Schreeuwende vogel van huisgenoot

Hai,

Ik woon momenteel in een 'studenten/werkenden'-huis met vier huisgenoten. Hartstikke gezellig en in zo'n huis mag je natuurlijk verwachten dat er wat reuring is en dat je soms last hebt van de dingen om je heen. Nu heeft mijn huisgenoot sinds een tijdje een papegaai. Dat heeft ze in eerste instantie helemaal niet met ons overlegd, wat ik in een studentenhuis wel apart vind. Als je met anderen woont, dien je ook rekening te houden met wat zij in huis willen. Maar goed.

Opeens was die papegaai hier dus. Aanvankelijk een heel lief beest, alleen in de ochtend en in de avond schreeuwde hij een kwartiertje. Daar kan ik prima mee leven. Maar mijn huisgenoot kreeg in die tijd een nieuwe baan en is nu vaker aan het werk dan dat ze thuis is. Ook mijn andere huisgenoten hebben een fulltime baan en zijn veel weg. Ik niet, ik studeer en heb hier en daar wat losse baantjes. Dat betekent dus dat ik tussendoor veel thuis ben, samen met die papegaai.

Het probleem is dat hoe minder aandacht dat beest krijgt, hoe meer hij begint te schreeuwen. Niet alleen 's ochtends en 's avonds, maar ook overdag, soms wel uren achter elkaar zonder te stoppen. Het is dan zo'n eentonig, oorverdovend gekrijs dat je zelfs buiten hoort. Eerst wilde ik hem die aandacht nog wel geven, maar dat houdt ook een keer op. Hoewel ik niet fulltime werk heb ik wel een studie die energie vreet (zit in m'n masterfase) en ook het combineren van mijn drie bijbanen zorgt zo nu en dan voor de nodige stress. Als je dan thuiskomt en je bent toe aan rust, maar er zit een papegaai in de kamer naast je die constant aan het krijsen is, dan werkt dat intens op je zenuwen. Net als wanneer je eindelijk eens lekker uit kunt slapen, maar dat beest iedere ochtend van 7 tot een uur of 9 beginnen te blèren.

Ik gooide eerst regelmatig een doek over de kooi, maar dat vergat ik vervolgens vaak en ik vond het voor mijn huisgenoot dan niet leuk dat als ze thuiskwam haar papegaai (het is praktisch haar baby) in een donker hol zat. Nu doe ik dat dus niet meer, ook omdat je zoiets consequent moet doen wil je papegaai er uiteindelijk iets van leren. M'n huisgenoot doet dat namelijk niet als hij schreeuwt. Op een gegeven moment was het enige gevolg dat dat beest mij ging haten (wegrennen zodra hij me zag, en bijten) en mijn huisgenoot wantrouwig naar mij toe werd ('wat doe je allemaal met hem als ik weg ben?').

Ik zit een beetje met m'n handen in het haar door die vogel. Het is zelfs zo erg dat ik regelmatig richting mijn ouders of een vriendin ga om daar rust op te zoeken. Studeren hier in huis lukt in elk geval niet meer, dat doe ik sowieso altijd ergens anders. Slapen doe ik altijd met oordoppen in. Hoe moet ik hier nu mee omgaan? Mijn andere huisgenoten hebben er niet zoveel last van als ik, omdat hun kamers niet direct aan die van haar grenzen. Ik kan hierin dus geen front met hun vormen. Ook vind ik het moeilijk om dit in mijn eentje aan haar voor te leggen, want ik besef ook wel dat zij weinig aan dat geschreeuw van die papegaai kan doen als ze weg is en dat ze moet werken voor haar brood. De ideale oplossing is natuurlijk verhuizen, maar een ander plekje vind je ook niet zomaar (heb al regelmatig gezocht).

Wat zouden jullie doen?

Calamitycat schreef: ↑

16-05-2018 10:50

Weet ze überhaupt wel hoe oud een papagaai wordt?! Redelijk dom om een papagaai te nemen terwijl ze studeert en werkt en dus al wist dat ze veel weg zou zijn. Ik zou haar echt proberen te overtuigen om hem te laten herplaatsen.

Geloof mij, ze is de meest koppige en naïeve persoon (dommige ook wel) die ik ooit ontmoet heb, ze gaat hem echt niet weg doen. Hoe redelijk mijn betoog ook is.

Ze weet overigens ook dat de papegaai veel schreeuwt als ze weg is, hij schreeuwt namelijk inmiddels ook als ze wel thuis is. Dat vind ik misschien nog wel het meest frustrerende, dat ze gewoon lekker in haar bed ligt te relaxen terwijl hij de boel bij elkaar aan het schreeuwen is. Ze verheft dan haar stem niet, ze geeft hem niet op z'n kop, aandacht geeft ze hem dan ook niet. Ze blijft gewoon lekker liggen. Terwijl ik in de kamer ernaast helemaal gek word. Ik roep dan wel eens wat hoor, in de trant van 'hou je kop eens!', maar ook daar gaat ze niet op in.

Promethium schreef: ↑

16-05-2018 11:01

Toch een doek over de kooi heen of het schreeuwen afleren, wij hebben dat onze papegaai afgeleerd door een glas water over hem heen te gooien als hij zo ging krijsen. Daar hebben wij namelijk niet allen last van, maar zo'n beetje het hele huizenblok.

Hoe lang heeft dat afleren geduurd? Glas water is misschien wel een goed idee. (Ben nu vooral even op zoek naar praktische oplossingen, want praten met haar heeft weinig zin. Dan kan ik nog beter verhuizen.)

De huisbaas is weleens langs geweest en heeft hem gezien, maar hij gedoogt het.

Donna1971 schreef: ↑

16-05-2018 11:12

Aah wat zielig voor de papegaai.

Geen water overeen gooien ,dat is echt niet oké...

Heeft het beestje een fijn verblijf, mag hij soms los?
Weet niet of je huisgenoot zich verdiept heeft in het houden van papegaaien, hopelijk wel dus zijn er dingen die een papegaai leuk vind zoals muziekje op de achtergrond, bepaalde spelletjes, ms weet jij dat?

Het beestje verveeld zich ms en hem toeschreeuwen of straffen voor zijn gekraai vind ik echt zielig..

Ja, dat laatste is natuurlijk ook wel zo. Dat hij niet goed wordt opgevoed is niet zijn fout. Hij drijft me alleen zo tot wanhoop, dat ik de laatste tijd alleen maar ergernis voor dat beestje op kan brengen. Ik heb gewoon de kennis, de tijd en de wil er niet voor om goed met zijn schreeuwmomenten om te kunnen gaan (anders had ik zelf wel een papegaai genomen).

Hij heeft wel een mooi verblijf trouwens. Een grote kooi en krijgt telkens nieuwe speeltjes, maar daar lijkt ie niet zoveel aandacht voor te hebben.

-