6 weken zwanger- angst/paniek slaat toe!!

08-07-2012 10:07 78 berichten
Alle reacties Link kopieren
.
Alle reacties Link kopieren
Hoe oud ben je?
Alle reacties Link kopieren
Hoe oud ben je? En wat is ZI?



Waarom de keus om op deze jonge(?) leeftijd in je eentje zwanger te raken. Heb je een vangnet? Heb je een baan?
Alle reacties Link kopieren
De paniek hoort er wel een beetje bij als je zwanger bent; ineens voel je hoe echt het allemaal is, angst voor het onbekende, angst voor hoe het je leven gaat veranderen.



Je hoeft je niet te schamen voor je keuze hoor. Handel niet naar de angst die je nu voelt, angst is nooit een goede raadgever.



Kortom, ik vind het heel herkenbaar. Hormonen!
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
Alle reacties Link kopieren
Ja hoe oud ben je en heb je er van te voren wel heel heel goed over nagedacht??
Alle reacties Link kopieren
Zelf inseminatie. Weet de donor hier van trouwens?
Alle reacties Link kopieren
quote:rozenstruikje schreef op 08 juli 2012 @ 10:13:

Zelf inseminatie. Weet de donor hier van trouwens?Weer wat geleerd
Alle reacties Link kopieren
.
Alle reacties Link kopieren
Even een realistische schets, een kind is ook heel serieus en overweldigend. Baby's blijven dat meer heel erg kort en worden kinderen en worden groter, vergen meer van je. Daarnaast ben je 24x7 verantwoordelijk. Altijd. Daarnaast doe je alles alleen. Het scheelt nogal qua advies of je 25 bent of 16.
Alle reacties Link kopieren
Ok, volwassen dus. Gelukkig . Je had het over heel jong en dat klopt ook wel, maar was bang voor HEEL jong



Wat jammer te lezen dat je niet trots bent op wat je hebt gedaan. Sta je er wel achter? Ik begrijp je angst wel. Angst is wel een slechte raadgever. Realisme is beter. Moeders twijfelen altijd of ze het wel goed doen. Maar gaat alles goed lukken praktisch? Financieel etc. Heb je dat goed uitgezocht?
Alle reacties Link kopieren
Hier ook blinde paniek toen ik na anderhalf jaar eindelijk zwanger was. Mijn 'doel' bereikt, maar nu? Kan ik dat wel? Houdt mijn leven nu op? Idiote vragen die ik zonder al die hormonen echt niet had. En nu ligt mijn kleine man die vandaag 11 dagen is op mijn borst te slapen en vraag ik me af waar ik me in 's hemelsnaam zo druk over maakte. Praktische problemen kun je oplossen en met de geboorte van je kind wordt er ook een moeder geboren, echt waar!

Laat je niet gek maken door die stomme hormonen en probeer vooral de mooie dingen te zien. Die hormonen verdwijnen wel weer!
Alle reacties Link kopieren
Je bent zwanger, dus je gaat een kindje krijgen. Gefeliciteerd.

Laat het gewoon over je heen komen, dan ga je vanzelf rustiger worden. Hopelijk kun je van je zwangerschap gaan genieten.

Ik denk dat het vooral hormonen zijn, die kunnen gekke dingen met je doen.
Ja en?
Alle reacties Link kopieren
@tikkie: Waarom heb je jezelf en je sterke kinderwens niet de tijd gegund om eerst rond te kijken of er ergens een leuke en lieve man voor jou rondloopt? Met andere woorden; waarom nu en waarom op deze manier?



Als je dat helder hebt sta je misschien ook weer meer achter je keuze.
Alle reacties Link kopieren
.
Alle reacties Link kopieren
Ik moet eerlijk zeggen dat ik het wel een zware beslissing vind die je hebt genomen. Waarom heb je niet even gewacht todat je een man tegen zou komen die kinderen met je zou willen? Of maak die keuze dan wat later? Als ik het over mocht doen zou ik wachten tot de juiste man. Mij is het overkomen ben er nu super blij mee, maar het is echt zwaar!! Je moet alles zelf doen! Altijd!
Alle reacties Link kopieren
Gooi de (negatieve) meningen lekker overboord en bekijk vooral wat goed is voor jou en de kleine. Mensen hebben altijd wel wat te zeggen. Vergeet de onzin en onthoudt het goede
Alle reacties Link kopieren
.
Alle reacties Link kopieren
Gaat de vader helemaal geen rol spelen in het leven van je kind?
Alle reacties Link kopieren
In dat geval is het argument dat je kindje opgroeit zonder vader niet iets wat in de toekomst anders zou zijn. Maar zou je wachten totdat je de ware vrouw tegen was gekomen dan had je dit samen kunnen doen en je kindje wel een thuis kunnen bieden met twee ouders, als dat nu je angst is.



Ken je zelf de donor wel of is het geheel anoniem?
Alle reacties Link kopieren
Je lijkt me een prima mama hoor! Je komt heel liefdevol over, en dat is toch wat een kindje nodig heeft, liefde!

Wat een ander van jou keuze denkt, jammer dan het is jou leven.
Ja en?
Alle reacties Link kopieren
Gefeliciteerd met je zwangerschap. Je angsten zijn echt herkenbaar, mijne is inmiddels 10 maanden maar dat gevoel heb ik ook gehad. Het is niet niets! Maar zo leuk
quote:tikkie2013 schreef op 08 juli 2012 @ 10:26:

De keuze om dit te doen komt ook doordat ik op vrouwen val.. Dit was al een hele schok voor mij, toekomstplaatje valt in duigen.. En als ik zwanger zou willen worden, zou dat sowieso via een donor moeten.



Het klinkt heel logisch allemaal. Je hebt een kinderwens, wilt niet tien jaar wachten, een eventuele partner zal nooit de biologische ouder van je kind kunnen zijn, hebt de basisvoorwaarden goed voor elkaar.



Prima toch? Die twijfels hebben wel meer vrouwen, dat is echt niet gek. Ook bij vrouwen bij wie het niet vanzelf is gegaan (denk aan een lang medisch traject) zie je het vaak.



Die partner kan er echt nog wel komen. Probeer het los te laten en een beetje te gaan genieten nu. Houd je een dagboek bij? Misschien is het fijn om van je af te schrijven.
Alle reacties Link kopieren
Tikkie; bij mijn drie zwangerschappen heb ik ook een moment van paniek gehad hoor! En dat moment heeft ook wel eventjes geduurd. Zo'n 'oh, shit, ik kan nu niet meer terug' moment. Het is allemaal goedgekomen en dat gaat het bij jou ook doen.
Alle reacties Link kopieren
Laat jij je nou maar niks aanpraten, ik heb precies hetzelfde! Een hormonen kwestie wellicht?



Er is een kant die zich echt heel erg verheugd en een kant die denkt "waar ben ik aan begonnen".



Laten we eerlijk zijn: tenzij je van plan bent aids te genezen is een kind ter wereld zetten en opvoeden het belangrijkste wat je ooit zult doen. Daar mag je best zenuwachtig en soms huiverig voor zijn in mijn ogen.
Alle reacties Link kopieren
Volgens mij is dit kindje gewoon hartstikke gewenst, je bent er maanden mee bezig geweest. Je moet tzt sowieso via ZI zwanger worden, ook al had je een partner gehad. Er zijn legio vrouwen die alleenstaand moeder zijn, ongepland zwanger raken en geen partner hebben tijdens de zwangerschap. Legio! En jij hebt het voordeel van een stabiele basis, huis, opleiding, werk op niveau. Dat zou dan toch goed moeten komen!



Zwaar wordt het natuurlijk wel. Maar dat wordt het ook als je een partner hebt En wat betreft het kindje laten opgroeien zonder vader: die was er toch niet geweest, want je bent lesbisch. Lesbische moeders 'regelen' dan een vaderfiguur ergens in de omgeving: broer, goede vriend. Dat zal jij dan ook moeten doen.



Maar volgens mij moet je gewoon proberen lekker te gaan genieten! Ja het is nu ineens 'echt' en dan slaat de angst je om het hart. Ik heb zelf geen kinderen maar herken het wel van vriendinnen 'God wat hebben we gedaaaaaan?' Die betreffende vriendin is nu bijna uitgerekend van de 3e en ze zijn zoooo happy!



Oh ja en 25 is juist een hele mooie leeftijd om zwanger te worden. Beste tijd, als je kijkt naar gezondheid en fysieke gesteldheid van je lijf! Juist hartstikke goed, en je hebt ook die basis nog eens voor elkaar!

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven