Werk & Studie alle pijlers

Emoties bij vermeend ontslag: boos, verdrietig, etc.

12-01-2017 17:22 37 berichten
Alle reacties Link kopieren
Een paar dagen geleden heb ik te horen gekregen dat ik niet zou functioneren en dat mijn (tijdelijke) contract met een opzegtermijn ontbonden wordt. Inmiddels heb ik juridisch advies ingewonnen en het blijkt niet mogelijk te zijn om dit door een werkgever te doen tenzij gang naar kantonrechter etc. Twee juristen hebben me redelijk gerust gesteld. Nu zoekende naar oplossingen. Maar daar gaat het in dit topic niet helemaal om. Al is het wel gedoe dat veel stress oplevert.



Waar het wel om gaat is dat ik me zo in mijn hemd gezet voel. Ik had een heel goede relatie met mijn leidinggevende (lg). En sinds 1 1/2 - 2 maanden is de verhouding "out of the blue" veranderd. Ik snap er echt helemaal niets van. Alle apps en mails heb ik nageplozen en ik kan er niet de vinger achter krijgen. Wel dat zij zelf wat chaotisch is en daardoor wat problemen maakt. Ik vermoed dat ze mij als zondebok voor op wil laten draaien.

Ik voel me naïef, genaaid, gekwetst en gedumpt. Ik kan niet goed met emoties omgaan (emotie-vermijdend), dus dit is echt heel ingewikkeld. Wie maakt er hetzelfde mee of heeft dit meegemaakt?
Maar willen ze jouw contract dan tussentijds ontbinden? Hoe lang loopt het contract nog?
Alle reacties Link kopieren
Het loopt tot 1/10. En het kan niet ontbonden worden - al wist ik dat niet toen ze me de mededeling gaf.
Alle reacties Link kopieren
Ik ben nooit ontslagen, wel eens gehad dat mijn contract niet verlengd werd. Terwijl dat wel de bedoeling zou zijn.

En ja, dat is echt rot. Als verkering die uitgemaakt wordt, terwijl de liefde nog niet over is.

Het slijt
Alle reacties Link kopieren
quote:VrijeGeest schreef op 12 januari 2017 @ 17:29:

Het loopt tot 1/10. En het kan niet ontbonden worden - al wist ik dat niet toen ze me de mededeling gaf.Kan wel, maar dan moeten ze je betalen
Maar werk je er dan vanaf afgelopen oktober? Want dan zou de relatie dus eigenlijk al na een maand bekoeld zijn? Heb je er al een gesprek over gehad met je leidinggevende?
Alle reacties Link kopieren
Nee ik werk er anderhalf jaar. En dat was echt heel fijn en prettig. Ook op persoonlijk niveau. Dagelijks appen - ook in weekends en we belden veel. Dit komt zo rauw op mijn dak.



Inderdaad dat ze moeten betalen dan, lilalinda. Dat wist ik eerst niet, maar dat is me nu gelukkig duidelijk. Maar het maakt het verdriet en de boosheid er niet veel minder om. Ik voel me zo gediskwalificeerd. Dat gevoel van liefdesverdriet klopt wel
Alle reacties Link kopieren
Je kunt een gesprek aanvragen, maar houd je voor ogen, dat je dan alsnog niet alle antwoorden krijgt.
Alle reacties Link kopieren
Had je ook buiten werk een relatie met je werkgever?
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
quote:VrijeGeest schreef op 12 januari 2017 @ 17:38:

Nee ik werk er anderhalf jaar. En dat was echt heel fijn en prettig. Ook op persoonlijk niveau. Dagelijks appen - ook in weekends en we belden veel. Dit komt zo rauw op mijn dak.



Inderdaad dat ze moeten betalen dan, lilalinda. Dat wist ik eerst niet, maar dat is me nu gelukkig duidelijk. Maar het maakt het verdriet en de boosheid er niet veel minder om. Ik voel me zo gediskwalificeerd. Dat gevoel van liefdesverdriet klopt welMet je lg? Dat is ook niet heel handig.
...
anoniem_6368c0de068c3 wijzigde dit bericht op 30-11-2017 14:45
99.33% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
quote:Star schreef op 12 januari 2017 @ 17:47:

[...]





Met je lg? Dat is ook niet heel handig.Ik heb ooit bij een klein bedrijfje gewerkt, waar dat heel normaal was. Ik vond dat zelf niet prettig. Toen we in het weekend moesten komen helpen het bedrijf te verhuizen en onze partners ook verwacht werden. Ben ik wat anders gaan zoeken.
Alle reacties Link kopieren
Misschien heb je iets te veel aandacht gevraagd van je leidinggevende? Wanneer zij/hij met alle onderdanen zo zou communiceren dan kom je aan werken niet meer toe, aan een privéleven trouwens ook niet.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
Alle reacties Link kopieren
quote:viva-amber schreef op 12 januari 2017 @ 17:53:

Misschien heb je iets te veel aandacht gevraagd van je leidinggevende? Wanneer zij/hij met alle onderdanen zo zou communiceren dan kom je aan werken niet meer toe, aan een privéleven trouwens ook niet.Dan had lg daar iets van moeten zeggen, ontslag is veel te rigorous
Mijn nieuwe lg heeft hier ook een handje van,

's avonds en in het weekend appen naar iedereen. Ik heb besloten om hier niet aan mee te doen. Sindsdien ligt de verhouding helaas ook moeilijker. Echt dat die leidinggevenden dit niet begrijpen?! Dat als het niet een 24/7 job betreft dat ze dit gewoon niet moeten doen.



Maar dit is wel enorm balen! Hoe is je banenkans straks? Werk je in een sector waar wat werk is?
Vreemd. Ik zou wel willen weten waarom ik "opeens" niet meer functioneer. Is er een mogelijkheid om dit nog na te gaan?
quote:viva-amber schreef op 12 januari 2017 @ 17:53:

Misschien heb je iets te veel aandacht gevraagd van je leidinggevende? Wanneer zij/hij met alle onderdanen zo zou communiceren dan kom je aan werken niet meer toe, aan een privéleven trouwens ook niet.Dan had lg moeten stoppen met appen enzo.
quote:maylo schreef op 12 januari 2017 @ 18:00:

Mijn nieuwe lg heeft hier ook een handje van,

's avonds en in het weekend appen naar iedereen. Ik heb besloten om hier niet aan mee te doen. Sindsdien ligt de verhouding helaas ook moeilijker. Echt dat die leidinggevenden dit niet begrijpen?! Dat als het niet een 24/7 job betreft dat ze dit gewoon niet moeten doen.

+1
Alle reacties Link kopieren
Ik ga door eenzelfde situatie. In november na 6 maanden werken opeens een functioneringsgesprek waarin me werd verteld dat ik niet bij de organisatie paste. Kwam echt out of the blue! Ik was boos, verdrietig maar had ook veel vragen. Wat maakte dat ik niet paste? Hoe kon ik dat verbeteren? Wat moet ik doen? Wa't wordt er nu van mij verwacht?



Ik ben toen meteen heel actief gaan werken aan een oplossing maar voor mijn werkgever was de keuze al gemaakt voor het gesprek. Omdat ik in vaste dienst ben is er geen sprake van ontslag en kreeg ik een werk-naar-werk traject aangeboden. Ik moest wel gewoon blijven werken maar werd continu met een deur in m'n gezicht geslagen en geconfronteerd. Zo kreeg mijn collega bijv mijn beloofde opleiding, een ander kreeg mijn toegezegde promotie etc. Ik kon dat allemaal niet meer handelen en ben ziek geworden. Het werk-naar-werk traject liet veel te lang op zich wachten en uiteindelijk kreeg ik drie namen en mocht ik het uitzoeken!

Nu doorloop ik een traject van 20 weken bij een specialistische ggz om alles op de rit te krijgen.

Ben nog steeds in dienst en ik heb geen idee hoe dit gaat uitpakken.



Ik weet niet wat je moet doen. Ik heb meteen geprobeerd om verbetering te realiseren maar dat had totaal geen zin. Kostte me alleen maar energie waardoor ik er zelf aan onderdoor ging. Het enige wat je kan doen is praten.
Alle reacties Link kopieren
quote:lilalinda schreef op 12 januari 2017 @ 17:51:

[...]



Ik heb ooit bij een klein bedrijfje gewerkt, waar dat heel normaal was. Ik vond dat zelf niet prettig. Toen we in het weekend moesten komen helpen het bedrijf te verhuizen en onze partners ook verwacht werden. Ben ik wat anders gaan zoeken.







Bizar!
Alle reacties Link kopieren
quote:Cupcake1988 schreef op 12 januari 2017 @ 18:04:

Ik ga door eenzelfde situatie. In november na 6 maanden werken opeens een functioneringsgesprek waarin me werd verteld dat ik niet bij de organisatie paste. Kwam echt out of the blue! Ik was boos, verdrietig maar had ook veel vragen. Wat maakte dat ik niet paste? Hoe kon ik dat verbeteren? Wat moet ik doen? Wa't wordt er nu van mij verwacht?



Ik ben toen meteen heel actief gaan werken aan een oplossing maar voor mijn werkgever was de keuze al gemaakt voor het gesprek. Omdat ik in vaste dienst ben is er geen sprake van ontslag en kreeg ik een werk-naar-werk traject aangeboden. Ik moest wel gewoon blijven werken maar werd continu met een deur in m'n gezicht geslagen en geconfronteerd. Zo kreeg mijn collega bijv mijn beloofde opleiding, een ander kreeg mijn toegezegde promotie etc. Ik kon dat allemaal niet meer handelen en ben ziek geworden. Het werk-naar-werk traject liet veel te lang op zich wachten en uiteindelijk kreeg ik drie namen en mocht ik het uitzoeken!

Nu doorloop ik een traject van 20 weken bij een specialistische ggz om alles op de rit te krijgen.

Ben nog steeds in dienst en ik heb geen idee hoe dit gaat uitpakken.



Ik weet niet wat je moet doen. Ik heb meteen geprobeerd om verbetering te realiseren maar dat had totaal geen zin. Kostte me alleen maar energie waardoor ik er zelf aan onderdoor ging. Het enige wat je kan doen is praten.



Dit klinkt herkenbaar.

Alleen werk ik er ruim 5 jaar.

We hebben sinds 1,5 jaar een nieuw lg en laat ik zeggen dat op een team van 30 ik nog met 2 anderen ben van het oorspronkelijke team (bijna allemaal vaste contracten).

Maar ineens was ik niet zichtbaar genoeg. Moest ik werken aan mijn omgevingsgerichtheid en communiceerde ik niet voldoende.



Nu heb ik hand in eigen boezem gestoken en ben gaan kijken wat er al dan niet moest veranderen. Navraag gedaan bij collega's enzo maar niemand wist ergens van.

Uiteindelijk kwam ik er achter dat mijn LG vriendjes was met een medewerker van een andere afdeling die graag mijn plek wil (bij toeval kwam ik er achter) en ik ga niet mee naar de 5 borrels per week.

Meer dan loze kreten heeft hij niet maar hij legt op alle slakken zout.

Voor mij was het niet leuk meer en ik ben iets anders gaan zoeken. Inmiddels ook gevonden.

Begin er per maart dus nog even uitzingen.
Not my circus, not my monkeys
Ik herken het van de kleinere bedrijven waar ik heb gewerkt. Vaak hangt er een informele sfeer, waardoor grenzen vervagen en je dus ook in je eigen tijd nog aan het bellen/overleggen bent.

In het begin is het altijd rooskleurig, als een verliefdheid waar je alles nog door een roze bril ziet. En voor jou als medewerker is het uiteraard fijn om zo met je lg om te gaan, want je voelt je gewaardeerd en belangrijk. Maar meeestal zijn er bij de lg gewoon veel te hoge verwachtingen en de hoop te groot dat hieraan wordt voldaan. Dan kan er ineens de teleurstelling komen.

Ik snap dat het je onzeker maakt dat je niet weet wat er gebeurt is, waardoor lg ineens zo doet. Ik hoop voor je dat je dat nog te horen krijgt!
Alle reacties Link kopieren
Dank voor jullie reacties! Bij mij is het ook een klein bedrijf waar het redelijk normaal is om ook buiten werktijden bezig te zijn. Vond ik niet erg, ik genoot ook wel van het "nuttig" zijn. Het appen ed was vooral van haar kant waar ik in meeging.



Wat wel het geval is, is dat ik me in december ziek heb moeten melden wegens persoonlijke omstandigheden. Ik heb doorgewerkt met een ander takenpakket. Het leek mij beter om door te gaan met werken omdat ik anders teveel tijd had om na te denken over privegedoe.

Afspraak was dat ik in nieuwe jaar alles weer op zou pakken. Ipv daarvan was de boodschap dat ik op kan krassen.

Notabene heb ik in de zomer nog een loonsverhoging gehad wegens goed functioneren.
Kan het zijn dat je leidinggevende niet besloten heeft dat je weg moet, maar iemand anders en dat zij dit al wist en daarom afstand is gaan nemen?
Alle reacties Link kopieren
Als je in het (recente) verleden een positief functionerings-, beoordelings-, of tussengesprek hebt gehad dan kunnen ze toch niet hard maken dat je niet functioneert? Wat raar. Worden dergelijke gesprekken bij jullie genotuleerd?

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven