Thuis
alle pijlers
Lieve poes is doodgereden
donderdag 10 oktober 2019 18:39
Wat een verdrietig nieuws, heel veel sterkte Ik weet hoe het voelt, ons katje van 8 maanden is een paar jaar geleden ook doodgereden. Zo vreselijk was dat, zeker ook voor mijn dochters. We missen hem nog steeds, vooral mijn jongste dochter kan er echt nog verdrietig om zijn. Hij was ook zo lief. Maar het echte verdriet dat je steeds in huilen uitbarst slijt, ik ga er vanuit ook bij jou, en dan kun je met heel veel liefde aan haar terugdenken.
donderdag 10 oktober 2019 18:58
Ooohhh lieve TO, wat vind ik dat afschuwelijk voor je!
Ik heb mijn hele leven al katten, ook vroeger thuis en wij hebben het ook een keer meegemaakt en mijn broer ook. (Is al jaren geleden maar ik word nog verdrietig als ik eraan denk)
Een huisdier is als een maatje en voelt ook als je kind en zulke gebeurtenissen breken je hart gewoon.
Ik leef met je mee, heel veel sterkte !!
Ik heb mijn hele leven al katten, ook vroeger thuis en wij hebben het ook een keer meegemaakt en mijn broer ook. (Is al jaren geleden maar ik word nog verdrietig als ik eraan denk)
Een huisdier is als een maatje en voelt ook als je kind en zulke gebeurtenissen breken je hart gewoon.
Ik leef met je mee, heel veel sterkte !!
donderdag 10 oktober 2019 19:34
Getver, wat rot voor je en natuurlijk het katje!
Ja, je bent vast intens verdrietig, het slijt echt maar inderdaad dat heeft tijd nodig.
Heb ook twee katten verloren op een nogal vervelende manier en dat heeft er ook ingehakt. Na het laatste incident met een van mijn katers ben ik snel ongerust als ie even te lang wegblijft. Ook mogen beiden niet meer alleen buiten blijven als ik wegga. Al is het maar voor een half uur. Het heeft mij ook een beetje veranderd dus.
Heel veel sterkte en huil maar uit.
Ja, je bent vast intens verdrietig, het slijt echt maar inderdaad dat heeft tijd nodig.
Heb ook twee katten verloren op een nogal vervelende manier en dat heeft er ook ingehakt. Na het laatste incident met een van mijn katers ben ik snel ongerust als ie even te lang wegblijft. Ook mogen beiden niet meer alleen buiten blijven als ik wegga. Al is het maar voor een half uur. Het heeft mij ook een beetje veranderd dus.
Heel veel sterkte en huil maar uit.
donderdag 10 oktober 2019 19:56
donderdag 10 oktober 2019 20:04
Dank jullie allemaal voor de lieve reacties! Ze was heel graag buiten en ging meestal niet ver, waarom nu wel weet ik niet.... De dierenambulance medewerkers gaven ook aan dat katten het heerlijk vinden om een rondje in de buurt te doen en dat ik me daar nooit schuldig om moet voelen, dat het gewoon pech is.... Ik houd me daar maar aan vast
donderdag 10 oktober 2019 20:09
Voel je niet schuldig, er zullen altijd mensen zijn die jou dat gevoel willen aanpraten.
Mijn dierenarts zei ook tegen mij, na het bijna fatale incident van mijn kater, dat ik mij niet schuldig moet voelen omdat ik hem naar buiten heb gelaten en dat ik dat gewoon weer moest doen. Een binnenkat vindt zij dus zielig want er is niets mooier voor een kat dan buiten schuieren.
Het is gewoon heel nare en verdrietige pech voor het katje en jou.
Mijn dierenarts zei ook tegen mij, na het bijna fatale incident van mijn kater, dat ik mij niet schuldig moet voelen omdat ik hem naar buiten heb gelaten en dat ik dat gewoon weer moest doen. Een binnenkat vindt zij dus zielig want er is niets mooier voor een kat dan buiten schuieren.
Het is gewoon heel nare en verdrietige pech voor het katje en jou.
donderdag 10 oktober 2019 20:33
donderdag 10 oktober 2019 20:36
Wat ontzettend verdrietig. En je verdriet is heel herkenbaar. Ik heb afgelopen 27 juni mijn poes in moeten laten slapen. Ik kan nu pas over haar praten zonder een brok weg te slikken. Pas nu kan ik naar haar foto kijken, zonder in huilen uit te barsten. Ik mis haar nog steeds elke dag, maar het hele rauwe verdriet is er af. Je hebt hier nu helemaal niets aan, je zit middenin je verdriet. Maar het wordt beter... Voor nu ontzettend veel sterkte.
I'm not crazy. My reality is just different than yours.
donderdag 10 oktober 2019 21:07
Heel veel sterkte met het verlies van je dierbare katje! Helaas kan ik erover meepraten. Ons katertje was ook anderhalf toen ie werd doodgereden. Het blijft een gemis, in het begin was het heel heftig. Het is wel zo dat de heftige emoties op den duur afnemen en je niet meer de hele tijd door verdriet overmand bent. Maar dat heeft tijd nodig. Ik herhaalde in mn hoofd ook alles van hem en hoe ie was, maar werd er verdrietig van. Een colkega gaf me toen goede raad met de woorden "denk er maar niet teveel aan", dat klinkt nu misschien cru, maar zij bedoelde het goed. Door het van me af te zetten werd ik niet constant overmand door verdriet.
Ons katje had een speciaal plekje jn ons hart, hij was ons kitten en ging naar mensen die we dachten te kennen. Helaas ging dat helemaal niet goed. Hij is 7.5 maand opgesloten geweest in een bench. Wij hebben hem toen onder een smoes weer gered. Daarna bloeide hij weer helemaal op en was ie nieuwsgierig. Uiteindelijk mocht ie naar buiten toen we verhuisd waren en na een halfjaar rijdt iemand hem dood. Dat voelt zo naar, juist omdat we m gered hadden. Wel weten we met volle overtuiging dat hij genoot van het buiten zijn. Hij is in vrijheid gestorven en niet in gevangenschap.
Hoe moeilijk het ook is: een kat die gewend is buiten te komen maak je niet gelukkig door hem op te sluiten. Onze andere katten komen nog buiten en dat vind ik nog steeds spannend. Maar ik weet wel dat zij daar gelukkig van worden.
Heel veel sterkte TO. Neem de tijd om te rouwen.
Ons katje had een speciaal plekje jn ons hart, hij was ons kitten en ging naar mensen die we dachten te kennen. Helaas ging dat helemaal niet goed. Hij is 7.5 maand opgesloten geweest in een bench. Wij hebben hem toen onder een smoes weer gered. Daarna bloeide hij weer helemaal op en was ie nieuwsgierig. Uiteindelijk mocht ie naar buiten toen we verhuisd waren en na een halfjaar rijdt iemand hem dood. Dat voelt zo naar, juist omdat we m gered hadden. Wel weten we met volle overtuiging dat hij genoot van het buiten zijn. Hij is in vrijheid gestorven en niet in gevangenschap.
Hoe moeilijk het ook is: een kat die gewend is buiten te komen maak je niet gelukkig door hem op te sluiten. Onze andere katten komen nog buiten en dat vind ik nog steeds spannend. Maar ik weet wel dat zij daar gelukkig van worden.
Heel veel sterkte TO. Neem de tijd om te rouwen.
donderdag 10 oktober 2019 21:20
Lieve Anomama,
Wat anderen zeggen, het ellendige gevoel gaat nog minderen en je kan over een tijd toch weer lachen. Maar nu is alles zwart voor jou. Niet te snel een andere poes nemen, dan vergelijk je teveel. Laat eerst de wonde van dit verongelukte poesje maar helen. En heb dan opnieuw een mooi leven met een andere schat. Want ze kunnen echt lief zijn vind ik.
Héééél veel sterkte en probeer vannacht toch te slapen.
Wat anderen zeggen, het ellendige gevoel gaat nog minderen en je kan over een tijd toch weer lachen. Maar nu is alles zwart voor jou. Niet te snel een andere poes nemen, dan vergelijk je teveel. Laat eerst de wonde van dit verongelukte poesje maar helen. En heb dan opnieuw een mooi leven met een andere schat. Want ze kunnen echt lief zijn vind ik.
Héééél veel sterkte en probeer vannacht toch te slapen.
anoniem_653cd36ee8f8d wijzigde dit bericht op 22-10-2019 20:23
50.58% gewijzigd