Werk & Studie alle pijlers

Escalatie niet van me af kunnen zetten

11-12-2018 23:03 38 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hoi allemaal,

Ik werk in de gehandicaptenzorg en heb vaker met escalaties te maken. Maar op de een of andere manier kan ik die van vanmiddag niet van me af zetten. Misschien komt dat omdat er 2 escalaties van 2 cliënten vlak achter elkaar kwamen. Of omdat ik de 2de escalatie er bij geroepen werd door een stagiair en in een fractie van een seconde moest beslissen wat ik zou doen. Ik besloot om de strijd aan te gaan. Waarbij ik gebeten ben, maar erger nog, de cliënt is met veel mankracht naar de slaapkamer gebracht. Er schiet nu vanalles door mijn hoofd. Had ik het anders aan kunnen pakken? Heb ik het goede besluit genomen?

Ik ga het hier morgen uiteraard nog even op mijn werk over hebben. Maar nu kan ik dus niet slapen. Zijn er meer mensen die dit zo ooit meegemaakt hebben? Het is echt niet de ergste escalatie geweest uit mijn loopbaan, maar hij blijft wel hangen.
Een vriendin van me, al vele jaren werkzaam in de gehandicaptenzorg, is ooit bijna gewurgd.
Een kennis van me, werkzaam in de psychiatrie, kreeg een kan hete koffie over zich heen gegooid.

Hoe ervaren je ook ben, je kan niet alles voorkomen.
Gebeten? Ben je bij een arts geweest?
Verder geen ervaring mee, ik zou het heel ingrijpend vinden, sterkte!
Ga lekker warm douchen (ook het water over je hoofd laten lopen), kruik maken en naar bed.

Lieve groetjes.
Alle reacties Link kopieren
Geen ervaring met zon moment, maar schrijf je twijfels even op.
Schrijf kort op wat er gebeurd is, wat het precies is wat zoveel indruk op je heeft gemaakt en welke vragen je morgen op t werk wil bespreken.
En dan spreek je met jezelf af dat je het los laat en er morgen pas weer naar kijkt. Kijk ff tv of loop Eem rondje voordat je gaat slapen
Alle reacties Link kopieren
Zeker. Veel te maken gehad met agressieve cliënten en escalaties. Regel is dan eigenlijk ook om het voor dat je naar huis gaat, het na te bespreken, zodat je het niet meeneemt naar huis. Misschien handig voor de volgende keer.

Verder helpt mij altijd om tegen mijzelf te zeggen:
-ik kan nu niets meer aan de situatie veranderen, ik bespreek het met iemand, dan krijg ik feedback ipv in cirkels te denken
- ik heb op dat moment gedaan wat ik dacht dat goed was
- ik doe mij best en ben bereid om kritisch te kijken naar of ik anders had kunnen handelen, maar niet nu op dit tijdstip want dat is toch niet vruchtbaar

het maakt indruk, het is niet gek dat je er aan denkt, vooral als je het niet hebt kunnen bespreken. En al helemaal als het gaat om reacties waarbij je geem tijd hebt gehad om eerst na te denken omdat je direct moest reageren.
Laat het los, gun jezelf even rust om bij te komen en parkeer het.
Alle reacties Link kopieren
sam1968 schreef:
11-12-2018 23:11
Gebeten? Ben je bij een arts geweest?
Verder geen ervaring mee, ik zou het heel ingrijpend vinden, sterkte!
Ik moet morgen naar de huisarts voor de tetanus prik. Kan hij het meteen even beoordelen.

Is de eerste keer dat ik gebeten ben. Misschien heeft het daarom zo’n indruk achter gelaten. Knijpen, krassen, slaan, schoppen, kopstoten allemaal prima. (Niet prima natuurlijk) Maar bijten vind ik zo gemeen.
Zelf geen fysieke agressie op mij gericht meegemaakt, maar wel regelmatig met collega's. Vanuit het werk wordt er altijd geevalueerd, aangifte gedaan en wat maar nodig is om de collega weer in goede doen het werk te laten doen. Ik moet wel zeggen dat het went. Iemand die morgen een tik krijgt, staat overmorgen gewoon weer op de vloer (tenzij er letsel is). Wat vanuit onze werkgever wel veel herhaald wordt is: accepteer het nooit. Ga het niet normaal vinden. Het mag dan bij de doelgroep horen, maar ook zij weten dondersgoed welk gedrag ze vertonen. Het is GEEN risico van het vak. Je mag het dus erg vinden, er verdrietig/geschrokken van zijn. Dit gedrag komt van de patient, niet van jou.

*ik werk overigens niet met zwaar verstandelijk beperken.
anoniem_370152 wijzigde dit bericht op 11-12-2018 23:20
4.22% gewijzigd
Bebis schreef:
11-12-2018 23:14
Zeker. Veel te maken gehad met agressieve cliënten en escalaties. Regel is dan eigenlijk ook om het voor dat je naar huis gaat, het na te bespreken, zodat je het niet meeneemt naar huis. Misschien handig voor de volgende keer.

Verder helpt mij altijd om tegen mijzelf te zeggen:
-ik kan nu niets meer aan de situatie veranderen, ik bespreek het met iemand, dan krijg ik feedback ipv in cirkels te denken
- ik heb op dat moment gedaan wat ik dacht dat goed was
- ik doe mij best en ben bereid om kritisch te kijken naar of ik anders had kunnen handelen, maar niet nu op dit tijdstip want dat is toch niet vruchtbaar


het maakt indruk, het is niet gek dat je er aan denkt, vooral als je het niet hebt kunnen bespreken. En al helemaal als het gaat om reacties waarbij je geem tijd hebt gehad om eerst na te denken omdat je direct moest reageren.
Laat het los, gun jezelf even rust om bij te komen en parkeer het.
Goede punten!
Alle reacties Link kopieren
En echt, spreek met jezelf af om niet naar huis te gaan als je niet de situatie hebt kunnen bespreken. Ik heb altijd alleen op de groep gestaan en dan was het lastig om de situatie te bespreken. Daarvoor heb ik afgesproken de leidinggevende dan er over te spreken. Sowieso moet je een VIM invullen lken toch? En dus ook je leidinggevende, of als je in een zelforganiserend team werkt, je regio-manager op de joovte brengen. Wat gelijk ook een moment is om het er over te hebben.
Alle reacties Link kopieren
Ik ben wel heel blij dat ik het bij de stagiair weg heb kunnen halen. Hij hield voet bij stuk (heel knap als je net een andere escalatie hebt gezien!) en verbood de cliënt iets. Maar ben blij dat hij mij op tijd riep zodat ik degene was die in kon grijpen.
Alle reacties Link kopieren
Kromo19* schreef:
11-12-2018 23:22
Ik ben wel heel blij dat ik het bij de stagiair weg heb kunnen halen. Hij hield voet bij stuk (heel knap als je net een andere escalatie hebt gezien!) en verbood de cliënt iets. Maar ben blij dat hij mij op tijd riep zodat ik degene was die in kon grijpen.
Fijn! Er zijn dus ook dingen gegaan zoals je gewild had. Houd dat vast. En na een nachtje slaap kan je dieper ingaan op wat er eventueel anders kan de volgende keer.

Trouwens feedback/praten over de situatie is ook heel erg belangrijk voor stagiaires. Jij bent verantwoordelijk om hier initiatief in te nemen richting de stagiaire. Mocht je dat nog niet gedaan hebben, dan zou ik dat morgen ook nog even doen. Het heeft waarschijnlijk minstens evenveel indruk op hem gemaakt. Succes!
Alle reacties Link kopieren
Bebis schreef:
11-12-2018 23:19
En echt, spreek met jezelf af om niet naar huis te gaan als je niet de situatie hebt kunnen bespreken. Ik heb altijd alleen op de groep gestaan en dan was het lastig om de situatie te bespreken. Daarvoor heb ik afgesproken de leidinggevende dan er over te spreken. Sowieso moet je een VIM invullen lken toch? En dus ook je leidinggevende, of als je in een zelforganiserend team werkt, je regio-manager op de joovte brengen. Wat gelijk ook een moment is om het er over te hebben.
Er was vandaag helaas geen tijd meer voor. Morgen moet ik het invullen en kan ik ook gelijk een gesprek aanvragen met de leidinggevende en/of orthopedagoog. Maar waarom deze dan zo blijft hangen...
Alle reacties Link kopieren
Bebis schreef:
11-12-2018 23:27
Fijn! Er zijn dus ook dingen gegaan zoals je gewild had. Houd dat vast. En na een nachtje slaap kan je dieper ingaan op wat er eventueel anders kan de volgende keer.

Trouwens feedback/praten over de situatie is ook heel erg belangrijk voor stagiaires. Jij bent verantwoordelijk om hier initiatief in te nemen richting de stagiaire. Mocht je dat nog niet gedaan hebben, dan zou ik dat morgen ook nog even doen. Het heeft waarschijnlijk minstens evenveel indruk op hem gemaakt. Succes!
Ga ik zeker doen. En ook meteen even een compliment geven voor zijn vasthoudend handelen. Dankje!
Sommige incidenten blijven hangen, wat meer tijd nodig om te verwerken. Waarschijnlijk heb je je op dat moment even heel onveilig gevoeld, misschien gehandeld uit emotie ipv professionaliteit (en logisch, je kunt niet altijd neutraal blijven) , dat maakt meer impact op je qua gevoel.

Ik werk zelf 18 jaar met mvg (gedragsproblemen) binnen de gehandicaptenzorg en heb zo'n beetje alles gezien en meegemaakt helaas. Bijtwonden, dagelijks geslagen, geschopt, gespuugd, haren trekken, operatie aan meniscus enz.

Incidenten die zo bij je binnen komen moet je lekker van je af praten. Hebben jullie een bedrijfs opvang team? Vertrouwenspersoon binnen de organisatie? Dat kan heel fijn zijn.
Zijn jullie getraind op technieken rondom agressie? Conflicthantering, losmaak-technieken, fixatie en dergelijke? Dat kan heel goed helpen bij t werken met deze doelgroep.

Sterkte met verwerken, en als je eens wilt sparren, voel je welkom :hug:
Alle reacties Link kopieren
Ik werk in een ander vakgebied en heb (gelukkig nog) nooit met fysieke incidenten te maken gehad. Wel met boze mensen. Ik probeer mezelf altijd voor te houden dat die boosheid niet tegen mij persoonlijk gericht is maar dat ik op dat moment in de situatie ben waardoor ze zich op mij af reageren. Moet dat nog wel wat trainen maar dat inzicht helpt me wel.
Alle reacties Link kopieren
Op mijn werk ook regelmatig escalaties en die kan ik eigenlijk altijd van me af zetten. Maakt niet uit hoe hard ik geschopt/geknepen/bespuugd ben oid.
Als ik het thuis verteld heb, is het daarna wel klaar.

Maar vorig jaar ben ik een keer met beide handen behoorlijk stevig bij mijn keel gepakt. Op zich kon mijn collega me redelijk snel los krijgen, maar daar had ik wel even last van.
Op de dag zelf niet, maar ‘s avonds zat ik thuis ineens te huilen. Verstandelijk wist ik natuurlijk wel waarom, maar het voelde niet alsof het met die escalatie te maken had. Dat moest even slijten. Zelfs toen ik een aantal dagen later tijdens een cursus conflicthantering (een cursus die we al vele malen volgden) om tips vroeg, schoot ik weer vol.

Ik denk dat je het gewoon moet accepteren en het echt wel even over je heen mag laten komen. Praat er over, althans dat helpt bij altijd wel. Zodat je even je verhaal kan doen.

Evalueer met de betrokkenen, maar kijk daarbij ook wat er juist wel goed ging. En soms houd je ergens een naar gevoel aan over, maar kon het gewoon niet anders..
Sterkte!
Alle reacties Link kopieren
Wat heb ik respect voor jullie, dat jullie dit werk doen ondanks het risico op geweld, het zou mijn baan niet zijn.
Alle reacties Link kopieren
Hebben jullie een protocol? Worden dit soort incidenten doorgesproken en geregistreerd? Is er een vertrouwenspersoon met wie je dit soort situaties kunt bespreken?
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
Even een tip voor bij de huisarts; vraag om een antibiotica kuur. Als je gebeten bent door een mens en het is echt door je huid heen is een antibiotica kuur echt raadzaam.

Verder wil ik je sterkte wensen. Besef je dat je er ook even mee mag zitten, je hebt wel iets heftigs meegemaakt. Het gevoel zal vast en zeker gaan slijten, alleen nu nog even niet..
Allereerst: antibiotica breed-spectrum en een tetanusprik! Mensenbeten zijn ontzettend smerig.

Verder is het logisch dat je staat te kijken van zo’n incident. Ik werk met dezelfde doelgroep en op een bepaalde manier went het, maar de eerste keer gebeten worden vond ik ook heel erg hetig.
Probeer het vooral met follega’s Te bespreken, zowel wat er nou precies gebeurde als wat het met jou heeft gedaan. Weet dat het logisch is dat je van slag bent en geef jezelf de tijd om het te laten zakken.
En kijk voor jezelf aan hoe het voelt de volgende keer met deze client. Is er eventueel mogelijkheid van groep te wisselen als het niet goed voelt?
Alle reacties Link kopieren
Gebeten worden is zo akelig! Accepteer dat het zo is dat je het even niet kunt loslaten, dat mag er zijn.
Ik heb geregeld te maken met agressie en bijtincidenten zijn altijd pittig. Ooit een verwurging meegemaakt en gedacht dat ik dit verwerkt had met behulp van collega's en leidinggevende. Jaren later kwam er in een cursus weer verwurging aan bod en ik schoot weer helemaal in de emotie. Uiteindelijk met extra trainingen dit alsnog opgepakt. Kun je zien hoe zoiets met je doet ook als je geregeld te maken hebt met escalaties en incidenten.
Alle reacties Link kopieren
Vanochtend al even besproken met een collega die er gisteren ook was. Zij gaf zelf aan dat er eigenlijk geen andere keus was. Cliënt had al oplopende spanning en wilde gaan lopen met een waterkoker met gloeiend heet water. Voor de veiligheid van de client, de andere cliënten, de stagiair en mezelf was dit de enige juiste keuze.

Vanmiddag kan ik naar de huisarts voor de tetanus. Zal meteen de antibiotica aankaarten.
beetjegek schreef:
12-12-2018 07:25
Wat heb ik respect voor jullie, dat jullie dit werk doen ondanks het risico op geweld, het zou mijn baan niet zijn.
Eens, zit met open mond te lezen dat dit soort incidenten bij jullie vakgebied regelmatig voorkomt.
Caracolita schreef:
12-12-2018 15:15
Eens, zit met open mond te lezen dat dit soort incidenten bij jullie vakgebied regelmatig voorkomt.
In de gehandicaptenzorg is er een heel brede doelgroep met moeilijk gedrag en agressie.
Het is voor deze mensen ook vrijwel niet af te leren of om te buigen omdat verstandelijke vermogens dat niet toelaten. Volwassen mensen met t begrip van een peuter/kleuter/kind.

Het is dan ook vaak een bewuste keuze om ermee te gaan werken. Ik vind het nog altijd fantastisch om met deze mensen te werken en geniet ondanks alle escalatie dagelijks van ook veel plezier en leuke dingen.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven