Werk & Studie
alle pijlers
De 'nieuwe' op het werk
zaterdag 5 januari 2019 20:08
Hoi,
Ik ben pas begonnen met mijn eerste baan en ik vind het super! Met momenten is het wel een uitdagende job maar ik word goed begeleid door mijn collega's. Ik werk in een team van 6 collega's, allemaal mensen waarmee het naar mijn gevoel wel klikt. De vier collega's van mijn leeftijd (21 - 26 jaar) vormen een hecht groepje. Ze doen veel samen buiten de werkvloer en hebben hun eigen what's app groepje waarin veel wordt gepraat. Hoewel ik goed besef dat ik de 'nieuwe' ben en dat ze me eerst moeten leren kennen, lijkt het mij heel leuk om in de toekomst deel te nemen aan de niet-werkgerelateerde gesprekken en uitstapjes. Doordat er jammer genoeg te weinig ruimte is in het gebouw, heb ik geen vaste bureau en ga ik zitten waar er plaats is. Ik probeer natuurlijk zoveel mogelijk in de kantoorruimte van mijn team te zitten, maar soms lukt dit niet en werk ik vanuit een andere ruimte (dus de bureau van een ander team- het is een individuele job dus we moeten niet samenwerken). Dit is niet alleen vervelend omdat het zo moeilijker wordt om van mijn team te leren, ik mis hierdoor ook veel gesprekken en blijf een beetje de buitenstander. Zo werd er eens gezegd om met de collega's naar de bios te gaan. Ik zag het helemaal zitten, tot ik deze week hoorde dat ze die avond met 3 gingen (een andere collega kon niet). Ik wou mezelf niet opdringen, maar heb toch van me laten horen door te vragen welke film ze gingen zien en dat het een film is die mij ook heel leuk lijkt. Toch volgde helaas geen uitnodiging. Ik snap dit wel en wil me zeker niet opdringen, ik ben dan ook nog maar een tweetal maanden aan het werk. Ik kan momenteel nog niet inschatten of het enkel ligt aan het feit dat ik pas begonnen ben en ze me nog niet goed kennen, of dat er meer achter zit (misschien vinden ze me niet leuk of houden ze het liever bij hun groepje van 4). Allemaal goed natuurlijk! Ik ben zelf iemand die nogal snel mensen mee op sleeptouw neemt en er geen erg in heeft dat er een onbekende met onze vriendengroep meegaat. Iedereen is daar natuurlijk anders in + het betreft in dit geval een werksituatie dus dat is toch weer iets anders.
Het is niet zo dat het me heel hard bezig houdt of dat ik me niet goed voel op het werk. Ik wil hiermee ook niemand van mijn collega's zwartmaken of bekritiseren. Het is enkel een situatie die me steeds meer begint op te vallen en waarmee ik nog niet goed weet wat te doen. Misschien herkennen mensen dit of hebben jullie juist zoiets van 'Marieke, dat is toch normaal als je daar nog maar 2 maanden werkt'.
(Genoeg andere mensen natuurlijk binnen de organisatie, maar omdat zij een andere functie bekleden heb ik niet zoveel met hen te bespreken. Daarnaast werken er vooral mensen met een gezin. Heel toffe mensen maar zij hebben hun gezin om mee bezig te zijn en het is toch net even iets anders dan een band opbouwen met leeftijdsgenoten)
Ik ben pas begonnen met mijn eerste baan en ik vind het super! Met momenten is het wel een uitdagende job maar ik word goed begeleid door mijn collega's. Ik werk in een team van 6 collega's, allemaal mensen waarmee het naar mijn gevoel wel klikt. De vier collega's van mijn leeftijd (21 - 26 jaar) vormen een hecht groepje. Ze doen veel samen buiten de werkvloer en hebben hun eigen what's app groepje waarin veel wordt gepraat. Hoewel ik goed besef dat ik de 'nieuwe' ben en dat ze me eerst moeten leren kennen, lijkt het mij heel leuk om in de toekomst deel te nemen aan de niet-werkgerelateerde gesprekken en uitstapjes. Doordat er jammer genoeg te weinig ruimte is in het gebouw, heb ik geen vaste bureau en ga ik zitten waar er plaats is. Ik probeer natuurlijk zoveel mogelijk in de kantoorruimte van mijn team te zitten, maar soms lukt dit niet en werk ik vanuit een andere ruimte (dus de bureau van een ander team- het is een individuele job dus we moeten niet samenwerken). Dit is niet alleen vervelend omdat het zo moeilijker wordt om van mijn team te leren, ik mis hierdoor ook veel gesprekken en blijf een beetje de buitenstander. Zo werd er eens gezegd om met de collega's naar de bios te gaan. Ik zag het helemaal zitten, tot ik deze week hoorde dat ze die avond met 3 gingen (een andere collega kon niet). Ik wou mezelf niet opdringen, maar heb toch van me laten horen door te vragen welke film ze gingen zien en dat het een film is die mij ook heel leuk lijkt. Toch volgde helaas geen uitnodiging. Ik snap dit wel en wil me zeker niet opdringen, ik ben dan ook nog maar een tweetal maanden aan het werk. Ik kan momenteel nog niet inschatten of het enkel ligt aan het feit dat ik pas begonnen ben en ze me nog niet goed kennen, of dat er meer achter zit (misschien vinden ze me niet leuk of houden ze het liever bij hun groepje van 4). Allemaal goed natuurlijk! Ik ben zelf iemand die nogal snel mensen mee op sleeptouw neemt en er geen erg in heeft dat er een onbekende met onze vriendengroep meegaat. Iedereen is daar natuurlijk anders in + het betreft in dit geval een werksituatie dus dat is toch weer iets anders.
Het is niet zo dat het me heel hard bezig houdt of dat ik me niet goed voel op het werk. Ik wil hiermee ook niemand van mijn collega's zwartmaken of bekritiseren. Het is enkel een situatie die me steeds meer begint op te vallen en waarmee ik nog niet goed weet wat te doen. Misschien herkennen mensen dit of hebben jullie juist zoiets van 'Marieke, dat is toch normaal als je daar nog maar 2 maanden werkt'.
(Genoeg andere mensen natuurlijk binnen de organisatie, maar omdat zij een andere functie bekleden heb ik niet zoveel met hen te bespreken. Daarnaast werken er vooral mensen met een gezin. Heel toffe mensen maar zij hebben hun gezin om mee bezig te zijn en het is toch net even iets anders dan een band opbouwen met leeftijdsgenoten)
zaterdag 5 januari 2019 20:31
zaterdag 5 januari 2019 21:20
Nou, ik vind jouw collega's niet heel sociaal overkomen naar jou toe. Ik doe zelf mijn best om nieuwe collega's meteen te betrekken. Ik heb erg het gevoel dat ze contact met jou willen beperken. Maar meer dan je best kun je niet doen. Vind het ook een rare situatie met dat bureau. Ik zou het voorlopig proberen met mee te lunchen. Dat is denk ik het eerste waarmee je kunt beginnen.
zaterdag 5 januari 2019 21:24
Ik vind je collega's erg flauw. Je hebt duidelijk door laten schemeren dat die film jou ook heel leuk lijkt, maar ze nodigen je niet uit. Ik vind het echt knap van je dat je er zo relaxed mogelijk in probeert te staan, maar helemaal leuk klinkt het niet. Ik zou zeggen: kijk het nog een poosje aan, meelunchen is inderdaad een goed idee en kijk hoe het zich ontwikkelt.
Beter een half motto....
zaterdag 5 januari 2019 21:47
To, leuk dat je het naar je zin hebt op je werk en dat je blijkbaar leuke collega's hebt, waarmee je ook in privé om wilt gaan.
Maar er kunnen meer dan genoeg redenen zijn waarom jij niet uitgenodigd wordt om iets privé met ze te doen. En de meesten zullen niet zijn omdat ze jou niet aardig vinden of omdat ze nu eenmaal onaardig zijn.
Als een groepje eenmaal gevormd is, is het gewoon lastig om daar op in te breken. Ze zijn nu eenmaal aan elkaar gewend en er is een bepaalde gezamenlijke geschiedenis en dynamiek. Dat zag je misschien ook al op school/opleiding. Bijvoorbeeld als men van dezelfde basisschool/vooropleiding kwam, men vaker samenkliekt. Dat zie je ook als je ergens nieuw komt wonen, de buren die er al jáááren wonen hebben al een bepaalde band. Of later als je als ouder nieuw op het schoolplein/bij het zwemband/sportveld staat. Kliekjes heb je altijd.
Bij mijn werkgever zijn er diverse kliekjes die met elkaar uit eten gaan. Bijvoorbeeld: Er is een groepje meiden van mijn leeftijd die eens in de zoveel tijd met elkaar uit eten gaan. Ik hoor daar niet bij omdat zij allemaal rond dezelfde periode gestart zijn, jaren samen hebben gewerkt en nu nog steeds met elkaar in contact zijn, ook met degenen die weg zijn. Ook is er een groep die bestaat uit (oud)medewerkers van een kantoor dat ooit is overgenomen. En er is een team dat regelmatig met elkaar op stap gaat. Ik hoor gewoon niet bij van deze groepjes.
Maar is dat heel erg? Ik werk er nu een paar jaar en ik hoor nu bij een paar andere groepjes. Met een paar van mijn team gaan we eens in de zoveel tijd eten/kletsen. Met een paar andere collega's ga ik (één-op-één) iets drinken. Dat soort dingen moeten nu eenmaal groeien en (mijn ervaring) dit duurt meestal wel langer dan 2 maanden. Men moet je leren kennen en jij moet hen leren kennen.
Kijk of je tussen de middag samen kunt lunchen, dat zorgt al meer voor een band. Maar staar je niet blind op enkel deze collega's, ook mensen met mensen die ouder zijn dan jij of een gezin hebben, kun je een hele leuke klik hebben.
O ja, en pas op dat je je niet opdringt.
Maar er kunnen meer dan genoeg redenen zijn waarom jij niet uitgenodigd wordt om iets privé met ze te doen. En de meesten zullen niet zijn omdat ze jou niet aardig vinden of omdat ze nu eenmaal onaardig zijn.
Als een groepje eenmaal gevormd is, is het gewoon lastig om daar op in te breken. Ze zijn nu eenmaal aan elkaar gewend en er is een bepaalde gezamenlijke geschiedenis en dynamiek. Dat zag je misschien ook al op school/opleiding. Bijvoorbeeld als men van dezelfde basisschool/vooropleiding kwam, men vaker samenkliekt. Dat zie je ook als je ergens nieuw komt wonen, de buren die er al jáááren wonen hebben al een bepaalde band. Of later als je als ouder nieuw op het schoolplein/bij het zwemband/sportveld staat. Kliekjes heb je altijd.
Bij mijn werkgever zijn er diverse kliekjes die met elkaar uit eten gaan. Bijvoorbeeld: Er is een groepje meiden van mijn leeftijd die eens in de zoveel tijd met elkaar uit eten gaan. Ik hoor daar niet bij omdat zij allemaal rond dezelfde periode gestart zijn, jaren samen hebben gewerkt en nu nog steeds met elkaar in contact zijn, ook met degenen die weg zijn. Ook is er een groep die bestaat uit (oud)medewerkers van een kantoor dat ooit is overgenomen. En er is een team dat regelmatig met elkaar op stap gaat. Ik hoor gewoon niet bij van deze groepjes.
Maar is dat heel erg? Ik werk er nu een paar jaar en ik hoor nu bij een paar andere groepjes. Met een paar van mijn team gaan we eens in de zoveel tijd eten/kletsen. Met een paar andere collega's ga ik (één-op-één) iets drinken. Dat soort dingen moeten nu eenmaal groeien en (mijn ervaring) dit duurt meestal wel langer dan 2 maanden. Men moet je leren kennen en jij moet hen leren kennen.
Kijk of je tussen de middag samen kunt lunchen, dat zorgt al meer voor een band. Maar staar je niet blind op enkel deze collega's, ook mensen met mensen die ouder zijn dan jij of een gezin hebben, kun je een hele leuke klik hebben.
O ja, en pas op dat je je niet opdringt.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
zaterdag 5 januari 2019 21:49
Chapeau omdat je het zo vergoelijkend kunt vertellen.
Velen zouden zich achtergesteld, in hun gat gebeten, benadeeld voelen. Jij niet! Je blijft er rustig en hoopvol onder.
Ze weten niet wat voor goeie collega ze aan jou hebben.
Maar het zal wel komen, hoop ik voor jou. Voorlopig niet leuk hoe zij tegen jou doen! Inderdaad, zelf kleine visjes gooien en zachtjesaan toch proberen bij het groepje te horen.
ALHOEWEL, ik toch ook nog een maar moet toevoegen: let altijd op met té intense vriendschappen op het werk, er wordt misschien buiten de werkuren van alles gezegd wat binnen de werkuren nog niet vergeten is.
Succes!
Velen zouden zich achtergesteld, in hun gat gebeten, benadeeld voelen. Jij niet! Je blijft er rustig en hoopvol onder.
Ze weten niet wat voor goeie collega ze aan jou hebben.
Maar het zal wel komen, hoop ik voor jou. Voorlopig niet leuk hoe zij tegen jou doen! Inderdaad, zelf kleine visjes gooien en zachtjesaan toch proberen bij het groepje te horen.
ALHOEWEL, ik toch ook nog een maar moet toevoegen: let altijd op met té intense vriendschappen op het werk, er wordt misschien buiten de werkuren van alles gezegd wat binnen de werkuren nog niet vergeten is.
Succes!
zaterdag 5 januari 2019 22:27
mee eens!mammezel schreef: ↑05-01-2019 21:49Chapeau omdat je het zo vergoelijkend kunt vertellen.
Velen zouden zich achtergesteld, in hun gat gebeten, benadeeld voelen. Jij niet! Je blijft er rustig en hoopvol onder.
Ze weten niet wat voor goeie collega ze aan jou hebben.
Maar het zal wel komen, hoop ik voor jou. Voorlopig niet leuk hoe zij tegen jou doen! Inderdaad, zelf kleine visjes gooien en zachtjesaan toch proberen bij het groepje te horen.
ALHOEWEL, ik toch ook nog een maar moet toevoegen: let altijd op met té intense vriendschappen op het werk, er wordt misschien buiten de werkuren van alles gezegd wat binnen de werkuren nog niet vergeten is.
Succes!
zondag 6 januari 2019 08:39
Een hele hechte band met collega's heeft ook risico's. Wanneer je je baan kwijt raakt ben je je werk kwijt en je sociaal leven.
Je werkt er nog maar heel kort. Het heeft denk ik niets met jou te maken. Zorg dat je buiten het werk leuke dingen doet. Maak zelf een eens een kletspraat na het weekend met wat mensen. Vraag je manager of er op do of vrij middag een x een borrel kan worden georganiseerd op het werk. Spreek bijv af dat iedereen wat meeneemt.
Je werkt er nog maar heel kort. Het heeft denk ik niets met jou te maken. Zorg dat je buiten het werk leuke dingen doet. Maak zelf een eens een kletspraat na het weekend met wat mensen. Vraag je manager of er op do of vrij middag een x een borrel kan worden georganiseerd op het werk. Spreek bijv af dat iedereen wat meeneemt.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
zondag 6 januari 2019 09:13
Helemaal eens met Dianaf. Bij ons op het werk ook diverse soorten "kliekjes", het zijn geen vaste kliekjes maar soms zit je in diverse.
Ik heb wel een vaste groep van vier, die ik ook als mijn vrienden beschouw, wij kennen elkaar nog van het bedrijf voor de fusie, kennen elkaar al 10 jaar en hebben lief en leed met elkaar gedeeld. Maar we hebben bv ook een groep van mensen van onze afdeling waar we regelmatig wat gaan drinken.
Als nieuweling op de afdeling zou ik je ook niet mee uitnodigen als ik met die vier zou afspreken. Dat is niet persoonlijk maar dat is een vaste groep.
Ik zou je wel in de "grotere groep" uitnodigen om mee te gaan.
Ik heb wel een vaste groep van vier, die ik ook als mijn vrienden beschouw, wij kennen elkaar nog van het bedrijf voor de fusie, kennen elkaar al 10 jaar en hebben lief en leed met elkaar gedeeld. Maar we hebben bv ook een groep van mensen van onze afdeling waar we regelmatig wat gaan drinken.
Als nieuweling op de afdeling zou ik je ook niet mee uitnodigen als ik met die vier zou afspreken. Dat is niet persoonlijk maar dat is een vaste groep.
Ik zou je wel in de "grotere groep" uitnodigen om mee te gaan.
zondag 6 januari 2019 18:42
Dit vind ik dus wel slecht geregeld van je werk. Het is logischer om de nieuweling in ieder geval een vaste plek in de kantoorruimte van het team te geven. Dat is veel makkelijker met inwerken en onderdeel worden van het team. Ook al is het individueel werk, jullie doen waarschijnlijk wel iets vergelijkbaars qua taken waardoor je een team bent. En jij moet je weg ook nog vinden in alle algemene dingen zoals de software, procedures enz.Marieke101 schreef: ↑05-01-2019 20:08Doordat er jammer genoeg te weinig ruimte is in het gebouw, heb ik geen vaste bureau en ga ik zitten waar er plaats is. Ik probeer natuurlijk zoveel mogelijk in de kantoorruimte van mijn team te zitten, maar soms lukt dit niet en werk ik vanuit een andere ruimte (dus de bureau van een ander team- het is een individuele job dus we moeten niet samenwerken). Dit is niet alleen vervelend omdat het zo moeilijker wordt om van mijn team te leren, ik mis hierdoor ook veel gesprekken en blijf een beetje de buitenstander.
zondag 6 januari 2019 20:41
Bedankt om te reageren allemaal! Ik dacht al wel dat ik te snel van stapel aan het lopen was en dat ik dit tijd moet geven. Ik ben er ook van overtuigd dat de collega's mij niet bewust willen buitensluiten maar dat het meer is zoals hierboven gezegd, een vast groepje dat al gevormd is en een vertrouwensband met elkaar heeft opgebouwd. Ik ga er nog even mee wachten tot we elkaar wat beter kennen, maar zelf eens voorstellen om te gaan lunchen is zeker een goed idee!
De bureaus is inderdaad heel jammer georganiseerd. Zelf werk ik ook beter op 1 vaste plaats. Maar ze konden ook geen andere collega van haar vaste bureau weghalen + fysiek geen ruimte voor nog een bureau, dus het is wat het is. Mochten er ooit nog collega's bijkomen, zullen zij net zoals ik moeten verhuizen heel de tijd (wel goed om over te bonden!)
De bureaus is inderdaad heel jammer georganiseerd. Zelf werk ik ook beter op 1 vaste plaats. Maar ze konden ook geen andere collega van haar vaste bureau weghalen + fysiek geen ruimte voor nog een bureau, dus het is wat het is. Mochten er ooit nog collega's bijkomen, zullen zij net zoals ik moeten verhuizen heel de tijd (wel goed om over te bonden!)
zondag 6 januari 2019 20:54
Wordt er dan nu helemaal niet gelunched bij jullie? Al is het maar in een kantine?Marieke101 schreef: ↑06-01-2019 20:41Bedankt om te reageren allemaal! Ik dacht al wel dat ik te snel van stapel aan het lopen was en dat ik dit tijd moet geven. Ik ben er ook van overtuigd dat de collega's mij niet bewust willen buitensluiten maar dat het meer is zoals hierboven gezegd, een vast groepje dat al gevormd is en een vertrouwensband met elkaar heeft opgebouwd. Ik ga er nog even mee wachten tot we elkaar wat beter kennen, maar zelf eens voorstellen om te gaan lunchen is zeker een goed idee!
De bureaus is inderdaad heel jammer georganiseerd. Zelf werk ik ook beter op 1 vaste plaats. Maar ze konden ook geen andere collega van haar vaste bureau weghalen + fysiek geen ruimte voor nog een bureau, dus het is wat het is. Mochten er ooit nog collega's bijkomen, zullen zij net zoals ik moeten verhuizen heel de tijd (wel goed om over te bonden!)
maandag 7 januari 2019 07:39
