Werk & Studie
alle pijlers
Na je 30e beginnen met een loopbaan carrière..
dinsdag 16 januari 2018 14:10
Goedemiddag,
Ik ben eigenlijk een beetje opzoek naar lot genootjes?
Toen ik 19 was kreeg ik te horen dat ik kanker had wat mijn hele leven op z'n kop gooide! De afgelopen 10 jaar was het de ene chemo na het andere
Maar we hebben ons er door heen gevochten en ben afgelopen jaar kankervrij verklaard. Nu nog enkel jaarlijkse controles en bezoek ik 1x per 2 weken een psycholoog waarmee ik het verleden verwerk.
Voor mijn gevoel ben ik nu eindelijk klaar voor het echte leven en word het tijd om wat op te gaan bouwen. Alleen als 30ger voel ik me heel onzeker en weet ik niet waar ik echt moet beginnen en zit ik bom vol vragen zoals:
- Ik heb een gat in mijn cv van 10 jaar hoe vul je dat op? Ik wil absoluut niet liegen in mijn cv en hoe kijken werkgevers daar tegen aan?
- Ik wil dolgraag weer een opleiding gaan volgen maar ik merk gewoon dat mijn hersenen gewoon niet mee willen werken hahahaha.. Als ik een boek probeer te lezen gaan mijn oogjes al snel richting socialmedia of de tv? Iemand tips? (Niet die lullige van uitzetten, want denk dat ik het wel kan maar heb moeite met die concentratie knop vinden en opbouwen).
- Wat voor soort vacatures adviseren jullie voor iemand die weinig werkervaring heeft maar wel graag wat serieus wilt opbouwen en groeien? Ik krijg nu voornamelijk vrijwilligerswerk aangeboden maar dat betaald mijn rekeningen niet en banen als verkoopmedewerkster maar dat is niet echt een carriere..
- En daarnaast voel ik me super onzeker en ergens ook wel eenzaam.. Zijn er meerdere mensen aanwezig die nu pas beginnen met opbouwen van een 'volwassen' leven? Ben ik de enigste? Komt het nog goed? Moet je geduldig afwachten of er 100% voor gaan en al die afwijzingen tegemoet gaan?
Met andere worden, zijn er hier mensen mensen met een soort gelijke situatie of mensen die het echt gelukt is? I need some hope!
Ik ben eigenlijk een beetje opzoek naar lot genootjes?
Toen ik 19 was kreeg ik te horen dat ik kanker had wat mijn hele leven op z'n kop gooide! De afgelopen 10 jaar was het de ene chemo na het andere
Maar we hebben ons er door heen gevochten en ben afgelopen jaar kankervrij verklaard. Nu nog enkel jaarlijkse controles en bezoek ik 1x per 2 weken een psycholoog waarmee ik het verleden verwerk. Voor mijn gevoel ben ik nu eindelijk klaar voor het echte leven en word het tijd om wat op te gaan bouwen. Alleen als 30ger voel ik me heel onzeker en weet ik niet waar ik echt moet beginnen en zit ik bom vol vragen zoals:
- Ik heb een gat in mijn cv van 10 jaar hoe vul je dat op? Ik wil absoluut niet liegen in mijn cv en hoe kijken werkgevers daar tegen aan?
- Ik wil dolgraag weer een opleiding gaan volgen maar ik merk gewoon dat mijn hersenen gewoon niet mee willen werken hahahaha.. Als ik een boek probeer te lezen gaan mijn oogjes al snel richting socialmedia of de tv? Iemand tips? (Niet die lullige van uitzetten, want denk dat ik het wel kan maar heb moeite met die concentratie knop vinden en opbouwen).
- Wat voor soort vacatures adviseren jullie voor iemand die weinig werkervaring heeft maar wel graag wat serieus wilt opbouwen en groeien? Ik krijg nu voornamelijk vrijwilligerswerk aangeboden maar dat betaald mijn rekeningen niet en banen als verkoopmedewerkster maar dat is niet echt een carriere..
- En daarnaast voel ik me super onzeker en ergens ook wel eenzaam.. Zijn er meerdere mensen aanwezig die nu pas beginnen met opbouwen van een 'volwassen' leven? Ben ik de enigste? Komt het nog goed? Moet je geduldig afwachten of er 100% voor gaan en al die afwijzingen tegemoet gaan?
Met andere worden, zijn er hier mensen mensen met een soort gelijke situatie of mensen die het echt gelukt is? I need some hope!
dinsdag 16 januari 2018 14:13
Zo, jij hebt het leven niet kado gekregen. Ik heb er geen ervaring mee, ken ook niemand in die positie, dus meer dan je succes wensen kan ik niet. Hooguit één ding: als je iets wil is knokken altijd de betere keuze, en niet afwachten.
Succes!
Succes!
Like a great eternal Klansman
With his two flashing red eyes
Turn around he's always watching
(Dead Kennedys)
With his two flashing red eyes
Turn around he's always watching
(Dead Kennedys)
dinsdag 16 januari 2018 14:16
Dat gat in je cv kun je toch heel goed verklaren? Als een werkgever geen begrip heeft voor kanker... dat kan ik me echt niet voorstellen.
Het klinkt alleen wel alsof je geen idee hebt wat je wil / kan, en dat is natuurlijk ook wel logisch.
Als ik jou was zou ik in combinatie met je psycholoog ook naar een (loopbaan) coach gaan, die je kan helpen met het uitzetten van een pad. En je zult wel iets van een studie moeten gaan doen als je geen verkoopmedewerkster wilt worden. Of iig wat cursussen volgen zodat je bij een uitzendbureau bijvoorbeeld kantoorwerk kunt gaan doen. Van daaruit kun je dan verder groeien.
Heel veel succes!
Het klinkt alleen wel alsof je geen idee hebt wat je wil / kan, en dat is natuurlijk ook wel logisch.
Als ik jou was zou ik in combinatie met je psycholoog ook naar een (loopbaan) coach gaan, die je kan helpen met het uitzetten van een pad. En je zult wel iets van een studie moeten gaan doen als je geen verkoopmedewerkster wilt worden. Of iig wat cursussen volgen zodat je bij een uitzendbureau bijvoorbeeld kantoorwerk kunt gaan doen. Van daaruit kun je dan verder groeien.
Heel veel succes!
anoniem_63d4de36d8a94 wijzigde dit bericht op 16-01-2018 14:16
Reden: Typo
Reden: Typo
0.24% gewijzigd
dinsdag 16 januari 2018 14:18
Eens, ik ben 7 jaar verkoopster geweest (overigens met een universitaire opleiding, lang leve de crisis) en ik heb daar vreeselijk veel van geleerd. Dingen die ik nu nog steeds gebruik in mijn huidige baan.Koffielepel schreef: ↑16-01-2018 14:16Waarom wil je geen verkoopmedewerker worden. Dit lijkt me juist een hele goede baan om eerst mee te beginnen. Zo heel veel druk ligt er niet op en je kunt weer wennen aan werken. Wat voor diploma's heb je waarmee je aan het werk zou kunnen?
dinsdag 16 januari 2018 14:19
Dit moeten heftige jaren geweest zijn! Wat fijn dat je nu eindelijk kankervrij bent en dat je weer wat verder vooruit kunt kijken!
Er zijn er velen, die om verschillende redenen, pas later zijn gaan werken of juist vroeg zijn gaan werken en daarna gaan om-of-bijscholen.
Welke opleiding heb je gedaan? Wat schat je in als jouw nivo en waar liggen je interesses en kwaliteiten?
Zelf door omstandigheden ook pas later dan gemiddeld begonnen aan mijn werkend leven. Na wat jaar werken ook nog een bijbehorende opleiding gedaan en nu een leuke job met bijpassend diploma.
Er zijn er velen, die om verschillende redenen, pas later zijn gaan werken of juist vroeg zijn gaan werken en daarna gaan om-of-bijscholen.
Welke opleiding heb je gedaan? Wat schat je in als jouw nivo en waar liggen je interesses en kwaliteiten?
Zelf door omstandigheden ook pas later dan gemiddeld begonnen aan mijn werkend leven. Na wat jaar werken ook nog een bijbehorende opleiding gedaan en nu een leuke job met bijpassend diploma.
dinsdag 16 januari 2018 14:23
Waar ligt je interesse, wat vind je leuk en waar ben je goed in? Of wat lijkt je leuk, wat deed je voor je ziek werd? Had je al een bepaalde richting of studie gekozen?
Begin eens met je oriënteren op de dingen die binnen je bereik liggen. Wil je leren en werken combineren? Of een baantje om je studie te bekostigen? Welk niveau kun je aan? Kijk eens op werk.nl of carrièretijger, daar vind je ook beroepskeuzetests
Begin eens met je oriënteren op de dingen die binnen je bereik liggen. Wil je leren en werken combineren? Of een baantje om je studie te bekostigen? Welk niveau kun je aan? Kijk eens op werk.nl of carrièretijger, daar vind je ook beroepskeuzetests
dinsdag 16 januari 2018 14:38
Ik heb mijn VMBO T diploma, en mijn mbo Toerisme en receptie diploma. Daarnaast heb ik het afgelopen als cliënt begeleider gewerkt met vluchtelingen en een HBO propedeuse vreemdelingen rechten gedaan. Dus, het eerste jaar van de HBO rechten opleiding. Ik merk gewoon dat een volle opleiding op HBO niveau op het moment gewoon te veel gevraagd is helaas. Ja, ik moet eerlijk zijn heb gewoon erg veel moeite met de concentratie nog.
Wel geloof ik, dat ik HBO denk en werk niveau heb maar dat ik liever op MBO niveau ergens instap. Mijn interesse gaat richting de sociale sector in een minder formeel bedrijf waar je, je rustig kan ontwikkelen en ontplooien. Ik geloof er namelijk in wanneer ik in het ritme zit het vanzelf wel goed komt. Alleen heb ik erg veel moeite met de start en ook ergens schaamte.
Waarom geen verkoopmedewerkster? In het verleden heb ik voor Didi kleding winkel gewerkt en daar moest je echt 8 uur lang op je benen staan en je mocht niet zitten. Het klinkt echt belachelijk lui van mij, maar ik denk niet dat ik het dat nu al fysiek trek? Ik heb de afgelopen jaren vaak hele dagen op bed gelegen waardoor ik weer wat kracht op moet opbouwen...
Wel geloof ik, dat ik HBO denk en werk niveau heb maar dat ik liever op MBO niveau ergens instap. Mijn interesse gaat richting de sociale sector in een minder formeel bedrijf waar je, je rustig kan ontwikkelen en ontplooien. Ik geloof er namelijk in wanneer ik in het ritme zit het vanzelf wel goed komt. Alleen heb ik erg veel moeite met de start en ook ergens schaamte.
Waarom geen verkoopmedewerkster? In het verleden heb ik voor Didi kleding winkel gewerkt en daar moest je echt 8 uur lang op je benen staan en je mocht niet zitten. Het klinkt echt belachelijk lui van mij, maar ik denk niet dat ik het dat nu al fysiek trek? Ik heb de afgelopen jaren vaak hele dagen op bed gelegen waardoor ik weer wat kracht op moet opbouwen...
anoniem_361157 wijzigde dit bericht op 16-01-2018 14:49
3.11% gewijzigd
dinsdag 16 januari 2018 14:44
Ik denk dat je sowieso los moet laten dat mensen denken dat je lui of ongeïnteresseerd bent doordat je bepaalde dingen niet kunt. Het is helemaal niet raar dat je concentratieproblemen hebt na alles wat je meegemaakt hebt. En het is ook niet raar dat jij geen 8 uur op een dag op je benen kunt staan.
Is het niet een optie om eens te kijken naar een werk/leer-traject? Dan kun je 1 dag in de week lessen volgen, en 3 of 4 dagen werken. Volgens mij zijn er best een aantal van zulke opleidingen in de sociale sector.
De tip van een loopbaancoach is ook wel een goede. Je focus heeft al die jaren ergens anders gelegen. Gezonde mensen hebben jaren lang om te bedenken wat ze willen gaan doen, jij was bezig met overleven.
Succes!!
Is het niet een optie om eens te kijken naar een werk/leer-traject? Dan kun je 1 dag in de week lessen volgen, en 3 of 4 dagen werken. Volgens mij zijn er best een aantal van zulke opleidingen in de sociale sector.
De tip van een loopbaancoach is ook wel een goede. Je focus heeft al die jaren ergens anders gelegen. Gezonde mensen hebben jaren lang om te bedenken wat ze willen gaan doen, jij was bezig met overleven.
Succes!!
dinsdag 16 januari 2018 16:18
dinsdag 16 januari 2018 16:52
Ik ben een soort van lotgenote. Ben bijna dertig en heb nauwelijks werkervaring. Op school niet verder gekomen dan niveau 2 MBO en VMBO-t denkniveau. Bij mij werd vroeg duidelijk dat ik een complexe stoornis heb, het is nooit echt duidelijk geworden wat mij mankeert. Ik ben toen gediagnosticeerd met zwakbegaafdheid, het is daarom lastig geweest om op te klimmen wegens vooroordelen (niet toegelaten worden tot opleidingen) en slecht zelfinzicht over wat ik wel en niet kan, vastlopen in opleidingen door (onduidelijke) leer-problemen etc.
Ik ken de onzekerheid, het gevoel alsof je 10 jaar achterloopt en de vraag of een werkgever dat wel zal accepteren. Ook de onzekerheid over of ik het werk zelf wel goed zal oppakken. De achterstand is er natuurlijk zowel op papier als in de praktijk.
Als ik in jouw schoenen stond dan zou ik wel voor een baantje gaan als verkoopmedewerker of een andere baan waar niet veel ervaring voor wordt gevraagd en dan avondschool gaan volgen of een thuisstudie bv via LOI. Het fijne aan deze opleidingen is dat je alleen leert voor het vak wat je wilt uitoefenen en niet nog allemaal bijvakken moet leren. Dat bespaard tijd en in jouw geval minder aandachtsspan
Ik zou niet liegen of zwijgen over je verleden. Ik zou zelf niet een betere reden weten om het gat in je CV te verklaren. Misschien wil je niet zielig gevonden worden? Dat zou ik begrijpelijk vinden, alleen zou het in dit geval juist een uitkomst zijn. Een werkgever verkiest niet zomaar iemand met minder werkervaring boven iemand met meer ervaring.
Ik zelf ga eerst in therapie en vervolgens werken in een intern werk/leerbedrijf.
Ik ken de onzekerheid, het gevoel alsof je 10 jaar achterloopt en de vraag of een werkgever dat wel zal accepteren. Ook de onzekerheid over of ik het werk zelf wel goed zal oppakken. De achterstand is er natuurlijk zowel op papier als in de praktijk.
Als ik in jouw schoenen stond dan zou ik wel voor een baantje gaan als verkoopmedewerker of een andere baan waar niet veel ervaring voor wordt gevraagd en dan avondschool gaan volgen of een thuisstudie bv via LOI. Het fijne aan deze opleidingen is dat je alleen leert voor het vak wat je wilt uitoefenen en niet nog allemaal bijvakken moet leren. Dat bespaard tijd en in jouw geval minder aandachtsspan
Ik zou niet liegen of zwijgen over je verleden. Ik zou zelf niet een betere reden weten om het gat in je CV te verklaren. Misschien wil je niet zielig gevonden worden? Dat zou ik begrijpelijk vinden, alleen zou het in dit geval juist een uitkomst zijn. Een werkgever verkiest niet zomaar iemand met minder werkervaring boven iemand met meer ervaring.
Ik zelf ga eerst in therapie en vervolgens werken in een intern werk/leerbedrijf.
dinsdag 16 januari 2018 17:15
Gefeliciteerd dat je kankervrij bent!
Als ik je post lees, vraag ik me vooral af in hoeverre je nu nog lichamelijk en geestelijk dingen hebt om rekening mee te houden. Het zou natuurlijk kunnen dat je concentratie echt achteruit gegaan is. Maar dat kun je niet opmaken uit dat je snel naar social media afdwaalt... want dat heeft bijna iedereen wel tegenwoordig.
En als 8 uur staan te lang is... wat zou wel haalbaar zijn? En is het nog op te bouwen?
Zou fijn zijn als sommige dingen getest/onderzocht kunnen worden.
Ben je overigens helemaal goedgekeurd nu?
Als ik je post lees, vraag ik me vooral af in hoeverre je nu nog lichamelijk en geestelijk dingen hebt om rekening mee te houden. Het zou natuurlijk kunnen dat je concentratie echt achteruit gegaan is. Maar dat kun je niet opmaken uit dat je snel naar social media afdwaalt... want dat heeft bijna iedereen wel tegenwoordig.
En als 8 uur staan te lang is... wat zou wel haalbaar zijn? En is het nog op te bouwen?
Zou fijn zijn als sommige dingen getest/onderzocht kunnen worden.
Ben je overigens helemaal goedgekeurd nu?
Je kunt méér.
dinsdag 16 januari 2018 20:38
Dit klinkt heel hard, maar als je een volledig hbo nu niet aan kunt door een gebrek aan concentratie (wat overigens heel begrijpelijk is), dan heb je op dit moment dus geen hbo werkniveau. Niet omdat je niet slim genoeg bent oid, en je kunt er niks aan doen, maar dat gaat dus niet. Ik zou me niet vergissen in 'rustig instappen op mbo niveau'. Qua werkniveau (als in: energie) is dat waarschijnlijk nu meer dan genoeg voor je, en zul je je aandacht al hard nodig hebben. En als het dan ook nog een sector is waar je geen opleiding voor hebt, moet je er dus ook nog bij leren (als studie of gewoon 'on the job', maar in elk geval meer dan iemand met een relevante opleiding).
Ik zou dus echt overwegen om toch naar opleidingen te kijken, misschien juist wel op mbo niveau of als leer-werk plek. Dan kun je wat rustiger weer in het werkritme komen, en is er ook ruimte om te leren.
Ik bedoel het niet zo rot als het misschien overkomt, maar het lijkt nu alsof je denkt: ik kon hbo aan, dus kan ik nu makkelijk een mbo baan doen. En ik denk dat dat niet zo makkelijk gaat, als je er al een kan vinden, want werkgevers kunnen in de sociale sector nog steeds kiezen. Ook dat wordt met opleiding makkelijker.
Ik kan me overigens wel heel goed je frustratie voorstellen hoor. Eerst al al die jaren ziekte en ellende, en dan mag je hier ook nog eens gaan opbouwen.
Ik zou dus echt overwegen om toch naar opleidingen te kijken, misschien juist wel op mbo niveau of als leer-werk plek. Dan kun je wat rustiger weer in het werkritme komen, en is er ook ruimte om te leren.
Ik bedoel het niet zo rot als het misschien overkomt, maar het lijkt nu alsof je denkt: ik kon hbo aan, dus kan ik nu makkelijk een mbo baan doen. En ik denk dat dat niet zo makkelijk gaat, als je er al een kan vinden, want werkgevers kunnen in de sociale sector nog steeds kiezen. Ook dat wordt met opleiding makkelijker.
Ik kan me overigens wel heel goed je frustratie voorstellen hoor. Eerst al al die jaren ziekte en ellende, en dan mag je hier ook nog eens gaan opbouwen.
dinsdag 16 januari 2018 20:49
Ik zou overigens ook traag opbouwen.
Niet gelijk van in begin voltijds willen gaan, want veel kans dat dat fout loopt.
Begin met 40 à 60 % werken.
(Bijvoorbeeld alleen de voormiddag of alleen de namiddag.
Als nu een boek lezen al zwaar is qua concentratie gaat een hele dag werken waarschijnlijk te zwaar zijn.
En mogelijk is 2 dagen na elkaar werken in begin ook te zwaar.)
Opbouwen kan altijd nog.
Sowieso kom je dan helaas vaak in "lagere banen" terecht.
Maar die je wel de kans geven te kijken wat je wel en niet aankan.
Ik zou gaan kijken met een loopbaan-adviseur wat je opties zijn.
Zowel qua job als qua ritme.
En waar je ook financieel gezien allemaal recht op hebt.
Misschien dat met vrijwilligerswerk starten en financieel op één of andere manier ondersteund worden net wel een optie is.
Kan je laten zien wat je kan zonder dat als het niet lukt daar een ontslag aan vast hangt.
En wie weet is het wel je ding, raak je binnen of weet je beter welke richting je wel en niet uit wil.
En hoeveel je aankan.
Niet gelijk van in begin voltijds willen gaan, want veel kans dat dat fout loopt.
Begin met 40 à 60 % werken.
(Bijvoorbeeld alleen de voormiddag of alleen de namiddag.
Als nu een boek lezen al zwaar is qua concentratie gaat een hele dag werken waarschijnlijk te zwaar zijn.
En mogelijk is 2 dagen na elkaar werken in begin ook te zwaar.)
Opbouwen kan altijd nog.
Sowieso kom je dan helaas vaak in "lagere banen" terecht.
Maar die je wel de kans geven te kijken wat je wel en niet aankan.
Ik zou gaan kijken met een loopbaan-adviseur wat je opties zijn.
Zowel qua job als qua ritme.
En waar je ook financieel gezien allemaal recht op hebt.
Misschien dat met vrijwilligerswerk starten en financieel op één of andere manier ondersteund worden net wel een optie is.
Kan je laten zien wat je kan zonder dat als het niet lukt daar een ontslag aan vast hangt.
En wie weet is het wel je ding, raak je binnen of weet je beter welke richting je wel en niet uit wil.
En hoeveel je aankan.
donderdag 18 januari 2018 12:59
Dit idd. Heftig hoor, succes!syvon schreef: ↑16-01-2018 14:16Dat gat in je cv kun je toch heel goed verklaren? Als een werkgever geen begrip heeft voor kanker... dat kan ik me echt niet voorstellen.
Het klinkt alleen wel alsof je geen idee hebt wat je wil / kan, en dat is natuurlijk ook wel logisch.
Als ik jou was zou ik in combinatie met je psycholoog ook naar een (loopbaan) coach gaan, die je kan helpen met het uitzetten van een pad. En je zult wel iets van een studie moeten gaan doen als je geen verkoopmedewerkster wilt worden. Of iig wat cursussen volgen zodat je bij een uitzendbureau bijvoorbeeld kantoorwerk kunt gaan doen. Van daaruit kun je dan verder groeien.
Heel veel succes!
donderdag 18 januari 2018 13:06
Waarom zoek je geen werk als receptioniste?
Je hebt ook bedrijven waar ze iemand zoeken voor de receptie, waar je ook nog bij mag zitten ook. Bij een notaris/advocatenkantoor bijvoorbeeld? Ik noem maar wat.
Of meld je bij een uitzendbureau?
Vertel wat je wensen zijn en die zoeken dan voor jou een passende baan.
Je hebt dan ook de mogelijkheid eerst parttime te beginnen en als je er goed bij voelt kun je het daarna altijd nog veranderen naar een fulltime job.
Succes in ieder geval.
Je hebt ook bedrijven waar ze iemand zoeken voor de receptie, waar je ook nog bij mag zitten ook. Bij een notaris/advocatenkantoor bijvoorbeeld? Ik noem maar wat.
Of meld je bij een uitzendbureau?
Vertel wat je wensen zijn en die zoeken dan voor jou een passende baan.
Je hebt dan ook de mogelijkheid eerst parttime te beginnen en als je er goed bij voelt kun je het daarna altijd nog veranderen naar een fulltime job.
Succes in ieder geval.
anoniem_362799 wijzigde dit bericht op 18-01-2018 13:08
Reden: klein foutje gevonden in de text
Reden: klein foutje gevonden in de text
0.31% gewijzigd
donderdag 18 januari 2018 13:22
Ik denk dat je nu niet moet denken aan een carrière opbouwen. Belangrijker is het om te wennen aan het werkproces en ritme. Vrijwilligerswerk kan dan juist heel nuttig zijn. Je leert nieuwe vaardigheden en je bouwt een netwerk op. Ik heb zelf 14 jaar niet gewerkt. Niet echt een bewuste keuze, maar raakte mijn baan kwijt toen de kinderen klein waren en kon geen parttime baan meer vinden in dezelfde richting. Inmiddels ben ik bijna 50 en dankzij mijn vrijwilligers-netwerk weer aan de slag.
En je kunt toch ook parttime aan de slag als verkoopster. Je zult in ieder geval een hoop nieuwe dingen leren, vooral over met mensen om gaan en over jezelf.
Misschien inderdaad niet voldoende om de rekeningen van te betalen, maar je hebt neem ik aan de afgelopen 10 jaar ook ergens van geleefd? Wajong oid? Kan je inkomen niet aangevuld worden tot bijstandsniveau en dat je dan rustig opbouwt? Volgens mij is het nu vooral een kwestie van met iets beginnen, wat dat is doet er nog even niet toe. Dan ga je vanzelf merken wat je leuk vindt en waar je goed in bent.
En je kunt toch ook parttime aan de slag als verkoopster. Je zult in ieder geval een hoop nieuwe dingen leren, vooral over met mensen om gaan en over jezelf.
Misschien inderdaad niet voldoende om de rekeningen van te betalen, maar je hebt neem ik aan de afgelopen 10 jaar ook ergens van geleefd? Wajong oid? Kan je inkomen niet aangevuld worden tot bijstandsniveau en dat je dan rustig opbouwt? Volgens mij is het nu vooral een kwestie van met iets beginnen, wat dat is doet er nog even niet toe. Dan ga je vanzelf merken wat je leuk vindt en waar je goed in bent.
