Ik vertrouw mijn mentor niet. Wat moet ik nu?

Ik vertrouw al sinds een paar maanden mijn mentor (waar ik nog een paar jaar mee te maken heb) niet meer en weet niet hoe ik hier het beste mee om kan gaan. Om even duidelijk te maken wat er allemaal speelt wil ik de situatie eerst even uitleggen.

Ik ben student (man, 23) en heb heel goed contact met één van mijn docenten (vrouw, 44). Voor het gemak noem ik die docent hier Emma (uiteraard niet haar echte naam). Dit goede contact begon al aan het begin van afgelopen schooljaar doordat we in de eerste week al aan de praat kwamen over van alles en nog wat. Na enkele weken begon het op te vallen dat wij anders met elkaar omgingen dan hoe studenten en docenten normaal met elkaar omgaan. Na haar lessen bleef ik nog wel eens een paar minuten hangen, iemand uit mijn klas zat eens mee te kijken toen ik met haar aan het appen was en in de les werden wederzijds wel eens (soms ook onbewust) uitspraken gedaan die behoorlijk op het randje van slijmerig zaten. Om te voorkomen dat studenten en docenten gingen denken dat er meer aan de hand was dan een student-docent-verhouding heb ik tegen de klas verteld wat er speelde en heeft Emma mijn mentor op de hoogte gebracht dat men geen gekke dingen moet denken (Emma is namelijk ook getrouwd).

Zowel de klas als de mentor reageerde positief. De druk was eraf en we konden nu op onze eigen manier met elkaar omgaan zonder dat mensen rare dingen gingen denken, althans dat dachten wij. We werden Facebookvrienden, we spraken buiten de lessen om regelmatig af om even te praten en we gingen wel eens koffie drinken in een restaurant een paarhonderd meter bij school vandaan. De klas wist hier van en tijdens SLB-gesprekken kwam dit ook wel eens ter sprake met de mentor. Tot 2 maanden geleden was er helemaal niks aan de hand. Toen leek er bij de mentor plotseling een knop om te gaan waardoor ze het niet meer kon verdragen dat ik met Emma veel meer contact heb dan met haar. Mijn mentor begon tegen studenten en docenten leugens over ons te verspreiden die voor ons allebei grote gevolgen konden hebben. Zo werd gezegd dat wij niet alleen een gewone vriendschap hebben, maar dat wij ook lichamelijk heel close zijn. De mentor heeft blijkbaar eens gezien dat Emma een hand op mijn schouder legde en heeft daar vervolgens haar eigen verhaal van gemaakt. Daarna gingen studenten en docenten natuurlijk speculeren. Gelukkig kwamen wij hier heel snel achter waardoor we op tijd konden ingrijpen. Anders was dit de hele school doorgegaan en had dat Emma haar baan kunnen kosten en mij mijn studie kunnen kosten. Wij zijn goed kwaad geworden op mijn mentor. Hier schrok zij van, ze heeft haar excuses aangeboden en sindsdien stelt zij zich poeslief op als ik met haar praat. Maar ik merk dat zij hier helemaal niks van meent. Zij is compleet nep. Gewoon acteerwerk om zogenaamd weer als goede mentor over te komen. Gelukkig heeft hetgeen wat allemaal gebeurd is geen gevolgen gehad voor het contact wat ik heb met Emma, maar het vertrouwen in mijn mentor is sindsdien natuurlijk helemaal weg. Ik weet niet goed hoe ik hiermee om moet gaan. Het liefst heb ik haar niet meer als mentor, maar ik weet dat dat niet mogelijk is. Met haar praten heb ik een paar keer geprobeerd, maar zoals gezegd komt het gewoon nep over en geloof ik haar niet. Wat kan ik nu nog doen om het met mijn mentor nog een paar jaar vol te houden?

Oh misschien nog goed om te vermelden:
Als we afspreken dan is dit altijd onder collegetijden. Het is niet zo dat wij 's avonds of in de weekenden met elkaar gaan afspreken.

Dat ons contact niet helemaal gewoon is weet ik ook. En dat weet Emma net zo goed. Juist daarom hebben wij hier nooit een geheim van gemaakt en zoals gezegd werd het door iedereen positief opgevat. Het gaat erom dat mijn mentor uiteindelijk dingen heeft gezegd die niet waar zijn en die ook echt te ver gaan. En om er eerst een half jaar geen probleem van te maken en dan plotseling wel vind ik ook raar. Dit komt over als een soort wraakactie. Alsof de mentor denkt dat Emma haar mentorrol heeft overgenomen. Het gaat erom wat de mentor heeft gedaan en niet over het contact met Emma. Ieder mag voor zich bepalen of men dat vind kunnen of niet.

Wat betreft het andere topic wat hier genoemd wordt: dit is niet van mij, al heb ik het ook gelezen en moet ik toegeven dat het verhaal best overeenkomt, dus ik begrijp jullie gedachten.