Werk & Studie alle pijlers

Twee collega's negeren mij opeens, ik voel me gekwetst

14-05-2019 23:29 82 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hallo,

Ik zit met een vervelend gevoel in mijn maag en ik hoop het een beetje van mij af te kunnen schrijven, hopenlijk hebben jullie wat advies of inzichten die mij kunnen helpen :) Sorry het wordt denk ik een flinke lap tekst...

Op dit moment ben ik met zwangerschapsverlof en tijdens mijn verlof belde mijn manager mij om me te feliciteren dat ik gepromoot ben. Zij vertelde me dit nog even voor mij te houden want ze zou het zelf aan het team aan kondigen. Mijn andere collega, waar ik heel goed mee om ging zou naar mijn huidige functie worden gepromoot, maar dat wist ze nog niet.

Paar weken later appte ze dat ze het had verteld, dus stiekem verwachtte ik eigenlijk wel een felicitatie maar elke vorm van contact bleef vreemd genoeg uit... Van mijn team zijn er twee collega's waar ik heel goed mee om ging maar beiden lieten niks van zich horen. En hiervoor appten we bijna dagelijks en spraken we ook prive af.

Ik was inmiddels bevallen maar nog steeds geen kaartje of appje van hoe het ging ofzo. Misschien gewoon druk dus ik appte of ze zin hadden om gezellig langs te komen, even bijkletsen en naar de baby te kijken.

Respons bleef uit en pas dagen later zeiden ze om later een datum te prikken, maar je raadt het misschien al dat is er niet meer van gekomen.

Ik ben toen zelf naar kantoor gegaan om de baby te laten zien, van tevoren in onze team groepsapp laten weten, ook daar geen respons. Toen ik daar was leken ze ook niet mij te willen praten :(

Kleine dingen zoals geen instagramfoto's meer liken na die aankondiging vielen mij zelfs op, terwijl ze beiden normaal gesproken veel liken en comments op geven, is er nu complete radiostilte.

Weken zit ik nu met een naar gevoel, toen heb ik toch maar mijn collega geappt met de directe vraag van wat er nu precies is want ik voel dat ze me negeert.

Kreeg ik wel een antwoord terug dat mijn leidinggevende haar mijn eerdere functie had aangeboden maar het profiel wel enigzins had aangepast waardoor zij die functie heeft afgeslagen.

Achtergrond info:
Dat profiel is aangepast omdat ik die werkzaamheden ook had geweigerd, nou ja ik had aangegeven dat ik wel een deel wilde doen maar niet volledig.

Toen had leidinggevende gevraagd hoe ik het werk zou verdelen als suggestie.

Toen had ik eerst aangegeven dat zij het beste met mijn twee collega's moest praten om erachter te komen wat zij willen.

Ondertussen wilde ik wel een suggestie doen en hier aangegeven dat die werkzaamheden wel gesplitst zouden kunnen worden tussen mij en die andere collega. Want anders zouden al die werkzaamheden naar haar gaan en ik wist dat ze dat zeker niet zou willen.

Maar eindstand nu lijkt ze heel erg boos te zijn omdat het indirect mijn schuld is dat zij een deel van die werkzaamheden zou moeten overnemen voordat ze mijn huidige functie kon krijgen omdat ik ze geweigerd heb. En die heeft ze nu dus afgeslagen.

En mijn andere collega negeert mij dus ook maar daar weet ik dus echt NIET waarom... onze werkzaamheden overlappen daar totaal niet namelijk.

Ik heb maar besloten om mijn andere collega even niet te vragen wat er is over app/telefoon omdat ik ze ook niet constant wil lastigvallen. En ze zullen toch wel met elkaar praten, dus ik wacht totdat ik terug ben met verlof. En dan wil ik het ze graag face to face vragen, app of telefoon werkt dan toch niet zo fijn.

Maar is het raar dat ik best wel gekwetst ben? Omdat ik oprecht niet weet wat ik hier fout heb gedaan. Ze wilden niet eens mn baby komen bekijken, :(, ik woon een kwartier van kantoor vandaan... aan de afstand zal het niet liggen. Ik zit er veel meer mee dan ik zou willen. Zal ook wel hormonen zijn nog :)

Ik heb ook nooit over ze geroddeld of voor de bus gegooid, simpelweg omdat we het supergoed met elkaar konden vinden en ook super samen werkten.

Dus ja is het terecht dat ze dan boos is vanwege dit? Ook al zegt ze van niet, haar gedrag sprak boekdelen. Ik breek echt mn hoofd waar ik de fout in ben gegaan maar ik weet het echt niet :( ik mag toch ook aangeven wat ik wil of niet wil in mijn werk?

Bedankt voor het lezen, misschien een beetje warrig, sorry daarvoor!
anoniem_271759 wijzigde dit bericht op 14-05-2019 23:46
0.15% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Kia•Ora schreef:
15-05-2019 11:31
Uhm lieve schat, denk je dat er in mijn wereld geen concurrentie is? Dat ze elkaar de ogen niet uitkrabben? Elkaar het licht niet in de ogen gunnen? Dan heb je een heel verkeerd beeld. Ik werk echt in een hele nare wereld vol concurrentie... Ik laat me er alleen niet door beïnvloeden. Maar de wereld bestaat uit netwerken, en bruinwerken. Je moet slijmen bij de juiste mensen om in de opleiding te komen en als je iets verkeerd zegt tegen A weet de hele regio dat en met een beetje pech kom je nergens meer aan een opleidingsplek in die regio. Ieder momentje van zwakte wordt door je concurrenten gebruikt om je zwart te maken zodat zij er beter opkomen. Dus, ik weet écht wel wat een echte concurrentiestrijd op de werkvloer is. Ik kies er alleen voor om hier niet in mee te gaan en zelfs ertegen te ageren en dat wordt gewaardeerd.
Zeker maar als men het waardeert dat jij ageert is (zoals je zelf zegt) óf jouw ‘bruinwerken’ echt goed verlopen óf je bent een uitzondering. :biggrin:
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
Alle reacties Link kopieren
Enn schreef:
15-05-2019 17:33
Zeker maar als men het waardeert dat jij ageert is (zoals je zelf zegt) óf jouw ‘bruinwerken’ echt goed verlopen óf je bent een uitzondering. :biggrin:
Ik ben een redelijke uitzondering. ;-D in alles wat ik doe op mijn werk.

Het wordt gewaardeerd door de studenten die onder me werken. Ik laat me niet zo snel gek maken door een negatieve of een prachtige beoordeling. Ik laat me niet beïnvloeden in mijn oordeel door anderen, ik kan zelf wel zien of iemand functioneert of niet. En aan bruinwerken doe ik niet, je wilt mijn expertise of je wilt het niet. Zo niet, jouw verlies, voor jouw bedrijf 15 anderen die me wel willen hebben. Zo ook mijn opleidingsplek voor mijn master, die heb ik puur op mijn zijn gekregen. Ik heb mijn opleiding namelijk honderden kilometers verderop gedaan in een ander land zonder enige connectie met het bedrijf.

Maar ook collega's waarderen mijn schoppen tegen sommige (in mijn ogen idiote) regeltjes, de hiërarchie en patronen. Ik zie echt wel bewustwording, dingen veranderen en een prettigere benadering naar studenten. Mensen denken na over waarom doen we dit eigenlijk?
Just because you have the emotional range of a teaspoon doesn’t mean we all have.
retrostar schreef:
15-05-2019 10:04
Kan toch zijn dat ze hun jaloezie niet helemaal de baas zijn? En collega's ach, daar hoef je geen echte vriendschap van te verwachten. Collega's en vrienden dat is toch iets heel anders. Ik zou het ze niet kwalijk nemen, tenzij ze zich helemaal niet meer kunnen beheersen.

Ik zou, als ze hun jaloezie weer eens niet kunnen bedwingen fijntjes opmerken dat alleen heel bekwame krachten zoals ik zo'n goede functie krijgen. En dat ze nog maar eens flink hun best moeten doen.
:hihi:
Alle reacties Link kopieren
Hallo, voor wie dit topic heeft gevolgd :)

Ik ben inmiddels aan het werk en ik heb beide collega's hierop aangesproken.

En ja ze zijn allebei boos omdat ik die promotie heb gehad en niet tegen ze had gezegd.

Maar ja hoe zeg ik zoiets als het niet rond is? En je wilt toch niet zoiets inwrijven in de trant van ik word misschien gepromoot, dat houd je toch voor je totdat het definitief is? Je leidinggevende zegt dat je het voor je moet houden dan doe je dat toch???

Ik vind het echt onredelijk!!

Had dit echt niet van ze verwacht.
Alle reacties Link kopieren
Wat een kutwijven. En leuk om zo weer te beginnen. Hou je staande en anders solliciteren. En er verder geen woord aan vuil maken. Dit is hun probleem. Ze zijn ziek van jaloersheid. Bah bah. Mag hopen dat een van de twee bij zichzelf ten rade gaat dat dit zeer oncollegiaal en asociaal gedrag is.
Alle reacties Link kopieren
Monoqi schreef:
13-06-2019 21:12
Hallo, voor wie dit topic heeft gevolgd :)

Ik ben inmiddels aan het werk en ik heb beide collega's hierop aangesproken.

En ja ze zijn allebei boos omdat ik die promotie heb gehad en niet tegen ze had gezegd.

Maar ja hoe zeg ik zoiets als het niet rond is? En je wilt toch niet zoiets inwrijven in de trant van ik word misschien gepromoot, dat houd je toch voor je totdat het definitief is? Je leidinggevende zegt dat je het voor je moet houden dan doe je dat toch???

Ik vind het echt onredelijk!!

Had dit echt niet van ze verwacht.

Emoties, dus inderdaad.
Ze hadden verwacht dat jij als 'gelijke' met hen de berichten van de manager, welke dan ook, meteen zou delen.
Leg ze uit dat je er niets over mocht zeggen. Hen niet anders ziet, graag met ze blijft werken enz.
Redelijke kans dat ook jaloezie meespeelt. Je mocht al meer, gaat met verlof (zij lekker baby krijgen, wij maar werken en krijgt ze nog promotie ook!)
Zie het wat dat betreft ook van hun kant. Het gebeurt niet vaak dat iemand tijdens zwangerschapservlof promotie krijgt.
Vaker hoor je dat een bedrijf dan juist probeert je eruit te werken/onder druk te zetten.
Het is dus een enorm blijk van vertrouwen in jou.
Begrijp dat ook van hun kant, blijf gewoon wie je bent en wellicht draait het weer de goede kant op.
Succes!
Hier sta ik, ik kan niet anders (zonder legpuzzels)
Alle reacties Link kopieren
Wat een kleuters zeg. Ik zou het naast me neerleggen en je verder niet anders tegenover hen gedragen. Zij hebben duidelijk een probleem, daar komen ze vast wel weer overheen.
We’re all mad here
Wat kinderachtig en wat klote dat het toch wel een rol heeft gespeeld tijdens jouw verlof. Verlof = verlof en dan hoef/moet er helemaal geen ruimte zijn voor werkgedoe. Ik ben een groot voorstander van werk en prive gescheiden houden. Ik zie het maar zelden goed gaan, als er vriendschappen ontstaan op de werkvloer. Dit verhaal is er ook weer een mooi voorbeeld van hoe zoiets kan lopen.

Probeer het allemaal zakelijk te blijven zien, daarvoor ben je op je werk. Hopelijk kun je er weer een beetje goed inkomen!
Kia•Ora schreef:
15-05-2019 11:31
Uhm lieve schat, denk je dat er in mijn wereld geen concurrentie is? Dat ze elkaar de ogen niet uitkrabben? Elkaar het licht niet in de ogen gunnen? Dan heb je een heel verkeerd beeld. Ik werk echt in een hele nare wereld vol concurrentie... Ik laat me er alleen niet door beïnvloeden. Maar de wereld bestaat uit netwerken, en bruinwerken. Je moet slijmen bij de juiste mensen om in de opleiding te komen en als je iets verkeerd zegt tegen A weet de hele regio dat en met een beetje pech kom je nergens meer aan een opleidingsplek in die regio. Ieder momentje van zwakte wordt door je concurrenten gebruikt om je zwart te maken zodat zij er beter opkomen. Dus, ik weet écht wel wat een echte concurrentiestrijd op de werkvloer is. Ik kies er alleen voor om hier niet in mee te gaan en zelfs ertegen te ageren en dat wordt gewaardeerd.
als k jou zo af en toe lees zitten wij volgens mij in hetzelfde soort werkveld en ook bij mij ons is er onderling zoveel haat, nijd en competitiedrang. Ik ben af en toe met stomheid geslagen. De eerste werkplek waar het anders is moet ik overigens nog tegenkomen. Overal waar mensen werken is gedoe.
Alle reacties Link kopieren
Argentovivo schreef:
14-06-2019 00:47
Emoties, dus inderdaad.
Ze hadden verwacht dat jij als 'gelijke' met hen de berichten van de manager, welke dan ook, meteen zou delen.
Leg ze uit dat je er niets over mocht zeggen. Hen niet anders ziet, graag met ze blijft werken enz.
Redelijke kans dat ook jaloezie meespeelt. Je mocht al meer, gaat met verlof (zij lekker baby krijgen, wij maar werken en krijgt ze nog promotie ook!)
Zie het wat dat betreft ook van hun kant. Het gebeurt niet vaak dat iemand tijdens zwangerschapservlof promotie krijgt.
Vaker hoor je dat een bedrijf dan juist probeert je eruit te werken/onder druk te zetten.
Het is dus een enorm blijk van vertrouwen in jou.
Begrijp dat ook van hun kant, blijf gewoon wie je bent en wellicht draait het weer de goede kant op.
Succes!
Je hebt echt de spijker op zijn kop geslagen, dit was precies wat ze bedoelden- in hun ogen was ik 5 maanden vakantie aan het vieren, terwijl zij maar aan het bikkelen waren en ik daarna lekker terugkwam in een hogere functie.

Ze zijn alleen even vergeten dat ik meer dan 3 jaar fulltime keihard heb gewerkt met een kindje thuis, deze promotie kwam niet uit de lucht vallen, ik heb ervoor gewerkt!

Daarom hebben ze maar besloten mij tijdens mijn hele verlof dood te zwijgen, ik ben echt met stomheid geslagen... ik dacht nl. oprecht dat ze me dit wel gunden... wat had ik het mis zeg :( maar goed, rest mij niks anders dan gewoon mijn best te blijven doen en professioneel te blijven. Het heeft natuurlijk wel een hoop plezier al uit mijn werk gehaald, dat stemt me wel verdrietig, ook al zou ik dat niet willen!!
Wat naar allemaal TO! Kan me voorstellen dat dit een bittere pil is.

Het ligt niet aan jou maar aan hen. Benader het ook zo. En laat het een les zijn voor een volgende keer. Niet omdat jij iets verkeerd hebt gedaan maar de les dat mensen niet altijd zijn wie of reageren hoe je had verwacht.

Zo onnodig van hun om deze situatie te creëren. Gelukkig is het ‘maar’ werk en heb jij je gezinnetje om het fijne mee te doen. Geniet daarvan. En van het gebleken vertrouwen in jouw kunnen.
Alle reacties Link kopieren
Je krijgt te horen dat je waarschijnlijk een promotie krijgt en het uitdrukkelijke verzoek dit nog even stil te houden.

Wat doe je:


a) Je zet dit onmiddelijk op de groepsapp, de email en voor het geval iemand het heeft gemist, vertel je het ook bij de koffie-automaat. Wie kan het wat schelen dat je het uitdrukkelijke verzoek hebt gekregen om deze nog niet afgeronde promotie stil te houden? Er is echt geen enkele mogelijkheid dat jouw loslippige geklep je promotie nog beïnvloedt, want je leidinggevende had toch 'gezegd' dat deze 'waarschijnlijk' was ? Nou dan, dat is keihard juridisch bindend!

b) Je doet wat je leidinggevende vraagt. Bovendien heb je geen nieuws, want er is nog geen promotie. Waarom zou je iets vertellen dat 'waarschijnlijk' is en dus nog niet definitief? Er kan nog van alles gebeuren. En als die promotie er is, is het nog vroeg genoeg om mensen op de hoogte te stellen. Bovendien betekent rondbazuinen dat je tegen de uitdrukkelijke opdracht van je leidinggevende in gaat. Geen goede actie op een moment dat je promotie nog niet definitief is.

Vraag je twee collega's eens wat zij zouden kiezen. A of B. Zeg erbij dat als ze A kiezen; bied jij je verontschuldigingen aan en ga je diep door het stof.
Maar ik geloof er geen crap van.
Ik kan zelf wel vaststellen of ik een hypochonder ben.
Hvg2017 schreef:
15-05-2019 04:30
Eb daarom werk ik het liefste met mannen. Dat kinderachtige genegeer van vrouwen altijd in plaats van gewoon te zeggen wat er is
:worship:

Ben ook enorm blij om in een mannenbedrijf te werken om deze reden.
TO, ik zou straks, als je weer aan het werk gaat, gewoon vertrouwd op je stoel gaan zitten en aan het werk gaan zoals anders, hen ook niet behandelen als anders. Als ze merken dat het geen invloed op je heeft heb je het snelst de kans dat zij ook weer lekker normaal gaan doen.

Gefeliciteerd met de baby, trouwens!
Wat een ontzettend kinderachtige achterbakse schijtwijven zijn dat zeg, die twee!
Jaloerse trutten, Ik hoop voor je dat het je lukt om het plezier in je werk snel terug te vinden of anders elders een leuke baan te vinden. Want hoewel ook ik vriendschappen liever scheid van collega’s, kan ik me voorstellen dat dit je ontzettend pijn doet.

Afgezien van dat, hoe is het om aan het werk te zijn en baby naar opvang te doen? Valt het mee? Fijn om weer iets van jezelf te hebben?
Alle reacties Link kopieren
patchouli_ schreef:
14-05-2019 23:33
Als ik jou was zou ik me nog even lekker op mijn baby focussen tijdens mijn verlof.
Werkgedoe komt daarna wel weer.
Dit.
Want hoe heb je eigenlijk tijd over om hiermee bezig te zijn? Ik was destijds echt veel te druk voor dit soort dingen...
Of heb je een heel lang zwangerschapsverlof? Of is dit je zoveelste kind? Dit is echt uit interesse, niet pesterig bedoeld!
'Soul mate' isn't a pre-existing condition. It's earned over time.
(Pamela Druckerman)
Alle reacties Link kopieren
CatherineTheGreat schreef:
16-06-2019 20:33
Dit.
Want hoe heb je eigenlijk tijd over om hiermee bezig te zijn? Ik was destijds echt veel te druk voor dit soort dingen...
Of heb je een heel lang zwangerschapsverlof? Of is dit je zoveelste kind? Dit is echt uit interesse, niet pesterig bedoeld!
Dit is mijn tweede kind, en niet superlang met verlof, een extra 3 weken erachteraan geplakt. Nou ik schonk er ook totaal geen aandacht aan omdat ik mijn handen vol had aan mijn kindjes, pas na 3 maanden ofzo toen ik eindelijk ritme had gevonden thuis viel het me ineens op, vandaar.
Alle reacties Link kopieren
Hobbelster schreef:
16-06-2019 20:28
Wat een ontzettend kinderachtige achterbakse schijtwijven zijn dat zeg, die twee!
Jaloerse trutten, Ik hoop voor je dat het je lukt om het plezier in je werk snel terug te vinden of anders elders een leuke baan te vinden. Want hoewel ook ik vriendschappen liever scheid van collega’s, kan ik me voorstellen dat dit je ontzettend pijn doet.

Afgezien van dat, hoe is het om aan het werk te zijn en baby naar opvang te doen? Valt het mee? Fijn om weer iets van jezelf te hebben?
Ik heb altijd daar met plezier gewerkt en ik vind mijn werk heel erg leuk, dus ik dat opzicht ben ik blij om weer aan het werk te zijn.

Aan de andere kant ben ik veel bewuster van mn tweede kindje dat zij zo snel groeit, wat dat betreft had ik ook wel weer 3 maanden langer thuis willen blijven!
Alle reacties Link kopieren
Ze hebben aangegeven je expres genegeerd te hebben met hun bijbehorende redenen maar hoe is het nu dan? Negeren ze nog steeds of hebben ze toch wel door nu je IRL er weer bent dat het behoorlijk afgezaagd is?
Alle reacties Link kopieren
k.middleton schreef:
16-06-2019 22:09
Ze hebben aangegeven je expres genegeerd te hebben met hun bijbehorende redenen maar hoe is het nu dan? Negeren ze nog steeds of hebben ze toch wel door nu je IRL er weer bent dat het behoorlijk afgezaagd is?
Ik ben pas net vorige week begonnen en 1 van die collega's was met vakantie, die zie ik morgen pas weer. En die andere collega heb ik al aangesproken maar negeerde me dus echt wel 100%, wel uit beleefdheid antwoorden als ik iets vroeg maar niks uit haarzelf vragen. Meestal vraag je toch wel aan iemand hoe het gaat of met de baby, denk ik dan. Maar helaas niks van dat!

Ik ben benieuwd hoe het morgen gaat, ik ga me iig niet anders gedragen, blijf gewoon vriendelijk en normaal doen!
anoniem_271759 wijzigde dit bericht op 17-06-2019 23:21
0.91% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Dit is dus gewoon pesten op de werkvloer. Als je het niet uithoudt meld je je ziek en bekijken ze het allemaal maar. Wat een achterlijke toestand. Vind dit echt zielig voor jou. Veel sterkte!
Alle reacties Link kopieren
Monoqi schreef:
16-06-2019 22:22
Ik ben pas net vorige terug en 1 van die collega's was met vakantie, die zie ik morgen pas weer. En die andere collega heb ik al aangesproken maar negeerde me dus echt wel 100%, wel uit beleefdheid antwoorden als ik iets vroeg maar niks uit haarzelf vragen. Meestal vraag je toch wel aan iemand hoe het gaat of met de baby, denk ik dan. Maar helaas niks van dat!

Ik ben benieuwd hoe het morgen gaat, ik ga me iig niet anders gedragen, blijf gewoon vriendelijk en normaal doen!
Sommige mensen hebben toch wel erg weinig beschaving.
Heb je andere leuke mensen op je werk? Kun je daar wat meer mee optrekken?
Wat eten we vanavond?
Alle reacties Link kopieren
makreel schreef:
17-06-2019 21:14
Sommige mensen hebben toch wel erg weinig beschaving.
Heb je andere leuke mensen op je werk? Kun je daar wat meer mee optrekken?
Ja gelukkig kan ik het goed vinden met een hoop andere collega's van andere afdelingen dus dat is prima. Ik kan gelukkig overal nog wel terecht voor een praatje of andere collega's komen langs om even te kletsen.

Het is alleen zo jammer dat het nou net mijn twee directe collega's zijn die aan mijn kantooreiland zitten.

Die spanning voel je en dat is toch vervelend!
Alle reacties Link kopieren
Monoqi schreef:
17-06-2019 23:27
Ja gelukkig kan ik het goed vinden met een hoop andere collega's van andere afdelingen dus dat is prima. Ik kan gelukkig overal nog wel terecht voor een praatje of andere collega's komen langs om even te kletsen.

Het is alleen zo jammer dat het nou net mijn twee directe collega's zijn die aan mijn kantooreiland zitten.

Die spanning voel je en dat is toch vervelend!

Snap ik!
Dit is echt niet leuk.
Als ze besluiten je dood te blijven zwijgen, wordt het nog ingewikkeld..
Natuurlijk heb je er drie jaar keihard voor gewerkt en de promotie verdiend, maar nogmaals: dat zien zij niet..
Jij bent de bedreiging/overloper, enz.
Probeer nogmaals (op gekanaliseerde wijze zodat je niet overkomt als een labiele idioot) je gevoel over de gang van zaken naar hen te uiten.
Zeg desnoods: 'hey, ik ben eigenlijk super teleurgesteld.. wij waren altijd leuke collega's.. blijven jullie mij doodzwijgen of wat? Ik ben ook een mens, wel blij met mijn promotie, maar niet blij met jullie non-belangstelling voor mijn baby/verlof/situatie. Wat doen we, zo blijven doen of gaan we het anders doen?'
Kijken of zij dan ook met hun kwetsures over de brug komen. Als dat punt eenmaal bereikt is en je hebt een gesprek van mens tot mens, klaart dat vaak de lucht. Want ook zij zijn in de kern waarschijnlijk niet kwaad, ze hebben alleen ergens last van.
Nogmaals lastige situatie, sterkte!
Hier sta ik, ik kan niet anders (zonder legpuzzels)
Alle reacties Link kopieren
Monoqi schreef:
17-06-2019 23:27
Ja gelukkig kan ik het goed vinden met een hoop andere collega's van andere afdelingen dus dat is prima. Ik kan gelukkig overal nog wel terecht voor een praatje of andere collega's komen langs om even te kletsen.

Het is alleen zo jammer dat het nou net mijn twee directe collega's zijn die aan mijn kantooreiland zitten.

Die spanning voel je en dat is toch vervelend!
De leidinggevende had het dus heel goed ingeschat (door NIET één van hen te benoemen, maar jou daarvoor te kiezen)?!

De spanning die je nu voelt, zal vanzelf wel steeds verder weg ebben (zal ook te maken hebben met het feit dat één van de twee nu nog met vakantie is?).
Blijkbaar zijn er genoeg andere collega's binnen het bedrijf waar jij goed contact mee hebt, dus richt je je daar gewoon wat meer op?
Die twee hebben elkaar nu helemaal 'gevonden', maar volgende maand kan er zomaar weer iets anders (tussen die twee?) spelen.
Jij hebt nu ook thuis méér te doen dan je druk te maken over dat soort gedoe op je werk!

Ik zou gewoon lekker stoïcijns blijven doorwerken, gewoon algemeen vriendelijk/beleefd tegenhen blijven, etc. Dan trekt het vanzelf wel bij; de werkverhouding zal zich even opnieuw moeten 'zetten'. Jij hebt nu een andere functie + zij zullen zich wel realiseren dat hun gedrag niet bepaald aardig en leuk was.
Dus ik zou gewoon de wijste zijn en hen de tijd gunnen weer te nomaliseren (en dat ook uitstralen, zonder arrogant te doen).

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven