Nog verbouwen of toch maar niet...?

11-06-2021 07:36 104 berichten
Alle reacties Link kopieren
Heb getwijfeld in welke categorie dit topic te plaatsen, toch maar hier.

Situatie: ik ben 39 weken zwanger (eerste kind). Vriend en ik hebben vorige week de sleutel gekregen van ons nieuwe huis. Dit is vrij snel gegaan: de verkopers wilden graag een vlotte oplevering.

We hebben eerder afgesproken dat we pas eind augustus gaan verhuizen: we wonen nu in een huurhuis dat we per dan hebben opgezegd. Dit geeft mij de tijd om in vertrouwde omgeving de bevalling en kraamtijd te doen (nieuwe huis is op +/- 30 minuten rijden). Bovendien wilden we graag nog eea verbouwen aan het nieuwe huis. Het is sterk verouderd daar en er moet nog veel aan worden gedaan. Dit was tot nu toe de afspraak.

Gisteren echter een gesprek gehad met vriend. Ik ben tot nu toe degene die steeds bezig is om te proberen vakmensen te vinden, offertes op te vragen,...Dit is niet makkelijk: bijna iedereen zit vol. Toch heb ik een goede aannemer die veel voor mijn ouders heeft gewerkt, die zou kunnen.

Ik vroeg mijn vriend gisteren om hulp. Ik ben fysiek en emotioneel moe en kan niet alles alleen regelen. Hij rijdt geen auto, dus ik ben ook al onze chauffeur. Ik doe het huishouden in ons 'oude' huis, kook en doe boodschappen. Ik heb hem gevraagd om meer te helpen, bijvoorbeeld bij het afspraken maken met vakmensen. Hij gaf echter aan dat hij me niet kan helpen. Het is hem teveel. Heb gesuggereerd dat hij wat vrij kan nemen van zijn werk (hij heeft nog veel vakantiedagen), maar dat wil hij niet. Hij wil liever de verbouwing laten zitten en toch gewoon zo in het huis trekken.

Wat zouden jullie doen? We hebben nu nog 3 maanden waarin eea gedaan zou kunnen worden voor we erin gaan. Maar op deze manier zie ik het niet gebeuren; ik kan niet vanuit mijn kraambed nog alles organiseren...Moet ik proberen toch mijn vriend over te halen hierin meer verantwoordelijkheid op te nemen? Of kan ik het maar beter laten zitten? Ik weet het even niet zo goed.
Alle reacties Link kopieren
Dwaler schreef:
11-06-2021 08:13
Ik vind dat hij het zichzelf zo wel erg makkelijk maakt.
Ik vind dat jij gelijk hebt

En ik vind dat zij dat ook toelaat
Alle reacties Link kopieren
Westerpaviljoen schreef:
11-06-2021 08:13
Lekker gelijkwaardig.

De taakverdeling in gezinnen is zelden gelijkwaardig en daar achter komen is altijd naar.
Alle reacties Link kopieren
Ik lees hier ook eea aan reacties over zijn gedrag hierin en dat hij zich er makkelijk vanaf zou maken,...

Tja, ik vind dat een lastige. Mensen verschillen soms ook in wat ze aankunnen. Bij hem zie ik ook de laatste maanden dat veel veranderingen (komst baby, huis,...) al mentale spanning en stress geven. Ik heb hem gestimuleerd daarin extra hulp te zoeken, maar hij vindt dat niet nodig.

Het is een lieve man, hij doet ook wel zijn best. Maar ik denk dat ik wat meer gewend ben om aan- en door te pakken. (Ook vanuit mijn eigen verleden en achtergrond)
Alle reacties Link kopieren
Westerpaviljoen en Thalas: daar hebben jullie waarschijnlijk gelijk in. Dat is niet leuk om over mezelf te lezen/zien, maar ik kan zeker meer 'op mijn strepen' staan.
Ik heb ook een "wikken en wegen" man en ik regel dus gewoon alles wat ik wil en wacht niet op hem. Hij is dan eerst geïrriteerd en vervolgens blij dat alles in gang is gezet. Kortom, regel alles met de aannemer en tegen de tijd dat je het niet meer kan vanwege je zwangerschap schuif je het door naar zijn bordje (of schoonouders). Prima dat hij zijn "dingetje" heeft maar jij en jullie kind kunnen niet wachten tot hij er mentaal een keer klaar voor is. Hij kan dan mooi al zijn vrije dagen opnemen als jij niet meer kan. Soms moet je over de grenzen van je partner walsen als je zelf gaat lijden onder de gevolgen. Zet 'm op en laat je niet leiden door de wensen van je man in deze situatie.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb ervaring met hoog zwanger/net bevallen verbouwen en mijn vriend regelde vrijwel alles en nóg vond ik het zwaar. Vooral omdat wij ondertussen in het huis woonden, dat doe ik echt nooit meer. Echt, dan kun je beter een paar duizend euro extra aan huur betalen, dat is het dubbel en dwars waard.

Als ik jullie was dan zou ik wel nu de kans grijpen om te verbouwen, maar het jullie (en vooral jou!) zo makkelijk mogelijk maken. Dus de tijdsdruk eraf en nog even in je huurwoning blijven. Zoveel mogelijk via de aannemer regelen, laat hen maar al het contact met de vakmensen hebben. Zet je schoonouders in om regelmatig naar het huis te gaan, zorg dat zij veel van de last minute vragen etc van je over kunnen nemen. En geef je vriend ook een aantal afgebakende uitzoekklussen zodat jij niet alles alleen doet. Oftewel: geef zoveel mogelijk uit handen zodat je het niet allemaal alleen hoeft te doen.
Wow, wat zie jij er vandaag geweldig uit!
hekate1987 schreef:
11-06-2021 08:19
Ik lees hier ook eea aan reacties over zijn gedrag hierin en dat hij zich er makkelijk vanaf zou maken,...

Tja, ik vind dat een lastige. Mensen verschillen soms ook in wat ze aankunnen. Bij hem zie ik ook de laatste maanden dat veel veranderingen (komst baby, huis,...) al mentale spanning en stress geven. Ik heb hem gestimuleerd daarin extra hulp te zoeken, maar hij vindt dat niet nodig.

Het is een lieve man, hij doet ook wel zijn best. Maar ik denk dat ik wat meer gewend ben om aan- en door te pakken. (Ook vanuit mijn eigen verleden en achtergrond)

Des te meer reden om wél vrije dagen op te nemen toch? Daar zijn die ook voor.
Alle reacties Link kopieren
hekate1987 schreef:
11-06-2021 08:09
Normaal gezien werk ik ook fulltime. Ik krijg soms de indruk dat het voor hem voelt alsof ik nu vooral veel 'vrij' heb. Maar hoewel mijn zwangerschap op zich goed verloopt, heb ik natuurlijk niet voor niets nu verlof: zowel fysiek als mentaal kan ik gewoon minder op een dag dan anders. Dat zegt hij wel te snappen, maar daar ook praktisch naar handelen/schakelen is blijkbaar moeilijk.
Ik snap dat gevoel van je vriend wel. Hij moet gewoon werken en jij niet. Je vriend kan ook dagen hebben dat hij fysiek en mentaal minder kan.
Alle reacties Link kopieren
hekate1987 schreef:
11-06-2021 08:19
Ik lees hier ook eea aan reacties over zijn gedrag hierin en dat hij zich er makkelijk vanaf zou maken,...

Tja, ik vind dat een lastige. Mensen verschillen soms ook in wat ze aankunnen. Bij hem zie ik ook de laatste maanden dat veel veranderingen (komst baby, huis,...) al mentale spanning en stress geven. Ik heb hem gestimuleerd daarin extra hulp te zoeken, maar hij vindt dat niet nodig.

Het is een lieve man, hij doet ook wel zijn best. Maar ik denk dat ik wat meer gewend ben om aan- en door te pakken. (Ook vanuit mijn eigen verleden en achtergrond)
Waarom koopt hij dan een huis?

Prima dat hij minder belastbaar is dan jij qua stress (mensen verschillen) maar dan moet je vanuit die wetenschap niet jezelf in de meest stressvolle situatie storten die er is: zwanger en verbouwen. Dan ben je gewoon dom. En dan dat je partner hulp suggereert en dat jij dat niet nodig vind: ik zou een beetje afhaken.
Alle reacties Link kopieren
hekate1987 schreef:
11-06-2021 08:21
Westerpaviljoen en Thalas: daar hebben jullie waarschijnlijk gelijk in. Dat is niet leuk om over mezelf te lezen/zien, maar ik kan zeker meer 'op mijn strepen' staan.
Niet flauw bedoeld maar dat is wel een beetje laat om achter te komen toch?
Alle reacties Link kopieren
hekate1987 schreef:
11-06-2021 08:21
Westerpaviljoen en Thalas: daar hebben jullie waarschijnlijk gelijk in. Dat is niet leuk om over mezelf te lezen/zien, maar ik kan zeker meer 'op mijn strepen' staan.

Voor de duidelijkheid: ik vind dit niet jouw schuld of verantwoordelijkheid. Ik vind ook niet dat jíj harder zou moeten werken om hem zijn verantwoordelijkheid te doen nemen. Híj moet harder werken. Hij heeft een gezin gesticht en draagt daar de volledige verantwoordelijkheid voor, net als jij dat doet. Maar helaas lijkt die realisatie soms bijzonder ingewikkeld bij partners. Jij kunt er echter niet voor zorgen dat hij zijn taak op zich neemt; het enige wat je kunt doen is zorgen dat je er zelf niet aan onder doorgaat. Dus neem beslissingen die jij kunt uitvoeren, ook als hij niet meedoet. Dan kun je in alle rust herstellen en wennen aan de zorg voor jullie kind.
Alle reacties Link kopieren
Pfoe, dat is een zware combi allemaal! Ik ben nu 20 weken zwanger en wij zitten middenin een grote verbouwing. We wonen er niet, vriend doet vrijwel alles en soms zit ik er alsnog bijna doorheen. Het is gewoon best stressvol een verbouwing. Niet alles loopt zoals je het plant en het is vermoeiend om constant “aan te staan”. Ik zou het uitbesteden zsm (tis een wonder dat je nu een goede aannemer hebt gevonden die zo snel kan beginnen) en je vriend dan maar opdrachten geven oid. Je kan dat niet allemaal in 1 week zelf regelen. Na de bevalling zou ik echt geen trek meer hebben in een verbouwing terwijl je dan zelf in de troep zit!
Alle reacties Link kopieren
Echt vrouw.. hij lijkt totaal te slapen, maar ook voor jou: realiseer je je wel dat over 1,5 uur je bevalling kan beginnen?
Realiseer je je dat elke ochtend dat je wakker wordt de laatste kan zijn met z'n tweeën? En elke avond dat je naar bed gaat, zou je wel eens vannacht wakker kunnen worden van weeën.
Jullie krijgen een kind. En snel ook.

Hoezo ben je überhaupt nog de hele dag druk met dingen regelen en hem rondrijden? Hij hoort voor jou te zorgen, niet andersom. Jouw taak is je rustig houden, energie sparen voor de bevalling en zen worden.

Ik zou echt eisen dat hij deze week 1 of enkele dagen vrij neemt, al is het maar om samen nog 1x uit te slapen, gewoon ergens 3 uur lang uitgebreid te gaan lunchen en nog 1x gewoon te praten samen. Gewoon even verbinding maken in plaats van allebei in je eigen wereld duiken. Niet als team met een taakverdeling maar gewoon als geliefden die ieder moment ouders kunnen worden.
Binnen hele korte tijd gaat er een groot avontuur beginnen. De ideale omstandigheden om elkaar helemaal kwijt te raken dus zorg dat je elkaar nog even vind.

En verbouwen met een baby zou ik niet op rekenen. Dus voor mij zou de keus zijn langer huren of zonder verbouwing verhuizen (waarbij ik al een hoop hulp zou inschakelen). Maar dat hangt van de staat van de woning af.
Alle reacties Link kopieren
Die perfectionisten zie ik vaak terug bij Help mijn man is klusser.
Ze hebben dan vaak een vrouw die teveel volgt.

Ik zou eisen dat hij eens gaat praten met iemand. Want jullie moeten een team zijn en hij is nu de zwakste schakel.
Alle reacties Link kopieren
laylalala schreef:
11-06-2021 08:29
Echt vrouw.. hij lijkt totaal te slapen, maar ook voor jou: realiseer je je wel dat over 1,5 uur je bevalling kan beginnen?
Realiseer je je dat elke ochtend dat je wakker wordt de laatste kan zijn met z'n tweeën? En elke avond dat je naar bed gaat, zou je wel eens vannacht wakker kunnen worden van weeën.
Jullie krijgen een kind. En snel ook.

Hoezo ben je überhaupt nog de hele dag druk met dingen regelen en hem rondrijden? Hij hoort voor jou te zorgen, niet andersom. Jouw taak is je rustig houden, energie sparen voor de bevalling en zen worden.

Ik zou echt eisen dat hij deze week 1 of enkele dagen vrij neemt, al is het maar om samen nog 1x uit te slapen, gewoon ergens 3 uur lang uitgebreid te gaan lunchen en nog 1x gewoon te praten samen. Gewoon even verbinding maken in plaats van allebei in je eigen wereld duiken. Niet als team met een taakverdeling maar gewoon als geliefden die ieder moment ouders kunnen worden.
Binnen hele korte tijd gaat er een groot avontuur beginnen. De ideale omstandigheden om elkaar helemaal kwijt te raken dus zorg dat je elkaar nog even vind.

En verbouwen met een baby zou ik niet op rekenen. Dus voor mij zou de keus zijn langer huren of zonder verbouwing verhuizen (waarbij ik al een hoop hulp zou inschakelen). Maar dat hangt van de staat van de woning af.
Naar aanleiding van dit topic zijn Thalas en Laylala sterk in mijn achting gestegen.
Alle reacties Link kopieren
@Westerpaviljoen, ik weet dat al langer over mezelf hoor, heb daar ook al veel aan 'gewerkt', maar het blijft een lastig punt voor me en soms is dat confronterend om over jezelf weer te lezen.

@Thalas: dank voor de reactie. Ik kan inderdaad wél verantwoordelijkheid nemen voor wat voor mijzelf goed is.
Westerpaviljoen schreef:
11-06-2021 08:17
Ik vind dat jij gelijk hebt

En ik vind dat zij dat ook toelaat
Eens.
Alle reacties Link kopieren
hekate1987 schreef:
11-06-2021 08:32
@Westerpaviljoen, ik weet dat al langer over mezelf hoor, heb daar ook al veel aan 'gewerkt', maar het blijft een lastig punt voor me en soms is dat confronterend om over jezelf weer te lezen.

@Thalas: dank voor de reactie. Ik kan inderdaad wél verantwoordelijkheid nemen voor wat voor mijzelf goed is.
Het volgende is echt lief bedoeld:

KAP NOU EENS MET VERANTWOORDELIJKHEID NEMEN

Dat moet hij doen. Je legt alles bij jezelf neer maar het moet bij hem terecht komen. Hij moet zorgen niet jij.
hekate1987 schreef:
11-06-2021 08:19
Ik lees hier ook eea aan reacties over zijn gedrag hierin en dat hij zich er makkelijk vanaf zou maken,...

Tja, ik vind dat een lastige. Mensen verschillen soms ook in wat ze aankunnen. Bij hem zie ik ook de laatste maanden dat veel veranderingen (komst baby, huis,...) al mentale spanning en stress geven. Ik heb hem gestimuleerd daarin extra hulp te zoeken, maar hij vindt dat niet nodig.

Het is een lieve man, hij doet ook wel zijn best. Maar ik denk dat ik wat meer gewend ben om aan- en door te pakken. (Ook vanuit mijn eigen verleden en achtergrond)
Dat eerste is ook niet erg. Ik ben zelf soms ook niet zo flexibel. Maar dan weigeren om er iets aan te doen of in ieder geval proberen wat meer mee te bewegen. Tja, dat vind ik echt het jezelf te makkelijk maken.
Maar als jij daar anders over denkt is dat natuurlijk helemaal prima. In dat geval zou ik het idee dat je voor je verhuizing nog gaat verbouwen loslaten.
anoniem_401292 wijzigde dit bericht op 11-06-2021 08:38
0.05% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Westerpaviljoen schreef:
11-06-2021 08:31
Naar aanleiding van dit topic zijn Thalas en Laylala sterk in mijn achting gestegen.
Dank je :)
Ik ben zelf 32 weken zwanger en kom net uit een verbouwing. Dat helpt met het inlevingsvermogen
margreetder schreef:
11-06-2021 08:25
Ik snap dat gevoel van je vriend wel. Hij moet gewoon werken en jij niet. Je vriend kan ook dagen hebben dat hij fysiek en mentaal minder kan.
Serieus? Zij is hoogzwanger! Zij werkt momenteel stukken harder dan hij. Fysiek en mentaal. Een beetje jaloers lopen doen omdat je vrouw met zwangerschapsverlof is, wat een kleuter ben je dan.

Hij wilde dat huis toch zelf ook. Dan weet je dat er aangepakt moet worden. Je weet dat je vrouw zwanger is. In die tijd dat hij nu aan het jammeren is over moe moe moe had hij ook al 3 offertes op kunnen vragen. Met nog meer tijd los je het probleem niet op, je maakt het er alleen maar groter mee. Zo vermoeiend, zo iemand bij wie er niks uit zijn handen komt.

Ik zou echt uit mijn vel springen en hem heel erg duidelijk maken dat moebroodjes nu niet gebakken worden aangezien er een baby en een huis op komst zijn.
Alle reacties Link kopieren
laylalala schreef:
11-06-2021 08:36
Dank je :)
Ik ben zelf 32 weken zwanger en kom net uit een verbouwing. Dat helpt met het inlevingsvermogen
Hier ook. Jij weet ook wat hier allemaal is gebeurd. En ik heb mijn vrouw maar vier keer geslagen. Netjes toch?
Alle reacties Link kopieren
viva-amber schreef:
11-06-2021 07:57
Bizarre timing
Dit.
Westerpaviljoen schreef:
11-06-2021 08:13
Lekker gelijkwaardig.

Ik heb al een donkerbruin vermoeden wie de zorg voor het kind gaat doen......
Niet alleen voor het kind. Ook voor het huis, auto, huishouden etc.
Alle reacties Link kopieren
Geronimo2 schreef:
11-06-2021 08:21
Ik heb ook een "wikken en wegen" man en ik regel dus gewoon alles wat ik wil en wacht niet op hem. Hij is dan eerst geïrriteerd en vervolgens blij dat alles in gang is gezet. Kortom, regel alles met de aannemer en tegen de tijd dat je het niet meer kan vanwege je zwangerschap schuif je het door naar zijn bordje (of schoonouders). Prima dat hij zijn "dingetje" heeft maar jij en jullie kind kunnen niet wachten tot hij er mentaal een keer klaar voor is. Hij kan dan mooi al zijn vrije dagen opnemen als jij niet meer kan. Soms moet je over de grenzen van je partner walsen als je zelf gaat lijden onder de gevolgen. Zet 'm op en laat je niet leiden door de wensen van je man in deze situatie.
Dit zou ik dus ook doen.
Hup nu die aannemer er in. Schoonouders coördinatoren maken en ook gewoon helder zijn. We moeten door dus gaan door.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven