Zwanger
alle pijlers
Zwanger worden na miskramen...
woensdag 29 april 2015 18:25
Hoi allemaal,
Ik schrijf hier vaker en open soms een nieuw topic omdat oudere topics uitsterven.
Mijn situatie: Ik probeer zwanger te raken vanaf januari 2014. Daarvoor al een jaar gestopt met de pil.. In september 2014 deed ik na een menstruatie een test omdat ik pijnlijke borsten hield. Deze bleek positief te zijn.. Na een echo in het ziekenhuis bleek ik een hele vroege miskraam te hebben gehad.. Afgelopen februari had ik weer een positieve test.. Helaas, na een paar dagen een bloeding en twee weken later weer een bloeding. De laatste bloeding is de miskraam geweest.. Heb hiervoor nog verschillende echo's gemaakt en alles was verder goed! Nu weer twee maanden verder.. Ik zoek vooral hulp in de alternatieve wereld.. Acupunctuur en ben nu ook twee keer bij een osteopaat geweest! Ik wil vooral meer rust in mijn lijf en hoofd krijgen.. Ik ben soms bang dat het nooit gaat lukken en dat de volgende keer weer een miskraam is.. Ik ken in mijn omgeving maar weinig mensen die dit hebben gehad. Wel vriendinnen die in de medische molen terecht zijn gekomen, vanwege slecht zaad van hun man.. Beide zijn nu moeder
! Ik heb eerder een gesprek gehad met een gynaecoloog en deze geeft aan dat ik gewoon zwanger kan raken en het dus gewoon zelf kan proberen (en dat wil ik ook het liefste natuurlijk...)! Het is dus vooral een kwestie van geduld! Voor wie is deze situatie herkenbaar en wie is alsnog succesvol zwanger geraakt??
Ik schrijf hier vaker en open soms een nieuw topic omdat oudere topics uitsterven.
Mijn situatie: Ik probeer zwanger te raken vanaf januari 2014. Daarvoor al een jaar gestopt met de pil.. In september 2014 deed ik na een menstruatie een test omdat ik pijnlijke borsten hield. Deze bleek positief te zijn.. Na een echo in het ziekenhuis bleek ik een hele vroege miskraam te hebben gehad.. Afgelopen februari had ik weer een positieve test.. Helaas, na een paar dagen een bloeding en twee weken later weer een bloeding. De laatste bloeding is de miskraam geweest.. Heb hiervoor nog verschillende echo's gemaakt en alles was verder goed! Nu weer twee maanden verder.. Ik zoek vooral hulp in de alternatieve wereld.. Acupunctuur en ben nu ook twee keer bij een osteopaat geweest! Ik wil vooral meer rust in mijn lijf en hoofd krijgen.. Ik ben soms bang dat het nooit gaat lukken en dat de volgende keer weer een miskraam is.. Ik ken in mijn omgeving maar weinig mensen die dit hebben gehad. Wel vriendinnen die in de medische molen terecht zijn gekomen, vanwege slecht zaad van hun man.. Beide zijn nu moeder
! Ik heb eerder een gesprek gehad met een gynaecoloog en deze geeft aan dat ik gewoon zwanger kan raken en het dus gewoon zelf kan proberen (en dat wil ik ook het liefste natuurlijk...)! Het is dus vooral een kwestie van geduld! Voor wie is deze situatie herkenbaar en wie is alsnog succesvol zwanger geraakt??
woensdag 29 april 2015 18:52
Joh, stop toch met die alternatieve wereld.
Het kost je alleen een hoop geld en gaat je niks positiefs opleveren.
Geen kind in ieder geval.
Soms hebben vrouwen gewoon veel pech, jij bent er een van.
Mijn buurvrouw had heel veel miskramen (meer dan 5 in ieder geval), maar hield uiteindelijk wel een gezond kind aan voer.
Bij poging zoveel bleef het vruchtje "plakken".
Dus, als je graag een kindje wil, zit er niet anders op, dan steeds weer opnieuw te proberen.
Sterkte en succes!
Het kost je alleen een hoop geld en gaat je niks positiefs opleveren.
Geen kind in ieder geval.
Soms hebben vrouwen gewoon veel pech, jij bent er een van.
Mijn buurvrouw had heel veel miskramen (meer dan 5 in ieder geval), maar hield uiteindelijk wel een gezond kind aan voer.
Bij poging zoveel bleef het vruchtje "plakken".
Dus, als je graag een kindje wil, zit er niet anders op, dan steeds weer opnieuw te proberen.
Sterkte en succes!
woensdag 29 april 2015 18:53
Ik heb tussen mijn eerste en tweede kind achter elkaar 3 miskramen gehad, 2 x spontaan en 1 x heb ik het op moeten wekken met cycotec. Daarna weer zwanger en dat ging zomaar goed. Ben nu zwanger van #3 zonder dat er miskramen aan vooraf gingen.
Het kan dus! Ik hoop voor je dat je snel weer zwanger bent en dat het dan goed gaat.
Het kan dus! Ik hoop voor je dat je snel weer zwanger bent en dat het dan goed gaat.
woensdag 29 april 2015 18:55
Hey Doortje, hier een soortgelijk verhaal. Wij zijn sinds november 2013 aan het proberen om zwanger te worden. April 2014 een 1e miskraam gehad bij 8 weken en 4 dagen. Ik vond het erg heftig allemaal en was behoorlijk van slag. Eind september 2014 bleek ik opnieuw zwanger, maar dit liep helaas opnieuw uit in een miskraam na 10 weken. De 1e keer zat er een kleine boon met een kloppend hartje in het vruchtzakje zagen we tijdens de 1e echo. De tweede keer was het vruchtzakje leeg. De tweede keer kon ik het vrij vlot een plekje geven. Deze maand was ik weer overtijd. Na een week lang vage tuurstreepjes op de testen toch weer een bloeding. De huisarts heeft me doorverwezen naar de gynaecoloog, we gaan nu toch maar onderzoeken laten doen. Huisarts dacht toch een vroege miskraam, ik weet het niet zo goed... De bloeding was vele malen minder dan bij de twee andere miskramen, maar wel anders dan bij een menstruatie (meer en langer helder rood). Het hele gebeuren maakt me iig behoorlijk onzeker over m'n lijf, herken je angsten dus helemaal. Ook hier met vlagen bang dat het nooit zal lukken...
Het lijkt me fijn om hier mee te schrijven. Ik schrijf mee op andere forums over miskramen, maar daar de eerste baby inmiddels geboren. Superleuk natuurlijk, maar fijn om hier te delen/schrijven over de fase waar wij nu in zitten...
Het lijkt me fijn om hier mee te schrijven. Ik schrijf mee op andere forums over miskramen, maar daar de eerste baby inmiddels geboren. Superleuk natuurlijk, maar fijn om hier te delen/schrijven over de fase waar wij nu in zitten...
woensdag 29 april 2015 21:32
Bedankt allemaal voor de reacties!
Feline123, wat naar allemaal!! Zo klote dat je er al 2 keer heel dichtbij bent geweest en nu toch op dit punt bent.. Heel oneerlijk allemaal! Ik hoop ook gewoon op pech met uiteindelijk een goede uitkomst, maar te midden van die 'pech' is het soms moeilijk om je goed staande te houden.. De alternatieve wereld ondersteunt me daarbij! Ik probeer ook niet de illusie te hebben dat alleen dat me een kind gaat opleveren..
Wanneer ga je onderzoeken laten doen?? Hou me maar op de hoogte! Het lijkt me leuk om in deze fase iets aan elkaar te hebben.. Heel veel sterkte meid!
Nansie, super dat je zwanger bent van de derde! En wat naar dat je ook 3 miskramen hebt gehad.. Wel dus het bewijs dat het daarna ook gewoon goed kan gaan! Bedankt voor de reactie, geeft me wel hoop
Feline123, wat naar allemaal!! Zo klote dat je er al 2 keer heel dichtbij bent geweest en nu toch op dit punt bent.. Heel oneerlijk allemaal! Ik hoop ook gewoon op pech met uiteindelijk een goede uitkomst, maar te midden van die 'pech' is het soms moeilijk om je goed staande te houden.. De alternatieve wereld ondersteunt me daarbij! Ik probeer ook niet de illusie te hebben dat alleen dat me een kind gaat opleveren..
Wanneer ga je onderzoeken laten doen?? Hou me maar op de hoogte! Het lijkt me leuk om in deze fase iets aan elkaar te hebben.. Heel veel sterkte meid!
Nansie, super dat je zwanger bent van de derde! En wat naar dat je ook 3 miskramen hebt gehad.. Wel dus het bewijs dat het daarna ook gewoon goed kan gaan! Bedankt voor de reactie, geeft me wel hoop
woensdag 29 april 2015 21:49
Ik houd je op de hoogte! De huisarts heeft vandaag een doorverwijzing verzonden, dus zal volgende week wel ergens een brief. Zou het liefst morgen al gaan, maar helaas werkt het niet zo.. Ik heb het trouwens ook in de alternatieve wereld gezocht en heb er veel aan gehad (voetreflex). Ik heb ook absoluut niet de illusie dat het ons een kindje zal brengen, maar het geeft me enorm veel rust, ontspanning en inzichten. En geloof dan weer wel dat die rust en ontspanning heel belangrijk is. Begrijp je dus helemaal! Heb net weer een afspraak gemaakt omdat ik merk dat ik door het gedoe van afgelopen week weer wat minder stabiel ben en stresskippig doe. Uiteindelijk zal het allemaal wel loslopen, geduld......
Positieve verhalen doen goed Nansie! Dus kom maar door met nog meer van die positieve verhalen mensen!
Positieve verhalen doen goed Nansie! Dus kom maar door met nog meer van die positieve verhalen mensen!
woensdag 29 april 2015 22:12
woensdag 29 april 2015 23:07
Hi dames,
Ik lees al een tijd mee, maar nu toch maar eens aangemeld. Wat een vervelende verhalen allemaal, heel frustrerend en helaas herkenbaar... In mei 2014 gestopt met de pil en in augustus voor het eerst een positieve test, dit ging helaas al vrij snel mis. In oktober wederom een positieve test en in november ook een goede echo met kloppend hartje. De dag erna startte helaas de miskraam... 2 maanden terug weer een positieve test, ook deze keer ging het al weer snel mis. Ik sta nu op de wachtlijst voor een pre-conceptioneel spreekuur, waarschijnlijk kan ik daar in juni terecht. Ik heb nog steeds goede hoop dat het goed gaat komen, maar het is enorm frustrerend. Ik hoop hier snel op positieve berichten!
Ik lees al een tijd mee, maar nu toch maar eens aangemeld. Wat een vervelende verhalen allemaal, heel frustrerend en helaas herkenbaar... In mei 2014 gestopt met de pil en in augustus voor het eerst een positieve test, dit ging helaas al vrij snel mis. In oktober wederom een positieve test en in november ook een goede echo met kloppend hartje. De dag erna startte helaas de miskraam... 2 maanden terug weer een positieve test, ook deze keer ging het al weer snel mis. Ik sta nu op de wachtlijst voor een pre-conceptioneel spreekuur, waarschijnlijk kan ik daar in juni terecht. Ik heb nog steeds goede hoop dat het goed gaat komen, maar het is enorm frustrerend. Ik hoop hier snel op positieve berichten!
donderdag 30 april 2015 11:14
Welkom Saart2014.. Wat klote allemaal voor jou, zeg!!! Wat een achtbaan moet dit jaar voor jou geweest zijn.. Hoe hou je dan nog vertrouwen in je lichaam hé? Ik wil gewoon heel graag geloven dat alles berust op pech... (zoals de meesten zeggen...) maar de vraag die dan door mijn hoofd gaat is: waarom lukt het bij sommigen wel meteen en moeten sommigen eerst 3 of meer miskramen krijgen..? Er zou toch een reden moeten zijn? Ik hoor ook dat er vaak niks uit de onderzoeken komt! En zoals je hierboven leest, worden vrouwen ook na meerdere miskramen succesvol zwanger Eigenlijk heb ik nog nooit gehoord dat een vrouw na meerdere miskramen niet meer succesvol zwanger is geworden! Ik vraag me alleen af: is er dan ondersteuning nodig van hormonen? Of lukt het dan toch gewoon zelf? Ik zit net weer helemaal in het begin van de cyclus.. Tweede menstruatie na de 2e miskraam bijna achter de rug! Saart2014, sterkte met alles en sluit lekker aan..
donderdag 30 april 2015 11:44
Hee Doortjee, miskramen, zeker hele vroege, spontane miskramen komen echt heel erg veel voor. Veel vrouwen hebben het er alleen niet over. Die hele vroege, spontane miskramen komen denk ik vaak niet eens in de statistieken, dus het aantal miskramen is volgens mij veel hoger dan wat je overal leest. In elk geval ligt het percentage in mijn directe omgeving veel hoger. Ik had toevallig een behoorlijk aantal vrouwen in mijn omgeving van wie ik wist dat ze 1 of meer miskramen hadden gekregen, dus ik was niet verbaasd toen het mij ook overkwam. Ik zie het zelf maar als teken dat mijn lichaam 'wist' dat het vruchtje zich niet goed zou ontwikkelen en het om die reden afstootte.
Ik heb geen onderzoeken laten doen, met name omdat ze bijna nooit een oorzaak vinden en als ze wel een oorzaak vinden, kunnen ze er meestal niet zoveel aan doen... Waarmee ik niet wil zeggen dat je geen onderzoek moet laten doen hoor, dat moet je zelf bepalen. Na de 3 miskramen ben ik gewoon op de normale manier weer zwanger geworden, zonder medische hulp of hormonen. Ik ben nu zwanger van #3 en een vriendin en een kennis waren deze keer ongeveer tegelijk met mij zwanger. Zij hebben allebei een miskraam gekregen. Een ervan had al een kind.
Ik heb geen onderzoeken laten doen, met name omdat ze bijna nooit een oorzaak vinden en als ze wel een oorzaak vinden, kunnen ze er meestal niet zoveel aan doen... Waarmee ik niet wil zeggen dat je geen onderzoek moet laten doen hoor, dat moet je zelf bepalen. Na de 3 miskramen ben ik gewoon op de normale manier weer zwanger geworden, zonder medische hulp of hormonen. Ik ben nu zwanger van #3 en een vriendin en een kennis waren deze keer ongeveer tegelijk met mij zwanger. Zij hebben allebei een miskraam gekregen. Een ervan had al een kind.
donderdag 30 april 2015 16:49
Nansie! Bedankt voor je reactie.. Het helpt me om er nuchterder tegenaan te kijken! Je hebt gelijk.. Ik denk dat veel vrouwen het nog niet eens door hebben. Ook bij mij waren het hele vroege miskramen, omdat het al een paar dagen was na de positieve test! Het vervelende was bij mij dat ik daarna nog dikke 2 weken knalpositieve testen had, weer een bloeding kreeg en daarna pas de testen lichter werden! Hierdoor bleef ik er elke keer lang mee bezig..
Eerlijk gezegd denk ik ook niet dat, als het nog een keer gebeurt, ik onderzoeken laat doen.. Ook om die reden die jij noemt! Er is mij al verteld dat er bijna nooit een echte oorzaak wordt gevonden, en als die wel gevonden wordt, er dan weinig aan te doen is..
Het is dus blijven proberen en juist die fase is lastig om doorheen te komen..
Ik heb persoonlijk echt veel baat bij acupunctuur en osteopathie. Ik word er rustiger van, heb minder last van hormoonschommelingen en voel me 'lichter'..
Ik denk dat het ook heel belangrijk is om vertrouwen te houden in ons lichaam.. Dus te denken.. Ik kan dit gewoon! Gefeliciteerd trouwens met je zwangerschap!! Weet je al wat het wordt?!
Eerlijk gezegd denk ik ook niet dat, als het nog een keer gebeurt, ik onderzoeken laat doen.. Ook om die reden die jij noemt! Er is mij al verteld dat er bijna nooit een echte oorzaak wordt gevonden, en als die wel gevonden wordt, er dan weinig aan te doen is..
Het is dus blijven proberen en juist die fase is lastig om doorheen te komen..
Ik heb persoonlijk echt veel baat bij acupunctuur en osteopathie. Ik word er rustiger van, heb minder last van hormoonschommelingen en voel me 'lichter'..
Ik denk dat het ook heel belangrijk is om vertrouwen te houden in ons lichaam.. Dus te denken.. Ik kan dit gewoon! Gefeliciteerd trouwens met je zwangerschap!! Weet je al wat het wordt?!
donderdag 30 april 2015 19:13
Je hoort inderdaad vaak dat er geen oorzaak wordt gevonden voor de miskramen en dat maakt het zo lastig. Je zou graag een oorzaak willen aanwijzen en er iets aan willen doen. Verder inderdaad vertrouwen hebben in je eigen lijf. Ik eet goed, neem wat extra vitaminen (tarwekiem, vitamine b enz) maar geniet ook nog van een lekker wijntje! Weet jullie omgeving van de miskramen? Ik heb het met een paar vriendinnen gedeeld en zij houden me nuchter en weten ook dat het af en toe gewoon eveb klote is. Het is vooral heel veel geduld hebben:-)
donderdag 30 april 2015 19:58
@ Vergeetmenietje1980.. Jeetje, dat is ook wel heftig.. In 8 maanden tijd! Moet ook wel ff een impact op je lijf hebben gehad of niet?
Het relativeert voor mij wel om te horen dat het zoveel voorkomt en het dus helemaal niet zo heel 'vreemd' is als ik misschien dacht.. In mijn omgeving zijn 3 vriendinnen na 1 of 2 maanden proberen meteen zwanger geraakt! Misschien dat ik daarom ook zo'n vertekend beeld had.. In mijn omgeving weet iedereen er wel vanaf! Ik ben een open boek.. Zo voorkom ik dat er nare vragen worden gesteld of opmerkingen zoals: 'Zouden jullie niet eens....?'
Saart.. Ik drink ook nog gewoon lekker mijn wijntje hoor! Ik eet ook gezond, sport regelmatig.. Pak foliumzuur en van die extra kruiden van de acupunctuur en voor de rest eet en drink ik gewoon alles.. Hoewel, sinds 2 maanden wat minder koffie gaan drinken.. Dat dronk ik met liters tegelijk!
Het relativeert voor mij wel om te horen dat het zoveel voorkomt en het dus helemaal niet zo heel 'vreemd' is als ik misschien dacht.. In mijn omgeving zijn 3 vriendinnen na 1 of 2 maanden proberen meteen zwanger geraakt! Misschien dat ik daarom ook zo'n vertekend beeld had.. In mijn omgeving weet iedereen er wel vanaf! Ik ben een open boek.. Zo voorkom ik dat er nare vragen worden gesteld of opmerkingen zoals: 'Zouden jullie niet eens....?'
Saart.. Ik drink ook nog gewoon lekker mijn wijntje hoor! Ik eet ook gezond, sport regelmatig.. Pak foliumzuur en van die extra kruiden van de acupunctuur en voor de rest eet en drink ik gewoon alles.. Hoewel, sinds 2 maanden wat minder koffie gaan drinken.. Dat dronk ik met liters tegelijk
!
donderdag 30 april 2015 22:25
Ik zou ook graag meeschrijven.
Ik (toen 29, nu 30) ben in juni 2014 zwanger geraakt. Niet gepland, wel heel erg gewenst. Helaas bleek de vrucht na twee goede echo's met 13 weken geen schedeldakje te hebben en daarmee ook geen enkele overlevingskans. Ik heb toen een opgewekte miskraam gehad met een curettage erachteraan omdat ik een week later ging trouwen en de artsen geen lange nasleep wilden. Het was een vreselijke ervaring en hoewel ik de eerste weken goed ben doorgekomen en onze bruiloft echt een mooie dag was, was december 2014 de ergste maand uit mijn leven.
Eind januari 2015 heb ik een vroege miskraam gehad, begin maart 2015 weer eentje, die vijf (!) weken heeft geduurd. Vijf weken van enorm hevig bloedverlies dat maar niet stopte en ik bijna niet kon bewegen van buikkrampen (wel doorgewerkt, maar sporten ging nauwelijks), alleen dit keer werd ik door ziekenhuis weer naar huis gestuurd. Zelfs in Paasweekend weg met vrienden rende ik met halve luiertas aan maandverband van toilet naar toilet...
Gelukkig helpt EMDR goed. Sporten helpt, al is het wat obsessief (als ik toch geen dikke buik krijg, doe me dan maar een sixpack!). Maar mijn alcoholgebruik heb ik geminderd en gelukkig gaan mijn man en ik gelijk op in het verwerkingsproces.
Dat gezegd hebbende, ik ben doodsbang om weer zwanger te worden. Omdat ik mezelf net weer op rit heb, . En ik ben doodsbang om nooit een gezond kind te krijgen, omdat het al drie keer is misgegaan.
Irritante is dat wij het in onze omgeving ook al hadden aangekondigd vorig jaar, met 12 weken. Vriendinnen met wie ik tegelijk zwanger was, zijn inmiddels bevallen, ik niet. Anderen zijn nu zwanger en lopen te pushen dat ze voor tegelijk met mij zwanger willen zijn. Ik denk soms serieus: de eerste die nog aan me vraagt wanneer onze volgende 'ronde' is, krijgt een beuk. Mensen die niet van miskraam 2 en 3 weten, vragen waarom ik niet opnieuw zwanger ben.
Ondertussen ben ik alles bij elkaar al zo'n zes maanden zwanger geweest met alles erop en eraan (kotsen, misselijk, doodmoe, etc) en nul resultaat...
Ik (toen 29, nu 30) ben in juni 2014 zwanger geraakt. Niet gepland, wel heel erg gewenst. Helaas bleek de vrucht na twee goede echo's met 13 weken geen schedeldakje te hebben en daarmee ook geen enkele overlevingskans. Ik heb toen een opgewekte miskraam gehad met een curettage erachteraan omdat ik een week later ging trouwen en de artsen geen lange nasleep wilden. Het was een vreselijke ervaring en hoewel ik de eerste weken goed ben doorgekomen en onze bruiloft echt een mooie dag was, was december 2014 de ergste maand uit mijn leven.
Eind januari 2015 heb ik een vroege miskraam gehad, begin maart 2015 weer eentje, die vijf (!) weken heeft geduurd. Vijf weken van enorm hevig bloedverlies dat maar niet stopte en ik bijna niet kon bewegen van buikkrampen (wel doorgewerkt, maar sporten ging nauwelijks), alleen dit keer werd ik door ziekenhuis weer naar huis gestuurd. Zelfs in Paasweekend weg met vrienden rende ik met halve luiertas aan maandverband van toilet naar toilet...
Gelukkig helpt EMDR goed. Sporten helpt, al is het wat obsessief (als ik toch geen dikke buik krijg, doe me dan maar een sixpack!). Maar mijn alcoholgebruik heb ik geminderd en gelukkig gaan mijn man en ik gelijk op in het verwerkingsproces.
Dat gezegd hebbende, ik ben doodsbang om weer zwanger te worden. Omdat ik mezelf net weer op rit heb, . En ik ben doodsbang om nooit een gezond kind te krijgen, omdat het al drie keer is misgegaan.
Irritante is dat wij het in onze omgeving ook al hadden aangekondigd vorig jaar, met 12 weken. Vriendinnen met wie ik tegelijk zwanger was, zijn inmiddels bevallen, ik niet. Anderen zijn nu zwanger en lopen te pushen dat ze voor tegelijk met mij zwanger willen zijn. Ik denk soms serieus: de eerste die nog aan me vraagt wanneer onze volgende 'ronde' is, krijgt een beuk. Mensen die niet van miskraam 2 en 3 weten, vragen waarom ik niet opnieuw zwanger ben.
Ondertussen ben ik alles bij elkaar al zo'n zes maanden zwanger geweest met alles erop en eraan (kotsen, misselijk, doodmoe, etc) en nul resultaat...
donderdag 30 april 2015 22:48
Laurabb! Jeetje, wat een heftige en klote ervaringen heb jij achter de rug zeg..
Als ik zo door de regels doorlees ga je ook maar door en door.. (Werken, weekendje weg..) Het lijkt me heel erg heftig allemaal voor je te zijn geweest!! Wat ik vooral heb (en ik heb lang niet de ervaringen die jij hebt gehad) is dat ik rust wil in mijn lijf.. Acupunctuur en osteopathie helpen me daar heel goed bij! Misschien zou je eens kunnen kijken?
Mensen op het forum zeggen: daar word je niet zwanger van.. Maar dat is ook niet waar het om gaat! Het gaat erom dat je een emotionele en lichamelijke achtbaan door moet om uiteindelijk je wens te laten vervullen.. Mensen die het niet doormaken, weten niet hoe dat is (en gelukkig maar ook!!!). Mij helpt het om tegen iedereen open te zijn over mijn zwangerschapswens, miskramen, vele maanden proberen.. Hierdoor krijg ik nooit vervelende vragen of opmerkingen meer! Want soms bedoelen mensen het echt goed, maar weten ze gewoon niet wat er speelt.. Zo heb ik een collegaatje die constant maar zeurt dat ze een tweede wil, maar haar vriend nog niet! Ik denk dan: ik ben al blij als ik ooit 1 kindje op de wereld ga zetten.. Maar hoe moeilijk ook.. Probeer vertrouwen in je lijf te houden!!! Je lichaam kan dit!!! En misschien is het goed om even een paar maandjes 'rust' te nemen om je lichaam weer op orde te krijgen.. Heel veel sterkte meid en schrijf hier gerust van je af!!
Als ik zo door de regels doorlees ga je ook maar door en door.. (Werken, weekendje weg..) Het lijkt me heel erg heftig allemaal voor je te zijn geweest!! Wat ik vooral heb (en ik heb lang niet de ervaringen die jij hebt gehad) is dat ik rust wil in mijn lijf.. Acupunctuur en osteopathie helpen me daar heel goed bij! Misschien zou je eens kunnen kijken?
Mensen op het forum zeggen: daar word je niet zwanger van.. Maar dat is ook niet waar het om gaat! Het gaat erom dat je een emotionele en lichamelijke achtbaan door moet om uiteindelijk je wens te laten vervullen.. Mensen die het niet doormaken, weten niet hoe dat is (en gelukkig maar ook!!!). Mij helpt het om tegen iedereen open te zijn over mijn zwangerschapswens, miskramen, vele maanden proberen.. Hierdoor krijg ik nooit vervelende vragen of opmerkingen meer! Want soms bedoelen mensen het echt goed, maar weten ze gewoon niet wat er speelt.. Zo heb ik een collegaatje die constant maar zeurt dat ze een tweede wil, maar haar vriend nog niet! Ik denk dan: ik ben al blij als ik ooit 1 kindje op de wereld ga zetten.. Maar hoe moeilijk ook.. Probeer vertrouwen in je lijf te houden!!! Je lichaam kan dit!!! En misschien is het goed om even een paar maandjes 'rust' te nemen om je lichaam weer op orde te krijgen.. Heel veel sterkte meid en schrijf hier gerust van je af!!
donderdag 30 april 2015 23:19
@Doortje: rust in het lijf heb ik wel hoor, rust in het hoofd ook wel . en ik heb jarenlang fanatiek yoga gedaan, waardoor ik mijn lijf echt wel ken. momenteel ga ik sinds tien jaar weer naar balletles, ik bezoek de sportschool, wandel met de hond en ik heb een paard waar ik wedstrijden mee rijd. afleiding genoeg, en het is fijn te merken dat ik soms kan denken: als dit het (kinderloze) leven gaat zijn, dan is het prima zo. ook zijn er momenten waarop ik geniet van de tijd die mijn man en ik nu samen hebben (ik was in maart uitgerekend). maar het weegt soms zo moeilijk op tegen de onzekerheid en het intense gemis...
ik snap dat het alternatieve circuit je een goed gevoel kan geven, ik geloof wel dat eea met elkaar samenhangt. zo werd ik zelf pas weer zwanger nadat ik therapie had gezocht, mijn wijnconsumptie had ingeperkt en mezelf had gedwongen weer 8 uur per nacht te slapen
ik snap dat het alternatieve circuit je een goed gevoel kan geven, ik geloof wel dat eea met elkaar samenhangt. zo werd ik zelf pas weer zwanger nadat ik therapie had gezocht, mijn wijnconsumptie had ingeperkt en mezelf had gedwongen weer 8 uur per nacht te slapen
dinsdag 5 mei 2015 20:57
!
donderdag 14 mei 2015 12:02
Mag ik ook aanhaken?
Augustus 2014 is de mirena verwijderd, na wat gerommel en nog niet veel duidelijkheid over m'n cyclus had ik in November 2014 ineens een positieve test in handen! Helemaal happy natuurlijk, helaas is het vlak voor de eerste echo in December misgegaan en ik moet eerlijk zeggen dat ik nog steeds verbaasd ben over de impact die het heeft.
Daarbij komt dat ik in November ook begonnen ben met een nieuwe job en dat we op dag van de miskraam te horen kregen dat de borstkanker bij mijn moeder wel eens terug kon zijn. Al met al is december 2014 een verschrikkelijke maand geweest. Gelukkig was het vals alarm bij m'n moeder en is zij helemaal gezond, waar ik natuurlijk enorm dankbaar voor ben
En nu zijn we hier. Net afgelopen weekend moederdag gehad en ik ben een beetje ingestort. Nog steeds verdrietig om wat er niet is. En het komt vast allemaal wel goed (ofzo?) maar ik vind 't allemaal best moeilijk. Ik wil heel graag en durf tegelijkertijd ook niet meer zo goed. We zijn op dit moment het 'enige' kinderloze stel in onze vriendengroep, dus dat helpt ook niet echt mee. Babyknuffelen is fantastisch, maar echo's zijn echt confronterend.
Begin te twijfelen aan de mogelijkheden, en of het ooooit nog wel goedkomt. En of ik niet nu alvast een afspraak moet maken bij de dokter voor een doorverwijzing omdat het ook heel lang duurt voordat de afspraak dan daadwerkelijk plaatsvindt.
En Laura: wat een heftig verhaal! Heeft de EMDR geholpen om het verwerkingsproces goed in gang te zetten?
Doortje: hoe is het nu? Ik ben heel slecht in de twee weken na de eisprong, vooral de laatste dagen voor m'n NOD zijn slopend. Hoe hard ik m'n best ook doe om te relativeren Hoop dat je je rust hebt weten te houden!
Augustus 2014 is de mirena verwijderd, na wat gerommel en nog niet veel duidelijkheid over m'n cyclus had ik in November 2014 ineens een positieve test in handen! Helemaal happy natuurlijk, helaas is het vlak voor de eerste echo in December misgegaan en ik moet eerlijk zeggen dat ik nog steeds verbaasd ben over de impact die het heeft.
Daarbij komt dat ik in November ook begonnen ben met een nieuwe job en dat we op dag van de miskraam te horen kregen dat de borstkanker bij mijn moeder wel eens terug kon zijn. Al met al is december 2014 een verschrikkelijke maand geweest. Gelukkig was het vals alarm bij m'n moeder en is zij helemaal gezond, waar ik natuurlijk enorm dankbaar voor ben
En nu zijn we hier. Net afgelopen weekend moederdag gehad en ik ben een beetje ingestort. Nog steeds verdrietig om wat er niet is. En het komt vast allemaal wel goed (ofzo?) maar ik vind 't allemaal best moeilijk. Ik wil heel graag en durf tegelijkertijd ook niet meer zo goed. We zijn op dit moment het 'enige' kinderloze stel in onze vriendengroep, dus dat helpt ook niet echt mee. Babyknuffelen is fantastisch, maar echo's zijn echt confronterend.
Begin te twijfelen aan de mogelijkheden, en of het ooooit nog wel goedkomt. En of ik niet nu alvast een afspraak moet maken bij de dokter voor een doorverwijzing omdat het ook heel lang duurt voordat de afspraak dan daadwerkelijk plaatsvindt.
En Laura: wat een heftig verhaal! Heeft de EMDR geholpen om het verwerkingsproces goed in gang te zetten?
Doortje: hoe is het nu? Ik ben heel slecht in de twee weken na de eisprong, vooral de laatste dagen voor m'n NOD zijn slopend. Hoe hard ik m'n best ook doe om te relativeren Hoop dat je je rust hebt weten te houden!
vrijdag 15 mei 2015 00:04
Welkom Miss Glitch! Wat een naar verhaal ook.Zoveel emoties die er bij komen kijken en confronterend. Bij ons in de vriendengroep ook steeds meer baby's, en wij krijgen ook continue de vraag wanneer die van ons komen.
Afgelopen week ongesteld geworden, dus weer op naar de volgende ronde. Cyclus lijkt iets veranderd na de start met tarwekieolie; amper bloedingen gehad voor de menstruatie dit keer. Geen idee of dit toeval is? Ik heb nog niets van het ziekenhuis gehoord m.b.t. een afspraak, dus ik neem volgende week zelf even contact op. Weer veel succes allemaal!
Afgelopen week ongesteld geworden, dus weer op naar de volgende ronde. Cyclus lijkt iets veranderd na de start met tarwekieolie; amper bloedingen gehad voor de menstruatie dit keer. Geen idee of dit toeval is? Ik heb nog niets van het ziekenhuis gehoord m.b.t. een afspraak, dus ik neem volgende week zelf even contact op. Weer veel succes allemaal!
vrijdag 15 mei 2015 00:51
Welkom MissGlitch. EMDR heeft zeker geholpen, maar dat ging met name om verwerken trauma miskraam (met 13 weken was het vrij fors wat eruit kwam) en het geklungel van het ziekenhuis. Jij hebt ook veel tegelijk gekregen zeg, hoe is het nu met je moeder?
Hier ook wat mindere week. Vorige week eerste menstruatie gehad na laatste miskraam en vier dagen helse pijn gehad. Werken ging net, maar daar was ook alles mee gezegd. Verder wordt mijn contract mogelijk niet verlengd door overname van onze afdeling (moet vast contract krijgen nu, maar we staan te koop en het is nogal onduidelijk allemaal). Dus tja, zometeen zwanger solliciteren? Of geen kind EN geen baan meer?
Ik probeer me niet al te druk te maken, maar ik ben het wachten en de onrust zat. Ik kan vrij snel oplossingen bedenken, maar nu valt er nog niks te beslissen of te regelen. Ik moet maar wachten op een vast contract of een gezonde zwangerschap. Terwijl ik me eigenlijk bijna beter zou voelen wanneer beiden niet lukken, want dan kan ik door met m'n leven. Gevoelsmatig zit ik in een wachtkamer, me opvretend wanneer ik de diagnose nu krijg. Ik trek een pleister er ook altijd liever in een keer af, ik heb geen zin in nog drie miskramen...
Hier ook wat mindere week. Vorige week eerste menstruatie gehad na laatste miskraam en vier dagen helse pijn gehad. Werken ging net, maar daar was ook alles mee gezegd. Verder wordt mijn contract mogelijk niet verlengd door overname van onze afdeling (moet vast contract krijgen nu, maar we staan te koop en het is nogal onduidelijk allemaal). Dus tja, zometeen zwanger solliciteren? Of geen kind EN geen baan meer?
Ik probeer me niet al te druk te maken, maar ik ben het wachten en de onrust zat. Ik kan vrij snel oplossingen bedenken, maar nu valt er nog niks te beslissen of te regelen. Ik moet maar wachten op een vast contract of een gezonde zwangerschap. Terwijl ik me eigenlijk bijna beter zou voelen wanneer beiden niet lukken, want dan kan ik door met m'n leven. Gevoelsmatig zit ik in een wachtkamer, me opvretend wanneer ik de diagnose nu krijg. Ik trek een pleister er ook altijd liever in een keer af, ik heb geen zin in nog drie miskramen...
