POF: kinderwens weg door vroege overgang

20-12-2016 11:28 545 berichten
Alle reacties Link kopieren
Afgelopen woensdag heb ik bloed laten prikken omdat een tweede zwangerschap uitblijft (ik heb een dochter van bijna 2 jaar). Mijn FSH was 31,1 en LH 16,00 op cyclusdag 5. Ik ben bijna 33 jaar.... veel te jong om al in de overgang te raken, maar helaas... daar ziet het wel naar uit!



Ik ben meteen doorgestuurd naar de fertiliteitsarts, maar daar ben ik niet veel geruster door geworden. Op de echo van gisteren waren namelijk wel eiblaasjes te zien, maar het waren er te weinig en ze waren te klein. Het lijkt er dus ernstig op dat mijn voorraad eitjes op aan het raken is. En het ergste is... volgens de arts is er niks aan te doen! Medische trajecten hebben geen kans van slagen, althans niet een grotere kans dan de natuurlijke weg. Ik moet dus niets doen en afwachten .



Donderdag wordt er weer een echo gemaakt om te kijken er een eiblaasjes groeit. Als dat zo is, en het eitje springt, dan hebben we een kans. Anders daalt de kans naar 1%. Mijn AMH is geprikt, om de eicelvoorraad in re kunnen schatten. Al met al: slecht nieuws!!!



Ik voel me superschuldig dat ik hierover klaag. Ik heb immers al een dochter. Maar het voelt zo rot!!! En ik zag het totaal niet aankomen!!! Zijn er misschien ervaringsdeskundigen hier?
Alle reacties Link kopieren
Geen ervaring, maar een knuffel..
Alle reacties Link kopieren
Geen ervaringsdeskundige, maar wil je wel heel veel sterkte wensen



En je hoeft je absoluut niet schuldig te voelen; een wens voor een tweede kindje kan net zo sterk zijn als die voor een eerste. Natuurlijk voelt het dan gewoon k*t als dat niet lukt. Ik ga voor je duimen dat de eiblaasjes groeien
Ik ken het. Alleen hebben wij nog geen kindje

Ik ben 30 en heb deze maand maar 2 follikels. AMH is binnen een jaar van .95 naar .15 gezakt.

Loop nu in een fertiliteitscentrum om te starten met IVF, echter vorige maand ineens 2 cystes.

Deze maand nog maar 1 cyste en 2 follikels, maar is dus niet het juiste moment om te starten. Vanmiddag moet ik onverwachts weer ivm bloedverlies afgelopen weekend.



Bij mij zit in de familie de vroege overgang, oma, moeder en tante allemaal tussen de 30-35 jaar in de overgang.
Alle reacties Link kopieren
quote:Cheescake schreef op 20 december 2016 @ 11:32:

Geen ervaringsdeskundige, maar wil je wel heel veel sterkte wensen



En je hoeft je absoluut niet schuldig te voelen; een wens voor een tweede kindje kan net zo sterk zijn als die voor een eerste. Natuurlijk voelt het dan gewoon k*t als dat niet lukt. Ik ga voor je duimen dat de eiblaasjes groeien Hier sluit ik me helemaal bij aan. En alleen het idee van de overgang zo zo jong zou me al best aangrijpen, ondanks dat ik geen verdere kinderwens meer heb. Met kinderwens lijkt mij dat helemaal heftig.
Alle reacties Link kopieren
Acht, wat rot. Een dikke knuffel!



Natuurlijk hoef je je hier niet schuldig over te voelen. Het is fijn dat je al een kind hebt, maar de wens naar een tweede (of derde, vierde, vijfde...) kind kan net zo sterk zijn als bij de eerste. Voel je daar alsjeblieft niet slecht bij, je mag daar gerust verdrietig om zijn.



Heel veel sterkte!
Kijk uit malloot, een kokosnoot.
Alle reacties Link kopieren
Voor jou ook een dikke knuffel fruity-pebbels.
Wat ontzettend rot zeg



En een wens voor een tweede is toch net zo legitiem als voor een eerste lijkt me. Er is trouwens ook een "technische" term voor, secondary infertility.
Alle reacties Link kopieren
Zelf (nog) geen ervaring, maar mijn moeder wel. Zij raakte al op haar 28e in de vervroegde overgang en heeft uiteindelijk mij nog op haar 30e gekregen. Wel na allerlei hormoonbehandelingen en heel veel bloed, zweet en tranen, en een tweede zat er nooit meer in, maar het kán dus wel. Ik ben momenteel nog jong, maar de kans is heel groot dat ik er ook mee te maken krijg en dat vind ik lastig om op voorhand al te weten, omdat ik erg het gevoel heb dat er heel veel druk achter zit om zo jong mogelijk kinderen te krijgen, 'anders is het te laat'.



Ik weet vanuit mijn moeder hoe heftig het is en hoe oneerlijk het voelt, dat jou dit moet overkomen. Heel veel sterkte
Hier geen ervaring, veel sterkte! Knuffel!



En het lijkt me volledig legitiem om je rot te voelen, het IS ook gewoon klote en verdrietig. Geen reden om je schuldig te voelen!
Oh wat ontzettend rot meid, en voor jou ook fruity pebbles Dat was echt mijn grootste angst toen ik in de MM terecht kwam ('gelukkig' lag het bij ons aan mijn man's zaad, want dat is een stuk makkelijker op te lossen). Maar voor zover ik weet van andere MM'ers is IVF zeker wel een optie en ik zou daar ook op gaan aandringen. En als NL je niet wil helpen dan in België of Duitsland je eens laten informeren. Volgens mij is de kans op zwangerschap ook voor mensen met POF hoger bij IVF namelijk. Bovendien kunnen ze dan veel gerichter eitjes stimuleren en zorgen dat het beste embryo wordt teruggeplaatst, dus ik zou daar echt even wat meer druk achter zetten als ik jou was.



Sterkte! Ik hoop dat het je nog een tweede keer gegund is.
Alle reacties Link kopieren
Heftig! Neem eens kijkje op vrouwenpoliboxmeer.nl, wellicht dat zij je nog verder kunnen helpen..
Alle reacties Link kopieren
Wat ontzettend rot en dat je al een dochter hebt betekend echt niet dat je je hier niet rot om mag voelen of niet mag klagen. Ik heb er geen ervaring mee maar ik zou wel goed informeren naar of ivf of een andere behandeling echt geen zin heeft.



Ik hoop voor je dat het toch nog snel raak is en wens je veel sterkte.
Alle reacties Link kopieren
Wat een vreselijk nieuws. Maar wat hier ook al gezegd is. Is het in deze situatie juist geen optie om een versneld IVF/ICSI traject te gaan doen? Als je nu gaat zitten afwachten weet je zeker dat er (zeer waarschijnlijk) niets zal gebeuren. En met IVF gaan ze gericht de eitjes die er nog zijn verzamelen.
Wat ontzettend vervelend to!

Wat iedereen zegt, je mag daar zeker verdrietig om zijn!

Ik vraag me ook weleens af of ik vervroegd in de overgang zal raken.

Mijn moeder was vrij vroeg (geloof met 38 jaar) in de overgang en had op mijn leeftijd al symptomen.

Weet iemand wat de eerste symptomen zijn?

En of je zoiets simpel kan testen?

Ik ben zelf volgende maand 34 jaar en ben gezegend met 2 kindjes (misschien nog een wens voor nr 3)

Maar merk dat mijn (natuurlijke) cyclus van 31 dagen naar 26 dagen is gegaan en mijn menstruatie steeds heviger wordt.

Weet iemand of dit symptomen kunnen zijn?

Ik wens je heel veel sterkte TO, en hoop van harte dat je (snel) weer zwanger mag worden.
Alle reacties Link kopieren
Geen ervaring maar wel een
Alle reacties Link kopieren
Ja hier ervaringsdeskundige!! Het was echt een klap in mijn gezicht toen ik het hoorde. Je voelt je heel raar. Je denkt dat alles goed/normaal is in je lijf en het is een heel gek idee dat er dus iets gaande is waar je niks van merkt. (In eerste instantie) ben boos geweest en heel verdrietig, acceptatieproces. iVF is een optie maar de slagingskans is klein. Volgens mij beginnen er in Nederland van 13 IVF klinieken 10 er niet eens aan als je FSH boven de 10 is omdat de slagingskans dus zo klein is. Wij zijn naar een privékliniek gegaan en daar gingen ze sowieso IVF doen en dan wel zien waar het schip strand omdat het mijn allerlaatste kans was. Maar tijdens de onderzoeken om te gaan starten was ik ineens spontaan zwanger!! En inmiddels is onze zoon ruim 1 jaar oud.
Alle reacties Link kopieren
Wat een lieve reacties allemaal, dank jullie wel! Het is echt heel fijn om wat begrip te krijgen .



Evda2016, dat zijn zeker symptomen! Als je de wens hebt voor een derde, raad ik je aan bloed te laten prikken.



Fruity-Pebbles, wat rot voor jou! Ik hoop echt heel erg dat jouw ivf alsnog snel van start kan gaan en dat je alsnog een kindje mag krijgen. Ik weet nu heel erg goed hoe het voelt... ook al heb ik dus al een kindje. Als je wilt kletsen/klagen/wat dan ook, mag je me een berichtje sturen!!!



Verder hoor ik op 16 januari welke mogelijkheden de arts nog ziet. Ik zal de mogelijkheid van ivf zeker ter sprake brengen. Thanks meiden!
Alle reacties Link kopieren
Dat is soms ook het lastige. Dan zeggen mensen tegen je: doe IvF. Maar als je nog maar weinig eitjes hebt en de kwaliteit is niet meer zo goed en je maakt zelf al veel FSH aan, is het heeeeeeeel lastig om misschien wel tot 1 goed ei te komen wat ze überhaupt kunnen oppikken. Je prikt normaal tijdens een IVf traject FSH om extra eitjes te laten rijpen. Zodat er dan misschien wel 10 of nog meer gebruikt kunnen worden. Dat gaat dus niet met iemand die vervroegd in de overgang is. Het lijf reageert niet meer op die hormonen of minimaal omdat het al zoveel aangemaakt wordt. Dus je lijdensweg is extra groot maar soms met minimale of geen resultaat. Dat moet je voor jezelf echt afwegen of je dat wil. Voor een deel sta je en de medische wereld machteloos in deze. Maar zoals je kan er ook een klein wonder gebeuren en je ineens toch zwanger zijn.

Knuffel!! Het is gewoon heftige materie en het gaat om jouw lijf en jouw wens.
Alle reacties Link kopieren
Hier ook geen ervaring maar wel een dikke knuffel!
Count your blessings.........
Alle reacties Link kopieren
quote:RegalPrinces schreef op 20 december 2016 @ 13:47:

Count your blessings.........



Welke blessings? Vervroegd in de overgang raken betekent dat de kans op sommige gezondheidsproblemen toeneemt. Als je daarnaast nog een kinderwens hebt, zie ik al helemaal geen blessings.



TO, wat een rottig nieuws.
Alle reacties Link kopieren
Jeetje wat heftig. Een wens voor een tweede kan net zo sterk zijn of zo mogelijk nog niet sterker omdat je weet wat je mist. En het lijkt me extra naar omdat je je kindje een broertje of zusje gunt en dat mensen vaak, als er eenmaal een kind is, er vaak van uit gaan dat er nog een volgende komt en dat gaan vragen. Sterkte!
Alle reacties Link kopieren
quote:RegalPrinces schreef op 20 december 2016 @ 13:47:

Count your blessings.........Zoals!? Dat je nu minder kosten gaat krijgen aan maandverband en tampons. Echt lekker ongevoelig. Soms mag je ook verdrietig zijn hoor.
Alle reacties Link kopieren
Dank je wel Tale en Krabbin. Jullie begrijpen mijn verdriet en het feit dat ik écht heel dankbaar ben voor mijn dochtertje, maar desondanks een grote wens heb voor een broertje/zusje. Ik weet dat ik mijn leven echt wel anders in kan richten, maar vier dagen na zo'n slecht nieuws wat ik totaal niet zag aankomen... heb ik het even moeilijk.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven