Werk & Studie
alle pijlers
Mijn leven in puin
maandag 17 juni 2019 14:10
Dag lieve forummers,
Ik heb even voor een erg dramatische titel (met een kleine knipoog) gekozen, omdat deze aardig aansluit op mijn gevoel. Tegelijkertijd besef ik me dat ik het waarschijnlijk een stuk groter maak dan het allemaal is. Ik hoop op herkenning en voornamelijk wat tips. Vrienden en familie vinden mij in het kort, en dat wordt altijd wel met zachte hand gebracht, een aansteller. Maar mij 'gewoon niet zo druk maken' lijkt een onmogelijke opgave.
De feiten in het kort:
- Ik woon in een relatief voordelig appartement in een erg prijzige stad;
- Ik ontvang binnenkort mijn HBO diploma;
- Ik heb geen studieschuld (mede dankzij lieve familie).
Top zou je zeggen. Afgestudeerd, geen studieschuld, voordelige woonruimte. Een mooie start. Maar nee, zo voelt dit allemaal niet. Ik ben erg veel aan het solliciteren, maar dat loopt niet vlekkeloos. De procedures nemen gewoon vrij veel tijd in beslag. Ik heb zelf een aantal maanden geleden één baan afgewezen (1500 bruto vond ik niet bepaald 'een goed salaris'). Verder heb ik op één sollicitatie nooit meer wat gehoord (na meermaals contact op te hebben genomen), ben ik voor een 'nooit geschoten, altijd mis' sollicitatie afgewezen en ben ik na twee rondes voor een andere sollicitatieprocedure afgewezen. Ik heb nu meerdere gesprekken staan (verschillende rondes, waaronder 'nood' baantjes) en van de overige vacatures verwacht ik de komende weken een reactie. En ik word hier zo onrustig van!
IK WIL WERKEN. IK WIL FINANCIËLE ZEKERHEID. IK WIL GEEN UITKERING. Maar bovenal.. IK WIL OOK KUNNEN GENIETEN VAN MIJN 'BELONING' (DIPLOMA) VOOR DE AFGELOPEN JAREN.
Geef me maar een flinke schop onder mijn kont, zet me met mijn beide benen op de grond, want ik vlieg nu boven alles wat er mis zou kunnen gaan.
Ik heb even voor een erg dramatische titel (met een kleine knipoog) gekozen, omdat deze aardig aansluit op mijn gevoel. Tegelijkertijd besef ik me dat ik het waarschijnlijk een stuk groter maak dan het allemaal is. Ik hoop op herkenning en voornamelijk wat tips. Vrienden en familie vinden mij in het kort, en dat wordt altijd wel met zachte hand gebracht, een aansteller. Maar mij 'gewoon niet zo druk maken' lijkt een onmogelijke opgave.
De feiten in het kort:
- Ik woon in een relatief voordelig appartement in een erg prijzige stad;
- Ik ontvang binnenkort mijn HBO diploma;
- Ik heb geen studieschuld (mede dankzij lieve familie).
Top zou je zeggen. Afgestudeerd, geen studieschuld, voordelige woonruimte. Een mooie start. Maar nee, zo voelt dit allemaal niet. Ik ben erg veel aan het solliciteren, maar dat loopt niet vlekkeloos. De procedures nemen gewoon vrij veel tijd in beslag. Ik heb zelf een aantal maanden geleden één baan afgewezen (1500 bruto vond ik niet bepaald 'een goed salaris'). Verder heb ik op één sollicitatie nooit meer wat gehoord (na meermaals contact op te hebben genomen), ben ik voor een 'nooit geschoten, altijd mis' sollicitatie afgewezen en ben ik na twee rondes voor een andere sollicitatieprocedure afgewezen. Ik heb nu meerdere gesprekken staan (verschillende rondes, waaronder 'nood' baantjes) en van de overige vacatures verwacht ik de komende weken een reactie. En ik word hier zo onrustig van!
IK WIL WERKEN. IK WIL FINANCIËLE ZEKERHEID. IK WIL GEEN UITKERING. Maar bovenal.. IK WIL OOK KUNNEN GENIETEN VAN MIJN 'BELONING' (DIPLOMA) VOOR DE AFGELOPEN JAREN.
Geef me maar een flinke schop onder mijn kont, zet me met mijn beide benen op de grond, want ik vlieg nu boven alles wat er mis zou kunnen gaan.
-
maandag 17 juni 2019 14:15
maandag 17 juni 2019 14:17
welk diploma heb je op zak?
En verder: volgens mij zit je best goed. Kop op, je basis is er: nu er op bouwen.
Geen schuld: PRACHTIG!
Diploma: leuk, maar geen werk in te vinden? Dan verder zoeken.
Woonruimte onder je kont: nou, wat wil je nog meer.
Als het moet, dan neem je een baan van 1500 euro aan en zoek je ondertussen verder.
Een baan is 40 uur in de week. Er blijft echt nog wel wat tijd over hoor, om door te zoeken.
En de eerste baan gaat toch niet perfect zijn. Net een beetje als in relaties: je moet een paar keer op je bek gaan voor je beseft wat je echt zoekt en waar jouw prioriteiten liggen.
Dus zoek niet meteen naar perfectie: zoek naar een levensles/leermogelijkheid om je smaken te verfijnen en neem dat mee naar stap 2.
En verder: volgens mij zit je best goed. Kop op, je basis is er: nu er op bouwen.
Geen schuld: PRACHTIG!
Diploma: leuk, maar geen werk in te vinden? Dan verder zoeken.
Woonruimte onder je kont: nou, wat wil je nog meer.
Als het moet, dan neem je een baan van 1500 euro aan en zoek je ondertussen verder.
Een baan is 40 uur in de week. Er blijft echt nog wel wat tijd over hoor, om door te zoeken.
En de eerste baan gaat toch niet perfect zijn. Net een beetje als in relaties: je moet een paar keer op je bek gaan voor je beseft wat je echt zoekt en waar jouw prioriteiten liggen.
Dus zoek niet meteen naar perfectie: zoek naar een levensles/leermogelijkheid om je smaken te verfijnen en neem dat mee naar stap 2.
maandag 17 juni 2019 14:17
Zeker waar! In mijn verdediging: dit was al een aantal maanden geleden, toen ik het solliciteren nog wat positiever inzag. Ik dacht dat ik voor dat geld (en een werkweek van 40 uur) wel wat beters kon krijgen. Solliciteren doe ik zeker.gizzmo-returns schreef: ↑17-06-2019 14:12Een baan afwijzen? Dom
Advies: solliciteren solliciteren en solliciteren
-
maandag 17 juni 2019 14:18
Hoe lang solliciteer je al?
Ik herken het gevoel namelijk, dat niemand je wil en je voor niks gestudeerd hebt. Dat kwam bij mij na 1 maand. :') Na 2 maanden had ik een baan. Een goede zelfs. Tenzij je al een half jaar bezig bent met solliciteren, is er nog niks aan de hand.
Het gevoel hoort erbij als starter zijnde denk ik. Chillax, het komt wel goed! Gewoon hardleers brieven blijven schrijven en bij afwijzing nagaan waarom je bent afgewezen en daar van leren (solliciteerde je op iets waar je eigenlijk te weinig ervaring voor hebt? Stages tellen vrijwel niet mee namelijk, dus als je 2 jaar stage hebt gelopen heb je géén 2 jaar werk ervaring).
Ik herken het gevoel namelijk, dat niemand je wil en je voor niks gestudeerd hebt. Dat kwam bij mij na 1 maand. :') Na 2 maanden had ik een baan. Een goede zelfs. Tenzij je al een half jaar bezig bent met solliciteren, is er nog niks aan de hand.
Het gevoel hoort erbij als starter zijnde denk ik. Chillax, het komt wel goed! Gewoon hardleers brieven blijven schrijven en bij afwijzing nagaan waarom je bent afgewezen en daar van leren (solliciteerde je op iets waar je eigenlijk te weinig ervaring voor hebt? Stages tellen vrijwel niet mee namelijk, dus als je 2 jaar stage hebt gelopen heb je géén 2 jaar werk ervaring).
maandag 17 juni 2019 14:19
maandag 17 juni 2019 14:21
Vakgebied is best wel een specialisme. Op zich vind ik elke dag wel weer iets dat goed aansluit op mijn opleiding en ervaring (word om die reden ook vrijwel niet afgewezen op mijn cv en/of motivatie). Het klopt dat ik een wat mindere baan ook stiekem zou zien als 'falen'. Het gevoel van 'nu moet het gebeuren' ervaar ik heel sterk. Maar dat helpt mij zeker niet vooruit.s-a-r-kast schreef: ↑17-06-2019 14:17welk diploma heb je op zak?
En verder: volgens mij zit je best goed. Kop op, je basis is er: nu er op bouwen.
Geen schuld: PRACHTIG!
Diploma: leuk, maar geen werk in te vinden? Dan verder zoeken.
Woonruimte onder je kont: nou, wat wil je nog meer.
Als het moet, dan neem je een baan van 1500 euro aan en zoek je ondertussen verder.
Een baan is 40 uur in de week. Er blijft echt nog wel wat tijd over hoor, om door te zoeken.
En de eerste baan gaat toch niet perfect zijn. Net een beetje als in relaties: je moet een paar keer op je bek gaan voor je beseft wat je echt zoekt en waar jouw prioriteiten liggen.
Dus zoek niet meteen naar perfectie: zoek naar een levensles/leermogelijkheid om je smaken te verfijnen en neem dat mee naar stap 2.
-
maandag 17 juni 2019 14:22
maandag 17 juni 2019 14:25
Ik durf het bijna niet te zeggen, maar minder dan een maand actief. Ik heb nog zo'n 3 maanden voordat ik echt wat moet hebben. Fijn dat ik niet de enige ben. Inderdaad dus die ene sollicitatie waar ik eigenlijk te weinig ervaring voor had waar ik dan ook voor afgewezen ben, maar verder sluit het aan.Ugli schreef: ↑17-06-2019 14:18Hoe lang solliciteer je al?
Ik herken het gevoel namelijk, dat niemand je wil en je voor niks gestudeerd hebt. Dat kwam bij mij na 1 maand. :') Na 2 maanden had ik een baan. Een goede zelfs. Tenzij je al een half jaar bezig bent met solliciteren, is er nog niks aan de hand.
Het gevoel hoort erbij als starter zijnde denk ik. Chillax, het komt wel goed! Gewoon hardleers brieven blijven schrijven en bij afwijzing nagaan waarom je bent afgewezen en daar van leren (solliciteerde je op iets waar je eigenlijk te weinig ervaring voor hebt? Stages tellen vrijwel niet mee namelijk, dus als je 2 jaar stage hebt gelopen heb je géén 2 jaar werk ervaring).
-
maandag 17 juni 2019 14:26
Ik snap je familie en vrienden wel een beetje want je leven in puin is echt vreselijk overdreven.
Ik denk eigenlijk dat je een beetje bedrogen gaat uitkomen als je "wil gaan genieten van het harde werken van de afgelopen jaren". Want, zoals je zelf al merkt, nu begint het pas. Solliciteren is hard werken, zeker tegenwoordig. En het werkende leven zal ook niet alleen maar achterover leunen zijn.
Ik wens je veel succes!
Ik denk eigenlijk dat je een beetje bedrogen gaat uitkomen als je "wil gaan genieten van het harde werken van de afgelopen jaren". Want, zoals je zelf al merkt, nu begint het pas. Solliciteren is hard werken, zeker tegenwoordig. En het werkende leven zal ook niet alleen maar achterover leunen zijn.
Ik wens je veel succes!
maandag 17 juni 2019 14:30
80. Foei. Knap van je dat je toch door bleef gaan! En met succesAdelaide schreef: ↑17-06-2019 14:22Ik ben afgestudeerd op het hoogtepunt van de crisis. Ik heb toen ruim 80 keer gesolliciteerd voordat ik een baan (op niveau) had. Haal nog eens diep adem.
Oh, en financiele zekerheid bestaat niet. Welkom in het echte leven. En ga nu het halen van je diploma vieren (mijlpaal!).
Dankjewel voor je reactie. Ik pak in ieder geval een glaasje fris om het te vieren nu.
-
maandag 17 juni 2019 14:30
In mijn sector werd al tijdens de opleiding gezegd dat de gemiddelde er 9 maanden over deed er een baan in te vinden na het behalen van het diploma. Bij mij duurde dat uiteindelijk 2 jaar. Heb ik in die tijd thuis gezet? Nee! Heb er voor gekozen om voor iets te gaan waar altijd werk in is en zo kon ik de verantwoordelijkheden die ik al had gewoon blijven bekostigen.
En je bent dus pas een maand bezig....rustig aan! Het komt echt goed.
En je bent dus pas een maand bezig....rustig aan! Het komt echt goed.
maandag 17 juni 2019 14:31
Genoteerd! En eens. Doel je op een specifieke callcenter?
-
maandag 17 juni 2019 14:44
maandag 17 juni 2019 15:01
Precies, daarom. En vanuit zo'n soort baan gewoon verder zoeken. Dat staat ook beter op een CV dan thuis zitten te 'nietsen'.
maandag 17 juni 2019 15:03
Verwende prinsesjes syndroom, meteen in de dramastress als het een keer niet mee zit. Pak wat je nu kunt krijgen en ga vandaar uit door naar je droombaan (of maak je droombaan van wat je hebt).
Na mijn studie kwam ik niet in mijn vakgebied aan het werk, heb een baan in ander vakgebied met niet zo'n geweldig salaris aan de andere kant van het land gevonden en ben daarvoor verhuisd naar een plaats waar ik nog nooit geweest was en niemand kende. Partner is meeverhuisd.
Inmiddels 2 kids, allebei een fijne baan, een goed inkomen, goede werk-privébalans, fijne vrienden.
Kortom: stop met jammeren en maak er wat van.
Na mijn studie kwam ik niet in mijn vakgebied aan het werk, heb een baan in ander vakgebied met niet zo'n geweldig salaris aan de andere kant van het land gevonden en ben daarvoor verhuisd naar een plaats waar ik nog nooit geweest was en niemand kende. Partner is meeverhuisd.
Inmiddels 2 kids, allebei een fijne baan, een goed inkomen, goede werk-privébalans, fijne vrienden.
Kortom: stop met jammeren en maak er wat van.
elfjetwaalfje wijzigde dit bericht op 17-06-2019 19:30
0.24% gewijzigd
Love is the meaning of life
maandag 17 juni 2019 15:31
Joh een maand is niks! Kom over 3 maanden maar terug haha. Ik ben in de crisis afgestudeerd in een lastig vakgebied, maar ook ik heb een super baan gevonden. Maar ik snap je wel hoor, het is gewoon niet fijn om teleurgesteld te worden meerdere keren terwijl je denkt "maar ik heb het papiertje toch? ".Ammenooitniet schreef: ↑17-06-2019 14:25Ik durf het bijna niet te zeggen, maar minder dan een maand actief. Ik heb nog zo'n 3 maanden voordat ik echt wat moet hebben. Fijn dat ik niet de enige ben. Inderdaad dus die ene sollicitatie waar ik eigenlijk te weinig ervaring voor had waar ik dan ook voor afgewezen ben, maar verder sluit het aan.
maandag 17 juni 2019 15:46
Oprechte tip: reken je niet rijk met het hebben van een baan. Dat bedoel ik niet letterlijk, ik denk namelijk dat je een baan moet beoordelen op of hij bij je past en je uitdaagt, niet op het salaris.
Maar wel qua 'beloning' van het studeren. Werken is pittig, achteraf bezien vond ik studeren veeel relaxter. Minder verantwoordelijkheden, meer vrijheid. Zal natuurlijk ook wel liggen aan je vakgebied, maar in ieder geval keek ik er na mijn studie heel anders tegenaan dan tijdens. En aangezien je wel wat aanleg hebt voor drama, wil ik je vast behoeden voor teleurstelling
Maar wel qua 'beloning' van het studeren. Werken is pittig, achteraf bezien vond ik studeren veeel relaxter. Minder verantwoordelijkheden, meer vrijheid. Zal natuurlijk ook wel liggen aan je vakgebied, maar in ieder geval keek ik er na mijn studie heel anders tegenaan dan tijdens. En aangezien je wel wat aanleg hebt voor drama, wil ik je vast behoeden voor teleurstelling