Werk & Studie
alle pijlers
Probleem met nieuwe collega
donderdag 14 februari 2008 10:35
Deze week is bij ons een nieuwe collega van start gegaan. Ik ben haar direct leidinggevende en ben tot nu toe tevreden over hoe ze alles oppakt, dus daar zit geen probleem verder.
Nu is mij, en ook haar directe collega's, vanaf de eerste dag opgevallen dat ze last heeft van een buitengewoon slechte adem. Het is letterlijk op meters afstand te ruiken en geloof me, het is echt geen feest om met haar in een ruimte te zitten.
Aan mij dus de taak om hier iets mee te doen, aangezien inmiddels wel duidelijk is dat dit niet iets eenmaligs is.
Omdat ik dit toch van een andere orde vind dan b.v. ruiken naar transpiratie, vind ik het moeilijk om een manier te vinden dit bij haar aan te kaarten. Ze kan er mogelijk niets aan doen, hoewel ze volgens mij met een goede mondhygiëne ver kan komen, maar ik ben verder geen mondspecialist.
Misschien hebben jullie tips hoe ik het goed bij haar kan aankaarten?
Alvast veel dank!
Nu is mij, en ook haar directe collega's, vanaf de eerste dag opgevallen dat ze last heeft van een buitengewoon slechte adem. Het is letterlijk op meters afstand te ruiken en geloof me, het is echt geen feest om met haar in een ruimte te zitten.
Aan mij dus de taak om hier iets mee te doen, aangezien inmiddels wel duidelijk is dat dit niet iets eenmaligs is.
Omdat ik dit toch van een andere orde vind dan b.v. ruiken naar transpiratie, vind ik het moeilijk om een manier te vinden dit bij haar aan te kaarten. Ze kan er mogelijk niets aan doen, hoewel ze volgens mij met een goede mondhygiëne ver kan komen, maar ik ben verder geen mondspecialist.
Misschien hebben jullie tips hoe ik het goed bij haar kan aankaarten?
Alvast veel dank!
donderdag 14 februari 2008 11:09
Volgens mij is er geen echt diplomatieke manier om dit aan te pakken. Als ik in jouw schoenen stond zou ik tijdens een evaluatiegesprek vragen of ze zich ervan bewust is dat ze een slechte adem heeft. Misschien schrikt ze, maar dan ben je wel duidelijk. Ga niet met hints als pepermuntjes aanbieden beginnen, want dat is niet duidelijk genoeg. Het kan idd uit haar maag komen, maar dat kan ze zelf of een (tand)arts beter beoordelen. Je kunt het beter zeggen dan er achter haar rug over praten, dat is veel vervelender.
donderdag 14 februari 2008 11:15
Dank je Dropje, ik was ook niet van plan om het een eigen leven te gaan laten leiden en wil ook niet met vage hints gaan werken.
Ik realiseer me dat hier een medisch probleem achter kan zitten, maar ook dan is het wel zaak dat ze daar iets mee gaat doen.
Maar wachten tot een evaluatiegesprek (wat ik aan het einde van haar proeftijd zal houden) lijkt me te lang duren, ik wil het toch echt eerder aankaarten. En ik vrees dat hier inderdaad niet echt een diplomatieke weg bestaat. Maar anderzijds zou ik het graag horen als het bij mij het geval was....
Ik realiseer me dat hier een medisch probleem achter kan zitten, maar ook dan is het wel zaak dat ze daar iets mee gaat doen.
Maar wachten tot een evaluatiegesprek (wat ik aan het einde van haar proeftijd zal houden) lijkt me te lang duren, ik wil het toch echt eerder aankaarten. En ik vrees dat hier inderdaad niet echt een diplomatieke weg bestaat. Maar anderzijds zou ik het graag horen als het bij mij het geval was....
donderdag 14 februari 2008 11:18
Inderdaad, gewoon recht voor zijn raap zijn is in dit geval het beste. Haar vragen of zij zich er van bewust is, komt waarschijnlijk minder rot over dan het haar vertellen, dus dat vind ik wel een heel goede tip. En er is ook niets mis mee om zo'n gesprekje in te leiden met de boodschap dat je het zelf heel vervelend vind om er over te beginnen. Op die manier haal je ook het "aanvalselement" uit de boodschap.
donderdag 14 februari 2008 11:21
Hoe je het ook wend of keert voor haar is het heel vervelend om zoiets te horen te krijgen. Voor jou is het moeilijk om te vertellen.
Zou het nodig zijn dat iemand mij zoiets verteld dan zou ik denk ik ter plekke wel door de grond willen zinken van schaamte. Misschien ook wel beledigd reageren als ik mij van geen kwaad bewust was.
Maar... uiteindelijk zou ik toch blij zijn dat iemand mij dit vertelde zodat je er wat aan kan gaan doen. Lijkt mij beter dan dat iedereen om haar heen afstand van haar gaat houden en zij zich maar afvragen waar dat nou aan kan liggen.
Zou het nodig zijn dat iemand mij zoiets verteld dan zou ik denk ik ter plekke wel door de grond willen zinken van schaamte. Misschien ook wel beledigd reageren als ik mij van geen kwaad bewust was.
Maar... uiteindelijk zou ik toch blij zijn dat iemand mij dit vertelde zodat je er wat aan kan gaan doen. Lijkt mij beter dan dat iedereen om haar heen afstand van haar gaat houden en zij zich maar afvragen waar dat nou aan kan liggen.
donderdag 14 februari 2008 11:23
donderdag 14 februari 2008 11:34
Ik zou als ik jou was eens op interner kijken voor 'slecht nieuws gesprek ' tips (of misschien ken je die al wel). Dan kunje in ieder geval de boodschap zo goed mogelijk overbrengen. Want ik denk inderdaad dat het kwestie is van het zo snel mogelijk vertellen.
i begrijp dat het moeilijk is als er een medeische reden achter zit, maar dat is iets wat natuurlijk niemand kan weten (wilde eerst zeggen 'ruiken', maar is wel erg flauw).
Succes er mee, ik benijd je niet!
i begrijp dat het moeilijk is als er een medeische reden achter zit, maar dat is iets wat natuurlijk niemand kan weten (wilde eerst zeggen 'ruiken', maar is wel erg flauw).
Succes er mee, ik benijd je niet!
donderdag 14 februari 2008 13:03
donderdag 14 februari 2008 19:54
Ik denk dat je het zeker moet aangeven, hoe moeilijk dat ook is. Ik had een collega die op zo'n manier uit zijn mond stonk, dat ik er letterlijk misselijk van werd. Heb toen gevraagd of hij soms een ontsteking in zijn kies of tand had, want dat ik zoiets af en toe rook (heel tactisch dus). Niet gezegd: je stinkt en dat is vies. Wat bleek: hij had inderdaad een ontsteking, en heeft inmiddels diverse zenuwbehandelingen ondergaan en de stank is weg.
Ik vind daarnaast ook, dat als mensen zo'n fysieke weerzin opwekken door hun geur, dat je ze echt helpt (en jezelf) door dat bespreekbaar te maken. Maar het blijft heel precair hoor! Succes!
Ik vind daarnaast ook, dat als mensen zo'n fysieke weerzin opwekken door hun geur, dat je ze echt helpt (en jezelf) door dat bespreekbaar te maken. Maar het blijft heel precair hoor! Succes!
donderdag 14 februari 2008 20:28
Ik heb vaker dergelijke gesprekken gevoerd en ze blijven moeilijk. Ik pak het als volgt aan:
FF op een rustig moment apart gaan zitten
Meteen met de deur in huis vallen, maar let wel op hoe je het doet (zacht op de persoon, hard op de inhoud)
Ik zeg altijd iets van 'Ik vind het vervelend om hiermee te komen en ik begrijp ook dat het voor jou niet prettig is om te horen. En ik weet ook niet of jij je er bewust van bent, mij is opgevallen dat je niet fris uit je mond ruikt'
(Ga niet zeggen dat er al over geklaagd is dan voelt ze zich echt kut)
Neem de tijd om het te laten bezinken, neem de tijd om haar met haar verhaal te laten komen, want het is geen leuke boodschap voor haar.
Vraag wat ze er zelf al aan doet of aan wil doen. Is er plek om haar tanden te poetsen na de lunch? Geef tips als mondwater, een fris snoepje en misschien een bezoek aan de mondhygieniste.
Succes!
FF op een rustig moment apart gaan zitten
Meteen met de deur in huis vallen, maar let wel op hoe je het doet (zacht op de persoon, hard op de inhoud)
Ik zeg altijd iets van 'Ik vind het vervelend om hiermee te komen en ik begrijp ook dat het voor jou niet prettig is om te horen. En ik weet ook niet of jij je er bewust van bent, mij is opgevallen dat je niet fris uit je mond ruikt'
(Ga niet zeggen dat er al over geklaagd is dan voelt ze zich echt kut)
Neem de tijd om het te laten bezinken, neem de tijd om haar met haar verhaal te laten komen, want het is geen leuke boodschap voor haar.
Vraag wat ze er zelf al aan doet of aan wil doen. Is er plek om haar tanden te poetsen na de lunch? Geef tips als mondwater, een fris snoepje en misschien een bezoek aan de mondhygieniste.
Succes!
Zuss duimt zich suf voor Bambi. Het gaat helemaal goed komen, dat weet ik zeker!
donderdag 14 februari 2008 20:40
Aanpakken als een standaard slecht nieuwsgesprek:
- vertellen waar het om gaat (uit je mond ruiken)
- emotie laten komen (oftewel de reactie van haar laten komen, dan zal ze ook wel vertellen als het medisch is)
- uitleggen waarom (dat jij en andere collega's er last van hebben en dat ze er iets aan moet doen)
- hoe nu verder (afspraken maken over hoe verder, dat ze bijv. op het werk haar tanden kan poetsen etc. )
En het gesprek zeker niet op vrijdag (doe je nooit met een slecht nieuwsgesprek) voeren, dan voelt zij zich het hele weekend er klote over.
- vertellen waar het om gaat (uit je mond ruiken)
- emotie laten komen (oftewel de reactie van haar laten komen, dan zal ze ook wel vertellen als het medisch is)
- uitleggen waarom (dat jij en andere collega's er last van hebben en dat ze er iets aan moet doen)
- hoe nu verder (afspraken maken over hoe verder, dat ze bijv. op het werk haar tanden kan poetsen etc. )
En het gesprek zeker niet op vrijdag (doe je nooit met een slecht nieuwsgesprek) voeren, dan voelt zij zich het hele weekend er klote over.
donderdag 14 februari 2008 20:51
Ik ben het helemaal met Zuss eens.
Ik denk dat het heel belangrijk is dat je het op een rustige manier brengt, dat je niet verwijtend bent en dat je haar de kans geeft haar verhaal te doen.
Ik zou ook blij zijn als iemand mij op zoiets zou wijzen. Een beetje het zelfde verhaal (scheve vergelijking) als wanneer je gulp open staan.
Als iemand je er op wijst is het genant, maar het bespaard je een heleboel andere genante momenten, bij andere mensen, omdat je het kunt corrigeren.
Ik denk dat het heel belangrijk is dat je het op een rustige manier brengt, dat je niet verwijtend bent en dat je haar de kans geeft haar verhaal te doen.
Ik zou ook blij zijn als iemand mij op zoiets zou wijzen. Een beetje het zelfde verhaal (scheve vergelijking) als wanneer je gulp open staan.
Als iemand je er op wijst is het genant, maar het bespaard je een heleboel andere genante momenten, bij andere mensen, omdat je het kunt corrigeren.
668, the neighbour of the Beast
donderdag 14 februari 2008 20:58
Ja, dat is een 'gouden regel". geldt ook voor functioneringsgesprekken waarin je wat 'slechts' te vertellen hebt. Diegene kan dan het hele weekend gaan malen en er pas maandag bij je op terugkomen.
Het 'beste' is in het midden van de week, dan heeft diegene de kans er een nachtje over te slapen en er de volgende dag op terug te kunnen komen als hij/zij nog vragen heeft.
Ook trouwens handig voor de leidinggevende om het niet op vrijdag te doen, kun je er zelf ook nog op terugkomen, als het gesprek bijv. heel rot eindigde en jijzelf er een rot-gevoel aan hebt overgehouden.
Het 'beste' is in het midden van de week, dan heeft diegene de kans er een nachtje over te slapen en er de volgende dag op terug te kunnen komen als hij/zij nog vragen heeft.
Ook trouwens handig voor de leidinggevende om het niet op vrijdag te doen, kun je er zelf ook nog op terugkomen, als het gesprek bijv. heel rot eindigde en jijzelf er een rot-gevoel aan hebt overgehouden.
donderdag 14 februari 2008 23:24
zaterdag 16 februari 2008 06:47
Ik wou het bij de vorige posting ook al zeggen (toen iemand adviseerde dit op vrijdag te doen). Ik vind dat zo'n beetje het slechtste moment van de week (tenzij donderdag je laatste dag is). In ieder geval, het lijkt mij verschrikkelijk om een slechtnieuws gesprek te hebben en dan een paar dagen thuis te moeten zitten. In die paar dagen kan het probleem wel honderd keer zo groot worden.
