Werk & Studie alle pijlers

Ambitie en erkenning zijn vieze woorden

30-12-2018 10:43 121 berichten
Tenminste, zo ben ik opgevoed.
Met het idee dat mensen die (zeer) ambitieus zijn verkeerde waarden hebben, dat erkenning willen hebben voor wat je doet verdacht is. Bescheidenheid is een deugd. etc. etc.
En als je erkenning wil voor wat je doet dan maak je jezelf afhankelijk van de lof van anderen en dat is op een of andere manier een karakterzwakte.

Ik ben nooit echt ambitieus geweest, vind de dingen die ik in mijn vrije tijd doe vaak ook leuker en kan heel goed luieren en dagdromen. Maar sinds een tijdje ben ik met dingen bezig waar ik wel ambitieus in ben. Ik vind dat ik er steeds beter in word en wil daar zeker ook erkenning voor. Dat vind ik aan de ene kant ook begrijpelijk, maar aan de andere kant blijft er toch een stemmetje dat zegt "not done".

Mensen die voor hun ambitie over lijken gaan vind ik nog steeds niet ok, en de aandachtjunkies zoals Paris Hilton ook niet. Maar toch, goed willen zijn in wat je doet, zo goed als binnen jouw mogelijkheden ligt én daar erkenning voor willen, volgens mij is dat niet slecht.

Hoe zien jullie dat?
Alle reacties Link kopieren
Ligt eraan wat jij als erkenning ziet en/of ervaart. Wat is voor jou erkenning?
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
Alle reacties Link kopieren
Ik ben extreem de andere kant opgevoed. Je doet iets omdat je daar goed in wil worden, de beste. Het was voor mij niet overduidelijk tot de beroemde quote een aantal jaar geleden:
Waarom zou je een marathon willen lopen, waarom zoveel moeite, tijd en energie als je toch niet gaat winnen?
Een beetje alles-of-niets.

Ik ervaar het dus als een bevrijding als ik opeens iets doe, gewoon omdat ik het gewoon leuk vind ipv mijzelf constant krampachtig te willen verbeteren.
mevrouw75 wijzigde dit bericht op 30-12-2018 11:01
3.05% gewijzigd
Ik ben totaal tegenovergesteld opgevoed.
Mijn opa en oma (!) studeerden al voor de tweede wereldoorlog. Een academische opleiding was ook voor ons vanzelfsprekend. Mijn twee broers zijn gepromoveerd.

Ik heb later moeten leren dat mijn identiteit niet afhangt van mijn (beroeps) status.

Toch vind ik ambitie en succes nog mooi. Ik zie veel mensen bij wie dat past en die er veel voldoening uithalen.
'Over lijken gaan' zie ik weinig. Maar dat hangt misschien van de definitie af.
@ Enn, goede vraag. Ik denk dat het simpelweg is dat anderen, en dan vooral degenen die ik zelf hierin respecteer of die succesvol zijn, vinden dat wat ik doe goed is. En uiteindelijk zou ik er ook geld mee willen verdienen.

@ Mevrouw, wat fijn dat je die bevrijding hebt gevonden. Ik moet ook wel zorgen dat datgene waar ik over praat (fotografie) voor mij ook iets blijft waar ik heel veel van geniet. En dat ik niet zo ambitieus word dat ik vooral "gezien" wil worden, of het alleen benader met de gedachte dat het verkoopbaar moet zijn.

@ Hillegonda. Die verwachting van studeren herken ik wel. Dat vonden ze bij mij ook belangrijk, maar dan weer niet zodat ik een goede carriere kon krijgen. Die voldoening van goed en beter worden vind ik ook belangrijk. Daar word ik blij van.
Alle reacties Link kopieren
Head* schreef:
30-12-2018 11:02
@ Enn, goede vraag. Ik denk dat het simpelweg is dat anderen, en dan vooral degenen die ik zelf hierin respecteer of die succesvol zijn, vinden dat wat ik doe goed is. En uiteindelijk zou ik er ook geld mee willen verdienen.

@ Mevrouw, wat fijn dat je die bevrijding hebt gevonden. Ik moet ook wel zorgen dat datgene waar ik over praat (fotografie) voor mij ook iets blijft waar ik heel veel van geniet. En dat ik niet zo ambitieus word dat ik vooral "gezien" wil worden, of het alleen benader met de gedachte dat het verkoopbaar moet zijn.

@ Hillegonda. Die verwachting van studeren herken ik wel. Dat vonden ze bij mij ook belangrijk, maar dan weer niet zodat ik een goede carriere kon krijgen. Die voldoening van goed en beter worden vind ik ook belangrijk. Daar word ik blij van.
Die bevrijding hebbik helaas nog lang niet altijd, meer niet dan wel, maar het beginnetje is er. Zoals jij de ‘not done’ in je achterhoofd heb, heb ik bij alles iets ‘verbetens’ dat ik moeilijk los kan laten. Of ik doe iets níet.
Alle reacties Link kopieren
Er is niets mis met ambities; het willen doen. De soep nog lekkerder maken dan de vorige keer, je huis netjes opgeruimd hebben, een baan waar je beter tot je recht komt en beter kunt ontplooien, nog langer hardlopen, etc.

Ambities heb ik primair voor mezelf.

Aandacht en erkenning van anderen is leuk, maar dat moet geen doel zijn. Het gaat om de erkenning en goedkeuring van jezelf, dat jij tevreden bent met wie je bent.

Je moet dus leren dat ambities en aandacht echt niet het zelfde zijn
I can't control the wind but I can adjust the sail
explore, dream & discover
Ik vind het nu naar de andere kant doorgeslagen.

Je moet ambitie hebben op alle vlakken in je leven en streven naar constante erkenning. Tenminste dat idee krijg ik bij veel mensen op het moment.
hamerhaai schreef:
30-12-2018 11:06
Er is niets mis met ambities; het willen doen. De soep nog lekkerder maken dan de vorige keer, je huis netjes opgeruimd hebben, een baan waar je beter tot je recht komt en beter kunt ontplooien, nog langer hardlopen, etc.

Ambities heb ik primair voor mezelf.

Aandacht en erkenning van anderen is leuk, maar dat moet geen doel zijn. Het gaat om de erkenning en goedkeuring van jezelf, dat jij tevreden bent met wie je bent.

Je moet dus leren dat ambities en aandacht echt niet het zelfde zijn
Waarom zou je dat willen, elke keer nog beter zijn? Dat is toch onhaalbaar?
Mevrouw75 schreef:
30-12-2018 11:06
Die bevrijding hebbik helaas nog lang niet altijd, meer niet dan wel, maar het beginnetje is er. Zoals jij de ‘not done’ in je achterhoofd heb, heb ik bij alles iets ‘verbetens’ dat ik moeilijk los kan laten. Of ik doe iets níet.

Ja, lastig is dat hè. Die boodschappen waar je mee opgevoed bent en die je niet meer helemaal kwijt raakt.
Ik vind het ook moeilijk om er ronduit voor uit te komen dat ik hierin succesvol wil zijn, dat ik er geld mee wil verdienen etc. etc. Dus dat mijn ambities verder reiken dan hobby. Het voelt een beetje alsof ik als ukkie mee wil doen met de grote kinderen ofzo.
hamerhaai schreef:
30-12-2018 11:06
Er is niets mis met ambities; het willen doen. De soep nog lekkerder maken dan de vorige keer, je huis netjes opgeruimd hebben, een baan waar je beter tot je recht komt en beter kunt ontplooien, nog langer hardlopen, etc.

Ambities heb ik primair voor mezelf.

Aandacht en erkenning van anderen is leuk, maar dat moet geen doel zijn. Het gaat om de erkenning en goedkeuring van jezelf, dat jij tevreden bent met wie je bent.

Je moet dus leren dat ambities en aandacht echt niet het zelfde zijn
Dat snap ik. En ik wil ook zeker genieten van mijn eigen groei en proces hierin. Maar.....mijn ambitie is wel om hier ook geld mee te verdienen en dat hangt natuurlijk wel af van wat anderen ervan vinden.
Als ik zelf heel blij ben met een foto die ik heb gemaakt, dan kan ik dat best vasthouden als anderen dat niet vinden. Al is dat soms jammer. Is ook gewoon een kwestie van smaak. Dus puur voor mezelf is dat geen probleem. Maar als ik van anderen geen erkenning zou krijgen, dan zou ik mijn ambitie ook niet waar kunnen maken er geld mee te verdienen. Hoe tevreden is er voor mezelf ook mee ben. In die zin is erkenning wel noodzakelijk voor mijn ambities.
Alle reacties Link kopieren
Head* schreef:
30-12-2018 11:09
Ja, lastig is dat hè. Die boodschappen waar je mee opgevoed bent en die je niet meer helemaal kwijt raakt.
Ik vind het ook moeilijk om er ronduit voor uit te komen dat ik hierin succesvol wil zijn, dat ik er geld mee wil verdienen etc. etc. Dus dat mijn ambities verder reiken dan hobby. Het voelt een beetje alsof ik als ukkie mee wil doen met de grote kinderen ofzo.
Gek genoeg herken ik dat wel. Ik ben ook gewoon heel middelmatig in bijna alles, waarom zou ik dan laten zien wat ik kan? Maar misschien is dat wel de alles-of-niets mentaliteit. Pas als ik de beste, of in ieder geval tot een van de besten hoor, mag ik laten zien wat ik kan.
Lucifer2018 schreef:
30-12-2018 11:08
Ik vind het nu naar de andere kant doorgeslagen.

Je moet ambitie hebben op alle vlakken in je leven en streven naar constante erkenning. Tenminste dat idee krijg ik bij veel mensen op het moment.
Ja, dat zie ik ook. Een bloeiende carriere, grote vriendenkring, sporten, leuke kinderen. Alles helemaal top. Zo zit ik niet in elkaar, vind dat ook heel vermoeiend klinken.
Ambitie is voor mij redelijk nieuw. :-D
Alle reacties Link kopieren
Ik ben niet ambitieus. Ben goed in mijn werk, word daar om gewaardeerd
en dat vind ik leuk, maar niet méér dan dat.

Ik haal veel voldoening uit dingen die ik naast mijn werk doe.
Maar het boeit me werkelijk niet als ik de ene keer zonder problemen 15 km loop, en de volgende keer met tegenzin 10. Of dat mijn soep de ene keer lekker is, en de andere keer mwah.
himalaya wijzigde dit bericht op 30-12-2018 13:05
0.27% gewijzigd
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
Mevrouw75 schreef:
30-12-2018 11:13
Gek genoeg herken ik dat wel. Ik ben ook gewoon heel middelmatig in bijna alles, waarom zou ik dan laten zien wat ik kan? Maar misschien is dat wel de alles-of-niets mentaliteit. Pas als ik de beste, of in ieder geval tot een van de besten hoor, mag ik laten zien wat ik kan.

Leg je de lat dan ook heel hoog voor jezelf? En verstop je jezelf bewust?

Ik heb met verschillende professionele fotografen gesproken, wanneer is het nou eigenlijk goed genoeg? (om prof te worden, om commercieel te gaan denken) En het gekke is dat daar natuurlijk helemaal geen vast punt voor is. Dus het is ook een kwestie van lef. Jezelf willen laten zien. En dat heb ik ook nooit gehad, omdat ik mezelf ook middelmatig vond. Ik geloof dat wij hetzelfde beroep hebben en in mijn beroep zal ik nooit tot de grote uitblinkers horen. En verder ook nergens in. Maar bij het fotograferen brandt er een vuurtje dat niet te blussen is. En dat is nieuw voor me en zorgt ervoor dat ik mezelf (of mijn werk) wel wil laten zien.
himalaya schreef:
30-12-2018 11:14
Ik ben niet ambitieus. Ben gied in mijn werk, word daar om gewaardeerd
en dat vind ik leuk, maar niet méér dan dat.

Ik haal veel voldoening uit dingen die ik naast mijn werk doe.
Maar het boeit me werkelijk niet als ik de ene keer zonder problemen 15 km loop, en de volgende keer met tegenzin 10. Of dat mijn soep de ene keer lekker is, en de andere keer mwah.
Het lijkt me prettig als je zo relativerend in het leven staat.
Zelf vind ik het altijd heel vervelend als iets wat ik doe mwah is.
Alle reacties Link kopieren
Head* schreef:
30-12-2018 11:18
Leg je de lat dan ook heel hoog voor jezelf? En verstop je jezelf bewust?

Ik heb met verschillende professionele fotografen gesproken, wanneer is het nou eigenlijk goed genoeg? (om prof te worden, om commercieel te gaan denken) En het gekke is dat daar natuurlijk helemaal geen vast punt voor is. Dus het is ook een kwestie van lef. Jezelf willen laten zien. En dat heb ik ook nooit gehad, omdat ik mezelf ook middelmatig vond. Ik geloof dat wij hetzelfde beroep hebben en in mijn beroep zal ik nooit tot de grote uitblinkers horen. En verder ook nergens in. Maar bij het fotograferen brandt er een vuurtje dat niet te blussen is. En dat is nieuw voor me en zorgt ervoor dat ik mezelf (of mijn werk) wel wil laten zien.
Ja en ja.
In theorie weet ik heus hoe het werkt, maar de praktijk...
Ik kan ook flink blokkeren, als in een soort faalangst.
Ik downsize wat ik kan, want ben toch niet de beste, dus waarom zou ik ‘opscheppen’, vertellen dat ik iets goed kan.m, met solliciteren bv.
mevrouw75 wijzigde dit bericht op 30-12-2018 11:27
10.40% gewijzigd
Mevrouw75 schreef:
30-12-2018 11:20
Ja en ja.
In theorie weet ik heus hoe het werkt, maar de praktijk...
Ik kan ook flink blokkeren, als in een soort faalangst.
Dat is wel jammer. Dan wordt "ik ben middelmatig" een self fulfilling prophecy.
Mijn lat ligt ook heel hoog, zeker in mijn werk. Daardoor had ik altijd het gevoel dat ik slecht presteerde, nooit goed genoeg. Door die onzekerheid presteerde ik denk ik ook minder goed. Was in ieder geval altijd heel gestresst. Liep constant op mijn tenen. Nu ben ik al een hele tijd thuis en pas onlangs schoot door mijn hoofd dat ik mijn werk gewoon goed deed. Maar toen ik er nog middenin zat voelde ik me steeds meer alleen maar tekort schieten. Zo stom.
Dit soort boodschappen zijn voor vrouwen anders dan voor mannen heb ik het idee. Als man mag je wel ambitieus en succesvol zijn en jezelf laten zien. Als vrouw wordt bescheidenheid meer gewaardeerd en jezelf wegcijferen voor anderen. Als je jezelf en je eigen ontwikkeling belangrijk vindt en jezelf laat zien, dan word je al snel egoïstisch genoemd, bazig of arrogant.

Ik vind het wel erg dat nog steeds zoveel vrouwen zich klein houden om maar te voldoen aan deze norm. Zelf ben ik wel ambitieus in mijn vakgebied en ik probeer me zo min mogelijk aan te trekken van ideeën en verwachtingen van anderen.
Alle reacties Link kopieren
Ikigai schreef:
30-12-2018 11:32
Dit soort boodschappen zijn voor vrouwen anders dan voor mannen heb ik het idee. Als man mag je wel ambitieus en succesvol zijn en jezelf laten zien. Als vrouw wordt bescheidenheid meer gewaardeerd en jezelf wegcijferen voor anderen. Als je jezelf en je eigen ontwikkeling belangrijk vindt en jezelf laat zien, dan word je al snel egoïstisch genoemd, bazig of arrogant.

Ik vind het wel erg dat nog steeds zoveel vrouwen zich klein houden om maar te voldoen aan deze norm. Zelf ben ik wel ambitieus in mijn vakgebied en ik probeer me zo min mogelijk aan te trekken van ideeën en verwachtingen van anderen.
Ik heb dus hele andere ervaringen, maar goed, dat kun je hier ook lezen.

Hoewel, arrogant door mensen die een middag naar me kijken en geen enkel woord met me gewisseld hebben, ben ik wel genoemd.
En ik heb een vreemde mix van een soort onderdanigheid en directe ‘mannelijke’ manier van communiceren die niet altijd goed ontvangen wordt, vooral door meer emotioneel communicerende vrouwen trouwens.
mevrouw75 wijzigde dit bericht op 30-12-2018 11:41
18.07% gewijzigd
Ikigai schreef:
30-12-2018 11:32
Dit soort boodschappen zijn voor vrouwen anders dan voor mannen heb ik het idee. Als man mag je wel ambitieus en succesvol zijn en jezelf laten zien. Als vrouw wordt bescheidenheid meer gewaardeerd en jezelf wegcijferen voor anderen. Als je jezelf en je eigen ontwikkeling belangrijk vindt en jezelf laat zien, dan word je al snel egoïstisch genoemd, bazig of arrogant.

Ik vind het wel erg dat nog steeds zoveel vrouwen zich klein houden om maar te voldoen aan deze norm. Zelf ben ik wel ambitieus in mijn vakgebied en ik probeer me zo min mogelijk aan te trekken van ideeën en verwachtingen van anderen.

Ja, dat herken ik ook wel. Al kom ik uit een sector waar veel vrouwen werken.
Ik probeer me daar ook niet zoveel van aan te trekken, maar ben wel zo opgevoed. Je merkt dat ook vaak aan hoe vrouwen praten, veel woordgebruik dat zwakker klinkt "misschien" "zou je" etc. etc. Toen ik ooit een verzoek moest doen aan een lg heb ik dat bewust anders gedaan, en dat werkt veel beter. Al zijn er dan wel mensen die vinden dat je niet goed communiceert en dat je niet lief, leuk en aardig genoeg bent.
Ik denk wel dat ik het ook moeilijk vind om ronduit uit te komen voor mijn ambities omdat ik mezelf dan ook kwetsbaar maak en ik dan meer kans maak op mijn bek te gaan. En ik ben niet opgevoed met het idee dat dat ok is.
Ikigai schreef:
30-12-2018 11:32
Dit soort boodschappen zijn voor vrouwen anders dan voor mannen heb ik het idee. Als man mag je wel ambitieus en succesvol zijn en jezelf laten zien. Als vrouw wordt bescheidenheid meer gewaardeerd en jezelf wegcijferen voor anderen. Als je jezelf en je eigen ontwikkeling belangrijk vindt en jezelf laat zien, dan word je al snel egoïstisch genoemd, bazig of arrogant.

Ik vind het wel erg dat nog steeds zoveel vrouwen zich klein houden om maar te voldoen aan deze norm. Zelf ben ik wel ambitieus in mijn vakgebied en ik probeer me zo min mogelijk aan te trekken van ideeën en verwachtingen van anderen.

Ik heb ook hele andere ervaringen en persoonlijk hou ik me niet klein of dommer voor. Nooit gedaan ook.

Ik vind juist dat er te veel geblaaskalt word, door mannen en vrouwen.
Ik vind ambitie en erkenning gewoon niet zo belangrijk tegenwoordig.

Zal misschien ook iets te maken hebben met mijn leeftijd en gezondheid. Hoe ouder hoe meer je kan relativeren en bij ziekte en tegenslag zie je misschien sneller dat bepaalde ambitie of erkenning je niks verder helpen.

Denk ik.
Lucifer2018 schreef:
30-12-2018 11:39
Ik heb ook hele andere ervaringen en persoonlijk hou ik me niet klein of dommer voor. Nooit gedaan ook.

Ik vind juist dat er te veel geblaaskalt word, door mannen en vrouwen.
Ik vind ambitie en erkenning gewoon niet zo belangrijk tegenwoordig.

Zal misschien ook iets te maken hebben met mijn leeftijd en gezondheid. Hoe ouder hoe meer je kan relativeren en bij ziekte en tegenslag zie je misschien sneller dat bepaalde ambitie of erkenning je niks verder helpen.

Denk ik.
Mijn werk geeft mij veel voldoening. Ik verdien mijn eigen geld waarmee ik mijn gezin kan onderhouden, heb plezier in wat ik doe, word intellectueel uitgedaagd, kom op mooie plekken en mag met interessante mensen werken.

Waarom zou het mij 'niks verder helpen'? Dat doet het toch al?
Alle reacties Link kopieren
Lucifer2018 schreef:
30-12-2018 11:39
Ik heb ook hele andere ervaringen en persoonlijk hou ik me niet klein of dommer voor. Nooit gedaan ook.

Ik vind juist dat er te veel geblaaskalt word, door mannen en vrouwen.
Ik vind ambitie en erkenning gewoon niet zo belangrijk tegenwoordig.

Zal misschien ook iets te maken hebben met mijn leeftijd en gezondheid. Hoe ouder hoe meer je kan relativeren en bij ziekte en tegenslag zie je misschien sneller dat bepaalde ambitie of erkenning je niks verder helpen.

Denk ik.
Blaaskallen (jezelf groter voordoen dat je bent toch?), komt in mijn ogen ook teveel voor.
Lucifer2018 schreef:
30-12-2018 11:39
Ik heb ook hele andere ervaringen en persoonlijk hou ik me niet klein of dommer voor. Nooit gedaan ook.

Ik vind juist dat er te veel geblaaskalt word, door mannen en vrouwen.
Ik vind ambitie en erkenning gewoon niet zo belangrijk tegenwoordig.

Zal misschien ook iets te maken hebben met mijn leeftijd en gezondheid. Hoe ouder hoe meer je kan relativeren en bij ziekte en tegenslag zie je misschien sneller dat bepaalde ambitie of erkenning je niks verder helpen.

Denk ik.
Ik heb mezelf heel vaak dommer en kleiner voorgedaan in mijn leven. En ook nu nog krijg ik regelmatig verbaal en non-verbaal de boodschap dat ik dat moet doen. Maar ik ben dat zo zat.
Ik geloof niet dat ik een blaaskaak ben of ooit zal worden, dat hoop ik toch!
Maar die fotografie, die heeft me helemaal te pakken. Verder hoef ik ook geen dikke baan, geen dik huis of grote auto ofzo.
Ik kan me wel voorstellen dat gezondheid een grote rol speelt in hoe je hier tegenaan kijkt. Als je gezondheidsproblemen hebt zijn er niet veel andere dingen belangrijker.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven