Werk & Studie
alle pijlers
Te collegiaal?
dinsdag 18 juli 2017 00:27
Sinds feb dit jaar tot juni liep ik stage bij een bedrijf en nu werk ik daar.
Maar sinds vandaag loop ik met een raar gevoel in me maag als collega A. Er is
In me stage ontmoete ik haar en dat ging goed. Ik kreeg toen de opdracht van me begeleider dat ik nieuw goed in moest hangen en spullen uit de paskamer ook.
Der stonden 2 rekken er van en daar was ik druk mee bezig dus ik kon niet de pas kamer in omdat ik geen ruimte op mijn rekken had. Na een tijdje kwam A. Naar me en zei ze : ja je moet wel naar de pas kamer hoor ik doe het niet alleen. Dus ik : ja dat doe ook maar ik moet eerst de ruimte hebben. Daar was ze boos over schijnbaar want even later kwam een andere collegea die heel lief is en die vroeg of ik naar de paskamer wilde. Ik antwoorde het zelfde. En zie zij: dat is goed. En sinds dien lijkt wel of ze me niet uit kan staan. Gisteren was het voor haar de druppel. Ik stond achter de kassa en ze kwam dus ik aan der of ik kon helpen. Ze zei ik zoek 3 hangers en voor dat ik kon zeggen er staat een doos daar vol er mee. Zei geïrriteerd ja ik heb ze al. En daarna vroeg ik of ze mijn terug gekomen kleiding wilde tellen. En toen dat was geluk. Vroeg ik of het klopte. (de dag der voor miste we er 1 van daar). Ik was een beetje boos op der want ja ik toon alleen maar behulpzaam heid voor haar. Dus elke keer dat ze kwam deed ik heel vrolijk tegen klanten. Toen tegen de avond zei ze tegen mij: elke keer als ik hier kom vraagje wat ik zoek en bij het tellen vraag of het het goed is. Ik antwoord: ik wil alleen maar helpen, ik wilde je zeggen dat er een hele doos met hangers stond en gisteren klopte de telling niet vandaar. Zij weer: ik doe sit al 44 jaar dus ik weet heus wel hoe het moet dus je hoef me niet te helpen.
Ik was hier best wel van geschrokken, ik wilde alleen helpen, ik weet hoe het voelt als je iets niet kan vinden en ik had heel de kassa blok opgeruimd en ja nu ben ik best wel emotineel eronder. Ben bang dat ze naar de leiding gaat en dat ik mijn baan kwijt raak. Ik heb het zo naar me zin.
Wat kan ik nou het beste doen? Ik wil liever niks zeggen tegen de leiding
Maar sinds vandaag loop ik met een raar gevoel in me maag als collega A. Er is
In me stage ontmoete ik haar en dat ging goed. Ik kreeg toen de opdracht van me begeleider dat ik nieuw goed in moest hangen en spullen uit de paskamer ook.
Der stonden 2 rekken er van en daar was ik druk mee bezig dus ik kon niet de pas kamer in omdat ik geen ruimte op mijn rekken had. Na een tijdje kwam A. Naar me en zei ze : ja je moet wel naar de pas kamer hoor ik doe het niet alleen. Dus ik : ja dat doe ook maar ik moet eerst de ruimte hebben. Daar was ze boos over schijnbaar want even later kwam een andere collegea die heel lief is en die vroeg of ik naar de paskamer wilde. Ik antwoorde het zelfde. En zie zij: dat is goed. En sinds dien lijkt wel of ze me niet uit kan staan. Gisteren was het voor haar de druppel. Ik stond achter de kassa en ze kwam dus ik aan der of ik kon helpen. Ze zei ik zoek 3 hangers en voor dat ik kon zeggen er staat een doos daar vol er mee. Zei geïrriteerd ja ik heb ze al. En daarna vroeg ik of ze mijn terug gekomen kleiding wilde tellen. En toen dat was geluk. Vroeg ik of het klopte. (de dag der voor miste we er 1 van daar). Ik was een beetje boos op der want ja ik toon alleen maar behulpzaam heid voor haar. Dus elke keer dat ze kwam deed ik heel vrolijk tegen klanten. Toen tegen de avond zei ze tegen mij: elke keer als ik hier kom vraagje wat ik zoek en bij het tellen vraag of het het goed is. Ik antwoord: ik wil alleen maar helpen, ik wilde je zeggen dat er een hele doos met hangers stond en gisteren klopte de telling niet vandaar. Zij weer: ik doe sit al 44 jaar dus ik weet heus wel hoe het moet dus je hoef me niet te helpen.
Ik was hier best wel van geschrokken, ik wilde alleen helpen, ik weet hoe het voelt als je iets niet kan vinden en ik had heel de kassa blok opgeruimd en ja nu ben ik best wel emotineel eronder. Ben bang dat ze naar de leiding gaat en dat ik mijn baan kwijt raak. Ik heb het zo naar me zin.
Wat kan ik nou het beste doen? Ik wil liever niks zeggen tegen de leiding
dinsdag 18 juli 2017 00:32
dinsdag 18 juli 2017 00:43
Hmm, waarom zou ze zich van jóu reactie wél iets aan moeten trekken en van die van mij niet?Saga_Röversdotter schreef: ↑18-07-2017 00:36En je kunt je beter niks aantrekken van onzinreacties als deze hierboven.
Beide serieus bedoeld, dus wat precies maakt jouw reactie behulpzamer?
En nou is het afgelopen!
dinsdag 18 juli 2017 00:47
En ik raad je aan niet over deze collega te gaan praten met andere collega's... daar komt ze waarschijnlijk toch achter. Wel kan je je leidinggevende tips vragen over hoe je het beste kunt reageren als zoiets als dit weer gebeurt. Ik zou er in ieder geval niet onzeker van worden!
dinsdag 18 juli 2017 07:10
Het is mijn stage, niet me....
. Toen tegen de avond zei ze tegen mij: elke keer als ik hier kom vraagje wat ik zoek en bij het tellen vraag of het het goed is.
Zoals het hier staat klink je wel wat betuttelend. Zij werkt er dus meer dan veertig jaar, jij bent stagaire en werkt er pas. Dus het lijkt mij niet dat je haar steeds gaat vragen wat ze zoekt en of het goed is. Je bedoelt het goed, maar je klinkt nogal controlerend. Heeft niets met collegialiteit te maken, meer met je 'plaats nog niet weten'. Snap je wat ik bedoel?
. Toen tegen de avond zei ze tegen mij: elke keer als ik hier kom vraagje wat ik zoek en bij het tellen vraag of het het goed is.
Zoals het hier staat klink je wel wat betuttelend. Zij werkt er dus meer dan veertig jaar, jij bent stagaire en werkt er pas. Dus het lijkt mij niet dat je haar steeds gaat vragen wat ze zoekt en of het goed is. Je bedoelt het goed, maar je klinkt nogal controlerend. Heeft niets met collegialiteit te maken, meer met je 'plaats nog niet weten'. Snap je wat ik bedoel?
dinsdag 18 juli 2017 11:47
Het is stagiaire en niet stagaireHoezitdit schreef: ↑18-07-2017 07:10Het is mijn stage, niet me....
. Toen tegen de avond zei ze tegen mij: elke keer als ik hier kom vraagje wat ik zoek en bij het tellen vraag of het het goed is.
Zoals het hier staat klink je wel wat betuttelend. Zij werkt er dus meer dan veertig jaar, jij bent stagaire en werkt er pas. Dus het lijkt mij niet dat je haar steeds gaat vragen wat ze zoekt en of het goed is. Je bedoelt het goed, maar je klinkt nogal controlerend. Heeft niets met collegialiteit te maken, meer met je 'plaats nog niet weten'. Snap je wat ik bedoel?
dinsdag 18 juli 2017 11:49
En ze is niet stagiaire, ze is aangenomen.Hoezitdit schreef: ↑18-07-2017 07:10Het is mijn stage, niet me....
. Toen tegen de avond zei ze tegen mij: elke keer als ik hier kom vraagje wat ik zoek en bij het tellen vraag of het het goed is.
Zoals het hier staat klink je wel wat betuttelend. Zij werkt er dus meer dan veertig jaar, jij bent stagaire en werkt er pas. Dus het lijkt mij niet dat je haar steeds gaat vragen wat ze zoekt en of het goed is. Je bedoelt het goed, maar je klinkt nogal controlerend. Heeft niets met collegialiteit te maken, meer met je 'plaats nog niet weten'. Snap je wat ik bedoel?
dinsdag 18 juli 2017 14:47
Ik denk dat je collega het idee heeft dat je haar probeert te vertellen wat ze moet doen. Aangezien zij al zoveel jaren ervaring heeft, en jij vanuit je stage daar komt werken, heb ik zo'n vermoeden dat jij vrij jong bent en zij al wat ouder. Het kan heel storend zijn als zo'n "snotpin" je even komt vertellen wat je moet doen. Je zal het vast niet zo bedoelen, maar gezien haar reactie, kom jij wel zo over. Laat haar gewoon haar ding doen, als ze je hulp nodig heeft, roept ze je echt wel.
dinsdag 18 juli 2017 15:59
dinsdag 18 juli 2017 16:21
DanFee-de-Goede schreef: ↑18-07-2017 15:59Als je net zo onduidelijk mondeling bent dat in je OP dan kan het zomaar zijn dat je verkeerd overkomt.
Of je bent een snotneus die nog niet weet hoe zoiets werkt op een werkvloer. Je hoeft haar niet te helpen. Zelfs al gaan dingen verkeerd dat kan ze zelf wel fixen.
Je eigen werk doen.
dinsdag 18 juli 2017 19:21
'dus elke keer als ze kwam deed ik heel vrolijk tegen de klanten.' Hoe moet ik me dat voorstellen? Neem je dan ineens een hele andere houding aan als je merkt dat zij in je buurt is? Want dan val je wel door de mand natuurlijk. Ik denk dat jullie hier zonder gesprekje niet uit gaan komen. Ik zou er op terug komen en zeggen: 'goh, ik vind het zo vervelend hoe het laatst liep, ik zou graag van je horen of mijn houding vervelend overkomt en hoe je onze samenwerking voor ogen hebt." Dan toon je je goede wil. En loop niet teveel op je tenen, doe je eigen werk en let niet teveel op een ander, als ze je hulp nodig heeft komt ze daar zelf wel mee. Probeer ook eens gewoon een kletspraatje met haar te maken, over haar vakantieplannen, of ze de nieuwe kleuren van de collectie ook leuk vindt enz. enz.
dinsdag 8 augustus 2017 21:58
Dit idd, jij bent daar nieuw, niet zij.honingbijtje schreef: ↑18-07-2017 11:54Probeer je ervaren collega niet te helpen. Ze weet wat ze doet. Jij denkt dat je dienstbaar bent, zij denkt dat je alles beter weet.
