Werk & Studie
alle pijlers
Wie wil er met me meedenken?
donderdag 18 oktober 2018 17:29
Een hele tijd geleden nadat ik langdurig ziek ben geweest, heb ik besloten dat het roer om moest. Ik heb mezelf toen veel tijd gegund om me weer goed te voelen en dat is gelukt. In die tijd heb ik een beetje als zzp’er gewerkt, meer om bezig te blijven.
Deze zomer werd ik gevraagd door een bekende om in te vallen bij hun bedrijf. Ze zaten enorm omhoog en het was maar voor 2 maanden. Hoewel het compleet ander werk was dan ik gewend ben, heb ik het gedaan. Blijkbaar beviel dat goed, daar ze me nu een vaste baan hebben aangeboden.
Dit heb ik geaccepteerd (wel parttime, want ik wil niet meer) met het idee dat ik dan op een normaal tempo ingewerkt kan worden.
Nu had ik gisteren echter een gesprek met een van de partners met de mededeling dat ze me zsm ingewerkt willen hebben omdat ze over een paar maanden een nieuwe vestiging gaan openen waar ze mij de dagelijkse leiding willen gaan geven.
En nu zit ik met de vraag of ik dit wel wil. Enerzijds vind ik het heel leuk om iets nieuws op poten te zetten, maar anderzijds weet ik ook dat dat kan betekenen dat ik mezelf weer voorbij ga lopen.
Ik zou graag wat commentaar van anderen lezen om tot (nieuwe) inzichten te komen.
Alvast bedankt voor het lezen van dit epistel.
Deze zomer werd ik gevraagd door een bekende om in te vallen bij hun bedrijf. Ze zaten enorm omhoog en het was maar voor 2 maanden. Hoewel het compleet ander werk was dan ik gewend ben, heb ik het gedaan. Blijkbaar beviel dat goed, daar ze me nu een vaste baan hebben aangeboden.
Dit heb ik geaccepteerd (wel parttime, want ik wil niet meer) met het idee dat ik dan op een normaal tempo ingewerkt kan worden.
Nu had ik gisteren echter een gesprek met een van de partners met de mededeling dat ze me zsm ingewerkt willen hebben omdat ze over een paar maanden een nieuwe vestiging gaan openen waar ze mij de dagelijkse leiding willen gaan geven.
En nu zit ik met de vraag of ik dit wel wil. Enerzijds vind ik het heel leuk om iets nieuws op poten te zetten, maar anderzijds weet ik ook dat dat kan betekenen dat ik mezelf weer voorbij ga lopen.
Ik zou graag wat commentaar van anderen lezen om tot (nieuwe) inzichten te komen.
Alvast bedankt voor het lezen van dit epistel.
donderdag 18 oktober 2018 17:42
donderdag 18 oktober 2018 17:50
Haha, lekker duidelijk, ik hou ervan.
Qua eerste ja’s zit het goed en wat de sector betreft ook.
donderdag 18 oktober 2018 18:02
Je kan prima zo denken maar vergeet dan dat TO ziek is geweest, niet 100% belastbaar en zelf bang is dat ze te veel gaat/moet werken.
Die heb je niet meegenomen.
donderdag 18 oktober 2018 18:16
Ik ben zelf ook niet 100 % belastbaar en de eerste vraag dekt de grootste stressfactoren al af. De tweede vraag zijn de sectoren met bovengemiddelde belasting en/of hoge uitval. Dus ik denk dat ik er heel goed rekening mee heb gehouden.Lucifer2018 schreef: ↑18-10-2018 18:02Je kan prima zo denken maar vergeet dan dat TO ziek is geweest, niet 100% belastbaar en zelf bang is dat ze te veel gaat/moet werken.
Die heb je niet meegenomen.
donderdag 18 oktober 2018 20:13
Bedankt voor jullie reacties. De werkgever weet van mijn belastbaarheid, vandaar dat ik heb bedongen om parttime te werken.
Het nieuwe kantoor zal in eerste instantie niet hele dagen geopend zijn.
Ik vind het enerzijds wel leuk, maar ik vraag me af of ik niet beter voor een rustiger baan kan gaan.
En stel dat ik het ga doen dan kan ik niet zomaar weggaan als het me toch niet bevalt.
Ik zit dus met de vraag of ik me moet vastleggen en of ik mezelf niet ga voorbijlopen aangezien ik in vrij korte tijd veel onder de knie moet krijgen.
Anderzijds verveel ik me ook vrij snel, een simpele baan kan me dus ook niet echt boeien.
Het nieuwe kantoor zal in eerste instantie niet hele dagen geopend zijn.
Ik vind het enerzijds wel leuk, maar ik vraag me af of ik niet beter voor een rustiger baan kan gaan.
En stel dat ik het ga doen dan kan ik niet zomaar weggaan als het me toch niet bevalt.
Ik zit dus met de vraag of ik me moet vastleggen en of ik mezelf niet ga voorbijlopen aangezien ik in vrij korte tijd veel onder de knie moet krijgen.
Anderzijds verveel ik me ook vrij snel, een simpele baan kan me dus ook niet echt boeien.
donderdag 18 oktober 2018 20:21
Wat leuk dat ze zo enthousiast over je zijn!
Het is momenteel wel een tijd van iets 'snel leren', ik ken bijna geen bedrijf waar je niet in het diepe wordt gegooid en snel aan de slag gaat. Anders is het waarschijnlijk een baan waar je je gaat vervelend (bore-out).
Ik zou bij hen aangeven dat het je kracht is dat je hard werkt maar de valkuil kan zijn dat je teveel gaat doen en uitvalt. Spreek af dat je bv. na 2 maanden evalueert en voor jezelf dat je op de dagen dat je niet werkt, ook echt niet werkt (geen mail op telefoon, niet gebeld worden). Ook handig om meteen te zorgen voor het inwerken van een back-up. Dan kan jij ook gewoon eens vrij nemen als je dat wilt.
Het is momenteel wel een tijd van iets 'snel leren', ik ken bijna geen bedrijf waar je niet in het diepe wordt gegooid en snel aan de slag gaat. Anders is het waarschijnlijk een baan waar je je gaat vervelend (bore-out).
Ik zou bij hen aangeven dat het je kracht is dat je hard werkt maar de valkuil kan zijn dat je teveel gaat doen en uitvalt. Spreek af dat je bv. na 2 maanden evalueert en voor jezelf dat je op de dagen dat je niet werkt, ook echt niet werkt (geen mail op telefoon, niet gebeld worden). Ook handig om meteen te zorgen voor het inwerken van een back-up. Dan kan jij ook gewoon eens vrij nemen als je dat wilt.
Het komt altijd weer goed...het kost alleen maar tijd
donderdag 18 oktober 2018 20:35
Ben je ambitieus? Heb je (nog jonge) kinderen thuis? Moet je misschien nog aan een gezin beginnen? Hoe staat je eventuele partner er tegenover?
Je kan het draaien of keren hoe je wil, een leidinggevende krijgt veel meer op zijn bordje dan iemand van 'het voetvolk'.
Waarom kan je niet weggaan als het je niet bevalt? Gaan zij jou een dag langer houden dan moet, als jij hun niet bevalt? Dan was het makkelijk personeel aannemen, als die toch nooit meer weggaan.
Goed nadenken en dan een beslissing durven nemen, want
wie niet waagt, blijft maagd!
Héél, héél veel succes als je zou beginnen.
Je kan het draaien of keren hoe je wil, een leidinggevende krijgt veel meer op zijn bordje dan iemand van 'het voetvolk'.
Waarom kan je niet weggaan als het je niet bevalt? Gaan zij jou een dag langer houden dan moet, als jij hun niet bevalt? Dan was het makkelijk personeel aannemen, als die toch nooit meer weggaan.
Goed nadenken en dan een beslissing durven nemen, want
wie niet waagt, blijft maagd!
Héél, héél veel succes als je zou beginnen.
donderdag 18 oktober 2018 21:35
Herkenbaar.
Ik ben/was ook beperkt belastbaar en heb de afgelopen jaren een heerlijke parttime baan gehad waarbij ik niet overvraagd werd, bij een vriendin die van mijn situatie wist.
Helaas houdt dat werk op en moet ik me nu weer oriënteren op werk in de grote mensen wereld.
Ik merk dat mijn ambitie het nu al, in de oriëntatie fase steeds meer gaat overnemen van mijn angst voor een te grote belasting. En dat is eng, want ik ben nogal kopschuw geraakt doordat ik eerder goed ziek ben geworden van (onder meer) werk.
Helaas merk ik dat nu al, bij het zoeken van een nieuwe baan, de stress behoorlijk toeneemt en ik probeer dat echt met man en macht te managen. Ik hoop maar de onzekerheid over mijn toekomst en sollicitatieprocedures stressvolle zijn dan een leuke parttime (maar wel verantwoordelijke) baan straks.
Ook houd ik mezelf maar voor dat ik niet meer dezelfde ben als 10 jaar geleden toen ik zwaar burn out/depressief raakte en op meerdere vlakken veel meer rust in mijn leven heb gecreëerd. Hopelijk houd ik het nu dus wel vol. Mocht dat niet zo zijn, dan zal ik weer de consequenties moeten trekken maar heb ik het in ieder geval geprobeerd.
Ik ben/was ook beperkt belastbaar en heb de afgelopen jaren een heerlijke parttime baan gehad waarbij ik niet overvraagd werd, bij een vriendin die van mijn situatie wist.
Helaas houdt dat werk op en moet ik me nu weer oriënteren op werk in de grote mensen wereld.
Ik merk dat mijn ambitie het nu al, in de oriëntatie fase steeds meer gaat overnemen van mijn angst voor een te grote belasting. En dat is eng, want ik ben nogal kopschuw geraakt doordat ik eerder goed ziek ben geworden van (onder meer) werk.
Helaas merk ik dat nu al, bij het zoeken van een nieuwe baan, de stress behoorlijk toeneemt en ik probeer dat echt met man en macht te managen. Ik hoop maar de onzekerheid over mijn toekomst en sollicitatieprocedures stressvolle zijn dan een leuke parttime (maar wel verantwoordelijke) baan straks.
Ook houd ik mezelf maar voor dat ik niet meer dezelfde ben als 10 jaar geleden toen ik zwaar burn out/depressief raakte en op meerdere vlakken veel meer rust in mijn leven heb gecreëerd. Hopelijk houd ik het nu dus wel vol. Mocht dat niet zo zijn, dan zal ik weer de consequenties moeten trekken maar heb ik het in ieder geval geprobeerd.
donderdag 18 oktober 2018 21:38
Eens met Rik. Bespreek waar je vandaan komt en geef duidelijk je grenzen aan.
vrijdag 19 oktober 2018 07:35
Mijn thuissituatie is heel stabiel en rustig. Heb al n carrière achter de rug en hoef niet meer zo nodig.mammezel schreef: ↑18-10-2018 20:35Ben je ambitieus? Heb je (nog jonge) kinderen thuis? Moet je misschien nog aan een gezin beginnen? Hoe staat je eventuele partner er tegenover?
Je kan het draaien of keren hoe je wil, een leidinggevende krijgt veel meer op zijn bordje dan iemand van 'het voetvolk'.
Waarom kan je niet weggaan als het je niet bevalt? Gaan zij jou een dag langer houden dan moet, als jij hun niet bevalt? Dan was het makkelijk personeel aannemen, als die toch nooit meer weggaan.
Goed nadenken en dan een beslissing durven nemen, want
wie niet waagt, blijft maagd!
Héél, héél veel succes als je zou beginnen.
Die opmerking dat ik weg kan wanneer ik wil, is voor mij een eye opener. Ik voel me nl. snel verantwoordelijk en vind dan dat ik het niet kan maken om weg te gaan als er op me gerekend wordt, maar je hebt gelijk, andersom werkt het ook niet zo.
vrijdag 19 oktober 2018 07:46
Ja dat gevoel. Goed weten dat het rustiger aandoen ervoor zorgt dat je goed functioneert, maar ergens die (oude) ik die ook weer bovenkomt en volop wil knallen.Hillegonda1 schreef: ↑18-10-2018 21:35Herkenbaar.
Ik ben/was ook beperkt belastbaar en heb de afgelopen jaren een heerlijke parttime baan gehad waarbij ik niet overvraagd werd, bij een vriendin die van mijn situatie wist.
Helaas houdt dat werk op en moet ik me nu weer oriënteren op werk in de grote mensen wereld.
Ik merk dat mijn ambitie het nu al, in de oriëntatie fase steeds meer gaat overnemen van mijn angst voor een te grote belasting. En dat is eng, want ik ben nogal kopschuw geraakt doordat ik eerder goed ziek ben geworden van (onder meer) werk.
Helaas merk ik dat nu al, bij het zoeken van een nieuwe baan, de stress behoorlijk toeneemt en ik probeer dat echt met man en macht te managen. Ik hoop maar de onzekerheid over mijn toekomst en sollicitatieprocedures stressvolle zijn dan een leuke parttime (maar wel verantwoordelijke) baan straks.
Ook houd ik mezelf maar voor dat ik niet meer dezelfde ben als 10 jaar geleden toen ik zwaar burn out/depressief raakte en op meerdere vlakken veel meer rust in mijn leven heb gecreëerd. Hopelijk houd ik het nu dus wel vol. Mocht dat niet zo zijn, dan zal ik weer de consequenties moeten trekken maar heb ik het in ieder geval geprobeerd.
Kan ik inmiddels alweer meer handelen of is dit het en zal het nooit meer worden?
Ik merk ook dat het stress met zich meebrengt, op zich niet heel erg, want dat hoort erbij en ik wil mezelf niet continu voorzichtig behandelen, daar ben ik het type niet voor. Maar wanneer is het wel teveel en ga ik dat dan op tijd zien?
vrijdag 19 oktober 2018 07:52
Hoi Micky,
Ik zou het niet doen als ik jou was.
Jouw eerste intentie was altijd om part time te werken. Je hebt een lange weg achter de rug om je beter te voelen en wilde gedoseerd weer wat werken.
Juist dan kun je het beter behappen.
Dit gesprek kwam heel onverwacht en je wist hier niks van.
Dit was ook helemaal niet jouw bedoeling, ook al vind je iets opzetten wel leuk en ben je in voor iets nieuws.
Als je daar de dgls leiding moet geven heb je zeer grote kans dat je jezelf weer voorbij loopt.
Veel sterkte/ succes met alles!!!
Ik zou het niet doen als ik jou was.
Jouw eerste intentie was altijd om part time te werken. Je hebt een lange weg achter de rug om je beter te voelen en wilde gedoseerd weer wat werken.
Juist dan kun je het beter behappen.
Dit gesprek kwam heel onverwacht en je wist hier niks van.
Dit was ook helemaal niet jouw bedoeling, ook al vind je iets opzetten wel leuk en ben je in voor iets nieuws.
Als je daar de dgls leiding moet geven heb je zeer grote kans dat je jezelf weer voorbij loopt.
Veel sterkte/ succes met alles!!!
vrijdag 19 oktober 2018 08:30
Hoi Mickey,
Ik begrijp je dilemma. Angst voor nieuwe overbelasting èn ook de verwachting dat een uitdaging je wellicht nieuwe energie gaat geven en dus goed doet.
Vd week sprak ik met een vriendin over soortgelijk dilemma. Zij had twee supertips. 1) wat had je gedaan/gekozen voordat je ziek werd? (Maw: niet onzeker was geweest over belastbaarheid) 2) breng in beeld welke waarden voor jou belangrijk zijn en structureer je interne dialoog daarmee.
Ze had een goede link om je eigen waarden in beeld te brengen. Ik stuur je deze via pb.
Ik begrijp je dilemma. Angst voor nieuwe overbelasting èn ook de verwachting dat een uitdaging je wellicht nieuwe energie gaat geven en dus goed doet.
Vd week sprak ik met een vriendin over soortgelijk dilemma. Zij had twee supertips. 1) wat had je gedaan/gekozen voordat je ziek werd? (Maw: niet onzeker was geweest over belastbaarheid) 2) breng in beeld welke waarden voor jou belangrijk zijn en structureer je interne dialoog daarmee.
Ze had een goede link om je eigen waarden in beeld te brengen. Ik stuur je deze via pb.
vrijdag 19 oktober 2018 08:37
vrijdag 19 oktober 2018 08:44
Léér uit deze eye-opener de hoofdregel over werkdruk. Werkdruk zit niet in aantal uren werk, zelfs niet in te leveren prestaties. Werkdruk zit in vrije beheersbaarheid van je werk & in je hoofd.Mickyindegloria schreef: ↑19-10-2018 07:35Mijn thuissituatie is heel stabiel en rustig. Heb al n carrière achter de rug en hoef niet meer zo nodig.
Die opmerking dat ik weg kan wanneer ik wil, is voor mij een eye opener. Ik voel me nl. snel verantwoordelijk en vind dan dat ik het niet kan maken om weg te gaan als er op me gerekend wordt, maar je hebt gelijk, andersom werkt het ook niet zo.
Like a great eternal Klansman
With his two flashing red eyes
Turn around he's always watching
(Dead Kennedys)
With his two flashing red eyes
Turn around he's always watching
(Dead Kennedys)
vrijdag 19 oktober 2018 09:11
Wat Jolly zegt. Werkdruk zit niet in het aantal uren.
Ik denk dat het niet zozeer gaat over “zien wanneer het te veel is”. Maar over “zien wat jij zelf wilt”.
Als leidinggevende kun je voortdurend bezig zijn te zorgen dat anderen hun werk kunnen doen, goed voor iedereen zorgen. Daarvan raak je heel snel uitgeput. Je kunt ook bezig zijn met iets nieuws op poten zetten, precies zoals jij dat wilt en zoals bij jou past. Daarvan krijg je energie.
Vraag jezelf niet: is het niet te veel?
Maar vraag jezelf: is dit waar ik echt blij van word?
En vraag jezelf dat laatste elke week, en stuur bij als het niet meer gaat zoals je wilt. Of stap op.
Ik denk dat het niet zozeer gaat over “zien wanneer het te veel is”. Maar over “zien wat jij zelf wilt”.
Als leidinggevende kun je voortdurend bezig zijn te zorgen dat anderen hun werk kunnen doen, goed voor iedereen zorgen. Daarvan raak je heel snel uitgeput. Je kunt ook bezig zijn met iets nieuws op poten zetten, precies zoals jij dat wilt en zoals bij jou past. Daarvan krijg je energie.
Vraag jezelf niet: is het niet te veel?
Maar vraag jezelf: is dit waar ik echt blij van word?
En vraag jezelf dat laatste elke week, en stuur bij als het niet meer gaat zoals je wilt. Of stap op.
vrijdag 19 oktober 2018 09:20
Niet helemaal eens dat werkdruk niet in aantal uren zit. Ik ben aanzienlijk minder gaan werken en dat vind ik ook aanzienlijk beter vol te houden.
Mijn werk kan veel druk met zich meebrengen. Het maakt dan nogal verschil of ik de volgende dag vrij ben en lekker kan relaxen of dat ik de volgende dag weer in een stressvolle achtbaan zit en op die manier dag na dag moet door buffelen.
Bij stress hoort voldoende hersteltijd.
Mijn werk kan veel druk met zich meebrengen. Het maakt dan nogal verschil of ik de volgende dag vrij ben en lekker kan relaxen of dat ik de volgende dag weer in een stressvolle achtbaan zit en op die manier dag na dag moet door buffelen.
Bij stress hoort voldoende hersteltijd.
vrijdag 19 oktober 2018 09:25
Je hebt gelijk. Ik heb werk waarin ik denkwerk afwissel met praktisch, fysiek werk. Aan beide zit een grens, maar als je het afwisselt kan je best veel.Hillegonda1 schreef: ↑19-10-2018 09:20Niet helemaal eens dat werkdruk niet in aantal uren zit. Ik ben aanzienlijk minder gaan werken en dat vind ik ook aanzienlijk beter vol te houden.
Maar ook weer niet alles wat je zou willen... (zucht).
