1e poging IUI met hormoonstimulatie, ben 34 jaar.

Lein ik zie dat er geen enkele reactie op je oproep is gekomen. Geen idee of je mijn bericht nog gaat lezen maar ik zou wel met je mee willen schrijven. Ik ga namelijk deze week beginnen met IUI met hormoonstimulatie. We hebben al 3 pogingen zonder hormonen gedaan en die zijn helaas op niets uitgelopen.



Ik wacht even af of je reageert en dan kunnen we misschien later meer ervaringen uitwisselen.

Hoi Lein en ks,



ik zou graag ervaringen uit willen wisselen met jullie.



Ik heb al 1 IUI poging met hormoon stimulatie gedaan (gonal-f en pregnyl). De eerste keer was het meteen raak (maart 2011). Helaas is deze zwangerschap na 13 weken geëindigd in een miskraam. Afgelopen week hebben we de 2e IUI gehad.



Ik hoop dat jullie reageren!

Hoi kl1976, wat naar dat je de miskraam hebt gehad! Op zich wel fijn dat de eerste iui is gelukt...Heb je ook pogingen zonder hormonen gedaan? Als je wilt kan je meeschrijven bij de prikbitches, alhoewel dat wel een grote groep is, Ik doe dat sinds kort (sinds ik deze maand begonnen ben met puregon) en vind het fijn om daar af en toe eens wat vragen beantwoord te krijgen.



Verder schrijf ik actief mee bij ' onze spin-off' , maar dat is vooral een gezelligheidsclubje, ooit begonnen omdat we allemaal boven de 30 zijn en zwanger wilden worden. Sommigen van ons hebben ondertussen een baby, anderen zijn nog zwanger en bij een aantal schiet het helaas niet zo op. Als je wilt kan je daar ook mee schrijven.



Ik zou het ook prettig vinden om met jou samen ervaringen uit te wisselen. Kijk maar even wat je wilt doen!

Hoi ks,



sorry voor mijn late reactie! Fijn dat je gereageerd hebt op mijn berichtje. Ik heb jou verhaal een beetje gevolgd bij de Prikbitches (die groep is wel heel erg groot, vandaar mijn berichtje aan jou in dit kleine mini-groepje) en ik heb het idee dat we er wel redelijk hetzelfde in staan. Ik heb ook die slapeloze nachten, waarin ik eindeloos alles aan het beredeneren ben en wanhopig met logica antwoorden probeer te vinden om op die manier wat zekerheid te krijgen. Doodvermoeiend is het, maar het gaat vanzelf als je eenmaal wakker ligt.



Ook die feestjes waar je met je neus in de zwangere buiken zit ken ik. Af en toe om woest van te worden. Je gunt het een ander heus wel, maar het blij reageren is gewoon onmogelijk inmiddels. Aan de andere kant vind ik het ook weer heel erg dat een goede vriendin mij heel hard huilend vertelt dat ze zwanger is, omdat ze het zo balen vindt voor ons. Jammer dat het inmiddels zo gaat, maar dat hoort blijkbaar bij onze situatie.



De reden dat ik zo laat reageerde: ik zat op het wachtbankje en wilde niet gaan beginnen met schrijven, om jou vervolgens 1 week later mede te delen dat ik zwanger zou zijn (ik dacht namelijk dat dat zo was). Helaas toch weer ongesteld geworden.



Ik ben vandaag weer begonnen met prikken (gonal-f). Ik had een goede uitgangsecho, dus dat is mooi. Maar ja, die teleurstelling hakt er zo geweldig hard in altijd.



Jij zit op het wachtbankje op dit moment toch? Wanneer kan je testen? En hoe voel je je? Sterkte met wachten! Ik duim heel hard voor je en hoop dat het raak is!

hee kl, ik was eigenlijk vergeten om te kijken of je nog had gereageerd (krijg daar geen signaal van) dus toevallig dat ik nu kijk en dat je gisteren een reactie hebt geplaatst.



Balen dat je dacht dat het zover was en toch teleurgesteld bent. Ben je daar ondertussen ook niet aan gewend, hoe raar dat ook klinkt? IK denk ook elke maand weer andere symptomen te voelen en telkens word ik teleurgesteld door m'n eigen lijf. Nu ook weer. Weer raar gevoel in m'n borsten, misselijk, rare buikkrampen. En telkens lijkt het op wat ik de maand ervoor ook heb gehad en toch denk ik elke keer weer dat het net ietsje anders is. Ben ook al twee keer 4 dagen overtijd geweest, is ook killing, bleek allebei de keren loos alarm.



Heb je overigens geen zin om bij de spin-off mee te schrijven? Zoals ik eerder schreef is dat ondertussen gewoon een gezelligheidsclubje, je bent welkom hoor! Maar misschien heb je er trouwens ook helemaal geen behoefte aan, kan ook. Het gekke is dat we al 1,5 jaar schrijven met elkaar, dat het merendeel zwanger is of een kind heeft maar dat er helaas ook een aantal van ons zijn waarbij het na een jaar nog steeds niet is gelukt. Het is fijn om af en toe de frustratie en de angst van je af te schrijvenm of om een tip van iemand te krijgen.



Ik kan over 8 dagen ofzo testen. Maar ik doe dat eigenlijk nooit meer want heb zo vaak 1 of 2 dgen vantevoren een test gedaan die altijd negatief was. Ik wacht nu gewoon de dag af en word dan keurig op tijd ongesteld. Jee ik klink geloof ik wel een beetje als een ouwe zeur nu he, sorry! Alsof ik er helemaal niet meer in geloof ofzo. Moet zeggen dat ik dat ook wel erg moeilijk vind. Helemaal nu in de wachtweken met al het gevoel enzo.



Gonal-f is toch hetzelfde als puregon maar dan ' natuurlijk' en niet synthetisch zoals puregon? Hoe gaat het prikken? Mijn vriend deed het bij mij, ik durfde niet.... Op zich viel het erg mee. Wel jammer dat er maar 1 follikel rijpte dus misschien volgende keer iets meer eenheden.



Wat je scrhijft over dat een vriendin huilend vertelt dat ze zwanger is, ja dat is ook balen zeg, dat wil je ook niet. Terwijl het wel heel vervelend is om het je te vertellen, en tegelijkertijd zo mooi. Ik weet dat m'n beste vriendin vanaf 2012 weer wil proberen zwanger te worden van de 2e, we zijn ooit ongeveer tegelijkertijd gestopt met anticonceptie en zij was in 1 maand zwanger. Haar zoontje wordt nu bijna 1. En ik zie zo op tegen de dag dat ze gaat vertellen dat ze weer zwanger is. Ik weet dat het kan gebeuren, het kan ook gebeuren dat ik eerder zwanger ben, het kan ook zijn dat het bij haar langer gaat duren, maar toch.... Gedoe allemaal he?



Nou ik zal wat vaker kijken hier of je een berichtje hebt achtergelaten! Naar welk ziekenhuis ga je trouwens? IK naar het An to nius in N' gein. Woon in Utrecht.