Werk & Studie alle pijlers

Ongelijk behandeld/ondergewaardeerd

09-12-2019 07:32 79 berichten
Ik weet niet of ik dit bij werk, psyche of relaties moet plaatsen

Ik doe al negen jaar vrijwilligerswerk op een scoutinggroep. Ik ben al lid sinds mijn elfde en breng er al jaren veel tijd door ook buiten de tijd met de kinderen om
Ik heb dit altijd met heel veel plezier gedaan en al die tijd mijn hart en ziel er in gestoken
Nu is het tijd om, in ieder geval tijdelijk, te stoppen

Vorig jaar is iemand anders gestopt. Voor haar zijn de ouders van de kinderen ingelicht en is er een afscheidscadeautje geregeld.
Voor mij gebeurd dit niet.

Afgelopen week heb ik mijn teamleider een berichtje gestuurd omdat ik er over wilde praten. Het zit mjn dwars en ik wilde de lucht graag klaren.
Hij is zonder iets te zeggen weggegaan nadat we klaar waren met het gedeelte voor de kinderen

Dat het nu zo rot afgesloten lijkt te worden doet mij heel erg pijn.
Daar bovenop kwam de realisatie dat dot niet de eerste keer is dat er voor een ander wel iets leuks word gedaan en voor mij niet.
Zoals het geregistreerd partnerschap met mijn vriend (die nog langer vrijwillig is bij deze club) een nader stel heeft een bloemetje gehad en wij niks
Bij het aankondigen van een zwangerschap ook voor die persoon een bloemetje en een berichtje op social media voor de ouders en leden. Bij mij is er geen woord over rerept

Ik heb nooit gedacht mijn tijd bij deze club zo naar aaf te sluiten. Ik ben er best wel verdrietig om
Ik weet niet zo goed hoe nu verder
Het gaat mij er trouwens helemaal niet in dat er van alles en nog wat voor mij gedaan word. Ik had een klein teken van waardering wel op zijn plaats gevonden, maar hoef verder niet perse in de aandacht te staan
Maar voor mij steekt het het meeste dat het voor een ander wel kan en voor mij niet
Alle reacties Link kopieren
Logisch dat dat steekt. Is ook erg jammer en een gemiste kans van de leiding. Ik zou zelf wat organiseren met de kinderen zodat je dit voor jezelf nog positief kan afsluiten. Je hebt de leiding daar niet voor nodig.
Ik zou inderdaad zelf iets regelen. Zo te horen kom je daar voor de kinderen.
Iets lekkers bakken en een leuke activiteit voorbereiden en dan zonder iets te zeggen de eer aan jezelf houden.
Maar terecht dat je je er rot over voelt. Is er geen overkoepelend iets waar je dit signaal kunt afgeven?
Dat zou ik doen nadat ik weg ben gegaan.
Ik zit me plaatsvervangend kwaad te maken voor jou, vind het echt te gek voor woorden na 11 jaar.

Maar een beetje optimistisch gezien: kan het niet zijn dat ze een suprise voor je regelen?
Als ze je inderdaad zo anders behandelen dan anderen is het terecht dat je je rot voelt, dat is een nare manier van doen. Sowieso zou je wel verwachten dat er een blijk van waardering komt, na zoveel jaren inzet en betrokkenheid.
Ik ben 17 jaar lid van deze vereniging waarvan ik 9 jaar mij inzet als vrijwilliger. Met name wekelijks voor de kinderen plus weekendjes en kampen. Daarnaast doe ik ook nog andere dingen voor de club

Zelf iets organiseren heb ik wel aan gedacht. Ik word alleen steeds weer verdrietig van het idee dat ik dat voor mijzelf moet doen
Zoals de planning er voor die dag nu uitziet lijkt er ook niet echt ruimte voor. Dan moet ik zelf het pprgtamma omgooien

Het lost ook niks op aan het feit dat er straks ouders zijn die niet op de hoogte zijn. Dat vind ik ook jammer

In die tijd dat ik vrijwilliger ben zijn er meerdere mensen (tijdelijk) weggegaan. Ik heb er zelf altijd voor gezorgd dat het werd gecommuniceerd en dat er een leuk afscheid was.
Dat is inclusief voor mijn teamleider het geval geweest toen hij voor een half jaar naar het buitenland ging
Maar hoe bedoel je dat je teamleider gewoon wegliep zonder wat te zeggen? Jij geeft aan dit jammer te vinden en hij haalt zijn schouders op en loopt weg? Heb je wel duidelijk kunnen zeggen wat je dwars zat? En is men niet as we speak met een verrassing bezig?

Ik snap dat dit vervelend voelt hoor!
Alle reacties Link kopieren
Wat jammer dat jij je zo ondergewaardeerd voelt.

Op een bepaald moment kan de indruk ontstaan dat jij dit soort dingen niet hoeft, niet houdt van alle poespas. Niet iedereen zit op aandacht te wachten. Heel belangrijk is dan ook dat je het gewoon duidelijk moet maken dat je dit erg leuk vindt en juist waardeert.

Heb jij een beste vriend/vriendin bij de scouting? Vaak wordt dit niet door de algemene leiding georganiseerd maar door een hele goede vriend(in). Mensen Articfox1 is zwanger, zullen we een bloemetje regelen. Iemand die altijd klaar staat, wordt dan soms overgeslagen. Heel vervelend.

Kom op je verdient een leuk afscheid, plan het dan zelf. Mensen woensdag is mijn laatste dag ik zou graag persoonlijk van jullie afscheid willen nemen.
I can't control the wind but I can adjust the sail
explore, dream & discover
Nitflex schreef:
09-12-2019 08:47
Maar hoe bedoel je dat je teamleider gewoon wegliep zonder wat te zeggen? Jij geeft aan dit jammer te vinden en hij haalt zijn schouders op en loopt weg? Heb je wel duidelijk kunnen zeggen wat je dwars zat? En is men niet as we speak met een verrassing bezig?

Ik snap dat dit vervelend voelt hoor!
We zouden nog ven gaan zitten nadat de kinderen weg waren. Ik had hem eerder een berichtje gestuurd omdat ik graag even wilde praten.
Hij is gelijk naar huis gegaan zonder iets te zeggen

Ik wilde ven met hem praten omdat ik de afgelopen weken ben aangesproken en berichtjes heb gehad van een paar ouders die via via hebben opgepikt dat ik ga stoppen en zich afvroegen waarom ze niet zijn ingelicht
In de afgelopen weken heb ik dit ook laten weten an mijn teamleider dat er blijkbaar vanuit de ouders ook behoefte is aan communicatie
Omdat hij daar in die tijd nog niks mee gedaan had wilde ik graag in gesprek
@hamerhaai afscheid van vrijwilligers word eigelijk altijd geregeld door de mensen die leiding geven bij dezelfde leeftijdsgroep kinderen

Dingen zoals het partnerschap, zwangerschap enzovoorts komt meestal uit het bestuur
Arcticfox1 schreef:
09-12-2019 08:59
We zouden nog ven gaan zitten nadat de kinderen weg waren. Ik had hem eerder een berichtje gestuurd omdat ik graag even wilde praten.
Hij is gelijk naar huis gegaan zonder iets te zeggen

Ik wilde ven met hem praten omdat ik de afgelopen weken ben aangesproken en berichtjes heb gehad van een paar ouders die via via hebben opgepikt dat ik ga stoppen en zich afvroegen waarom ze niet zijn ingelicht
In de afgelopen weken heb ik dit ook laten weten an mijn teamleider dat er blijkbaar vanuit de ouders ook behoefte is aan communicatie
Omdat hij daar in die tijd nog niks mee gedaan had wilde ik graag in gesprek
Hè, wat vervelend. En hij reageerde ook niet op je berichtje?

Het gevoel over de gang van zaken kun je niet veranderen, maar je kunt vanaf nu wel het heft in eigen handen nemen om in ieder geval aandacht te besteden aan je afscheid. Je hebt weinig te verliezen.

Bel hem en zeg dat je graag toch even wil stilstaan bij je afscheid op de laatste dag, ook omdat je er her en der vragen over krijgt, en overleg wat je kunt regelen en communiceren.
Ik ben bang dat als ik hem nu bel ik of boos word of dat ik moet huilen
Het zit mij heel hoog op dit moment
Arcticfox1 schreef:
09-12-2019 09:16
Ik ben bang dat als ik hem nu bel ik of boos word of dat ik moet huilen
Het zit mij heel hoog op dit moment
Nou dat mag toch best. Jij voelt je rot. Dat mag ie best weten.
Arcticfox1 schreef:
09-12-2019 09:16
Ik ben bang dat als ik hem nu bel ik of boos word of dat ik moet huilen
Het zit mij heel hoog op dit moment
Je kunt op zijn minst appen en vragen waarom hij niet gereageerd heeft. Of via app of mail aangeven dat je er graag aandacht aan wil besteden.
Alle reacties Link kopieren
Nitflex schreef:
09-12-2019 09:25
Je kunt op zijn minst appen en vragen waarom hij niet gereageerd heeft. Of via app of mail aangeven dat je er graag aandacht aan wil besteden.
Eens.
Nitflex schreef:
09-12-2019 09:25
Je kunt op zijn minst appen en vragen waarom hij niet gereageerd heeft. Of via app of mail aangeven dat je er graag aandacht aan wil besteden.
Dit zou ik ook doen.
Dan hoef je ook niet bang te zijn voor de tranen.
Ik heb jullie advies opgevolgd en via een WhatsApp bericht gevraagd waarom hij meteen naar huis is gegaan zonder iets te zeggen terwijl we hadden afgesproken even te zitten

Hij is weggegaan omdat ik met iemand anders stond te praten en hij geen zin had om daarom te wachten

Voor de beeldvorming. Ik was aan het praten met een moeder van eeen kind dat gaat stoppen omdat het qua tijd niet meer lukt het te combineren met een andere sport. Dit was echt maximaal 10 minuten en het is ook nog eens gebruikelijk om na de opkomst nog even met ouders te praten
Alle reacties Link kopieren
Arcticfox1 schreef:
09-12-2019 08:25
Ik ben 17 jaar lid van deze vereniging waarvan ik 9 jaar mij inzet als vrijwilliger. Met name wekelijks voor de kinderen plus weekendjes en kampen. Daarnaast doe ik ook nog andere dingen voor de club

Zelf iets organiseren heb ik wel aan gedacht. Ik word alleen steeds weer verdrietig van het idee dat ik dat voor mijzelf moet doen
Zoals de planning er voor die dag nu uitziet lijkt er ook niet echt ruimte voor. Dan moet ik zelf het pprgtamma omgooien

Het lost ook niks op aan het feit dat er straks ouders zijn die niet op de hoogte zijn. Dat vind ik ook jammer

In die tijd dat ik vrijwilliger ben zijn er meerdere mensen (tijdelijk) weggegaan. Ik heb er zelf altijd voor gezorgd dat het werd gecommuniceerd en dat er een leuk afscheid was.
Dat is inclusief voor mijn teamleider het geval geweest toen hij voor een half jaar naar het buitenland ging

Is dit niet het probleem? Dat jij nu van anderen iets verwacht omdat jijzelf altijd hebt lopen regelen?
.
Dan app je hem nu terug: "Dat is jammer, ik had graag met jou even over mijn afscheid gesproken. Regelen jullie wat (dat zou ik graag zien), of zal ik dat zelf maar doen?"
Anoniem262821034 schreef:
09-12-2019 10:43
Is dit niet het probleem? Dat jij nu van anderen iets verwacht omdat jijzelf altijd hebt lopen regelen?
Kom op zeg. Het probleem is dat niemand de moeite neemt om een fatsoenlijk afscheidsgebaar voor TO te regelen, die zich daar jarenlang heeft ingezet. En dan een leidinggevende die ondanks hun gemaakte afspraak gewoon naar huis gaat. Ik vind het ronduit asociaal. Wat een bittere nasmaak zeg.
Ik denk dat je precies op tijd weggaat. Je hebt inderdaad niks te verliezen ik vind die leiding erg onbeschoft klinken met zijn 'geen zin'
Je klinkt als een lief en beschaafd persoon dus mijn oplossing 'krijsend terugbellen' is denk ik niet voor jou 😁.
Ik zou voor jezelf bedenken wat je wil qua afscheid, en het idee loslaten dat je iets gaat krijgen.
Ik zou dus appen in de trant van (lulhannes is pseudoniem voor naam rare leider)
' Beste lulhannes*, ik ben dan en dan voor het laatst. Ik heb een poster gemaakt waarop staat waarop mijn laatste dag is, omdat er ouders waren die een vraag hadden over mijn afscheid en het nog niet iedereen duidelijk is.
Op de poster vermeld ik mijn laatste dag en ik zet eind van de dag cake neer . En wil dan nog even officieel van de kinderen en ouders afscheid nemen.
11 jaar is niet niks! Ik zal dan wel een traantje moeten laten denk ik.
Ik denk hier een half uur voor uit te trekken. Lulhannes*, dus ik denk dat ik hier inclusief opruimen
tot 17.45 voor nodig heb.
Groetjes,'

Bij dat afscheid vraag je een vriend of vriendin voor steun om erbij aanwezig te zijn bij dat laatste half uurtje , die kan dan helpen opruimen en daarna ga je met diegene wat leuks doen.
De tering voor ze!

(En ik hoop eigenlijk dat die persoon zo gek doet omdat ze een verrassing voor je regelen).
Mocht er helemaal niks komen dan zou ik dit zeker bij de organisatie aangeven. Ze klagen steen en been over het niet kunnen vinden van vrijwilligers dus dit is echt bizar.
Een telefoon gesprek beginnen met op luid volume, met een extra irriterend hoog krijsgeluid erin:
' 11 JAAR! 11 JAAR! 11 JAAR! 11 FOCKING JAREN EN DAN FLIK JE ME DIT!!!'
is wel op zijn plaats vind ik (even over fantaseren een dan zijn hoofd erbij bedenken is al leuk toch?)
Alle reacties Link kopieren
Theamuts schreef:
09-12-2019 10:52
Dan app je hem nu terug: "Dat is jammer, ik had graag met jou even over mijn afscheid gesproken. Regelen jullie wat (dat zou ik graag zien), of zal ik dat zelf maar doen?"
Precies.
En dan gelijk even aanhalen dat je van meerdere ouders het signaal krijgt dat ze van niks weten.
Arcticfox1 schreef:
09-12-2019 10:38
Ik heb jullie advies opgevolgd en via een WhatsApp bericht gevraagd waarom hij meteen naar huis is gegaan zonder iets te zeggen terwijl we hadden afgesproken even te zitten

Hij is weggegaan omdat ik met iemand anders stond te praten en hij geen zin had om daarom te wachten

Voor de beeldvorming. Ik was aan het praten met een moeder van eeen kind dat gaat stoppen omdat het qua tijd niet meer lukt het te combineren met een andere sport. Dit was echt maximaal 10 minuten en het is ook nog eens gebruikelijk om na de opkomst nog even met ouders te praten
Wat een gelul zeg. Áls je dan al weggaat, omdat je geen zin hebt om te wachten, dan laat je dat toch even weten? “Hé, ik zag dat je druk was, anders even bellen straks?” En als het normale gesprekjes zijn die bij het afronden van de dag horen, is het helemaal onzin.

Je mag best zeggen dat het je van hem (en anderen?) tegenvalt.
Het-groepje schreef:
09-12-2019 11:06
Een telefoon gesprek beginnen met op luid volume, met een extra irriterend hoog krijsgeluid erin:
' 11 JAAR! 11 JAAR! 11 JAAR! 11 FOCKING JAREN EN DAN FLIK JE ME DIT!!!'
is wel op zijn plaats vind ik (even over fantaseren een dan zijn hoofd erbij bedenken is al leuk toch?)
Ik zou willen dat ik zo in elkaar zat dat ik dit zou kunnen

Het gaat mij helemaal niet om. Een afscheid cadeautje. Dat heeft voor mij niet
Dat ik dit voor andere heb gedaan is omdat ik dat leuk vind om voor iemand te doen. Ik ben ook niet altijd de enige geweest die daar het voortouw in nam kwam ook wel van andere mensen

Wat de situatie zo naar maakt is dat er door het bestuur, en mijn medevrijwilligers (inclusief teamleider) met mij anders word omgegaan dan andere die in een zelfde situatie hebben gezeten
Alsof al die jaren inzet er niet toe doen voor mij, maar voor een ander wel
Het gebrek aan communicatie naar ouders en leden steekt mij ook. Ik ben voor sommige nu opeens weg terwijl ik al meermaals heb aangekaart dat ik had gemerkt dat er behoefte aan is

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven