daar echt geen spijt van, hij heeft erg genoten van al het slechte dat hij te eten kreeg. Hij was flink aangekomen die laatste maanden van alle slagroom, cake...
Geniet extra van elkaar en jij kent je kat het beste. Laat niemand anders beslissen dan JIJ hoe lang je hem bij je houdt. Dierenarts kan een x aantal weken geven (bij mij 2 wkn), maar alleen jij kan op een goed moment afscheid nemen. In mijn geval na 6 maanden. En heb daar echt geen spijt van, hij heeft erg genoten van al het slechte dat hij te eten kreeg. Hij was flink aangekomen die laatste maanden van alle slagroom, cake...
zaterdag 12 maart 2016 13:52
Dank jullie wel voor de steun en fijne reacties. Mijn kat is er nog altijd! Was er stilletjes vanuit gegaan dat ze de Kerst niet zou halen. Vorige week hebben we haar 20 jaar en 6 maanden gevierd. (Maar elke gezonde dag is een mooi cadeau.) Ook DA is stomverbaasd over haar "wederopstanding" en ze zit weer op een gezond gewicht, heeft praatjes voor tien. Hopelijk behoudt ze nog lang deze vorm, want ja de diagnose is er nog altijd...
maandag 6 juni 2016 23:38
Vrijdag met de twee poezels naar dierenarts gegaan voor hun jaarlijkse APK. Jonge kat (8 jaar) natuurlijk kerngezond. Maar ook mijn oude lieverd is nog altijd very much alive and kicking. Inmiddels is ze 20 jaar en 9 maanden. Dierenarts zei enigszins schoorvoetend dat ie zich waarschijnlijk vergist had in diagnose. Er zit wel iets van littekenweefsel in haar bekje, maar als het een tumor geweest zou zijn dan was ze er al al lang niet meer geweest. Ook is ze weer een beetje aangekomen en nog altijd vrolijk en actief. Ben zo blij. Dit had ik niet verwacht. Natuurlijk is ze stokoud en kan het zo afgelopen zijn. Maar voorlopig is ze er nog. DA heeft me vorig jaar de stuipen op het lijf gejaagd met zijn diagnose. Blij dat ik snel gestopt ben met ontstekingsremmers (kat wilde niet meer eten door de nasmaak misschien, dan liever kwaliteit van leven) want die waren achteraf dus niet nodig.
dinsdag 7 juni 2016 16:00
O wauw. Wat fijn dat je je lieve kat nog bij je hebt, zeg!
Ik had je topic niet eerder gezien, dus las nu de OP pas voor het eerst en ik leefde al helemaal mee met je dat je afscheid moest gaan nemen, want ik heb dat zelf ook moeten doen een maand geleden. Maar jij gelukkig niet. Ik hoop dat haar gezondheid goed blijft en dat ze nog wat jaartjes ouder mag worden.
Ik had je topic niet eerder gezien, dus las nu de OP pas voor het eerst en ik leefde al helemaal mee met je dat je afscheid moest gaan nemen, want ik heb dat zelf ook moeten doen een maand geleden. Maar jij gelukkig niet. Ik hoop dat haar gezondheid goed blijft en dat ze nog wat jaartjes ouder mag worden.
dinsdag 7 juni 2016 23:07
Thanks voor alle lieve berichten. Ik ben ook superblij. Was best zenuwachtig voor bezoek aan DA, hoewel ze het heel goed doet. Maar ook eerdere ervaring met afscheid nemen (toen volkomen onverwacht) van eerste kat. Toen ik dat verdriet verwerkt had, ben ik naar asiel gegaan waar mijn oude poezel mij uitgekozen heeft. Zij is zo bijzonder en ik was vorig jaar helemaal stuk bij slecht bericht. Maar gelukkig is ze opgeknapt, gewoon een blije kat. Ze heeft wel enkele kleine ongemakjes. Wat strammer in de pootjes; op strategische plaatsen heb ik wat opstapjes aangebracht. En een oude trui op stoel helpt haar 's nachts om rustig te blijven want ze leek de weg kwijt te zijn en miauwde hard. Ik hoop dat ze gezond en wel de 21 haalt over kleine drie maanden...