Buurman schreeuwt vaak tegen z’n kinderen...

11-02-2019 07:29 350 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hoi Allemaal,

Hier een topic voor advies wat te doen.
Wij hebben sinds een klein jaartje een nieuwe buurman, met twee jongens onder de tien jaar. Moeder is niet in beeld, dus deze man woont hier nieuw in het dorp met Zn kinderen.
De opa’s en oma’s van de jongens komen geregeld langs om op te passen, te helpen in het huishouden en hem te ondersteunen. Verder is het een leuke gast en gezellige kinderen om zo een babbeltje mee te maken.

Maar.... het is zo dat ik zo 3/4 keer per week ‘s ochtends als ik wakker word hem hoor schreeuwen tegen zijn kinderen. Van ‘eruit!!’, tot ‘doe normaal’, ‘stop met dat gejankt’, en andere dingen (soms hoor ik ook niet helemaal goed wat hij zegt). Vind dat zo zielig voor die jongens.

Nu twijfel ik of ik dit moet melden op een veilig thuis, of een keer langs moet gaan bij hun school om mijn zorgen te bespreken. De sociale controle is er wel in dat huis omdat ik regelmatig opa en oma zie, maar heb het idee dat deze man het allemaal niet aankan en uit frustratie begint te schreeuwen. Soms hoor ik een van de jongens ook heel hard huilen na zo’n schreeuwbui.

Wat zouden jullie doen in deze? Ik weet dat ik iets moet doen, maar weet niet zo goed welke stappen.

Bedankt.
Alle reacties Link kopieren
kadanz schreef:
11-02-2019 08:11
TO, heb je kinderen?
Ik ben de laatste die zegt dat je moet schreeuwen, maar ik denk ook dat iedere ouder met twee kinderen zich herkent in de buurman. Inclusief de 'angst' dat de buren er wat van vinden!

Ze moeten plassen/aankleden/eten/tandenpoetsen/harenkammen/toch nog poepen/fietsen en binnen een half uur op school zijn en...dan....werken...ze...alleen....maar.........tegen.
een jaar lang drie vier keer in de week je buren hoor schreeuwen tegen hun kinderen. Waarbij de kinderen zo hard huilen, dat je het als buur hoort....
Laten we dat niet bagatelliseren. Dat is echt een vader, die het niet aan kan en hulp nodig heeft
HaPu schreef:
11-02-2019 07:59
Nou zeg, als ik als moeder zou zeggen dat ik met regelmaat tegen mijn kinderen schreeuw zijn hier zo 10 forummers die jeugdzorg al ingeschakeld hebben. Laatst was er nog een heel topic waarin een moeder bekende dat ze in een moment van wanhoop tegen haar kind had geschreeuwd en zij werd helemaal afgeserveerd.
Maar als alleenstaande vader kan het wel, want het is zo zwaar?
Ik moest ook gelijk aan dat topic denken. Die TO werd helemaal afgebrand. Zo’n lekkere dubbele standaard weer.
Alle reacties Link kopieren
watdachtjehiervan schreef:
11-02-2019 07:46
Dat er hier bij zijn die schreeuwen als het hoort bij de opvoeding afdoen vind ik niet normaal. Zeker als er regelmatig geschreeuwd wordt kan dit heel schadelijk zijn voor een kind.

To, ik zou informatie inwinnen bij veilig thuis. Dus niet meteen een melding doen maar informeren wat je wel kan doen. Ik vind het lief dat je je om deze kinderen bekommerd.
Ik vind het ook niet normaal en vind schreeuwen tegen kinderen een vorm van mishandeling.

https://www.vooreenveiligthuis.nl/ik-ma ... om-iemand/
Misschien wilden die kinderen de dag ervoor niet naar bed waardoor het al strijd was en dan willen ze de volgende dag ook niet uit bed komen, niet naar school etc,
Dan snap ik dat je je stem iets verheft, zeker als je zelf ook op tijd op je werk moet zijn.
anoniem_647dc71738af4 wijzigde dit bericht op 11-02-2019 08:23
11.30% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
kadanz schreef:
11-02-2019 08:11
TO, heb je kinderen?
Ik ben de laatste die zegt dat je moet schreeuwen, maar ik denk ook dat iedere ouder met twee kinderen zich herkent in de buurman. Inclusief de 'angst' dat de buren er wat van vinden!

Ze moeten plassen/aankleden/eten/tandenpoetsen/harenkammen/toch nog poepen/fietsen en binnen een half uur op school zijn en...dan....werken...ze...alleen....maar.........tegen.
En zo is het! Bovendien komt een stemverheffing voor de een heel aggressief over, terwijl voor de ander het wat normaler is.
Alle reacties Link kopieren
beetjegek schreef:
11-02-2019 07:32
Doe ff normaal met je veilig thuis, het is ook wel wat twee jongens onder de tien in zijn eentje. Beter vraag je hem of je wat voor hem kan doen.
Doe ff normaal met TO te veroordelen. Ze is bezorgd om die kinderen en doet er goed aan om bij veilig thuis te informeren.
lilalinda schreef:
11-02-2019 08:13
een jaar lang drie vier keer in de week je buren hoor schreeuwen tegen hun kinderen. Waarbij de kinderen zo hard huilen, dat je het als buur hoort....
Laten we dat niet bagatelliseren. Dat is echt een vader, die het niet aan kan en hulp nodig heeft
Kinderen gaan vijf keer per week naar school he. Het 'geschreeuw' lijkt zich te concentreren op het moment dat de kinderen hun bed niet uit willen 's ochtends.

Ik weet niet hoe gehorig TO's huis is dus dat zegt ook niet veel.

En ja, als kinderen niet meewerken dan eindigt dat vaak in huilen, ook als je zachtjes met ze praat.


Tenzij er extra informatie bijkomt zie ik nog steeds geen aanleiding tot ernstige zorgen.
Alle reacties Link kopieren
TsumTsum schreef:
11-02-2019 08:22
Misschien wilden die kinderen de dag ervoor niet naar bed waardoor het al strijd was en dan willen ze de volgende dag ook niet uit bed komen, niet naar school etc,
Dan snap ik dat je je stem iets verheft, zeker als je zelf ook op tijd op je werk moet zijn.
Dat snap ik en dat doet elke ouder wel denk ik.
Maar je stem verheffen horen de buren niet.
Stressed is just desserts spelled backwards
NosceTeIpsum schreef:
11-02-2019 08:22
En zo is het! Bovendien komt een stemverheffing voor de een heel aggressief over, terwijl voor de ander het wat normaler is.
Als je twintig keer gevraagd hebt om NÚ uit bed te komen en ze komen nog hun nest niet uit, grote kans dat het volume omhoog gaat en dat er gejank komt.


Niet iedereen is een opvoedkundig wonder, en niet elk kind is zo meewerkend dat het op stel en sprong naast z'n bed staat zodra de haan kraait.
Alle reacties Link kopieren
rome12 schreef:
11-02-2019 07:54
Extreme reactie om veilig thuis te bellen voor geschreeuw. Dat iemand meer schreeuwt betekend niet dat jij een instantie moet gaan in schakelen. Wat denk je daar mee te bereiken.
Ik heb in een vergelijkbare situatie (alleenstaande moeder, 5 kinderen in een minihuisje(2 slaapkamers), dagelijks geschreeuw, gehuil, volgens mij werd er ook flink op los gemept, ma was vaak zo dronken, dat ze de deur niet open deed) wel VT gebeld.
Ik belde ze bibberend op, voelde me een intense verrader, maar het was een fijn gesprek.
Mijn verhaal is omgezet in een melding. School bleek ook al grote zorgen te hebben. Moeder heeft meer hulp gekregen en een groter huis. dat alleen al, zal rust gegeven hebben.
Het is niet normaal en als je dit zou melden bij Veilig Thuis, zou dit zeker serieus genomen worden.

Ik zeg niet dat je dit moet melden maar mijn mond valt open bij het lezen van alle reacties waarin iedereen de structurele onveiligheid (want dat is schreeuwen tegen een kind) heel normaal bevonden wordt.

Als je werkzaam bent in de kinderopvang, onderwijs, gezondheidszorg etc ben je verplicht met de nieuwe meldcode 2019 hier iets mee te doen. Zo normaal wordt het dus niet bevonden. En dat betekent niet dat je kinderen uit huis geplaatst (moeten) worden ofzo maar extra ondersteuning kan geen kwaad.
Als dat een probleem zou zijn zou hier al lang veilig thuis aan de deur zijn geweest. Man en jongste dragen hun emoties nogal aan de oppervlakte
Ze schreeuwen dus met regelmaat. Sn nee we komen niet uit een achterbuurt. Ze kunnen gewoon de ene seconde schreeuwen en boos zijn en 5 minuten later stoeiend over het bed rollen. Dus kom eruit zou hier ook vanaf onderaan de trap geschreeuwd kunnen worden
Niks raars aan
Alle reacties Link kopieren
HelloSunshine87 schreef:
11-02-2019 07:55
Ja, heb je gelijk in. Voelt als een drempel om hem daar over aan te spreken, want is niet gezellig koetjes/kalfjes praten. Maar niks doen is geen optie.

Geef je kinderen het goede voorbeeld door gewoon je buurman aan te spreken. "Goh buurman, het lijkt me best wel zwaar om er alleen voor te staan" en na een tijdje zeg je "realiseer jij je dat je 's morgens best wel met een harde stem tegen je kinderen praat, ik kan het letterlijk horen" Kijk hoe hij reageert, en ga daarna pas over over op WAT je hoort. En geef eventueel aan dat er instanties zijn waar hij advies kan krijgen.
I can't control the wind but I can adjust the sail
explore, dream & discover
lilalinda schreef:
11-02-2019 08:27
Ik heb in een vergelijkbare situatie (alleenstaande moeder, 5 kinderen in een minihuisje(2 slaapkamers), dagelijks geschreeuw, gehuil, volgens mij werd er ook flink op los gemept, ma was vaak zo dronken, dat ze de deur niet open deed) wel VT gebeld.
Ik belde ze bibberend op, voelde me een intense verrader, maar het was een fijn gesprek.
Mijn verhaal is omgezet in een melding. School bleek ook al grote zorgen te hebben. Moeder heeft meer hulp gekregen en een groter huis. dat alleen al, zal rust gegeven hebben.
Dat vind ik niet vergelijkbaar met het verhaal wat TO vertelt.
Alle reacties Link kopieren
lisbeth schreef:
11-02-2019 08:30
Als dat een probleem zou zijn zou hier al lang veilig thuis aan de deur zijn geweest. Man en jongste dragen hun emoties nogal aan de oppervlakte
Ze schreeuwen dus met regelmaat. Sn nee we komen niet uit een achterbuurt. Ze kunnen gewoon de ene seconde schreeuwen en boos zijn en 5 minuten later stoeiend over het bed rollen. Dus kom eruit zou hier ook vanaf onderaan de trap geschreeuwd kunnen worden
Niks raars aan
Bij jou wordt er niet hard gehuild neem ik aan. Bij de buurkinderen van TO wel.

Als dit een keertje voorkomt, ok. Maar 3 a 4x per week,en dat stelselmatig, een jaar lang?
Alle reacties Link kopieren
Weet je waarom de moeder niet in beeld is? Is ze overleden? Komen er opa's en oma's van 2 kanten langs? Het is echt enorm moeilijk om weer gewoon door te gaan met je leven als je in een enorm rouwproces zit. Woede is daar een wezenlijk onderdeel van en dat uit zich helaas vaak naar de naasten. Wij hebben het in de familie mee gemaakt. Als familie van de overleden partner, samen met de familie van de overblijvende partner hebben we er gedeeltelijk bij in gewoond, zoveel overgenomen en uit handen genomen. En als we merkten dat de achterblijver er doorheen zat, inderdaad door steeds meer vloeken en tieren op onbenullige dingen, dan namen we nog maar meer uit handen. Iedereen in het dorp wist wat er gebeurd was en hoeveel wij als familie ermee bezig waren. Wat zouden wij enorm pissig zijn geworden als iemand achter onze rug Veilig Thuis had gebeld. Wij hadden heus wel in de gaten dat het niet lekker liep, daarom waren we er zoveel. Wat zou Veilig Thuis nou meer kunnen doen dan de liefhebbende naaste familie? Hooguit misschien 1x per maand een gesprekje ofzo? Wij waren er met de familie vrijwel dagelijks.
Zoiets lijkt het bij je buurman ook, het zal niet voor niets zijn dat de opa en oma er zoveel zijn. Blijkbaar wordt er al van alles gedaan om de boel draaiende te houden. Wat zou Veilig Thuis meer kunnen dan die opa's en oma's? Hooguit zou je eens een oma aan kunnen schieten, misschien als die hoort dat de ochtenden ook niet gaan, dat ze de hulp opschroeven. Veilig Thuis gaat daar heus niet elke ochtend helpen hoor.
Ik denk dat je moet proberen te differentiëren tussen stemverheffing om tot de kids door te dringen (Nú uit bed!!), en schreeuwen, schelden en tieren uit woede (godverdegodver!! etc.).

Dat laatste komt ook voor bij de beste ouders, maar als het goed is komt er een moment dat ze doorkrijgen dat dat niet ideaal is, ze zich er alleen maar slechter gaan voelen als ouder, en de boel alleen maar escaleert.

Het eerste is soms gewoon nodig om de kids in actie te krijgen.
Alle reacties Link kopieren
lattemachiato schreef:
11-02-2019 08:37
Weet je waarom de moeder niet in beeld is? Is ze overleden? Komen er opa's en oma's van 2 kanten langs? Het is echt enorm moeilijk om weer gewoon door te gaan met je leven als je in een enorm rouwproces zit. Woede is daar een wezenlijk onderdeel van en dat uit zich helaas vaak naar de naasten. Wij hebben het in de familie mee gemaakt. Als familie van de overleden partner, samen met de familie van de overblijvende partner hebben we er gedeeltelijk bij in gewoond, zoveel overgenomen en uit handen genomen. En als we merkten dat de achterblijver er doorheen zat, inderdaad door steeds meer vloeken en tieren op onbenullige dingen, dan namen we nog maar meer uit handen. Iedereen in het dorp wist wat er gebeurd was en hoeveel wij als familie ermee bezig waren. Wat zouden wij enorm pissig zijn geworden als iemand achter onze rug Veilig Thuis had gebeld. Wij hadden heus wel in de gaten dat het niet lekker liep, daarom waren we er zoveel. Wat zou Veilig Thuis nou meer kunnen doen dan de liefhebbende naaste familie? Hooguit misschien 1x per maand een gesprekje ofzo? Wij waren er met de familie vrijwel dagelijks.
Zoiets lijkt het bij je buurman ook, het zal niet voor niets zijn dat de opa en oma er zoveel zijn. Blijkbaar wordt er al van alles gedaan om de boel draaiende te houden. Wat zou Veilig Thuis meer kunnen dan die opa's en oma's? Hooguit zou je eens een oma aan kunnen schieten, misschien als die hoort dat de ochtenden ook niet gaan, dat ze de hulp opschroeven. Veilig Thuis gaat daar heus niet elke ochtend helpen hoor.
Opa en oma zijn vast erg lief, maar geen professionals. En wellicht ook zelf vol verdriet, en bejaard.
Professionals kunnen echt meer bieden, dan zij (en daarbij, krijgen die mensen dan zelf ook een beetje rust)
hamerhaai schreef:
11-02-2019 08:33
Geef je kinderen het goede voorbeeld door gewoon je buurman aan te spreken. "Goh buurman, het lijkt me best wel zwaar om er alleen voor te staan" en na een tijdje zeg je "realiseer jij je dat je 's morgens best wel met een harde stem tegen je kinderen praat, ik kan het letterlijk horen" Kijk hoe hij reageert, en ga daarna pas over over op WAT je hoort. En geef eventueel aan dat er instanties zijn waar hij advies kan krijgen.
Wat? Moet het ook nog een opvoedmomentje worden voor TO's kinderen?? Ik val van m'n stoel hier.

Doe dan subtiel een foldertje door de brievenbus, als je echt denkt dat het nodig is. Heeft hetzelfde effect zonder onnodige drama.
Alle reacties Link kopieren
Schreeuwen werkt omdat een kind bang wordt. Deze kinderen zullen dus meerdere keren per week bang zijn voor hun vader. Ze huilen ervan. Ongezond, die stress op jonge leeftijd. Ik zou inderdaad melding maken, dan mag veilig thuis beslissen of het allemaal zo normaal is.
Ik schrik er van, hoe het schreeuwen tegen kinderen hier kennelijk vrij normaal gevonden wordt. "Stop met dat gejank!" vind ik geen normale reactie tegen jonge kinderen, gewoon in geen enkele situatie.

Ik ben niet roomser dan de paus en schreeuw echt wel eens tegen mijn kinderen, maar 3-4 keer per week vind ik veel te veel en niet goed.

Ik zou, denk ik, de buurman zelf aanspreken en vragen of hij het allemaal redt, gewoon als oprechte interesse.
kadanz schreef:
11-02-2019 08:38
Ik denk dat je moet proberen te differentiëren tussen stemverheffing om tot de kids door te dringen (Nú uit bed!!), en schreeuwen, schelden en tieren uit woede (godverdegodver!! etc.).

Dat laatste komt ook voor bij de beste ouders, maar als het goed is komt er een moment dat ze doorkrijgen dat dat niet ideaal is, ze zich er alleen maar slechter gaan voelen als ouder, en de boel alleen maar escaleert.

Het eerste is soms gewoon nodig om de kids in actie te krijgen.
"Stop met dat gejank!" vind je een normale actie om tot kinderen door te dringen?
Alecta schreef:
11-02-2019 08:46
"Stop met dat gejank!" vind je een normale actie om tot kinderen door te dringen?
Hoeveel kids heb je?
Waarom vraag je niet aan de buurman of hij tips kan gebruiken van andere om ze 's morgens op tijd uit bed te krijgen?
Waarom meteen bij Veilig thuis melden?
kadanz schreef:
11-02-2019 08:47
Hoeveel kids heb je?
Doet deze vraag ter zake?

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven