Werk & Studie
alle pijlers
Toch verder studeren?..
zondag 3 maart 2019 15:26
Ik ben aan het kijken of ik misschien toch nog kan/ga studeren, alleen.... ik ben 35 ben een moeder van 2 kinderen en het moet te combineren zijn met mijn huidige werk ivm vaste lasten. Heeft iemand hier ervaring mee? Ik heb nu een leuke baan maar heb hier geen uitdaging in, en zou daarom dus een studie willen oppakken. Zijn er hier mensen die dit gevoel ook hebben, of idd later een studie hebben opgepakt, en krijg je ergens nog vergoedingen als je gaat studeren?
zondag 3 maart 2019 15:30
Werken kan later nog? TO schrijft dat het juist te combineren moet zijn met haar huidige baan, omdat ze die inkomsten nodig heeft.Marie-Antoinettexx schreef: ↑03-03-2019 15:27doen! Weren kan later nog! Deeltijd studie, had je al gekeken wat je leuk lijkt? He bje ook een partner waarop je kan terug vallen of ben je alleenstaand?
zondag 3 maart 2019 15:37
Ik heb idd al wel een studie voor ogen en ga binnenkort naar de open avond van de HU. Het is wel afhankelijk of mijn werkgever hierin mee wilt werken aangezien deze deeltijd studie gecombineerd moet worden met mijn huidige baan. Maar ik zit meer te twijfelen omdat het natuurlijk wel een impact heeft op mijn gezin. En het moet ook financieel haalbaar zijn.
anoniem_99168 wijzigde dit bericht op 03-03-2019 15:43
0.14% gewijzigd
zondag 3 maart 2019 15:41
Ik heb een paar jaar geleden een MBO Doktersassistente opleiding via LOI gevolgd. Ik werkte al wel maar ongediplomeerd dus kon mijn werkuren als stage-uren noteren. Ik moest wel studeren in eigen tijd en in 1 jaar tijd 12 zaterdagen praktijkles. Toen hadden we 3 kids (en later zwanger van de 4e) dus studeren vaak als de kids op school waren of op bed lagen. Dat was goed te doen.
Normaal duurde de opleiding 2 jaar, maar ik heb er een jaar langer over gedaan, zodat ik het wat meer kon verspreiden vanwege gezin.
Mijn inmiddels collega heeft dezelfde opleiding gedaan icm ander werk. Zij werkte in de horeca en werkte 2 doordeweekse avonden en het weekend in de horeca en kwam bij ons 2,5 dag stage lopen. Zij had geen kinderen. Het was even zwaar, maar had inkomen nodig en stage betaald vrijwel niks. Nu werkt ze niet meer in de horeca maar 3,5 dag bij ons.
Het is dus te doen, maar afhankelijk van welke opleiding je wil volgen en er stage gelopen moet worden. Hoeveel werk je nu? Hoe oud zijn de kids?
Normaal duurde de opleiding 2 jaar, maar ik heb er een jaar langer over gedaan, zodat ik het wat meer kon verspreiden vanwege gezin.
Mijn inmiddels collega heeft dezelfde opleiding gedaan icm ander werk. Zij werkte in de horeca en werkte 2 doordeweekse avonden en het weekend in de horeca en kwam bij ons 2,5 dag stage lopen. Zij had geen kinderen. Het was even zwaar, maar had inkomen nodig en stage betaald vrijwel niks. Nu werkt ze niet meer in de horeca maar 3,5 dag bij ons.
Het is dus te doen, maar afhankelijk van welke opleiding je wil volgen en er stage gelopen moet worden. Hoeveel werk je nu? Hoe oud zijn de kids?
zondag 3 maart 2019 16:10
Er is een aftrekpost studiekosten bij de belastingaangifte. Mogelijk kan je daar het een en ander opvoeren.
https://belastingdienst.nl/wps/wcm/conn ... udiekosten
https://belastingdienst.nl/wps/wcm/conn ... udiekosten
zondag 3 maart 2019 16:16
Er is nu ook een levenlang leren krediet.
Een soort studiefinanciering voor volwassen. Zie DUO.
Daarnaast krijg je ook geld terug vanuit de belastingdienst. Dubbel op dus, omdat dit een krediet is.
Dus alle redenen om zeker te gaan studeren.
Ik ben nu 37 en blijf altijd studeren. Nu studeer ik aan de open universiteit.
Veel in de avonduren. Overdag werk ik. Heb 3 jonge kinderen thuis. Maar die weten niet beter. Wel steunt mijn man mij hier enorm in.
Een soort studiefinanciering voor volwassen. Zie DUO.
Daarnaast krijg je ook geld terug vanuit de belastingdienst. Dubbel op dus, omdat dit een krediet is.
Dus alle redenen om zeker te gaan studeren.
Ik ben nu 37 en blijf altijd studeren. Nu studeer ik aan de open universiteit.
Veel in de avonduren. Overdag werk ik. Heb 3 jonge kinderen thuis. Maar die weten niet beter. Wel steunt mijn man mij hier enorm in.
zondag 3 maart 2019 16:19
zondag 3 maart 2019 17:09
Het levenlanglerenkrediet is een lening, die je moet terugbetalen, mét rente. Dus als je het zelf kunt betalen, lijkt mij dat altijd verstandiger.fientje1982 schreef: ↑03-03-2019 16:16Er is nu ook een levenlang leren krediet.
Een soort studiefinanciering voor volwassen. Zie DUO.
Daarnaast krijg je ook geld terug vanuit de belastingdienst. Dubbel op dus, omdat dit een krediet is.
Dus alle redenen om zeker te gaan studeren.
Ik ben nu 37 en blijf altijd studeren. Nu studeer ik aan de open universiteit.
Veel in de avonduren. Overdag werk ik. Heb 3 jonge kinderen thuis. Maar die weten niet beter. Wel steunt mijn man mij hier enorm in.
Ik ben 39, heb twee jonge kinderen, werk 27 uur en studeer ook aan de OU. Het is hard werken, maar ik zie het echt als een investering.
zondag 3 maart 2019 22:08
Zeker proberen. Ik heb zelf ook twee jaar deeltijd gedaan, waarvan het eerste jaar gecombineerd met een baan van 24 uur. Het was voor mij goed te doen, omdat ik erg goed kan plannen en structureren. Als je daar moeite mee hebt, zou ik proberen om dat samen met iemand te doen. Want dat is denk ik wel heel erg belangrijk.
En verder zul je mogelijk tegen de bureaucratie van het onderwijs aanlopen. Mijn man is op zijn 29e gaan omscholen in deeltijd, en na zijn eerste jaar kon hij al binnen zijn nieuwe vakgebied gaan werken. In het begin ging dat nog goed met school, omdat er een erg goede en gemotiveerde deeltijdcoördinator was. Maar hij is gestopt en sinds 2 jaar is er een opvolger (gewoon een docent, die het al mega druk heeft met lesgeven en alle rompslomp erbij) en dat is gewoon enorm misgegaan.
Mijn man is niet zo'n goede planner, maar op zijn manier ging het tot voor kort allemaal best goed. Maar omdat hij nu soort van in zijn laatste jaar zat, wilde hij graag een aantal praktijkprojecten afronden en afspraken maken over afstuderen, enz. Maar deze coördinator was gewoon nooit bereikbaar, reageerde niet op mails, kwam afspraken niet na, etc.
Dit gaf mijn man zoveel stress, want met pijn en moeite probeerde hij dan te plannen, maar dan liep hij stuk op het niet krijgen van een akkoord van de coördinator, omdat die gewoon geen tijd heeft om te antwoorden.
Enfin, persoonlijk verhaal, hopelijk heb je er geen last van. Maar ik ken helaas veel van dit soort voorbeelden. Belangrijk is dat je je eigen doel voor ogen hebt, en weet waar je het voor doet.
In ons geval: mijn man is gestopt met zijn studie, ook al was hij er bijna. Hij heeft voor zijn beroep geen fysiek diploma nodig, wel kennis en ervaring en die heeft hij inmiddels voldoende.
Maar als het voor jouw vakgebied noodzakelijk is, dan weet je dus waarom je soms die enorme (bureaucratische) hobbels neemt.
Net zoals het suffe verschil tussen docenten. Toen ik studeerde hadden we een aantal docenten die zelf ook weer studeerden in hun eigen tijd, of die dat hadden gedaan, of die in elk geval begrepen dat we het al lastig genoeg hadden met werk + studie. Maar er waren ook docenten bij die enorm vasthielden aan aanwezigheidsplicht. 1 les teveel gemist = geen toegang meer tot de les = geen tentamen, en dat ook uitspelen tot de examencomissie. Enfin....Wees er op voorbereid
Maar al met al: gewoon doen! Het is superleuk en het verrijkt je in vele opzichten!
En verder zul je mogelijk tegen de bureaucratie van het onderwijs aanlopen. Mijn man is op zijn 29e gaan omscholen in deeltijd, en na zijn eerste jaar kon hij al binnen zijn nieuwe vakgebied gaan werken. In het begin ging dat nog goed met school, omdat er een erg goede en gemotiveerde deeltijdcoördinator was. Maar hij is gestopt en sinds 2 jaar is er een opvolger (gewoon een docent, die het al mega druk heeft met lesgeven en alle rompslomp erbij) en dat is gewoon enorm misgegaan.
Mijn man is niet zo'n goede planner, maar op zijn manier ging het tot voor kort allemaal best goed. Maar omdat hij nu soort van in zijn laatste jaar zat, wilde hij graag een aantal praktijkprojecten afronden en afspraken maken over afstuderen, enz. Maar deze coördinator was gewoon nooit bereikbaar, reageerde niet op mails, kwam afspraken niet na, etc.
Dit gaf mijn man zoveel stress, want met pijn en moeite probeerde hij dan te plannen, maar dan liep hij stuk op het niet krijgen van een akkoord van de coördinator, omdat die gewoon geen tijd heeft om te antwoorden.
Enfin, persoonlijk verhaal, hopelijk heb je er geen last van. Maar ik ken helaas veel van dit soort voorbeelden. Belangrijk is dat je je eigen doel voor ogen hebt, en weet waar je het voor doet.
In ons geval: mijn man is gestopt met zijn studie, ook al was hij er bijna. Hij heeft voor zijn beroep geen fysiek diploma nodig, wel kennis en ervaring en die heeft hij inmiddels voldoende.
Maar als het voor jouw vakgebied noodzakelijk is, dan weet je dus waarom je soms die enorme (bureaucratische) hobbels neemt.
Net zoals het suffe verschil tussen docenten. Toen ik studeerde hadden we een aantal docenten die zelf ook weer studeerden in hun eigen tijd, of die dat hadden gedaan, of die in elk geval begrepen dat we het al lastig genoeg hadden met werk + studie. Maar er waren ook docenten bij die enorm vasthielden aan aanwezigheidsplicht. 1 les teveel gemist = geen toegang meer tot de les = geen tentamen, en dat ook uitspelen tot de examencomissie. Enfin....Wees er op voorbereid
Maar al met al: gewoon doen! Het is superleuk en het verrijkt je in vele opzichten!
zondag 3 maart 2019 22:13
O ja, steun van het thuisfront is zéér fijn. Ik had een zeer gemêleerde klas; de jongste was 19 jaar en de oudste 65. De meesten hadden steun van hun partner en/of kinderen, maar er was ook een vrouw die helemaal alleen stond. Ze was niet hoog opgeleid, en probeerde nu, op 56-jarige leeftijd een hbo-opleiding. Haar man en kinderen lachten haar vaak uit en zeiden dat ze het niet kon, terwijl ze het op haar manier wél kon. Super zielig..
zondag 3 maart 2019 22:21
mintienvoordezomer schreef: ↑03-03-2019 22:13O ja, steun van het thuisfront is zéér fijn. Ik had een zeer gemêleerde klas; de jongste was 19 jaar en de oudste 65. De meesten hadden steun van hun partner en/of kinderen, maar er was ook een vrouw die helemaal alleen stond. Ze was niet hoog opgeleid, en probeerde nu, op 56-jarige leeftijd een hbo-opleiding. Haar man en kinderen lachten haar vaak uit en zeiden dat ze het niet kon, terwijl ze het op haar manier wél kon. Super zielig..
Wauw uitgelachen worden door je partner en kinderen jeetje wat akelig haar man heeft een rot schop nodig je hoort trots te zijn op je partner zo krijgt iemand faalangst.