Thuis
alle pijlers
Niet thuis voelen na verhuizing
zondag 27 mei 2018 23:00
Ruim een jaar geleden zijn wij (man, kind van bijna 2 en ik) verhuisd naar het midden van het land, oa vanwege werk. Het huurhuis waar we wonen is prima al vind ik de tuin niet mooi, maar zonde om veel in te investeren. De wijk ziet er leuk uit met winkels en speeltuin dichtbij.
Maar toch ik voel me hier niet thuis. Contacten leggen, mensen leren kennen lukt niet goed. Dat dat tijd nodig heeft, weet ik, maar ik raak steeds meer de illusie kwijt dat het nog leuk kan worden.
Ik ben gaan sporten en iets muzikaals gaan doen maar bij beiden zitten vooral oudere mensen, niet echt om mee af te spreken om gezellig wat te gaan doen. Ook de ouder-kind activiteit die ik doe is leuk, maar iedereen is daarna druk dus gaat zsm weer weg. Mijn werk is leuk, maar de meeste collega's wonen aan de andere kant van mijn werkplek (45-60 min vanaf hier) dus ook niet dichtbij.
Mijn man heeft er minder moeite mee, want is minder sociaal ingesteld. Ik weet zo langzamerhand niet meer wat ik nog meer moet doen om nieuwe mensen te leren kennen tussen 25 en 40 met jonge kinderen.
We verwachten ook een tweede kindje; maar maak me nu al zorgen over de bevalling. Waar moet de oudste heen? Echt werkelijk niemand dichtbij met wie we echt goed contact hebben.
Herkennen sommigen van jullie dit? Of misschien nog goede tips?
Maar toch ik voel me hier niet thuis. Contacten leggen, mensen leren kennen lukt niet goed. Dat dat tijd nodig heeft, weet ik, maar ik raak steeds meer de illusie kwijt dat het nog leuk kan worden.
Ik ben gaan sporten en iets muzikaals gaan doen maar bij beiden zitten vooral oudere mensen, niet echt om mee af te spreken om gezellig wat te gaan doen. Ook de ouder-kind activiteit die ik doe is leuk, maar iedereen is daarna druk dus gaat zsm weer weg. Mijn werk is leuk, maar de meeste collega's wonen aan de andere kant van mijn werkplek (45-60 min vanaf hier) dus ook niet dichtbij.
Mijn man heeft er minder moeite mee, want is minder sociaal ingesteld. Ik weet zo langzamerhand niet meer wat ik nog meer moet doen om nieuwe mensen te leren kennen tussen 25 en 40 met jonge kinderen.
We verwachten ook een tweede kindje; maar maak me nu al zorgen over de bevalling. Waar moet de oudste heen? Echt werkelijk niemand dichtbij met wie we echt goed contact hebben.
Herkennen sommigen van jullie dit? Of misschien nog goede tips?
zondag 27 mei 2018 23:16
Geen idee waar je collega's zitten/Werken maar dat terzijde. Ga nu je zwanger bent op zwangerschapsgym of zwemmen niet om te leren puffen maar om sociale contacten op te doen. Gaat je oudste naar de kinderopvang? Peuterspeelzaal straks? Daar keer je ook andere mensen kennen. Straks als ze naar school gaan. In je buurt ook vast gezinnen met kleine kinderen? Wat was de noodzaak dat je in het midden van het land bent gaan wonen? Een optie om terug te verhuizen?
zondag 27 mei 2018 23:17
. Kind gaat dan ook vriendjes krijgen en zo kom je ook in contact met andere ouders lijkt mij?
zondag 27 mei 2018 23:28
Midden van het land was vooral vanwege werk. Terug verhuizen zou kunnen en zit ook zeker in ons hoofd, maar mijn man vindt de centrale woonplaats nu wel heel fijn. De oudste gaat inderdaad naar de kinderopvang. Maar meer als 'hoi, doei en oo jij bent de moeder van...' komt daar ook niet.
En ga deze week voor het eerst zwanger en fit doen. Wie weet gezellige met andere zwangeren kletsen en sporten.
Iedereen zegt ook dat het met school straks vanzelf gaat maar dat duurt nog 2 jaar...voor mijn gevoel zolang nog.
En ga deze week voor het eerst zwanger en fit doen. Wie weet gezellige met andere zwangeren kletsen en sporten.
Iedereen zegt ook dat het met school straks vanzelf gaat maar dat duurt nog 2 jaar...voor mijn gevoel zolang nog.
zondag 27 mei 2018 23:35
Blijven jullie wonen in dit huurhuis, is dat het plan? Want dan zou ik wel investeren om het zo gezellig mogelijk te maken. En ook met weinig middelen kun je misschien wel gezelligheid aanbrengen, via een plaatselijke fb, de kringloopwinkel, de action..
Wat is het plan, blijven jullie hier? Of zijn er andere opties? Want ik denk dat je zelf veel invult en je zorgen maakt om wat de toekomst zal brengen en dat dat je niet echt vrolijk stemt. Ik kan me dat ook voorstellen, want ik ben mijn leven lang niet mijn dorp uitgeweest en neem mijn petje af voor jou, dat je die stap wel durft te nemen.
Maar wat zijn de opties. Op zich vind ik het allemaal nog niet zo slecht, je hebt leuke collegiale contacten, je zit op verschillende clubjes.. Als je echt meer wilt, kun je dan misschien een oproep plaatsen op de plaatselijke fb, wie zin heeft om eens een terrasje te pikken ofzo? Of misschien is een hobby zoeken een leuke tijdinvulling om de dagen mee te vullen? Een huisdier een optie?
Hoe is je huurhuis van binnen,wel leuk? Want met weinig middelen kun je het daar ook leuker maken, een kussentje van de action, een ander kleurtje op de muur of een behangetje... Heb je heimwee, kun je je verhaal kwijt aan je man? Zijn er mogelijkheden om terug gaan naar je eerdere woonplaats, en maak je dat niet te mooi? Want ook daar is iedereen druk met werk en eigen leven natuurlijk.
Wat is het plan, blijven jullie hier? Of zijn er andere opties? Want ik denk dat je zelf veel invult en je zorgen maakt om wat de toekomst zal brengen en dat dat je niet echt vrolijk stemt. Ik kan me dat ook voorstellen, want ik ben mijn leven lang niet mijn dorp uitgeweest en neem mijn petje af voor jou, dat je die stap wel durft te nemen.
Maar wat zijn de opties. Op zich vind ik het allemaal nog niet zo slecht, je hebt leuke collegiale contacten, je zit op verschillende clubjes.. Als je echt meer wilt, kun je dan misschien een oproep plaatsen op de plaatselijke fb, wie zin heeft om eens een terrasje te pikken ofzo? Of misschien is een hobby zoeken een leuke tijdinvulling om de dagen mee te vullen? Een huisdier een optie?
Hoe is je huurhuis van binnen,wel leuk? Want met weinig middelen kun je het daar ook leuker maken, een kussentje van de action, een ander kleurtje op de muur of een behangetje... Heb je heimwee, kun je je verhaal kwijt aan je man? Zijn er mogelijkheden om terug gaan naar je eerdere woonplaats, en maak je dat niet te mooi? Want ook daar is iedereen druk met werk en eigen leven natuurlijk.
maandag 28 mei 2018 07:09
Dat kan heel goed en is niet raar. Als ik een vogeltje koop en zet die thuis in een kooitje op tafel dan is ook de kans heel groot dat hij de eerste dag(en) niets doet.
Zodra je lust krijgt om je vleugels te ontkreukelen en rond te gaan kijken en contact te zoeken dan doe je dat vanzelf wel.
Zodra je lust krijgt om je vleugels te ontkreukelen en rond te gaan kijken en contact te zoeken dan doe je dat vanzelf wel.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
maandag 28 mei 2018 07:34
Als je fulltime werkt, heb je meer vulling van je week. Met een klein kind kun je soms in een isolement terecht komen, al werk je ook daarnaast.
Ik heb dit zelf ook ervaren na verhuizing. Bovendien werkt het niet zo als je echt op zoek bent naar contacten heb ik ervaren. In de periode dat mijn kinderen naar school gingen en op zwemles en sport gingen, heb ik veel leuke mensen leren kennen. Wel zijn dat meestal kennissen gebleven. Vriendschappen ontstaan als je iets gemeenschappelijks hebt met iemand en soms is er een periode dat je die minder makkelijk sluit. Vriendschap moet ook groeien en dat heeft tijd nodig.
Wat tips waar je misschien iets aan hebt:
Het meeste zorgen heb je op dit moment over je bevalling en waar je oudste dan zou kunnen verblijven. Misschien is er iemand die zich daar best over zou willen ontfermen, maar waar je nog niet aan gedacht hebt. Breng het gewoon eens ter sprake bij wat mensen die in je naaste omgeving wonen, wie weet is er een iemand die dat juist heel graag zou willen doen. Of is er een gastouder die dat zou kunnen doen, en waar je je kind een aantal keer zou kunnen laten wennen voor die tijd (sowieso wel even goed bij een nog niet zo bekend persoon).
Als jullie tweede kind geboren is, heb je al je handen vol. Overal waar je komt met je kind(eren) kun je wel een praatje aanknopen. Zie dit als een fase waarin dat misschien wel gewoon even genoeg is. Je krijgt vanzelf wat meer kennissen als je op zwangerschapsgymnastiek, babyzwemmen, consultatiebureau, kdv, school, dezelfde mensen weer eens tegenkomt. Iets hoeft nog niet direct vriendschap te worden.
Heb je nog vrienden en familie wonen in je oude omgeving trouwens? En ik vraag me af of je ergens bent gaan wonen waar je denkt wel wat contacten op te kunnen doen of zit je midden in een groep mensen waar je weinig mee gemeen hebt (bible-belt ofzo), dat zou nog wel een goede overweging geven om toch terug te gaan, anders kun je best ergens weet iets opbouwen, en dat komt echt wel maar heeft vaak tijd nodig.
Ik heb dit zelf ook ervaren na verhuizing. Bovendien werkt het niet zo als je echt op zoek bent naar contacten heb ik ervaren. In de periode dat mijn kinderen naar school gingen en op zwemles en sport gingen, heb ik veel leuke mensen leren kennen. Wel zijn dat meestal kennissen gebleven. Vriendschappen ontstaan als je iets gemeenschappelijks hebt met iemand en soms is er een periode dat je die minder makkelijk sluit. Vriendschap moet ook groeien en dat heeft tijd nodig.
Wat tips waar je misschien iets aan hebt:
Het meeste zorgen heb je op dit moment over je bevalling en waar je oudste dan zou kunnen verblijven. Misschien is er iemand die zich daar best over zou willen ontfermen, maar waar je nog niet aan gedacht hebt. Breng het gewoon eens ter sprake bij wat mensen die in je naaste omgeving wonen, wie weet is er een iemand die dat juist heel graag zou willen doen. Of is er een gastouder die dat zou kunnen doen, en waar je je kind een aantal keer zou kunnen laten wennen voor die tijd (sowieso wel even goed bij een nog niet zo bekend persoon).
Als jullie tweede kind geboren is, heb je al je handen vol. Overal waar je komt met je kind(eren) kun je wel een praatje aanknopen. Zie dit als een fase waarin dat misschien wel gewoon even genoeg is. Je krijgt vanzelf wat meer kennissen als je op zwangerschapsgymnastiek, babyzwemmen, consultatiebureau, kdv, school, dezelfde mensen weer eens tegenkomt. Iets hoeft nog niet direct vriendschap te worden.
Heb je nog vrienden en familie wonen in je oude omgeving trouwens? En ik vraag me af of je ergens bent gaan wonen waar je denkt wel wat contacten op te kunnen doen of zit je midden in een groep mensen waar je weinig mee gemeen hebt (bible-belt ofzo), dat zou nog wel een goede overweging geven om toch terug te gaan, anders kun je best ergens weet iets opbouwen, en dat komt echt wel maar heeft vaak tijd nodig.
maandag 28 mei 2018 09:01
Het huis hebben we van binnen wel grotendeels naar onze zin gemaakt, dus dat is het niet. We hebben plannen om binnen nu en 1 tot 2 jaar een huis te kopen maar weten nu niet meer waar.
Een vriendschap heb je inderdaad niet 123 natuurlijk. Wat ik hier vooral mis is contacten met andere peutermoeders' Gewoon om samen naar de speeltuin te gaan, keer wat te drinken oid.
Op de 1 of andere manier kom ik hier overal bij dingen waar vooral 50 plussers zijn (sporten, muziek).
Ik ben wel groepsbijeenkomsten bij de verloskundige gaan doen. Dat is heel leuk dus wie weet.
Buiten dat vind ik mensen hier veel meer gesloten. Een vreemde zal op straat echt geen hallo zeggen. Ook niet als ons kind enthousiast hallo zegt of zwaait. Zo jammer.
Als je nu diep in mn hart kijkt, gaan we terug naar onze oude woonplaats waar we nog veel vrienden hebben wonen of naar elders waar alle familie woont. Qua banen kan dat alleen nu niet heel snel.
Van mn man moet ik er maar het beste van maken. Dat probeer ik ook echt wel maar gaat met ups en downs. En misschien wil ik gewoon te snel (vind een jaar gewoon best lang) en heeft het meer tijd nodig of komt het als ik het wat meer loslaat.
Een vriendschap heb je inderdaad niet 123 natuurlijk. Wat ik hier vooral mis is contacten met andere peutermoeders' Gewoon om samen naar de speeltuin te gaan, keer wat te drinken oid.
Op de 1 of andere manier kom ik hier overal bij dingen waar vooral 50 plussers zijn (sporten, muziek).
Ik ben wel groepsbijeenkomsten bij de verloskundige gaan doen. Dat is heel leuk dus wie weet.
Buiten dat vind ik mensen hier veel meer gesloten. Een vreemde zal op straat echt geen hallo zeggen. Ook niet als ons kind enthousiast hallo zegt of zwaait. Zo jammer.
Als je nu diep in mn hart kijkt, gaan we terug naar onze oude woonplaats waar we nog veel vrienden hebben wonen of naar elders waar alle familie woont. Qua banen kan dat alleen nu niet heel snel.
Van mn man moet ik er maar het beste van maken. Dat probeer ik ook echt wel maar gaat met ups en downs. En misschien wil ik gewoon te snel (vind een jaar gewoon best lang) en heeft het meer tijd nodig of komt het als ik het wat meer loslaat.
maandag 28 mei 2018 09:12
Woon je in een omgeving, waar naast de speeltuin ook nog veel andere kinder-activiteiten mogelijk zijn?
Ik had ineens nieuwe contacten opgedaan sinds ik steeds dezelfde mensen tegen kwam op het kdv, op peutergym, bij de kinderboerderij, het park, het kindercafe en in de grote speeltuin (dus niet een speelrek op het buurtpleintje).
Het begon met oppervlakkige gesprekjes, maar na een paar maanden, misschien een jaar, wist ik van sommige ouders/kinderen best veel. Genoeg basis in ieder geval om bij hen te informeren hoe zij het hadden opgelost bij de bevalling met de opvang van de oudste.
Ik had ineens nieuwe contacten opgedaan sinds ik steeds dezelfde mensen tegen kwam op het kdv, op peutergym, bij de kinderboerderij, het park, het kindercafe en in de grote speeltuin (dus niet een speelrek op het buurtpleintje).
Het begon met oppervlakkige gesprekjes, maar na een paar maanden, misschien een jaar, wist ik van sommige ouders/kinderen best veel. Genoeg basis in ieder geval om bij hen te informeren hoe zij het hadden opgelost bij de bevalling met de opvang van de oudste.
maandag 28 mei 2018 09:18
Misschien een gek idee, maar ik zie hier op de lokale Facebookpagina regelmatig berichtjes van soortgelijke strekking voorbij komen waarbij ouders (meestal moeders) met hetzelfde probleem zitten en via zo een berichtje op zoek zijn naar nieuwe contacten.MevrouwL schreef: ↑28-05-2018 09:01Het huis hebben we van binnen wel grotendeels naar onze zin gemaakt, dus dat is het niet. We hebben plannen om binnen nu en 1 tot 2 jaar een huis te kopen maar weten nu niet meer waar.
Een vriendschap heb je inderdaad niet 123 natuurlijk. Wat ik hier vooral mis is contacten met andere peutermoeders' Gewoon om samen naar de speeltuin te gaan, keer wat te drinken oid.
Op de 1 of andere manier kom ik hier overal bij dingen waar vooral 50 plussers zijn (sporten, muziek).
Ik ben wel groepsbijeenkomsten bij de verloskundige gaan doen. Dat is heel leuk dus wie weet.
Buiten dat vind ik mensen hier veel meer gesloten. Een vreemde zal op straat echt geen hallo zeggen. Ook niet als ons kind enthousiast hallo zegt of zwaait. Zo jammer.
Als je nu diep in mn hart kijkt, gaan we terug naar onze oude woonplaats waar we nog veel vrienden hebben wonen of naar elders waar alle familie woont. Qua banen kan dat alleen nu niet heel snel.
Van mn man moet ik er maar het beste van maken. Dat probeer ik ook echt wel maar gaat met ups en downs. En misschien wil ik gewoon te snel (vind een jaar gewoon best lang) en heeft het meer tijd nodig of komt het als ik het wat meer loslaat.
Het is natuurlijk wel heel erg afwachten of het dan klikt, maar wellicht is zoiets ook te proberen.
Of anders misschien een keertje met je kindje naar de peuterochtend in de speeltuin (als er zoiets is bij jullie in de buurt). Hier in de buurt zijn iig twee speeltuinen (een binnen en een buiten) die speciale peuterochtenden houden voor kinderen tot vier jaar, daar zitten ook altijd een hoop jonge moeders en aangezien de kinderen toch aan het spelen zijn hoeven ze niet gehaast weer weg, dus is de kans op een praatje en wellicht daaruit groeiend een vriendschap ook weet groter.
maandag 28 mei 2018 09:39
Kun je plaatsen waar dat aan ligt? Woon je in een klein dorp waar een ons-kent-ons mentaliteit heerst of juist een grote stad?Buiten dat vind ik mensen hier veel meer gesloten. Een vreemde zal op straat echt geen hallo zeggen. Ook niet als ons kind enthousiast hallo zegt of zwaait. Zo jammer.
Dat je man zegt dat je er het beste van moet maken, is deels terecht (lange reisafstanden voor woon-werkverkeer zijn zwaar) maar als je ergens echt niet kunt aarden, moet dat wel bespreekbaar zijn. Hij heeft er geen probleem mee, maar jij wel.
maandag 28 mei 2018 09:45
Aan de andere kant kun je overal mensen treffen die wel of niet ingaan op contact (voorbeeld van je dochter). Is dat echt al vaak voorgevallen dat mensen jou of je dochter negeren, of is het eerder dat het eens gebeurd is en je het wat te zwaar opvat omdat je nu al niet lekker in je vel zit en je daar nog niet thuisvoelt.
maandag 28 mei 2018 10:48
laverneb schreef: ↑28-05-2018 09:45Aan de andere kant kun je overal mensen treffen die wel of niet ingaan op contact (voorbeeld van je dochter). Is dat echt al vaak voorgevallen dat mensen jou of je dochter negeren, of is het eerder dat het eens gebeurd is en je het wat te zwaar opvat omdat je nu al niet lekker in je vel zit en je daar nog niet thuisvoelt.
Dat speelt zeker wel mee; het is me een aantal keer opgevallen en lijk er nu ook soms extra alert op ofzo
maandag 28 mei 2018 10:51
stripverhaal schreef: ↑28-05-2018 09:18Misschien een gek idee, maar ik zie hier op de lokale Facebookpagina regelmatig berichtjes van soortgelijke strekking voorbij komen waarbij ouders (meestal moeders) met hetzelfde probleem zitten en via zo een berichtje op zoek zijn naar nieuwe contacten.
Het is natuurlijk wel heel erg afwachten of het dan klikt, maar wellicht is zoiets ook te proberen.
Dat kan ik ook wel proberen ja, wie weet!
