Werk & Studie alle pijlers

Zeikerd zoekt advies

11-11-2019 18:51 32 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hee allemaal,

Na jaren alleen lezen, nu dan eindelijk een account aangemaakt. Ik zou graag jullie advies willen.

Ik ben eind 20, en via havo/hbo/WO bach/MSc, 3 jaar geleden mijn studieloopbaan afgerond.

Ik ben altijd heel bewust geweest op studiekeuze, stagekeuze, scriptiekeuze om mijn kansen op de arbeidsmarkt zo groot mogelijk gemaakt. En met succes. Ik heb een mooie baan gekregen, in een sector die mij niet bijster veel interesseert, maar die wel enorm veel toekomst perspectieven biedt.

Nou, mijn 'issue'. Ik werk in een super jong en hip bedrijf dat énorm de nadruk legt op zelf ontwikkeling. Om echt een goede salarisverhoging te krijgen, moet je laten zien hoe jij je het afgelopen jaar hebt ontwikkeld en hoe dat het bedrijf heeft geholpen.

Dit is enerzijds natuurlijk onwijs leuk. Ik kreeg heel snel gigantisch veel verantwoordelijkheid en heb heel veel vrijheid.

Maar dit brengt ook een enorme druk mee. Ik heb het gevoel dat ik niet 'gewoon' mijn werk kan doen, maar altijd bezig moet zijn met meer doen, het beter doen, het sneller doen, meer mensen moet 'beïnvloeden'. En daaamn, dat is dood vermoeiend.

Zeker ook omdat er een soort ratrace ontstaat. Want mijn leidinggevende heeft een team van 20 mensen. En als al die 20 mensen hebben geshined, dan krijgt alleen die ene die écht geniale dingen heeft gedaan die dikke salaris verhoging omdat de rest daarbij wat minnetjes lijkt. Het zorgt er ook voor dat ik niet blij kan zijn voor mijn collega's als zij iets gaafs hebben gedaan, omdat ik daar dan weer harder overheen moet. Wat ik echt niet leuk vind, want mijn collega's zijn an sich onwijs leuke mensen.

Nou weet ik dat ik allang blij moet zijn dat ik een baan op niveau, met veel verantwoordelijkheid en vrijheid heb. Ik weet dat ik een beetje een zeikerd ben. Maar ik vroeg me af: heeft iemand hier ervaring mee? Hoe ga je hier het beste mee om? Hoe behoudt je zelfvertrouwen en energie? Ik hoor het graag:)

Nu gaat er sowieso iemand zeggen: waarom wil je die dikke salaris verhoging? Nou, naast de overduidelijke reden dat meer geld altijd fijn is. Is het startsalaris van deze baan echt niet hoog. Als ik het deel door het aantal uren die ik werk, zou een salaris van een Hema kassameisje hoger zijn. En mijn man en ik willen graag een huis met een tuin, en aan kindjes beginnen.
Ik zou ergens anders gaan werken waar minder druk is en het salaris beter is.
Alle reacties Link kopieren
Dat klinkt vreselijk. Ik zou in de Hema gaan werken. ;-)
Dit lijkt mij iets dat je voor de sport een paar jaar doet. En als je echt belangrijk voor het bedrijf bent geworden (en dus veel werk binnenhaalt) hoef je sowieso aan die flauwekul niet meer mee te doen en wordt je juist op handen gedragen als het goed is.
Die cultuur past kennelijk niet bij je. Dus solliciteren.
je hoeft niet meer in die ratrace, je doet het zelf
Alle reacties Link kopieren
PattyJupiter schreef:
11-11-2019 21:27
Ik zou ergens anders gaan werken waar minder druk is en het salaris beter is.
Dit! Door dat soort zogenaamd motiverende fratsen raken mensen uiteindelijk overspannen, want op die manier raakt de privé-werk balans compleet zoek. Het is absoluut goed om je te blijven ontwikkelen en daarin gemotiveerd te worden, maar een omgeving waar goed nooit goed genoeg is, is ongezond en zou ik echt niet trekken.
Ik moest erg lachen om je topic titel. Ik hou van mensen met zelfreflectie.
Het klinkt mij woord voor woord vreselijk in de oren en ik vind dat je helemaal niet blij hoeft te zijn met deze baan "op niveau". Dit is toch geen leven? Er is meer dan veel geld verdienen hoor. Heb je je ooit afgevraagd wat je écht wilt/leuk vindt? In plaats van je keurige 5 jaren plan gericht op een dikke carriere?
"Een sector die me niet bijster interesseert". Daar begin je toch niet aan?
Alle reacties Link kopieren
Je laatste alinea beschrijft volgens mij heel goed waarom je niet op je plek zit.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
Alle reacties Link kopieren
Ik zou niet tegen zo'n bedrijfscultuur kunnen. Maar als je promotie wilt maken in het bedrijfsleven, dan hoort daar meestal bij dat je resultaten moet behalen die een promotie rechtvaardigen. Je kunt ook bij (semi-)overheidsbedrijven gaan werken. Daar heb je vaak te maken met schalen en als je vanuit een academische opleiding komt, word je vaak gunstig ingeschaald.
Het lijkt me afschuwelijk, zo’n werkcultuur met een constante competitie om individuele scores. Doet het toch blijkbaar goed bij jonge mensen bij wie likes e.d. in het algemeen nogal een ding zijn, ik zie het wel vaker. Geld verdienen kun je ook bij andere bedrijven. Weet je toevallig hoeveel verloop er is in jullie organisatie?
Ik werkte toen ik zo oud als jij was in een leuke baan in een soort niche in de zorg. Heel veel vrijheid en heel veel geleerd
Ik had een groepje vriendinnen waarmee ik iedere 2 weken ging eten om bij te kletsen en we hadden het veel over werk.
Ik was de 'ambitieloze', zij hadden ook dit soort verhalen en behaalden leuke successen, zakenreizen, bonussen etc.
Maar inderdaad: per uur verdienden ze echt niet meer, ze woonden bijna op hun werk. En ze zijn allemaal wat anders gaan doen en allemaal een burnout gehad.
Het leverde mij te weinig op en ik hoorde teveel stank voor dank, ene moment waren ze de ster van het bedrijf, andere moment werd er op ze gescheten.
Twee zijn na een overname er gewoon uitgebonjourd.
Een dame die er allemaal nogal droog onder was is inderdaad ver gekomen, maar die deed altijd al gewoon waar ze zin in had.
Als je er dus geen plezier in hebt zou ik wat anders gaan doen, je klinkt als iemand met veel mogelijkheden.
Alle reacties Link kopieren
Het gaat al mis op het moment dat je je bloedeigen collega's moet beconcurreren - want dat is er in feite aan de hand. Je bent steeds maar in competitie met hen: wie leuker, slimmer, innovatiever, beter, etc. is. En dat moet je vooral laten blijken bij de baas...

Tja - het is maar wat je prettig vindt, maar bedenk wel dat andere zaken ook belangrijk zijn, misschien zelfs wel belangrijker dan een beter salaris, huis met tuin, etc. Dit geldt te meer als je een kinderwens hebt. Dan wil je als je straks moeder bent toch helemaal niet mee doen met de ratrace..?!
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
Alle reacties Link kopieren
https://nos.nl/artikel/2309986-werkdruk ... chten.html

Maak een gezondere keuze nu je nog niet helemaal onder die 1,3 miljoen valt.
Tjezus, wat vals
Alle reacties Link kopieren
En hoe ik hiermee omga? Niet. Ik heb een baan die ik met veel plezier doe, waar ik me op mijn manier en tempo in kan ontwikkelen. Waar ik zo ambitieus of weinig ambitieus mag zijn als ik zelf wil en voldoening haal uit de uitvoering van mijn werk op zich. En waar collega's gewoon collega's zijn, geen concurrenten.
Tjezus, wat vals
Ten eerste vind ik je geen zeikerd. De bedrijfscultuur past niet bij je. Dat maakt je nog geen zeikerd natuurlijk.

Misschien is het goed om eens om je heen te gaan kijken. En eens te onderzoeken welke sectoren je wel leuk vindt. Als je werk doet dat past bij wie jij bent en waar jij energie van krijgt, krijg je vanzelf inspirerende ideeën waarmee je jezelf onderscheidt. Het grote doel is dan niet om meer inkomen te genereren, maar dat is vaak wel een mooie bijkomstigheid.
Je 'moet' nog zo'n 40 jaar werken. Is het dan niet belangrijker om iets te zoeken waar je blij van wordt? Op zoek naar een goede (loopbaan) coach dus.

Veel succes!
Alle reacties Link kopieren
PattyJupiter schreef:
11-11-2019 21:27
Ik zou ergens anders gaan werken waar minder druk is en het salaris beter is.
Dit.
Lucielle420 schreef:
11-11-2019 18:51
Ik heb een mooie baan gekregen, in een sector die mij niet bijster veel interesseert, maar die wel enorm veel toekomst perspectieven biedt.
...
Nou weet ik dat ik allang blij moet zijn dat ik een baan op niveau, met veel verantwoordelijkheid en vrijheid heb.
:hug: Lang geleden dat ik iemand las die zoveel medelijden opriep. Arme, arme jij.
Alle reacties Link kopieren
Klinkt als een competitie. Lijkt me ook helemaal niks. Het moet geen wedstrijd zijn. De enige finish die je hiermee gaat halen is de burn out. Dat moet je niet willen.

Lekker een andere baan zoeken. Moet wel lukken als je je baankansen zo breed mogelijk hebt gemaakt toch? Waarom blijf je daar werken? De bedrijfscultuur vind je niet leuk en de sector interesseert je ook nog eens niet. Wat houdt je tegen?
Ik herken het wel een beetje van mijn partners werk. Daar moet je ook steeds iets anders alvorens je hogerop kan komen. Dan nog wordt er met loonschalen heel gierig gedaan. Maar het lijkt ook nooit goed genoeg. Bij zijn bedrijf houden ze van de opmerking "Je moet er meer uitspringen en opvallen". Daarmee is hoge omzet en geweldige scores niet voldoende. Op een gegeven moment heb ik me echt afgevraagd of ik hem in een tijgerstring naar zijn werk moest sturen. Hoeveel meer kan je nog doen als je gewoon heel goed bent in je werk? Waarom moet iemand perse een bek als een scheermes hebben als dat gewoon niet in iemands karakter zit? Gevolg is dat de opgeschoten jongere garde, ongeacht kennis van zaken, er vandoor gaan met de promotie en leidinggevende functies krijgen. Dat loopt totaal niet, een 25 jarige snotneus die een ervaren iemand van 45-50 even gaat vertellen hoe het moet. Heel veel klachten en stagneringen maar ze leren er niets van.

Partner heeft onlangs promotie gemaakt en is nu zelf leidinggevende, maar hij heeft er zoveel voor extra en onbelangrijke dingen voor moeten doen dat het buitenproportioneel is. Hij hangt tegen een burn out aan en leuk is dat niet.

Als ik jou was dan zou ik toch eens verder gaan kijken. Afgaande op hoe jij de gang van zaken beschrijft heb ik niet het idee dat je hier je geluk gaat vinden.
Waarom zou je een huis gaan kopen als je toch zo'n beetje op je werk woont om de targets te halen?

Waarom zou je aan kinderen beginnen als je eigenlijk toch geen tijd gaat hebben voor hen? Want als je 4/5de of dergelijke gaat werken haal je die targets al hélemaal niet en zit je nog meer over te werken. (Want de targets blijven natuurlijk even hoog.)


Ik zou vooral eens onderzoeken:
Waarom wil je persé hoog hoger hoogst en ga je mee in deze rat-race?
Waarom is "gewoon hoog" niet hoog genoeg?

Waarom niet veranderen naar een job en een bedrijf waarin "gewoon hoog" hoog genoeg is? En waar je dan misschien vanzelf over 5 à 10 jaar nog wel een trede stijgt. Waarin 4/5de bij kinderen bespreekbaar is zonder alle carrière-kansen te fnuiken?

Welk eergevoel jaag je na en waarom?
Alle reacties Link kopieren
Je werkt in een sector die je eigenlijk niet leuk vindt, je verdient niet goed, en je zit in een bedrijfscultuur met een prestatiedruk die je duidelijk niet ligt.

Ik zou gaan solliciteren naar een andere baan. Eentje waar je je wel prettig bij voelt.
Alle reacties Link kopieren
Het gaat niet om wat je doet, het gaat om perceptie. Bovendien heeft jouw leidinggevende waarschijnlijk allang een favoriet die de beloning gaat krijgen, daar helpt niets tegen.

Zorg dus dat je een beeld creëert van iemand die heel veel belangrijke extra dingen doet, door gewone werkzaamheden op te blazen en dan uiteraard die dingen die voor anderen niet goed te controleren zijn. Doe dus klusjes die jou relatief weinig tijd kosten, maar spiegel het voor alsof het onwijs moeilijk is en heel veel tijd heeft gekost. Jij hebt vast een specialiteit waardoor er klussen zijn die jou veel makkelijker afgaan dan anderen, die zijn daar erg voor geschikt. Communiceer dit vaak en op een positieve manier naar je leidinggevende en zorg ervoor dat jij die favoriet wordt.

Het echte extra werk hoef je overigens pas vlak voor de uiteindelijke beoordeling te doen, want dat is het beeld dat blijft hangen bij je leidinggevende. Dus zet vanaf een maand of drie voor de beoordeling een tandje bij en spaar je energie voor die tijd.

Je kan ook ontsnappen aan de ratrace door op voorhand afspraken te maken met je baas. Als jullie bijvoorbeeld resultaatafspraken of ontwikkelingsafspraken maken, kan je bij het maken van de afspraken er meteen een beloningsafspraak aan vast maken, zo van: dus als ik deze resultaten heb gehaald en dit extra heb gedaan, mag ik een schaal omhoog. Je leidinggevende is snel bereid hiermee akkoord te gaan, zeker als de extra taak iets is dat hij belangrijk vindt, omdat de beoordeling en dus de beloning nog een jaar weg is, dus verre toekomstmuziek. Leg deze afspraken schriftelijk vast, dan kunnen ze niet terug krabbelen en laat je niet afschepen met iets als "dat zien we dan wel".
Spreuken 18:2

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven